Comparison of Apical Seal of Three Root Canal Sealers (AH26 , AHPlus and Tubliseal) in Root Canal Obturated by Lateral Condensation Technique

Document Type : Case report

Authors

1 Assistant Professor, Dept of Endodontics, School of Dentistry, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran

2 Dentist

Abstract

Introduction: A good apical seal plays a critical role in the success of endodontic treatment. The most common cause of treatment failure has been the lack of root apical seal. The aim of this study was to compare the apical seal of three root canal sealers including AH26 , AH Plus and Tubliseal together and with positive and negative groups, using a dye penetration test.
Materials & Methods: One hundred and ten humon upper central teeth were used in this study. Teeth were kept in 10% formalin solution and then were maintained for three days in 5.25% NaOCl. The teeth were randomly divided into three experimental groups (N=30) and two negative and positive control groups. After debridement of the external surfaces the crowns were cut at the CEJ, and were instrumented by stepback technique and obturated using lateral condensation technique with gutta-percha and either AH26 , AH Plus or Tubliseal. In positive control group, after preparation, the canals were filled with gutta-percha without sealer, and in negative control group, the canals were prepared but not filled. Two mm of coronal canals were filled with amalgam and negative control group were coated with two layers of nail polish and one layer of sticky wax, and next, were incubated for 72 hours after that, the surface of the other teeth except 2mm in apical area was coated with nail polish and wax. Finally then the teeth were centrifuged with India Ink and kept in ink for 72 hours. After longitudinally sectioning, the amount of dye penetration was measured under the stereomicroscope by three individuals who were blind to the groups. Data were analyzed by ANOVA and post hoc Tukey HSD test, through SPSS 15 software.
Result: Higher level of dye penetration was observed in group B (Tubliseal) which was significantly greater than the rate in groups A (AH26) and C (AHPlus), while the difference observed between groups A and C was not statistically significant.
Conclusion: The results of this study showed that although AHPlus is better than AH26 , there was no statistically significant difference in apical seal of AH26 and AH Plus sealers: However, the leakage of them was significantly less than that of Tubliseal sealer.
 

Keywords

Full Text

مقدمه

درمان کانال ریشه شامل پاک‏سازی و شکل‏دهی کانال و پرکردن فضای 3 بعدی آن می‏باشد. به منظور درمان موفق، کانال ریشه باید به طور مناسب پاک‏سازی شود و به صورت کامل پر گردد.(2و1) سیل کامل کانال ریشه پس از پاک‏سازی و شکل‏دهی برای جلوگیری از کلونیزه شدن میکروارگانیسم‏های دهان و آلودگی مجدد بافت‏های
پری آپیکال و فضای داخل ریشه است.(3)

روش‏ها و مواد مختلفی جهت ایجاد سیل مناسب در کانال ریشه دندان معرفی شده‏اند، این مواد باید مناسب بوده و فضای کانال را به طور کامل پر کنند(4)، اینگل و همکاران شایع‏ترین علت شکست درمان ریشه را فقدان سیل آپیکالی مناسب معرفی کردند؛(5) اهمیت سیل مناسب به اندازه‏ای است که می تواند موفقیت درمان اندو را تا حدود 5/96% افزایش دهد.(6)

گوتاپرکا به تنهایی نمی‏‏تواند تمام فضای کانال ریشه را پر کند و استفاده از سیلر برای پر کردن کامل فضای سه‏بعدی کانال ریشه لازم است(7) پس به منظور پرکردن بی‏نظمی‏های سیستم کانال ریشه، اتصال مواد پرکننده به دیواره کانال و همچنین به عنوان یک ماده روان‏کننده از سیلر استفاده می‏شود(8)، یک سیلر ایده‏آل باید سازگار با انساج بوده، خاصیت ضدمیکروبی داشته باشد، غیرسمی و رادیواپک بوده همچنین سیستم کانال ریشه را به طور کامل پر کند و از نظر ابعادی نیز پایدار باشد و چسبندگی‎اش به دیواره کانال مناسب باشد.(9)

