نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، قطب تکنولوژی آموزشی در پزشکی کشور، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
2 دندانپزشک. دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
3 استادیار گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
4 دانشیار سم شناسی بالینی، مرکز تحقیقات اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
5 پزشک، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
6 دستیار تخصصی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Introduction: Extensive oral and dental problem in narcotic drug abusers can lead to isolation and unsuccessful addiction treatment. The aim of this study was to assess dental needs in narcotic drug abuse population in the addiction treatment centers or Drug damages reduction centers.
Materials and Methods: This ecological, descriptive and cross-sectional study has been done in 4 addiction treatment centers located in different parts of …..andselected by random cluster sampling method. A total of 200 samples were examined in this study. Statistical analyses were performed using the SPSS 11.5 software package and Pearson test.
Results: The subjects were 197 men and 3 women. The longest elapsed time from the onset of addiction until referring to addiction treatment center, were between 21 and 25 years and the most common were between 6 to 10 years. Xerostomia was diagnosed in 75% of patients and 98.5% of patients required restorative treatment. The most common range of DMFT was 16-20 (relative frequency: 34.5%). There was a statistically significant correlation between DMFT and the duration of addiction (P<0.001).
Conclusion: Oral and dental health indicators of addicted persons were significantly low and wide, therefore there is a need to plan dental treatment for individuals participating in drug abuse treatment.
کلیدواژهها [English]
مقدمه
مفهوم اعتیاد از چهار عنصر تشکیل شده است: پیشروی، اشتغال ذهنی، فقدان کنترل تصور شده و پایداری(1) علی رغم عواقب منفی درازمدتکشور ما سالهاست که با بلای خانمان سوز اعتیاد دست و پنجه نرم میکند. همجواری با بزرگترین کشور تولیدکننده مواد مخدر یعنی افغانستان، قرار گرفتن در مسیر ترانزیت مواد مخدر و وجود شبکههای سازمان یافته قاچاق مواد مخدر در منطقه، سبب شده، جمعیت قابل توجهی در کشور، مصرف کننده مواد افیونی باشند، به طوری که آمار معتادان کشور بین 800 هزار تا یک میلیون و 700 هزار نفر و میانگین سنی آنها 32 سال تخمین زده شده است. همچنین به نظر میرسد هزینه مستقیم اعتیاد درکشور نزدیک به 3 میلیارد دلار؛ معادل 15 درصد درآمد نفتی کشور در شرایط عادی و البته 45 برابر بودجه ستاد مبارزه با مواد مخدر باشد.(2)
شایعترین مورد سوء مصرف و وابستگیها در ایران اوپیوئیدها هستند. اوپیوئیدهای رایج در ایران، شامل تریاک، شیره، هروئین و کدئین میباشند که به صورت خوراکی، استنشاقی و تزریقی استفاده میشوند. از دیگر مـواد مـورد استفـاده در ایران میتوان به حشیش (از گروه کانابیس(، متیل فنیدیت (با نام تجارتی ریتالین از گروه آمفتامینها(، اکستازی (از گروه آمفتامینها) کوکائینها و LSD[1] (از گروه توهم زا) اشاره نمود.(3)
عواملی که باعث افزایش احتمال سوء مصرف و وابستگی به مواد مخدر میشوند عبارتند از: عوامل بیولوژیکی، ویژگیهای فردی، عوامل خانوادگی و عوامل اجتماعی.(5و4)
اعتیاد به مواد مخدر موجب کاهش انگیزه و اعتماد به نفس میشود، در نتیجه میزان رعایت بهداشت دهان و میزان مراجعات منظم به دندانپزشکی به شدت کاهش مییابد. مصرف مواد مخدر باعث خشکی دهان یا زروستومیا میشود که این عارضه خود موجب کاهش PH بزاق و افزایش تشکیل پلاک و جرم دندانی میشود. تمام این عوامل منجر به افزایش بروز پوسیدگی دندانها و بیماریهای پریودونتال میشود. از سوی دیگر اعتیاد به مواد مخدر میتواند موجب افزایش تمایل به مصرف قندهای ساده شود که خود عاملی برای ایجاد پوسیدگی است. همچنین اعتیاد به مواد مخدر میتواند موجب بروز براکسیسم، افزایش حساسیت دندانی و ژنژیویت نکروزان شود. بین مصرف تنباکو و ضایعات لکوپلاکیا، زبان باردار، زبان مودار و هیپرپیگمانتاسیون مخاط دهان ارتباط مستقیم وجود دارد. استفاده توام تنباکو و الکل منجر به افزایش ریسک ایجاد سرطان حلق و کام نرم میشود.(6)
یکی از مهمترین هزینههایی که معتادین بر اجتماع وارد میکنند، هزینههای درمانی و بازتوانی آنهاست و در این بین عوارض دهان و دندانی که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به مصرف مواد مخدر مرتبط است یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی این افراد است و مقالات متعدد به این مسئله اشاره داشتهاند(8و7)، ولی با توجه به این که مصرف مواد مخدر در کشورهای مختلف شکلها و به تبع آن عوارض مختلف دارد، و با توجه به تاکید نقشه جامع علمی سلامت کشور بر تدوین راهنمای بالینی بومی در کشور برای سال 1404 و نیاز به کاهش عوارض دندانی در جمعیت در حال ترک اعتیاد برای تسهیل بازگشت این افراد به جامعه، نیاز به تدوین راهکار و به کارگیری آن به صورت دستورالعمل بالینی احساس میشود.
