تأثیر سه نوع سمان موقت بر میزان گیر روکش‏های سمان‏شونده روی اباتمنت‏های یک قطعه‏ای با دو طول مختلف

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

2 دندانپزشک

چکیده

مقدمه: استفاده از سمان‏های موقت برای سمان کردن پروتزهای متکی بر ایمپلنت، مزیت سهولت قابلیت بازیابی را داراست. بعضی از این سمان‏ها دارای گیر بیشتر و بعضی دارای گیر ضعیف‏تری می‏باشند. بنابراین انتخاب سمان موقت در نگهداری این مزیت (دسترسی مجدد) حائز اهمیت است. هدف از این مطالعه، مقایسه تأثیر سه نوع سمان موقت بر میزان گیر روکش‏های سمان‏شونده بر اباتمنت‏های یک قطعه‏ای با دو طول مختلف بود.
 
 
 
مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی-ازمایشگاهی 20 عدد آنالوگ ایمپلنت DIO با استفاده از سرویور درون بلوک‏های تهیه شده از آکریل خودسخت‏شونده قرار داده شدند. بلوک‏ها به دو گروه 10 تایی تقسیم شدند. در یک گروه اباتمنت‏های یک قطعه‏ای به قطر 5/3 و ارتفاع 5/5 میلی‏متر و در گروه دیگر قطر 5/3 و ارتفاع 7 میلی‏متر، به آنالوگ‏های ایمپلنت با تورک 30 نیوتن سانتی‏متر متصل گردیدند. بعد از ساخت کوپینگ برای هر اباتمنت سمان‏های موقت تمپ‏باند، دایکال و تمپ‏باند کلیر برای اتصال کوپینگ به اباتمنت مربوط به کار رفتند. تمام نمونه‏ها قبل از آزمایش، در رطوبت 100% و دمای 37 درجه سانتی گراد برای مدت 48 ساعت نگهداری شدند. کوپینگ‏ها با سرعت 5/0 سانتی‏متر در دقیقه با استفاده از دستگاه یونیورسال تستینگ از روی اباتمنت‏ها کشیده شدند و میزان گیر به نیوتن ثبت گردید. داده‏ها با استفاده از آزمون واریانس دوطرفه ارزیابی گردیدند.
یافته‏ها: میزان گیر دایکال (6/138 نیوتن) به طور معنی‏داری از تمپ باند کلیر (3/67 نیوتن) و تمپ باند (3/30 نیوتن) بیشتر بود (001/0P<). همچنین برای هر نوع سمان، میزان گیر به طور معنی‏داری در اباتمنت با ارتفاع 7 میلی‏متر در مقایسه با اباتمنت دارای ارتفاع 5/5 میلی‏متر بیشتر بود (006/0=P).
نتیجه گیری: جهت سمان روکش به اباتمنت‏ها، بهتر است زمانی که دسترسی مجدد آسان‏تر به پروتزهای ثابت سمان‏شونده مورد نیاز است از سمان تمپ باند و زمانی که گیر بیشتر مورد نیاز است از دایکال استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effect of Different Temporary Cements on Retention of Crowns Cemented on One Piece Abutments with Two Different Lengths

نویسندگان [English]

  • GholamReza Tabakhian 1
  • Azar Nouri 2
1 Assistant Professor, Dept of Prosthodontics, School of Dentistry, Islamic Azad University, Khorasgan Branch, Isfahan, Iran
2 Dentist
چکیده [English]

Introduction: To ensure retrievability of cemented implant-retained restorations, use of provisional cements has been suggested as an alternative to that of definitive ones. Some cements are stronger than other ones. To maintain retrievability, selection of the provisional cement is important. The aim of this study was to compare the tensile strength of three different temporary cements in crowns cemented on one piece abutments with two lengths.
Materials & Methods: Twenty DIO implant analogs were fixed in an acrylic block using a dental surveyor. Blocks were divided in to two groups of 10 abutments. In one group, solid abutments with 3.5mm diameter and 5.5mm height and in the other one, abutments with 3.5mm diameter and 7 mm height were placed in each implant analogs and torque to 30 N.cm. After fabrication of crown for each abutment, provisional luting agents Temp bond, Dycal and Temp bond clear were used to cement the crowns to the respective abutments. All specimens were stored in 100% humidity environment for 48 hours at 37°c prior to testing. Crowns were pulled from abutments with a universal testing machine at a cross head speed of 0.5 cm/min and tensile strength was recorded in Newton. Data were analyzed using 2-way analysis of variance (ANOVA).
Results: Tensile strength was significantly higher for Dycal (138.6) than for Temp bond clear (68.3) and Temp bond (30.3) (P<0.001). Also for each type of cement, the mean tensile strength was significantly higher at 7×3.5mm abutments compared with 5.5×3.5mm (P=0.006).
Conclusions: It is preferred to use Temp bond while we need retrievabibity of cement retained fixed implant restorations and Dycal while we need higher retention.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Key words: Implant
  • Retention
  • Abutment
  • Crown
  • temporary cement