در کل چهار نوع اصلی سیلرها شامل سیلرهای با بنیان زینک اکساید اوژنول، پلاستیک‏ها، گلاس‏آینومر و انواع حاوی هیدروکسید کلسیم می باشند.(10) سیلرهای زینک اکساید اوژنول مدتهاست که به طور موفقیت‏آمیزی استفاده می‏شوند. چنانچه این سیلرها به داخل بافت‏های پری رادیکولر گسترش یابند جذب می‏شوند. این مواد دارای زمان سخت شدن آهسته، انقباض در هنگام سخت شدن و حلالیت هستند و می‏توانند باعث تغییر رنگ ساختمان دندان شوند. یک مزیت این سیلرها فعالیت ضدمیکروبی آنها می‏باشد. Tubliseal یک سیلر زینک اکساید اوژنول بوده و به شکل بیس وکاتالیست می‏باشد که به راحتی مخلوط می شود اما چنانچه به صورت پودر و مایع استفاده شود سریع‏تر سخت می‏شود. سیلرهای رزینی نیز مدتهاست که استفاده می‏شوند، این سیلرها خاصیت چسبندگی داشته و فاقد اوژنول می‏باشند.(11) AH26 یک اپوکسی رزین است که خواص مطلوب آن شامل عمل ضدمیکروبی، چسبندگی، زمان کارکرد طولانی، سهولت مخلوط کردن و قابلیت سیل بسیار خوب آن است. معایب آن نیز شامل تغییر رنگ، عدم حلالیت نسبی در حلال‏ها، سمیت نسبی تا زمانی که سخت نشده و مقداری حلالیت در مایعات دهان می‏باشد. AHPlus نیز که ترکیب اصلاح شده‏ای از AH26 است، به علت آن که فرمالدئید کمتری آزاد می‏کند، سازگاری نسجی بهتری داشته و به علت حذف نقره از فرمول، کمتر باعث تغییر رنگ می شود.(10)

طیف گسترده‏ای از سیلرها به صورت تجاری در دسترس می باشد.(14-12) AH26 رایج‏ترین سیلر اپوکسی-رزین می‏باشد که ادعا می‏شود خاصیت سیل‏کنندگی عالی دارد.(16و15) Naulakha و همکارانش نشان دادند که سیلر AH26 بهترین نوع سیلر از نظر ریزنشت آپیکالی می‏باشد(17) اما عدم اتصال بین گوتاپرکا و این سیلر ممکن است ریزنشت را امکان‏پذیر کند.(15)

برای بهبود سیل آپیکال سیلرهای مختلفی ارائه شده‏اند، بنابراین ارزیابی کیفیت سیلرها حائز اهمیت می‏باشد. مطالعات متعددی جهت ارزیابی میزان ریزنشت سیلرهای مختلف و نیز تاثیر روش پرکردن کانال بر میزان ریزنشت انجام شده است(23-17)، با توجه به اهمیت فقدان ریزنشت در موفقیت کلینیکی درمان کانال ریشه هدف ما در این مطالعه، مقایسه سیل آپیکالی سه نوع کانال سیلر AH26، AHPlus و Tubliseal با هم و با گروه‏های کنترل منفی و مثبت به روش Dye Penetration در شرایط آزمایشگاهی بود.

مواد و روش‏ها

در این مطالعه از تعداد 110 عدد دندان سانترال کشیده شده فک بالای انسان استفاده شد. دندان‏ها ابتدا از نظر ماکروسکوپی و نیز توسط رادیوگرافی از دو جهت مزیودیستال و باکولینگوال مورد بررسی قرار گرفتند تا دندان‏های دارای کرو شدید ریشه، ریشه‏های خیلی کوتاه یا خیلی بلند، تحلیل خارجی و داخلی، شکستگی ریشه، شکستگی آپکس، ‌آپکس باز یا تشکیل نشده، ‌کلسیفیکاسیون شدید داخل کانال، پالپ استون، آپکس دو شاخه و کانال فرعی از مطالعه خارج شده و دندان‏های با طول بین 25-20 میلی‏متر انتخاب شدند. دندان‏ها پس از کشیده شدن در محلول 10% فرمالین قرار گرفتند. سطوح خارجی آنها از هر نوع نسج نرم و سخت و کلکولوس پاک‏سازی شد. سپس دندان‏ها در محلول هیپوکلریت سدیم 25/5 % به مدت یک ساعت قرار داده شده و پس از شستشو با آب تا زمان شروع کار، دندان‏ها داخل محلول نرمال سالین قرار داده شدند.