علاوه بر این با توجه به این که مشکلات دندانی ظاهری و عملکردی، درجمعیت درحال ترک اعتیاد منجر به افزایش انزوا و مشکلات روانی و جسمی این جمعیت میگردد(9)، به نظر میرسد مداخله و یا نظارت دندانپزشکی در تیم ترک اعتیاد موثر باشد.
گام اول برای تدوین یک راهنمای بالینی و پروتکل درمانی، نیازسنجی است تا به دنبال آن مداخلات لازم پیشبینی گردد. هدف از این مطالعه نیازسنجی خدمات دندانپزشکی درجمعیت مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر در مراکز ترک اعتیاد یا کاهش آسیب در شهرستان مشهد بود.
مواد و روشها
مطالعه حاضر یک مطالعه بوم شناختی، توصیفی و مقطعی میباشد. برای اجرای این طرح به 4 مرکز ترک اعتیاد در نقاط مختلف شهرستان مشهد با نمونه گیری خوشهای مراجعه شد و کلیه افرادی که در یک هفته برای ترک اعتیاد به این مراکز مراجعه کردند معاینه شدند.(200 نفر)
برای معاینه بیماران از فرم تغییر یافته بررسی سلامت دهانی سازمان بهداشت جهانی (WHO) استفاده شد. (پیوست 1) جهت معاینه افراد ابتدا با ریاست مرکز مربوطه هماهنگی لازم به عمل آمد، و افرادی که به مرکز مراجعه میکردند (جهت دریافت متادون و یا معاینه توسط پزشک مرکز) و یا در مرکز مقیم بودند، با استفاده از چراغ قوه و آبسلانک؛ بعد از تمیز کردن دندانها با مسواک؛ معاینه شدند.
مزایای اجرای این طرح برای مسئول مراکز و افراد معاینه شونده شرح داده میشد و حضور ایشان در مطالعه اختیاری بود. بیماران در صورت صلاحدید و یا وجود ضایعات مشکوک و نیازمند توجه؛ به دانشکده دندانپزشکی جهت درمان ارجاع داده می شدند.
اطلاعات ثبت شده به وسیله نسخه 5/11 از برنامه آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. توصیف آماری دادهها در قالب جداول ارائه گردید و تست پیرسون برای بررسی همبستگی احتمالی میان دادهها مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها
بیشتر مراجعین در محدوده سنی 30 تا 40 سال بودند و میانگین سنی ایشان 6/5±48/40 سال بود. 197 نفر از نمونهها (5/98 درصد) مرد و 3 نفر آنها (5/1 درصد) زن بودند (جدول 1).
در زمینه مدت زمان سپری شده از شروع اعتیاد تا مراجعه جهت ترک، طولانیترین زمان 25-21 سال و شایعترین زمان 10-6 سال گزارش شد. در زمینه مصرف متادون، نیمی از افراد تحت مطالعه متادون مصرف نمیکردند و 50 درصد دیگر مصرفکننده متادون بودند. میانگین مدت زمان مصرف متادون در گروه مصرف کننده آن 6/1±8/1 سال بود. بیشترین مدت مصرف متادون 5 سال گزارش شد.