اصل مقاله

مقدمه

هدف آرمانی دندانپزشکی نوین بازسازی شکل، عملکرد، راحتی، زیبایی، تکلم و سلامت بیمار است.(1) بیش از سی سال است که از ایمپلنت­های دندانی جهت بازسازی نواحی بی­دندانی بیماران استفاده می‏گردد.(4-2) استفاده از ایمپلنت­های دندانی برای تأمین ساپورت پروتز، مزایای بی‏شماری در مقایسه با پروتزهای ثابت و متحرک معمولی دارد. قرار دادن ایمپلنت دندانی در استخوان نه تنها تکیه‏گاهی برای پروتز و عاملی برای حفظ استخوان آلوئول است، بلکه یکی از بهترین روش‏های نگهداری و پیشگیری در دندانپزشکی است.(5) پروتزهای متکی بر ایمپلنت می‏توانند پیچ‏شونده باشند یا روی اباتمنت سمان گردند.(6) مزیت مهم پروتزهای پیچ‏شونده قابلیت دسترسی مجدد به آنهاست. شل شدن و یا شکست (ایجاد ترک) اکلوزالی یا نگهداری از پیچ و صرف زمان برای پرکردن یا باز کردن سوراخ‏های دسترسی اکلوزالی را از معایب این دسته از پروتزها می‏توان بیان کرد.(7) پروتزهای سمان‏شونده به عنوان راه چاره‏ای بکار گرفته می‏شوند که مزایای آنها از پروتزهای پیچ­شونده بیشتر است. این مزایا عبارتند از حذف شل شدن پیچ پروتز، زیبایی بهتر، کنترل راحت­تر اکلوژن (ایجاد اکلوژن ایده‏آل)، راحتی و سادگی کار، کاهش زمان و هزینه، ریختگی پاسیو مناسب، احتمال کمتر شکستگی پرسلن، بارگذاری تدریجی و کاهش تحلیل استخوان کرستال.(9-7) حتی عده‏ای معتقدند که سمان نقش جاذب شوک را ایفا می‏نماید.(11و10) در بیمارانی که بعد از جایگذاری پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت انتظار کیفیت بالایی از زیبایی را دارند عقیده براین است که از پروتزهای سمان‏شونده استفاده گردد.(6) عواملی که گیر و ثبات اباتمنت‏های روی ایمپلنت را تحت تأثیر قرار می‏دهند شامل شکل هندسی تراش اباتمنت، میزان تقارب دیوارهای اباتمنت، وسعت (مساحت) سطح، خشونت سطح، قطر و ارتفاع اباتمنت، نوع سمان و تکنیک سمان کردن می­باشد.(15-12) نشان داده شده که برای خارج کردن روکش‏های سمان‏شونده با سمان‏هایی که دارای استحکام فشاری[1] بالاتری هستند، نیروی کششی[2] و برشی[3] بیشتری لازم است.(16) استفاده از سمان‏های دائمی، همانند آنچه در پروتزهای معمول بکار می‏رود در پروتزهای متکی بر ایمپلنت توصیه نمی­شود. این سمان‏ها بسیار قوی بوده و هرگز اجازه خارج کردن راحت را به پروتز نمی‏دهند.