تاج تمام دندان‏ها از ناحیه CEJ توسط هندپیس و دیسک الماسی D&Z(Mailiefer Co. Switzerland) قطع گردید. به وسیله بروچ نسج پالپ به طور کامل از کانال ریشه خارج شد. طول کارکرد به وسیله فایل K-file 15(Mailiefer Co. Switzerland) و رادیوگرافی P.A اندازه‏گیری شد. از فایل شماره 10 به عنوان فایل Patency‌ استفاده شد تا دبری‏ها و براده‏های عاجی در ناحیه آپیکال متراکم نشوند. قسمت آپیکالی تا فایل K-file 35(Mailiefer Co. Switzerland) و با همان طول کارکرد اینسترومنت شد. سپس با تکنیک Step-back و تا 3 شماره بعد از فایل(MAF)Master Apical File‌، کانال‏ها اینسترومنت و آماده‏سازی‌ شد. یک سوم کرونالی کانال‏ها توسط Gates Glidden(Mailiefer Co. Switzerland) شماره‏های II و III پاک‏سازی و شکل‏دهی شد. در تمام مراحل پاک‏سازی و آماده‏سازی کانال پس از به کار بردن هر اینسترومنت، کانال‏ها توسط نرمال سالین مرتباً شستشو داده شدند. در مدت پاک‏سازی و شکل‏دهی، دندان‏ها توسط یک گاز مرطوب شده با نرمال سالین، مرطوب نگه داشته می‏شد. در این مرحله دندان‏ها به طور تصادفی به 3 گروه آزمون A، B و C‌ (هر گروه شامل 30 دندان) و دو گروه کنترل مثبت (D) و منفی (E)‌ (هر گروه شامل 10 دندان) تقسیم بندی شدند. مخروط اصلی (Master cone) با قرار دادن یک مخروط گوتاپرکای استاندارد (VDW Co. Munich. Germany) داخل کانال ریشه که طول کارکرد را طی کرده و Tug back مناسب داشته باشد انتخاب و توسط رادیوگرافی کنترل شد. سپس دندان‏ها توسط Paper point (آریادنت-تهران ایران) کاملاً خشک گردید، برای تراکم جانبی از فینگر اسپریدرB (Mailiefer Co. Switzerland) که بتواند تا یک میلیمتری آپکس وارد کانال شود، استفاده شد.

در گروه A از سیلر AH26(Dentsply, VDW Co. Munich. Germany) همراه با گوتا پرکا و در گروه B از سیلر (Kerr. Italy) Tubliseal همراه با گوتا پرکا و در گروه C از سیلر AHPlus (Dentsply, VDW Co. Munich. Germany) همراه با گوتا پرکا استفاده شد. هر یک از سیلرها مطابق دستورالعمل کارخانه سازنده روی اسلب شیشه‏ای و توسط اسپاتول مخلوط شده و آماده گردید. مخروط گوتاپرکای اصلی با استفاده از پنس کاملاً به سیلر آغشته شد و در جای خود فیت گردید. با استفاده از اسپریدر گوتای اصلی به یک طرف متراکم گردید و فضایی جهت قراردادن مخروط‏های فرعی ایجاد شد سپس با استفاده از مخروط‏های گوتاپرکای (VDW Co. Munich. Germany) شماره‏های 20 و سپس 25 و تکنیک تراکم جانبی کانال‏ها تا ناحیه CEJ پر گردید. هر یک از مخروط‏های فرعی تا 3-2 میلیمتری آپیکالی به سیلر آغشته شدند و سپس درون کانال قرار گرفتند. توسط حامل گرما (Heat carrier) گوتاها از ناحیه CEJ‌ قطع گردید و قسمت کرونال توسط پلاگر و به روش تراکم عمودی متراکم شد. در پایان پرکردگی کانال از نظر وجود حباب یا پرکردگی ناقص ارزیابی شدند. دندان‏های گروه D (کنترل مثبت) پس از پاک‏سازی و آماده‏سازی، با گوتاپرکا و بدون سیلر پر شدند و در گروه E (کنترل منفی) پس از پاک‏سازی و آماده‏سازی کانال‏ها خالی ماندند. توسط فرز کارباید گلابی و توربین یک حفره کلاس I در ناحیه کرونال کانال ایجاد شد. پس از شستشو و خشک کردن توسط پوآر آب و هوا، دو لایه وارنیش (کیمیا وارنیش- ایران) زده شد و توسط آمالگام (سینا-ایران) پر گردید و متراکم شد و مارژین‏های حفره توسط برنیشر به خوبی برنیش شدند. بدینوسیله سیل کرونالی مناسبی ایجاد شد. در گروه کنترل منفی تمام سطوح ریشه توسط دو لایه لاک ناخن (ساویز-ایران) و یک لایه موم چسب (Kerr.USA) مذاب پوشانده شد.