جدول 1 : توزیع فراوانی معتادین برحسب جنس، سن، محل زندگی، وضعیت تاهل، شغل و تحصیلات
|
|
تعداد |
درصد |
میانگین DMFT |
مقدار P در مقایسه DMFT بین گروهها |
گروه سنی (سال |
30-20 |
46 |
0/23 |
6/4+4/12 |
02/0 |
40-31 |
55 |
5/27 |
1/6+6/13 |
||
50-41 |
58 |
0/29 |
3/3+3/18 |
||
60-51 |
34 |
0/17 |
1/4+8/21 |
||
70-61 |
7 |
5/3 |
8/2+3/27 |
||
جنس
|
مرد |
197 |
5/98 |
8/2+5/17 |
32/0 |
زن |
3 |
5/1 |
1/4+8/21 |
||
محل زندگی
|
شهر |
178 |
0/89 |
8/5+5/16 |
08/0 |
حاشیه شهر |
19 |
5/9 |
9/7+5/18 |
||
روستا |
3 |
5/1 |
8/4+0/22 |
||
وضعیت تاهل |
متاهل |
68 |
0/34 |
5/5+8/17 |
08/0 |
مجرد |
83 |
5/41 |
8/6+8/16 |
||
مطلقه |
49 |
5/24 |
8/5+9/18 |
||
شغل
|
کارمند |
22 |
0/11 |
3/4+5/16 |
06/0 |
شغل آزاد |
80 |
0/40 |
4/6+8/17 |
||
بیکار |
98 |
0/49 |
8/4+4/19 |
||
تحصیلات
|
بیسواد |
9 |
0/3 |
7/5+9/19 |
07/0 |
سیکل |
94 |
0/47 |
6/6+4/19 |
||
دیپلم |
78 |
0/39 |
5/4+5/16 |
||
کاردانی و کارشناسی |
16 |
0/8 |
4/6+7/17 |
||
ارشد و بالاتر |
3 |
5/1 |
4/8+6/16 |
150 نفر (75 درصد) از افراد مورد مطالعه با مشکل خشکی دهان روبرو بودند و سایر افراد از این لحاظ شکایتی نداشتند. (جدول 2 و 3). دادههای مرتبط با شاخص DMFT در افراد مورد معاینه در جدول 4 آورده شده است.
بر این اساس شایعترین محدوده DMFT20-16 بود
(فراوانی نسبی 5/34 درصد). ضریب همبستگی پیرسون میانDMFT و مدت اعتیاد 409/0 بوده و این همبستگی به لحاظ آماری معنیدار بود (001/0P<). 5/96 درصد افراد بیماریهای لثه داشتند.
کلیه افراد تحت مطالعه، سابقه مصرف سیگار و 90 درصد افراد، سابقه مصرف تریاک داشتند. سابقه مصرف کانابیس (حشیش) در 166 نفر (83 درصد)، الکل در 150 نفر (75 درصد)، کراک ایرانی در 113 نفر (5/56 درصد)، هروئین در 109 نفر (5/54 درصد) و آمفتامین در 64 نفر (32 درصد)، دیده شد.