با استفاده از سمان‏های موقت برای نگهداری رستوریشن‏های ریختگی متکی بر ایمپلنت‏ها علاوه بر حذف معایب پروتزهای پیچ‏شونده، پروتز برگشت‏پذیر خواهد بود.(17) قدرت باند کششی سمان‏های موقت باید به اندازه‏ای باشد که حین عملکرد در برابر نیروهای افقی و عمودی مقاومت نماید اما در ضمن باید به حد کافی ضعیف باشد تا امکان برداشتن پروتز را بدون آسیب دیدن اباتمنت و ایمپلنت، فراهم آورد.(12) انتخاب سمان برای ایمپلنت متفاوت از شرایط دندان‏های طبیعی می‏باشد. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر سه نوع سمان موقت بر میزان گیر روکش‏های سمان‏شونده روی اباتمنت‏های یک قطعه‏ای با دو طول مختلف بود.

مواد و روش‏ها

جهت انجام این مطالعه تجربی، 20 عدد اباتمنت
.(Internal solid abutment, DIO Corporation, Busan, Korea) تایتانیومی یک قطعه­ای با دو طول مختلف 5/5 و 7 میلی‏متر و قطر 5/3 میلی‏متر تهیه شد. هر یک از آنالوگ‏های ایمپلنت در بلوک آکریلی تهیه شده از آکریل شفاف سلف کیور (Meliodent, Heraeus Kuzer, Berkshire, UK)  به­ ابعاد 3 سانتی‏متر قرار داده شدند. برای اینکه آنالوگ کاملاً عمود در بلوک قرار داده شود و امکان اعمال نیروی کششی در جهت محور طولی اباتمنت فراهم آید از سرویور دندانی استفاده گردید. پس از تهیه بلوک­های آکریلی حاوی آنالوگ ایمپلنت، آنها به دو گروه 10 تایی تقسیم شدند. در گروه اول از اباتمنت‏های با طول 5/5 میلی‏متر و در گروه دوم از اباتمنت‏های با طول 7 میلی‏متر استفاده گردید. هر یک از اباتمنت‏ها توسط Torque Wrench سیستم ایمپلنت بکار گرفته شده با تورک 30 نیوتن سانتی‏متر به آنالوگ‏های ایمپلنت بسته شدند (تصویر 1).

 

 

 

تصویر 1 : آنالوگ ایمپلنت مانت شده در بلوک آکریلی و اباتمنت بسته شده به آن

 

 

از فضاساز دای آلدنت (Hilzingen/Germany) تا یک میلی‏متری مارجین به عنوان فضاساز استفاده گردید. با یک بار استفاده از این فضاساز ضخامت 7 میکرون به دست می‏آمد، با توجه به اینکه ایجاد فضا در حد 40-20 میکرومتر مطلوب می باشد(18) ما در این تحقیق سه بار از این فضاساز به منظور ایجاد فضای 21 میکرون استفاده کردیم. سطح فضاساز و مارجین اباتمنت‏ها به وسیله پارافین چرب گردید (با توجه به اینکه در عمل بسیاری از لابراتوارها از روش Waxup  مستقیم و بدون
Burn out cap استفاده می‏کنند ما از این روش استفاده نمودیم. با استفاده از رزین سلف کیور دورالی (Duralay, Reliance Dental Mfg Co, USA) روی فضاساز، کوپینگ به گونه‏ای فرم داده شد که در تمام سطوح ضخامت کوپینگ 7/0 میلی‏متر باشد. روی مارژین هم با موم ­اینله (Kerr, Orange, California, USA) موم­گذاری گردید. حلقه مومی به سطح اکلوزال کوپینگ‏های مومی به قطر 6 میلی‏متر و ضخامت 4 میلی‏متر متصل گردید تا برای ایجاد کشش بکار رود. الگوهای مومی اسپروگذاری شدند و اینوستینگ با استفاده از اینوستمنت فسفات باندد (Deguvest, Degudent, Densply, Tokyo, Japan) صورت گرفت. کوپینگ‏های فلزی با استفاده از آلیاژ غیرقیمتی نیکل-کروم (Vera Bond,400 Watt Drive.Fairfield.CA, 94534USA) تهیه گردیدند (تصویر 2).