سپس تمامی دندان‏هادر انکوباتور در حرارت 37 درجه سانتی گراد و رطوبت 100% به مدت 72 ساعت نگهداری شدند تا سیلرها به طور کامل ست شوند. پس از خروج از انکوباتور دندان‏ها خشک شده و دندان‏های گروه‏های آزمایش (A، B و C‌) و گروه کنترل مثبت (D) تمام سطوح خارجی آن به جز دو میلی متری آپیکالی توسط دو لایه لاک ناخن (ساویز-ایران) و یک لایه موم چسب (Kerr.USA) پوشانده شد. هر سه دندان درون لوله آزمایش کوچک 10 میلی لیتری به طوری که آپکس آنها رو به دهانه باز لوله بود قرار گرفتند. مقدار cc7 از جوهر هندی (India ink) درون لوله‏ها ریخته شد به طوری که کاملاً دندان‏ها را فرا گرفت و لوله‏ها به مدت 15 دقیقه و با سرعت 3000 دور در دقیقه سانتریفوژ گردید. سپس دندان‏ها از لوله‏ها خارج شدند و درون شیشه حاوی جوهر پلیکان به صورت غیرفعال Passive Immersion به مدت 72 ساعت قرار گرفتند. پس از طی این مدت دندان‏ها از رنگ خارج شدند و در آب جاری به مدت 1 ساعت شسته شدند و موم چسب و لاک ناخن از روی دندان‏ها پاک شد. پس از آن با دیسک الماسی D & Z(Mailiefer Co. Switzerland) به ضخامت 17/0 میلیمتر دو شیار باکولینگوالی در طول سطح ریشه و به طور عمودی ایجاد گردید و دندان‏ها توسط یک اسپاتول‌ به دو نیم شدند.

 در نیمه‏های سالم‏تر دندان‏ها، میزان نفوذ رنگ (بر حسب میلی متر) توسط استریومیکروسکوپ مدل (Olympus SZ 4045, Japan) با بزرگنمایی X10 و بوسیله کولیس توسط سه نفر و به طور جداگانه اندازه‏گیری شدند. این اندازه‏گیری در حالی صورت گرفت که هیچ کدام از افرادی که اندازه‏گیری را انجام دادند، از نحوه تخصیص دندان‏ها به نوع گروه آزمایشی اطلاعی نداشتند. نتایج معدل‏گیری شدند. مقدار نشت از طریق اندازه‏گیری کرونالی‏ترین نقطه نفوذ رنگ تا نقطه تنگه اپیکالی محاسبه گردید.

البته در طول مراحل کار، در گروه‏های آزمایشی A،  B‌ و C‌ دندان‏هایی که پر کردگی آنها با رادیوگرافی نامناسب تشخیص داده شدند یا حین پرکردن کانال، دندان‏هایی که دچار شکستگی شدند از مطالعه خارج شده و با دندان دیگری جایگزین شدند و نهایتاً در هر سه گروه تعداد دندان‏ها 30 عدد شد. تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از نرم‏‎افزار SPSS با ویرایش 15 صورت گرفت و از آزمون پارامتریک آماری ANOVA و پس آزمون Tukey برای مقایسه میانگین های محاسبه شده استفاده شد.

یافته ها

در نمونه‏های گروه آزمایشی D (کنترل مثبت) نفوذ رنگ به طور کامل صورت گرفته بود ولی از آمالگام عبور نکرده بود. در گروه آزمایشی E (کنترل منفی) هیچ گونه نفوذ رنگی مشاهده نشد. میزان نفوذ رنگ در گروه آزمایشی (Tubliseal) B بیشتر از دو گروه دیگر و میزان نفوذ رنگ در گروه آزمایشی A(AH26) بیش از گروه C(AHPlus) بود. بیشترین فراوانی طبقه‏ای در گروه‏های آزمایشی AH26‌ و AHPlus در محدوده 5/6-3/3 میلی‏متر و در گروه Tubliseal در محدوده 1/13-9/9 میلی‏متر بود (جدول 1).