جدول 2 : توزیع فراوانی معتادین بر حسب زخمهای خارج دهانی، تورم گرههای لنفی، تورم در ناحیه سر و گردن، وضعیت غیرنرمال لبها، بدخیمی در ناحیه سر و صورت و اختلالات مفصل TMJ
درصد |
تعداد |
|
|
5/92 |
185 |
عدم وجود زخم |
زخمهای خارج دهانی |
5/4 |
9 |
لب بالا |
|
5/1 |
3 |
لب پایین |
|
5/0 |
1 |
گونه |
|
5/0 |
1 |
چانه |
|
5/0 |
1 |
گوش |
|
0/5 |
10 |
مثبت |
تورم غدد لنفاوی |
0/95 |
190 |
منفی |
|
0/3 |
6 |
مثبت |
تورم در ناحیه سر و گردن |
0/97 |
194 |
منفی |
|
5/1 |
3 |
مثبت |
وضعیت غیرنرمال لبها |
5/98 |
197 |
منفی |
|
5/0 |
1 |
مثبت |
بدخیمی |
5/99 |
199 |
منفی |
|
5/36 |
73 |
مثبت |
اختلالات مفصل TMJ |
5/63 |
127 |
منفی |
جدول 3 : توزیع فراوانی معتادین برحسب وضعیت دندانی (نیاز به پروتز)، پیگمانتاسیون داخل دهانی، لکوپلاکیا، لیکن پلان، کاندیدیازیس، زخم، آبسه، فیستول، وضعیت لثه، نیاز به درمان ریشه و نیاز به درمان ترمیمی*
|
|
تعداد |
درصد |
|
|
تعداد |
درصد |
وضعیت دندانی |
عدم نیاز به درمان پروتزی |
7 |
5/3 |
مکان زخم |
لب بالا |
3 |
5/1 |
نیاز به پروتز ثابت |
40 |
20 |
لب پایین |
6 |
0/3 |
||
نیاز به پروتز پارسیل |
110 |
55 |
سطح پشتی زبان |
1 |
5/0 |
||
نیاز به دنچر کامل |
14 |
7 |
کام |
2 |
0/1 |
||
دارا بودن پروتز ثابت |
3 |
5/1 |
گونه |
3 |
5/1 |
||
دارا بودن پروتز پارسیل |
12 |
6 |
لثه |
3 |
5/1 |
||
دارا بودن پروتز کامل |
14 |
7 |
آبسه |
قدام بالا |
3 |
5/1 |
|
پیگمانتاسیون داخل دهانی |
مثبت |
69 |
5/34 |
خلف بالا |
1 |
5/0 |
|
منفی |
131 |
5/65 |
قدام پایین |
2 |
0/1 |
||
لوکوپلاکیا |
سطح پشتی زبان |
3 |
5/1 |
خلف پایین |
3 |
5/1 |
|
سطح شکمی زبان |
3 |
5/1 |
فیستول |
مثبت |
9 |
5/4 |
|
گونه |
2 |
1 |
منفی |
191 |
5/95 |
||
فاقد لکوپلاکیا |
192 |
96 |
وضعیت لثه |
لثه ملتهب |
24 |
0/12 |
|
روبروی سطح پشتی زبان |
لب بالا |
1 |
05 |
لثه فیبروتیک |
8 |
0/4 |
|
لب پایین |
3 |
1.5 |
تحلیل خفیف لثه |
119 |
5/59 |
||
سطح پشتی زبان |
6 |
3 |
تحلیل شدید لثه |
42 |
0/21 |
||
سطح شکمی زبان |
1 |
0.5 |
سالم |
7 |
5/3 |
||
گونه |
9 |
5/4 |
نیاز به درمان اورژانس |
عدم نیاز |
166 |
0/83 |
|
هیچکدام |
180 |
90 |
نیاز به درمان |
34 |
0/17 |
||
کاندیدیازیس
|
دارای کاندیدیازیس |
197 |
3 |
نیاز به درمان ریشه |
عدم نیاز |
87 |
5/43 |
فاقد کاندیدیازیس |
3 |
5/1 |
نیاز به درمان |
113 |
5/56 |
||
زخم |
عدم وجود زخم |
182 |
91 |
نیاز به درمان ترمیمی |
عدم نیاز |
3 |
5/1 |
آفتوز |
10 |
5 |
نیاز به درمان |
197 |
5/98 |
||
هرپتیک |
1 |
5/0 |
|
|
|
|
|
تروماتیک |
7 |
5/3 |
|
|
|
|
٭موارد ذکر شده در شرایط معاینه ذکر شده تشخیص اولیه داده شده و بدون آزمایشات پاراکلینیکی بوده است.
جدول4 : توزیع فراوانی معتادین برحسبDMFT
درصد |
تعداد |
DMFT |
|
درصد |
تعداد |
DMFT |
5/34 |
69 |
20-16(زیاد) |
|
0/4 |
8 |
5-0(ناچیز) |
5/11 |
23 |
25-21(خیلی زیاد) |
|
0/13 |
26 |
10-6(کم) |
0/11 |
22 |
30-26(خیلی خیلی زیاد) |
|
0/26 |
52 |
15-11(متوسط) |
بحث
طبق مطالعه حاضر، میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 48/40 سال گزارش شد و دهه سنی 40-31 سال بیشترین سهم را در جمعیت مورد مطالعه دارا بودند. محدوده سنی افراد مورد مطالعه 65-22 سال بود. در مطالعهای که O'Sullivan(10) در ایرلند انجام داد، محدوده سنی افراد مطالعه 73-18 سال بود و حدود 59 درصد آنها کمتر از 40 سال داشتند، که مشابه مطالعه حال حاضر است. طبق مطالعهای که در الیگودرز و اردبیل روی معتادین خود معرف انجام شد، میانگین سنی افراد مراجعهکننده به ترتیب 5/34 و 3/36 سال گزارش شد.(12و11) همانطور که مشاهده میشود اغلب معتادین خود معرف در محدوده سنی 30 تا 40 سال هستند سنی که افراد باید در حداکثر بازدهی برای اجتماع باشند. از طرف دیگر در این سن افراد اهمیت ویژهای برای ظاهر خود قائلند و شاید به این دلیل احتمال مراجعه این گروه از معتادان به مجموعههای ترک اعتیاد افزایش مییابد.