 

 

 

تصویر 2 : کوپینگ فلزی ساخته شده و حلقه متصل برای ایجاد کشش

 

 

در تمام مراحل با شماره‏گذاری مشخص شده بود که هر کوپینگ مربوط به کدام اباتمنت است. نشستن مناسب هرکدام از کوپینگ‏ها با رژ و کلروفرم امتحان گردید و نقاط تحت فشار و نامنظمی‏های سطح داخلی با استفاده از فرز روند 2/1 کارباید برداشته شد و بعد با بخار به مدت 5 ثانیه تمیز شدند. در سطح اباتمنت‏ها یک شیار وجود داشت که پس از ریختگی در داخل کوپینگ‏ها ایجاد یک خط برجستگی می‏کرد و باعث می‏شد که هر کدام از کوپینگ‏ها یک مسیر مشخص و منحصر به فرد برای نشستن و برخاستن داشته باشند. بیست کوپینگ فلزی مورد مطالعه به دفعات متعدد به کار گرفته شدند. بعد از هر بار تست، اباتمنت‏ها و کوپینگ‏ها به مدت 30 دقیقه در دستگاه پاک‏کننده اولتراسونیک (Sonica ultera sonic cleaner, soltec Milano, 2200MH, Italy) محتوی الکل نسبت به آب، 1 به 2 قرار داده می‏شدند. سپس اباتمنت‏ها با گاز تمیز می‏گردیدند. پس از خشک شدن، نمونه‏ها با چشم بررسی می‏شدند. اکسکویتور قاشقی برای برداشت بقایای سمان به کار برده می‏شد، اما هرگز از فرز، سوند و سند بلاست برای برداشت سمان استفاده نگردید، تا سطوح اباتمنت‏ها و کوپینگ‏ها آسیب نبینند.

سه نوع سمان موقت تمپ باند (Kerr Co, Orange, CA, USA) دایکال (Dentsply/Caulk Co, Milford, DE, USA) و تمپ باند کلیر (Kerr Co, orange , CA, USA) در این مطالعه تحت بررسی قرار گرفتند.

سطح اباتمنت و کوپینگ قبل از سمان کردن با استفاده از الکل اتیلیک تمیز می‏شد. کوپینگ‏ها توسط سمان‏های مورد نظر طبق دستورکارخانه سازنده روی اباتمنت‏ها سمان می‏شدند. کلیه مراحل سمان کردن توسط یک نفر انجام گردید. هر یک از میکرو اپلیکاتورها فقط یک بار بکار می‏رفت و دور انداخته می‏شد. برای سمان تمپ باند کلیر توسط فشار پیستون از طریق نوک مخصوص اختلاط سمان به داخل کوپینگ وارد می‏شد سپس از دو سمت و عمود بر اباتمنت و از هر سمت به مدت 20 ثانیه کیور گردید. کوپینگ‏های سمان شده تحت فشار انگشت به مدت 5 ثانیه روی اباتمنت نشانده می‏شدند و سپس تحت نیروی 5 کیلوگرم به مدت 10 دقیقه قرار می‏گرفتند. پس از سپری شدن 10 دقیقه، اضافات سمان با استفاده از اکسکویتور قاشقی برداشته شد. نمونه‏ها قبل از تست به مدت 48 ساعت در داخل بشر که توسط پارافیلم سوراخدار (این مورد توسط مسوول لابراتوار بیوشیمی برای شبیه‏سازی بهتر با وضعیت دهانی توصیه شد.) پوشیده شده بود داخل بن ماری (Sheldon Manufacturing,JNC,300N,26TH,Cornelius,OR,USA). در دمای 37 درجه سانتی­گراد نگهداری می­شدند. هر نمونه به دستگاه Universal Testing
(Dartec-Co, UK, HC10) متصل ­گردید. نیروی کششی با سرعت 5/0 سانتی‏متر در دقیقه، تا زمان شکست باند به کوپینگ فلزی اعمال و نیوتن ثبت گردید (تصویر 3). برای تعیین تأثیر نوع سمان بر میزان گیر کوپینگ‏ها از آنالیز واریانس دوطرفه استفاده شد.

 

 

 

تصویر 3 : اتصال به دستگاه Universal testing جهت ایجاد کشش

 

 

یافته ها

نتایج آنالیز آماری آنالیز واریانس دوطرفه نشان داد که میانگین میزان گیر در سه گروه سمان موقت مورد مطالعه با هم اختلاف معنی‏داری داشتند (001/0P<) آزمون توکی نشان داد میزان گیر دایکال به طور معنی‏داری از تمپ باند کلیر  و تمپ باند بیشتر بود همچنین افزایش طول اباتمنت میانگین استحکام کششی کوپینگ‏های سمان‏شونده را به طور معنی‏داری افزایش داد (006/0=P) (جدول1).