میانگین نفوذ رنگ در گروه آزمایشی A،37/1±01/6 میلی متر و در گروه آزمایشی B، 32/2±36/10 میلی‏متر و در گروه آزمایشی C،92/1±46/5 میلی‏متر بود. آزمون آماری ANOVA نشان داد که از نظر میزان نفوذ رنگ اختلاف معنی‏داری بین سه گروه آزمایشی وجود دارد (001/0P< و 53/57F=). درمقایسه دو به دو گروه‏ها، پس آزمون Tukey نشان داد که بین گروه آزمایشی A (AH26) و B (Tubliseal) و همچنین بین گروه آزمایشی B (Tubliseal) و C (AHPlus) اختلاف معنی دار آماری وجود دارد (001/0P<)، در حالی که گروه‏های  A(AH26) و C (AHPlus) اختلاف معنی‏داری با هم نداشتند (391/0P=) (جدول 2).

 

 


جدول 1 : توزیع فراوانی طبقه بندی شده دندان‏های تحت بررسی بر اساس مقادیر نفوذ رنگ در گروه‏های آزمایشی بر حسب میلیمتر

میزان نفوذ رنگ

گروه

AH26

درصد (تعداد)

Tubliseal

درصد (تعداد)

AHPlus

درصد (تعداد)

2/3- 0

(3/3) 1

(0/0) 0

(0/10) 3

5/6- 3/3

(3/63) 19

(01/10) 3

(3/63) 19

8/9- 6/6

(3/3) 10

(3/23) 7

(7/26) 8

1/13-9/9

(0/0) 0

(0/60) 18

(0/0) 0

4/16- 2/13

(0/0) 0

(7/6) 2

(0/0) 0

کل

(0/100) 30

(0/100) 30

(0/100) 30

 

 

 

جدول 2 : مقایسه میزان نفوذ رنگ در گروه‏های آزمایشی بر حسب میلیمتر

نتیجه آزمون ANOVA

انحراف معیار

میانگین

حداکثر نفوذ رنگ

حداقل نفوذ رنگ

تعداد

گروه

001/0P<

53/57F=

37/1

01/6

37/9

07/2

30

A (AH26)

32/2

36/10

87/13

63/4

30

B (Tubiseal)

92/1

46/5

07/9

30/2

30

C (AHPlus)

 

 

 

 

 


بحث

به منظور پیشگیری از ریزنشت، سیلر باید یک اتصال مناسب بین ماده پرکننده کانال و عاج ریشه ایجاد کند. پر کردن کانال ریشه با استفاده از گوتاپرکا و سیلر سیل طولانی مدتی را ایجاد نمی‏کند.(25و24) مطالعاتی که بر روی خاصیت سیل‏کنندگی مواد اندودنتیک انجام می‏شود هنوز هم از اهمیت خاصی برخوردارند. طیف وسیعی از سیلرهای کانال ریشه به صورت تجاری موجود هستند؛ اما تاکنون سیلری تولید نشده که دارای کلیه شرایط لازم برای ایجاد سیل مناسب در کانال ریشه باشد.(27و26)

در شرایط آزمایشگاهی برای ارزیابی قابلیت سیل‏کنندگی مواد میزان ریزنشت اندازه‏گیری می‏شود. روش‏های متعددی برای این منظور طراحی و استفاده شده از جمله: روش Bacterial penetration،Fluid transport،Dye penetration tests، Penetration of radioisotopes و chromatographyGas. برخی از این روش‏ها مثل
Dye penetration شیوه‏ای ساده و برخی مانند Bacterial penetration پیچیده‏تر می‏باشند. اما به طور کلی هنوز تکنیک استانداردی معرفی نشده و حتی در استفاده از یک روش خاص ممکن است تفاوت‏هایی در جزئیات دیده شود که بتواند منجر به نتایج متضادی شود.(28) از بین روش‏های موجود متداول‏ترین روشی که استفاده می‏شود Dye penetration است، که به امکانات پیچیده و پیشرفته نیاز ندارد.(30و29) از طرفی با توجه به قطر ذرات جوهر هندی که در حدود 3 میکرومتر یا کمتر است، بعید به نظر می‏رسد که باکتری‏ها به جایی در درون کانال نفوذ کنند که جوهر هندی نتواند نفوذ نماید.(28)

میانگین نفوذ رنگ در گروه آزمایشی B (Tubliseal)‌‌ به طور معنی‏داری (001/0P<) بیش از این میزان در گروه‏های آزمایشی A (AH26) و C (AHPlus) بود درحالی که اختلاف مشاهده شده بین گروه‏های A و C (میانگین‏های نفوذ رنگ در دو گروه) از نظر آماری معنی‏دار نبود این نشان‏دهنده تاثیر یکسان این دو سیلر در سیل آپیکالی می‏باشد.