متاسفانه عوارض جسمی و به ویژه عوارض دهانی سوء مصرف مواد مخدر، بازدهی فردی و اجتماعی فرد را به علت ظاهر ناخوشایند تحت الشعاع قرار میدهد. این ظاهر ناخوشایند خود بر حس انزواطلبی معتادین میافزاید و متعاقب تشدید این حس، شدت اعتیاد افزایش و احتمال ترک اعتیاد توسط فرد کاهش مییابد (بین حس انزواطلبی و شدت اعتیاد ارتباط معنیدار وجود دارد.(13) این موضوع لزوم توجه بیشتر به رفع مشکلات دهان و دندان این افراد را به همراه مدیریت اعتیاد به مواد مخدر نشان میدهد.
در زمینه تحصیلات، مدرک سیکل (تحصیلات راهنمایی) بیشترین سهم (47 درصد) را در میان افراد تحت مطالعه داشت، مطالعات نشان دادهاند میزان تحصیلات دانشگاهی در افراد غیرمعتاد بیشتر از افراد معتاد است.(14)
با توجه به وجود همبستگی مثبت بین مدت زمان اعتیاد و میزان DMFT، مشاهده میشود که هرچه مدت اعتیاد بیشتر باشد وضعیت سلامت دهان و دندان این افراد بدتر و نیاز آنها به دریافت درمانهای دندانپزشکی بالاتر خواهد بود. این ارتباط نشانگر تاثیر مخرب اعتیاد بوده و نیاز به توجه ویژه به حیطه سلامت دهان و دندان برای متقاضیان ترک اعتیاد را نشان می دهد و لزوم ورود این درمانها به پروتکل ترک را خاطرنشان میسازد. شایعترین محدوده DMFT گزارش شده در مطالعه ما 20-16 بود با فراوانی نسبی (5/34 درصد). در مطالعه O'Sullivan(8) در ایرلند، میانگین DMFT، 4/14 گزارش شد.
شیوع خشکی دهان در این مطالعه 75 درصد گزارش شد. در مطالعهای که بهرام آیرملو و همکاران انجام دادند، این پدیده در 50 درصد افراد گزارش شد.(18) به نظر میرسد افزایش خشکی دهان که در دوران ترک با متادون هم میتواند باقی بماند؛ به عنوان یکی از عوامل موثر در افزایش مشکلات دهان و دندان مطرح باشد.(7) یکی از مواردی که میتواند در دوران ترک مدنظر باشد توجه به خشکی ایجاد شده در دهان است که میتواند از نظر گروه پزشکی دور مانده باشد. ریسک پوسیدگی، از دست دادن دندان، مشکلات پریودنتال و TMD به دلیل خشکی دهان افزایش مییابد.(15)
علت خشکی دهان به دلیل استفاده از مواد مخدر ناشناخته است. در موارد استفاده از متامفتامین، فرض میشود که فعال شدن رسپتورهای آلفا آدرنژیک در عروق غدد بزاقی باعث تنگی عروق و کاهش جریان بزاق میشود. فرضیه دیگر اثر تحریکی متامفتامین روی آدنورسپتورهای مهاری آلفا 2 در غدد بزاقی و کاهش میزان جریان بزاق میباشد. همچنین فرض میشود که استفاده از بعضی از مواد مخدر، ترکیب بزاق را تغییر داده و منجر به خشکی دهان میشود. دهیدراتاسیون ناشی از اعتیاد به مواد مخدر، متابولیسم را افزایش داده و افزایش فعالیت فیزیکی منجر به خشکی دهان میشود.(15)
بهداشت دهانی ضعیف، جذب مواد قندی زیاد، تغذیه نامناسب، ترس از دندانپزشکی و خوددرمانی از دلایل دیگر مشکلات دهان و دندان افراد معتاد میباشد.(17و16)
تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) در 5 درصد افراد تحت مطالعه، مشاهده شد. در مطالعهای که O'Sullivan(8) انجام داد، نیز شیوع لنفادنوپاتی 9/2 درصد گزارش شد.