شکست در مورد هر نوع سمان بیشتر در محل اتصال سمان به اباتمنت رخ داد. البته در این مطالعه آنالیز آماری جداگانه برای نوع شکست انجام نگرفته است. دایکال بیشترین و تمپ باند معمولی کمترین میزان گیر را نشان داد، و میزان گیر کوپینگ‏های سمان‏شونده بر اباتمنت­های با طول 7 میلی‏متر بیشتر از 5/5 میلی‏متر بود.

 

جدول 1 : میانگین استحکام کششی روکش‏های سمان شده بر اباتمنت بر حسب نوع سمان و طول اباتمنت

انحراف معیار

میانگین

(نیوتن)

تعداد

طول

گروه

77/26

9/26

10

5/5

Temp bond

93/14

6/33

10

7

 

4/21

3/30

20

کل

 

35/26

0/60

10

5/5

Temp bond clear

23/22

5/74

10

7

 

9/24

3/67

20

کل

 

86/17

5/114

10

5/5

Dycal

81/57

6/162

10

7

 

4/48

6/138

20

کل

 

 

 

بحث

تصمیم برای استفاده از سمان موقت در مقابل سمان دائم براساس میزان گیر مورد نیاز صورت می‏گیرد. در مورد پروتزهای متکی بر ایمپلنت، مطلوب بودن امکان بازیافت، راحتی برداشت و پاک کردن سمان از روی اباتمنت و میزان گیر مورد نیاز، بر انتخاب نوع سمان مؤثرند. در زمان تحویل پروتز نهایی ایمپلنت، اغلب پروتز با یک سمان موقت، سمان می‏گردد. سمان موقت باید به طور کامل محکم شده و گیر مناسب و کافی برای رستوریشن فراهم کند تا بتواند به طور مناسب فانکشن را نگهدارد.(19) اگر در جلسات پیگیری 4 یا 6 ماهه، میزان گیر پروتز مناسب باشد به طوری که دندانپزشک با فشار انگشت، نتواند آن را خارج نماید، با توجه به اینکه خطر پوسیدگی برای ایمپلنت‏ها وجود ندارد، اغلب همین سمان موقت به عنوان سمان نهایی به کار می‏رود تا در صورت ایجاد مشکلات بعدی، در آوردن پروتز ممکن باشد. البته در صورتی که کانتی لور یا نیروی خارج از مرکز قابل توجه وجود داشته باشد نباید از سمان­های موقت به عنوان سمان نهایی استفاده شود.(9) در مطالعه حاضر جهت بررسی میزان گیر سمان‏ها از کراون‏های تهیه شده از آلیاژهای غیرقیمتی که بر روی اباتمنت‏های یک قطعه‏ای با دو طول مختلف سمان می‏شدند، استفاده گردید. از بین سمان‏های مورد مطالعه، دایکال بیشترین میزان گیر (6/138 نیوتن) را دارا بود و کمترین میزان گیر را سمان تمپ باند معمولی (3/30 نیوتن) دارا بود. اباتمنت‏های با طول بیشتر (7 میلی‏متر) میزان گیر بیشتری را نشان دادند. تفاوت معنی‏دار گیر سمان‏ها از نظر آماری بیانگر تفاوت نیروی لازم برای خارج کردن کوپینگ سمان شده با هر یک از این سمان‏ها در کلینیک می‏باشد. البته در این مطالعه از تمیز کردن کوپینگ‏ها استفاده شد که در برخی دیگر از مطالعات هم چنین روشی به کار گرفته شده است. نشان داده شده که سمان مجدد کوپینگ‏ها در صورتی که اباتمنت و کوپینگ هردو به طور مناسب آماده شوند، تأثیری روی گیر سمان ندارد.