Limkangwalmongkol و همکاران نشت آپیکالی کانال را به دنبال کاربرد سیلرهای Apexit، Sealapex، Tubliseal و AH26 مورد بررسی قرار داده و نشان دادند که قابلیت سیل AH26 به مراتب بهتر از سایر سیلرها بوده است(31) که با نتایج مطالعه ما همخوانی دارد، البته در تحقیق Naulakha و همکاران که بر روی چهار سیلر AH26، اندومتازون، Sealapex و سیلر ZOE انجام شده بود، مشابه مطالعه ما میزان لیکیج در AH26 نسبت به سایر سیلرهای مورد مطالعه کمتر بود اما این اختلاف معنی‏دار نبود(17)، که از این جهت با مطالعه حاضر متفاوت می‏باشد. شاید علت تفاوت این باشد که در مطالعه Naulakha نمونه‏ها تنها در داخل Dye قرار گرفتند اما در مطالعه ما پس از این مرحله نمونه‏ها به مدت 15 دقیقه و با سرعت 3000 دور در دقیقه در داخل سانتریفوژ قرار گرفتند.

Moor و همکاران در سال 2004 توانایی سیل طولانی مدت AH26 و AHPlus را با استفاده از سه تکنیک پر کردن کانال ریشه با گوتاپرکا ارزیابی کردند و دریافتند که لیکیج آپیکالی بین سیلرهای AH26 و AHPlus تفاوت آماری عمده‏ای در هر دوره مشاهده ندارد(32) که با نتایج مطالعه ما همخوانی دارد.

در مطالعه اخوان و همکاران، با مقایسه سیلرهای AH26، AHPlus و AHPlus Jet نشان داده شد که اگرچه سه نوع سیلر فوق از نظر میکرولیکیج اختلاف معنی‏داری ندارند، اما سیلر AHPlus بیشترین و AHPlus Jet کمترین میزان میکرولیکیج را داراست(23)، که این نتایج با نتایج مطالعه حاضر که در آن AHPlus بهتر از AH26 است، تفاوت دارد. علت اصلی این تفاوت می‏تواند در روش مطالعه باشد، که در مطالعه اخوان از روش Fluid filtration و در مطالعه ما از روش Dyer penetratiuon استفاده شد.

براساس منابع متعدد سیلرهای AHPlus و AH26 دارای مزایایی از جمله حلالیت کم و Shrinkage مختصر می‏باشند.(34و33) با توجه به این که تمامی سیلرهای حاوی ZOE‌ در طی زمان پس از سخت شدن دچار Shrinkage می‏شوند که در مورد Tubliseal نیز این مورد صادق است و در حضور رطوبت این مساله سریع‏تر اتفاق می‏افتد، لذا Shrinkage که یکی از مهمترین عوامل در جداشدن سیلر از دیواره کانال و ایجاد معبری برای نفوذ رنگ است، در سیلر Tubliseal بیشتر اتفاق می‏افتد در نتیجه میزان نفوذ رنگ و مقدار Leakage در سیلر Tubliseal بیشتر از سیلرهای  AHPlus  و AH26  می‏باشد که  نتایج  مطالعه

حاضر نیز این مطلب را تایید می‏نماید.(34و33)

نتایج مطالعه حاضر نشان می‏دهد که میزان نفوذ رنگ در گروه آزمایشی که سیلر AH26 در آنها به کار رفته بود در مقایسه با گروه آزمایشی که سیلر AHPlus بکار رفته بود تفاوت معنی‏داری نداشتند. این نتایج نشان می‏دهد که سیلرهای AH26 و AHPlus از نظر خاصیت سیل آپیکالی، تفاوت آماری عمده‏ای را نشان نمی‏دهند ولی میانگین مقدار نفوذ رنگ در سیلر AH26 اندکی بیش از سیلر AHPlus بود. علت این تفاوت را می‏توان به تاثیر دو خاصیت Film thickness و حلالیت نسبت داد. با توجه به اینکه Film thickness، و حلالیت AHPlus نصف AH26 است،(34) بنابراین انتظار می‏رود که Shrinkag آن نیز کمتر باشد و با در نظر گرفتن تاثیر Shrinkag در Leakage انتظار می رودکه میزان نفوذ رنگ در گروه آزمایشی C که سیلر AHPlus در آن به کار رفته بود در مقایسه با گروه آزمایشی A که سیلر AH26 در آن به کار رفته بود کمتر باشد.