شیوع TMD (صدای مفصل، حساسیت مفصل و عضلات جونده به لمس، سایش دندانی) در این مطالعه، 5/36 درصد گزارش شد. در مطالعهای که Almas و همکاران(19) انجام دادند، شیوع TMD، 41 درصد گزارش شد. در مطالعه Shetty و همکاران(20) شیوع TMD با فراوانی نسبی 3/22 درصد گزارش شد. علت TMD میتواند به خاطر مصرف انرژی بیش از حد معتادان و فعالیت نوروماسکولار آنان باشد که باعث پارافانکشن میگردد.(15)
پیگمانتاسیون دهانی در 5/34 درصد افراد تحت مطالعه ما مشاهده شد. این عارضه در مطالعه مشابهی که شیرازی انجام داد، 8/30 درصد و به عنوان شایعترین عارضه گزارش شد.(21)
در 9 درصد از افراد تحت مطالعه ما زخمهای داخل دهانی دیده شد که شایعترین آنها زخمهای تروماتیک بود. بیشترین مکانی که آن زخم دیده شد، لب پایین بود. در مطالعه O'Sullivan(8) شیوع زخمهای دهانی 20 درصد گزارش شد.
در این مطالعه 4 درصد افراد لکوپلاکیا و 10 درصد افراد لیکن پلان داشتند. در مطالعه Sujutha(22)، 14 درصد افراد لکوپلاکیا و در مطالعه Patil(23)، 2/8 درصد افراد لکوپلاکیا و 9/0 درصد افراد لیکن پلان داشتند.
تماس مستقیم ماده مخدر با لثه منجر به التهاب و خونریزی لثه و دسکواماسیون اپیتلیوم میشود و اپیتلیوم را به عوامل کارسینوژن مستعد میسازد.(15)
از محدودیتهای این مطالعه این است که نیاز درمانی شاخص عمومی در دندانپزشکی ندارد؛ میتوان این نیاز درمانی را در بیماریهای لثه یا پوسیدگیها و یا ارتودنسی تعریف کرد ولی با توجه به اینکه در حالت کلی به صورت یک عدد جمع شده نیست و به صورت تفکیک شده ارائه می گردد؛ میتوان در هر قسمت موارد ذکر شده را به صورت توصیفی لحاظ کرد.
با توجه به یافتههای ذکر شده به نظر میرسد توجه به مقوله سلامت دهان و دندان متقاضیان ترک اعتیاد اهمیت ویژه داشته و وارد کردن مداخلاتی که منجر به ارتقا سلامت در این حیطه میشوند، ضروری به نظر می رسد. با وجود محدودیتهای این مطالعه در بررسی و ثبت دقیق مشکلات دندانی و استفاده از امکانات پاراکلینیکی و مخصوصاً بررسی دقیقتر وضعیت پریودونتال و بافت نرم؛ وجود مشکلات دهان و دندان در این گروه مشخص میباشد و پیشنهاد میشود که مطالعات مشابه و هم راستا جهت تدوین مداخلاتی که بیشترین نسبت فایده به هزینه را برای کاهش مشکلات دهان و دندان معتادین در زمان ترک ایجاد کند، انجام گیرد.
نتیجهگیری
نیازهای درمانی دهان و دندان جمعیت معتادین در حال ترک گسترده و وسیع است. با افزایش زمان مصرف مواد مخدر؛ شاخصهای سلامت دهانی به شدت کاهش مییابد. لذا این افراد نیاز به آموزش بهداشت دهان و جرمگیری و مداخلات پیشگیرانه دارند.
تشکر و قدردانی
این مقاله منتج از پایان نامه به شماره 2668 که در دانشکده دندانپزشکی مشهد به ثبت رسیده، میباشد. بدینوسیله از حمایت مالی معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد کمال امتنان را داریم.