(20) در مطالعه Ishikiriama و همکارانش که به بررسی خصوصیات سمان‏های موقت به همراه روکش‏های کامل ریختگی و آکریلی روی دندان پرداختند، سمان موقت دایکال بیشترین میزان گیر و سمان موقت تمپ باند کمترین میزان را نشان داد.(21) در مطالعه Akashia و همکارانش که تطابق مارجینال و استحکام کششی چهار سمان موقت دایکال، ایمپرو، تمپ باند و تمپ باند ان‏ای را در کراون‏های قرار گرفته بر روی مشابه استنلس استیلی ایمپلنت سیستم Cera One ارزیابی کرده بودند؛ سمان دایکال بیشترین میزان گیر را فراهم آورد.(19) در مطالعه Bernal و همکارانش که به بررسی تأثیر تیپر، طول اباتمنت و نوع سمان موقت بر میزان استحکام کششی رستوریشن‏های سمان‏شونده بر روی ایمپلنت پرداختند؛ اباتمنت‏های با تیپر کمتر و ارتفاع بیشتر میزان استحکام کششی بیشتری نشان دادند و در بین سمان‏های مورد مطالعه سمان موقت تمپ باند کمترین میزان استحکام کششی و ایمپرو بیشترین میزان استحکام کششی را نشان دادند.(22) در مطالعه Kim و همکارانش که تأثیرسمان‏های موقت مختلف و ایجاد خشونت سطحی توسط ترکیبات مختلف بر میزان گیر رستوریشن‏های موقت ساخته شده از آکریل‏های رزینی اتوپلی مریزه متکی بر ایمپلنت را مورد مطالعه قرار دادند، سمان موقت لایف با بیس کلسیم هیدروکساید استحکام کششی بیشتری نسبت به سمان موقت تمپ باند نشان داد.(23) در مطالعه حافظ قرآن و همکارانش که تأثیر انواع مختلف سمان‏های موقت روی استحکام کششی روکش‏های متکی بر ایمپلنت را مورد بررسی قرار دادند، سمان موقت دایکال بیشترین میزان استحکام کششی و سمان موقت تمپ باند کمترین میزان استحکام کششی را نشان دادند.(24) در مطالعه حاضر نیز مشابه با مطالعات انجام شده سمان موقت دایکال با بیس کلسیم هیدروکساید بیشترین و سمان موقت تمپ‏باند با بیس زینک اکساید اوژنول کمترین میزان گیر را نشان دادند. میزان گیر بیان شده در مطالعه حاضر با مطالعات دیگر تا حدودی متفاوت می‏باشد؛ علت آن را می‏توان فاکتورهایی چون میزان طول، قطر و تیپرینگ اباتمنت، سیستم ایمپلنت به کار گرفته شده و نوع فلز مورد استفاده برای ساخت کوپینگ‏های فلزی در این پژوهش بیان کرد. دندانپزشک ممکن است بر اساس تجربه خود و براساس گیر مورد نیاز هم چنین شرایط کلینیکی خاص، سمان مناسب را انتخاب نماید.