نتیجه گیری

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که اگرچه AHPlus بهتر از AH26 است، اما این دو سیلر از نظر خاصیت سیل آپیکالی تفاوت آماری معنی‏داری را نشان نمی‏دهند، با این وجود لیکیج آنها نسبت به سیلر Tubliseal به صورت معنی‏داری کمتر است.

تشکر و قدردانی

بدین وسیله از اعضای محترم شورای پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان و نیز جناب آقای دکتر رضا وزیری نژاد و جناب آقای سجاد رئیسی که در مراحل انجام این تحقیق زحمات زیادی متقبل شدند، تقدیر و تشکر می‏گردد.

References

  1. Tanomaru-Filho M, Bier CA, Tanomaru JM, Barros DB. Evaluation of the thermoplasticity of different gutta-percha cones and the TC system. J Appl Oral Sci 2007; 15(2): 131-4.
  2. Saunders WP, Saunders EM. Comparison of three instruments in the preparation of the curved root canal using the modified double-flared technique. J Endod 1994; 20(9): 440-4.
  3. Bouillaguet S, Shaw L, Barthelemy J, Krejci I, Wataha JC. Long-term sealing ability of pulp canal sealer, Ah-Plus, guttaflow and epiphany. Int Endod J 2008; 41(3): 219-26.
  4. Mohammadi Z. Sealing ability of MTA cements as orthograde root filling materials. Pesq Bras Odontoped Clin Integr 2008; 8(3): 267-70.
  5. Johnson JD. Root canal filling materials. In: Ingle JI, Bakland LK, Baumgartner JC. Ingle's Endodontics. 6th ed. London: BC Decker Inc Hamilton; 2008. P. 1020.
  6. Maden M, Görgül G, Tinaz AC. Evaluation of apical leakage of root canals obturated with Nd: YAG laser-softened gutta-percha, System-B, and lateral condensation techniques. J Contemp Dent Pract 2002; 3(1):
    16-26.
  7. Tahir AK, Mohtada H, Babar A, Nighat S. Smear layer and sealing ability of three root canal sealers. Pakistan Oral Dent J 2011: 31(1): 178-82.
  8. Lee KW, Williams MC, Camps JJ, Pashley DH. Adhesion of endodontic sealers to dentin and gutta-percha. J Endod 2002; 28(10): 684-8.
  9. Sagsen B, Kahraman Y, Orucoglu H. Evaluation of microleakage of roots filled with different techniques with a computerized fluid filtration technique. J Endod 2006; 32(12): 1168-70.
  10. Glickman G, Walton R. Obturaion. In: Torabinejad M, Walton R. Endodontics Principles and Practice 4th ed. Philadelphia: W.B. Saunders Co; 2008. P. 305-7.
  11. Johnson WT, Gutmann JL. Obturation of the cleaned and shaped root canal system. In:Cohen S, Hargreaves KM, Keiser K. Pathways of the Pulp. 10th ed. St. Louis: Mosby Co; 2011; P. 368-71.
  12. Roggendorf MJ, Ebert J, Petschelt A, Frankenberger R. Influence of moisture on the apical seal of root canal fillings with five different types of sealer. J Endod 2007; 33(1): 31-3.
  13. Hosoya N, Nomura M, Yoshikubo A, Arai T, Nakamura J, Cox CF. Effect of canal drying methods on the apical seal. J Endod 2000; 26(5): 292-4.
  14. Zmener O, Pameijer CH, Serrano SA, Vidueira M, Macchi RL. Significance of moist root canal dentin with the use of methacrylate-based endodontic sealers: An in vitro coronal dye leakage study. J Endod 2008; 34(1):
    76-9.
  15. Pappen AF, Bravo M, Gonzalez-Lopez S, Gonzalez-Rodriguez MP. An in vitro study of coronal leakage after intraradicular preparation of cast-dowel space. J Prosthet Dent 2005; 94(3): 214-8.
  16. Sevimay S, Kalayci A. Evaluation of apical sealing ability and adaptation to dentine of two resin-based sealers. J Oral Rehabil 2005; 32(2): 105-10.
  17. Naulakha D, Hussain MA, Alam MS, Howlader MMR. An in vitro dye leakage study on apical microleakage of root canal sealers. J Nepal Dent Assoc 2011; 12(1): 33-9.
  18. Khalilak Z, Vatanpour M, Javidi M, Mafi M, Afkhami F, Daneshvar F. The effect of blood on apical microleakage of Epiphany and AH26: An in vitro study. Iranian Endodontic Journal 2011; 6(2): 60-4.
  19. Zhang W, Li Z, Peng B. Assessment of a new root canal sealer’s apical sealing ability. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 2009; 107(6): 79-82.
  20. Punia SK, Punia V, Kumari M, Srirekha A, Tyagi S, Bhargava R. Comparative evaluation of sealing ability of two resin based sealers: An in vitro stereomicroscopic study. Indian J Dent Sci 2011; 4(3): 1-4.
  21. Sadeghi Sh, Kangarloo A. Comparison of sealing ability of lateral and vertical techniques in two different post space preparations. Iranian Endodontic Journal 2007; 2(2): 61-4.
  22. Akhavan H, Zahdabadi F, Mehrvarzfar P, Ahmadi Birjandi A. Comparative study on the microleakage of three root canal sealers. Iranian Endodontic Journal 2011; 6(1): 1-5.
  23. Vizgirda PJ, Liewehr FR, Patton WR, McPherson JC, Buxton TB. A comparison of laterally condensed gutta-percha, thermoplasticized gutta-percha, and mineral trioxide aggregate as root canal filling materials. J Endod 2004; 30(2): 103-6.
  24. Depraet FJ, De Bruyne MA, De Moor RJ. The sealing ability of an epoxy resin root canal sealer after Nd: YAG laser irradiation of the root canal. Int Endod J 2005; 38(5): 302-9.
  25. Wu MK, Van Der Sluis LW, Wesselink PR. Fluid transport along gutta-percha backfills with and without sealer. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 2004;97(2):257-62.
  26. Suprabha BS, Sudha P, Vidya M. A comparative evaluation of sealing ability of rootcanal sealers. Indian J Dent Res 2002;13(1):31-6.
  27. Veríssimo DM, do Vale MS. Methodologies for assessment of apical and coronal leakage of endodontic filling materials: A critical review. J Oral Sci 2006; 48(3): 93-8.
  28. Taschieri S, Del Fabbro M, Francetti L, Testori T. Effect of root end resection and root-end filling on apical leakage in the presence of core-carrier root canal obturation. Int Endod J 2004; 37(7): 477-82.
  29. Venturi M, Breschi L. Evaluation of apical filling after warm vertical gutta-percha compaction using different procedures. J Endod 2004; 30(6): 436-40.
  30. Limkangwalmongkol S, Abbot P, Sandler A. Apical dye penetration with four root canal sealers and gutta percha longitudinal sectioning. J Endod 1992; 18(11): 535-9.
  31. Moor RJ, Bruyne MA. The long term sealing ability of AH26 and AHPlus used with three gutta-percha obturation techniqes. Quintessence Int 2004; 35(4): 326-31.
  32. Metzger Z, Basrani B, Goodis HE. Instruments, materials and devices. In: Cohen S, Hargreaves KM, Keiser K. Pathways of the Pulp. 10th ed. St. Louis: Mosby Co; 2011. P. 223-82.
  33. Benenati FW. Obturation of the radicular space. In: Ingle JI, Bakland LK, Baumgartner JC. Ingle's Endodontics. 6th ed. London: BC Decker Inc Hamilton; 2008. P. 1053-87.
  34. Pomell L, About I, Pashley D, Camps J. Apical leakage of four endodontic sealers. J Endod 2003; 29(3):
    208-10.
Journal of Mashhad Dental School
Volume 36, Issue 3 - Serial Number 3
October 2012
Pages 249-258

Files

History

  • Receive Date: 17 March 2013
  • Accept Date: 17 March 2013

Share

How to cite

Statistics