بررسی ارتباط شاخص های AgNOR, Ki-67 با درجه بدخیمی کارسینوم موکواپیدرموئید غدد بزاقی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و مدیرگروه آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

2 استادیار گروه آسیب شناسی بیمارستان قائم دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

3 استادیار گروه آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

چکیده

مقدمه :
موکواپیدرموئید کارسینوما شایع ترین بدخیمی غدد بزاقی می باشد ، که طبق گروه بندی های رایج به سه گرید پایین ، بینابینی و بالا تقسیم می گردد. به خاطر وجود تفاوت فراوان در رفتارهای بیولوژیک، تشخیص دقیق وضعیت بیمار از نظر بافت شناسی و قرار دادن در یکی از گروههای مورد نظراز اهمیت ویژه ای در درمان و نهایتا پیش آگهی بیمار برخوردار است .
مواد و روش ها :
در یک مطالعه تحلیلی گذشته نگر 20 نمونه از بلوک های پارافینی بیماران با تشخیص قبلی  موکواپیدرموئید کارسینوما  در گرید های مختلف  از بایگانی بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی و بیمارستانها ی قائم و امید مشهد تهیه گردید که شامل 5 نمونه گرید پایین ، 7 نمونه گرید متوسط و 8 نمونه گرید بالا  می گردیدند. از هر نمونه 3 برش تهیه شد که یکی با H&E رنگ آمیزی گردید و دو برش دیگر به ترتیب تحت رنگ آمیزی های هیستوشیمیایی AgNOR   و ایمنوهیستوشیمیایی Ki-67  قرار گرفتند. در نمونه AgNOR تعداد نقاط به طور میانگین در هسته  های یکصد سلول و در نمونه Ki- 67  نیز همچنین تعداد هسته های قهوه ای رنگ  در یکصد سلول شمارش گردیدند و سپس به کمک آزمون آماری ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن (Spearman) بررسی ارتباط بین گریدهای بافتی کارسینوم موکواپی درموئید با نقاط AgNOR و میزان بروز Ki-67  انجام پذیرفت.
یافته ها :
1- ارتباط و همبستگی واضحی بین گرید های بافت شناسی کارسینوم موکواپیدرموئید و نقاط AgNOR وجود دارد.
 (rs= 0.791,P value = 0.00 )
2- وجود ارتباط بین گرید های بافت شناسی کارسینوم  موکواپیدرموئید غدد بزاقی  با بروز Ki-67 تایید  می گردد.
(rs= 0.893,P value = 0.00 )
3- یافته های فوق در بین دو گرید اول (پایین و بینابینی) به هم نزدیک بوده ولی ناگهان در گرید بالا دستخوش تزاید قابل توجهی
می گردد.
نتیجه گیری :
می توان هر یک از دو روش فوق را جهت تایید درجه بدخیمی بافت شناسی بیمار مورد استفاده قرار داد و همچنین پیشنهاد می گرددکه بواسطه هم پوشانی نقاط AgNOR در  گریدهای پایین و بینابینی و نزدیکی بروز Ki-67 در این دو گرید، این دو گروه را در هم ادغام کرده و کلا برای این بدخیمی دو گروه درجه بدخیمی پایین و درجه بدخیمی بالا را فرض کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of Ki- 67 experssion and AgNOR counts in Mucoepidermoid carcinoma of salivary gland

نویسندگان [English]

  • Jahanshah Salehinezhad 1
  • Kamran Ghafarzadegan 2
  • Nasrollah Saghravanian 3
  • Nooshin Mohtasham 3
1 Assistant Professor, Dept. of Oral & Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences , Mashhad , Iran.
2 Assistant Professor, Ghaem Hospital Dept. of Pathology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences , Mashhad , Iran.
3 Assistant Professor, Dept. of Oral & Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences , Mashhad , Iran.
چکیده [English]

Introduction:
Mucoepidermoid carcinoma is the most common salivary gland malignancies, classified into three categories as low, intermediate and high.
Because of its highly variable biologic potential, identification of patient's status histologically and proper classification is of high importance in treatment and finally prognosis.
Materials and Methods:
20 samples with the diagnosis of MEC were selected from the archive of the oromaxillofacial pathology department of Mashhad dental school and Ghaem and Omid hospitals which included five samples of grade I, seven samples of grade II and 8 samples of grade III mucoepidermoid carcinoma.
Three sections were taken from each specimen. The first section was stained with H & E, the second one by AgNOR technique and the last one with Ki-67 immunohistochemically.
In each sample, the number of AgNOR dots in the nuclei of 100 cells and the number of brown nuclei which expressed Ki-67 in 100 cells were studied.
Results:

There was a significant correlation between salivary gland MEC histological grades and number of AgNOR dots. (rs=0.791 , P value=0.00)
A significant correlation was detected between salivary gland MEC histological grades and ki-67 expression. (rs=0.893 , P value=0.00)
The findings in our study (AgNOR dots & ki-67 expression) were slightly different between grades I and II but the difference between the first two grades and the last grade was highly significant.

Conclusion:
Use of any of the two proliferating markers mentioned above (AgNOR and Ki-67) is suitable in detection of histological grades of salivary gland MEC. Considering the highly significant difference between the last grade and the first two grades, MEC classification as low grade and high grade is suggested.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ki-67 Immunohistochemistry
  • AgNOR staining
  • Mucoepidermoid carcinoma