نتیجه گیری

براساس نتایج این مطالعه، بهتر است دندانپزشکان در زمان نیاز به قابلیت بازیافت پروتزهای متکی بر اباتمنت از سمان موقت تمپ باند و در زمان نیاز به میزان گیر بیشتر از سمان موقت دایکال استفاده نمایند. همچنین کوپینگ‏های سمان شده بر اباتمنت‏های با طول بیشتر (7 میلی‏متر) میزان گیر بیشتری نسبت به روکش‏های سمان شده بر اباتمنت‏های با طول کمتر (5/5 میلی‏متری) دارا می‏باشد.

تشکر و قدر دانی

از شرکت افرند اطلس به خاطر پشتیبانی در اجرای این مطالعه تقدیر می‏گردد.


[1]. Compressive

[2]. Tensile

[3]. Shear

مراجع

  1. Misch CE. The implant quality scale: A clinical assessment of the health -disease continum. Oral Health 1998; 88(7): 15-20, 23-5.
  2. Adell R, Lekholm U, Rockler B, Branemark PI. A 15 year study of osseointegratedimplants in the treatment of the edentulous jaw. Int J Oral Surg 1981; 10(6): 387-416.
  3. Jemt T, Laney WR, Harris D. Osseointegrated implants for single tooth replacemen: A1-year report from a multicenter prospective study. Int J Oral Maxillofac Implants 1991; 6(1): 29-36.
  4. Jemt T, Linden B, Lekholm U. Failures and complications in 127 consecutively placedfixed partial prostheses supported by Branemark implants: From prosthetic treatment tofirst annual checkup. Int J Oral Maxillofac Implants 1992; 7(1): 40-4.
  5. Misch CE. Contemporary Implant Dentistry. 3rd ed. St. Louis: Mosby Co; 2008. P. 17.
  6. Kokubo Y, Kano T, Tsumita M, Sakurai S, Itayama A, Fukushima S. Retention of Zirconia copings on zirconia implants abutments cemented with provisional luting agents. J Oral Rehabil 2010; 37(1): 48-53.
  7. Squier RS, Agar JR. Retentiveness of Dental cements used with metallic implant components. J Oral Maxillofac Implants 2001; 16(6): 793-8.
  8. Howe L, Palmer P, Barrett V. Advanced restorative techniques. Br Dent J 1999; 187(11): 593-600.
  9. Misch CE. Dental Implant Prosthetics. St. Louis: Mosby Co; 2005. P. 414-51.
  10. Singer A, Serfaty V. Cement-retained implant supported fixed partial dentures: A 6 month to 3 year follow up. J Oral Maxillofac Implants 1996; 11(5): 645-9.
  11. Guichet DL, Yoshinobu D, Caputo AA. Effect of splinting and interproximal contact tightness on load transfer by implant restorations. J Prosthet Dent 2002; 87(5): 528-35.
  12. Breeding LC, Dixon DL, Bogacki MT, Tietge JD. Use of luting agents with an implantsystem. J Prosthet Dent 1992; 68(5): 737-41.
  13. Hebel KS, Gajjar RC. Cement-retained versus screw-retained implant restorations:Achieving optimal occlusion and esthetics in implant dentistry. J Prosthet Dent 1997; 77(1): 28-35.
  14. Covey DA, Kent DK Jr, Koka S. Effects of abutment size and luting cement type on the uniaxial retention force of implant-supported crowns. J Prosthet Dent 2000; 83(3): 344-8.
  15. Emms M, Tredwin CJ, Setchell DJ, Moles DR. The effects of abutment wall height,platform size, and screw access channel filling method on resistance to dislodgementof cement-retained, implant-supported restorations. J Prosthodont 2007; 16(1): 3-9.
  16. Wahl C, Franca FM, Brito RB Jr, Basting RT, Smanio H. Assessment of the tensilestrength of hexagonal abutments using different cementing agents. Braz Oral Res 2008; 22(4): 299-304.
  17. Zarb GA, Schmitt A. The longitudinal clinical effectiveness of osseointegrated dental implants: The Toronto study. Part III: Problem and complications encountered. J Prosthet Dent 1990; 64(4): 185-94.
  18. Shillinburg HT, Hobo S, Whitsett LD. Fundamentals of Fixed Prosthodontics. 3rd ed. Chicago: Quintessence; 1997. P. 313.
  19. Felton DA, Kanoy Be, White JT. Recementation of dental casting with zinc phosphatecement: Effect on cement bond strength. J Prosthet Dent 1987; 58(5): 579-83.
  20. Akashia AE, Francischone CE, Tokutsune E, da Silva W Jr. Effects of different types of temporary cements on the tensile strength and marginal adaptation of crowns on implants. J Adhes Dent 2002; 4(4): 309-15.
  21. Ishikiriama A, Busato AL, Navarro MF, Mondelli J. Temporary cementation of acrylicresin and cast complete crowns. J Prosthet Dent 1984; 51(5): 637-41.
  22. Bernal G, Okamura M, Munoz CA. The effects of abutment taper, length and cement typeon resistance to dislodgement of cement-retained, implant-supported restorations. J Prosthodont 2003; 12(2): 111-5.
  23. Kim Y, Yamashita J, Shotwell JL, Chong KH, Wang HL. The comparison of provisionalluting agents and abutment surface roughness on the retention of provisional implant-supported crowns. J Prosthet Dent 2006; 95(6): 450-5.

24.     Hafez Qoran A, Koodaryan R, Morshedi K. Effect of different types of temporary cements on the tensile strength of implant supported crowns. Journal of Dental School Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2009; 27(2): 53-9. (Persian)

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 اسفند 1391
  • تاریخ پذیرش: 27 اسفند 1391

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار