Document Type : Case report
Authors
Assistant Professor, Dept of Oral & Maxillofacial Surgery, School of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
Abstract
Keywords
مقدمه
هایپردونشیا یا دندان اضافه به وجود دندان مازاد بر تعداد نرمال دندانها، در مرحله شیری و یا دائمی اطلاق میشود که میتوانند روئیده یا نهفته باشند.
دندان اضافه میتواند به صورت منفرد، متعدد، یک طرفه یا دوطرفه دیده شود. طبقهبندی این دندانها در جدول 1 نشان داده شده است.(1)
جدول 1 : طبقه بندی دندانهای اضافه
طبقه بندی براساس موقعیت دندان اضافه |
طبقه بندی براساس شکل دندان اضافه |
Mesiodens |
Conical supernumerary |
Paramolar |
Tuberculate type |
Distomolar |
Supplemental type |
Parapremolar |
Odontom |
با آن که وجود یک دندان اضافه غیرمعمول نیست، ولی دندانهای اضافه متعدد کمیاب بوده و معمولاً همراه سندرومها یا آنومالیهای تکاملی نظیر کلیدوکرانیال دیسپلازی، سندرم گاردنر (Gardner,s Syndrome) Trichorhino phalagic syndrome، Ehler danlos syndrome و Fabry-Anderson syndrome، شکاف آلوئول و نظایر آنها دیده میشود.(2) وجود دندانهای اضافه متعدد در افراد غیرسندرمیک پدیدهای نادرتر است و کمتر گزارش شده است. حضور این دندانها میتواند باعث تغییرات دندانی نظیر نهفتگی، تأخیر رویش، رویش نابجا، چرخش، دیاستم و در نهایت مالاکلوژن شود. اتیولوژی دقیق دندانهای اضافه ناشناخته است ولی تئوریهای زیادی جهت توجیه این اتفاق ارائه شدهاند؛ که واکنشهای غیرمعمول به تروما، فاکتورهای محیطی، تئوری فیلوژنیک و بازگشت به دوره تکاملی که تعداد بیشتری دندان در دهان وجود داشته، انشعاب جسم دندانی، فعالیت بیش از حد دنتال لامینا، توارث اتوزوم غالب و یا وابسته به کروموزوم X از آن جمله میباشد.(3)
از نظر شیوع، اکثر موارد شامل یک یا دو دندان اضافه در قدام فک بالا و به دنبال آن ناحیه پرهمولر فک پایین میباشد. شیوع آن 8/0%-2/0% در دندانهای شیری و 3/5%-5/0% در دندانهای دائمی گزارش شده است. علاوه بر آن در مردان بیش از زنان با نسبت 2 به 1 دیده میشود. موارد مربوط به دندانهای اضافه متعدد در بیماران غیرسندرومیک بسیار کمتر بوده و بیشتر در ناحیه پرهمولر فک پایین دیده میشود. این پدیده تاکنون در مورد دندانهای شیری گزارش نشده است.(4)
گزارش مورد
خانمی 29 ساله جهت بررسی بینظمی و غیبت تعدادی از دندانهای دائمی، به بخش جراحی فک و صورت دانشکده دندانپزشکی مشهد ارجاع شد. در معاینه کلینیکی، بیمار فاقد 8 دندان دائمی بود (تصویر 1). بیمار فاقد آسیمتری و تورم غیرطبیعی در صورت بود، همه دندانهای نیش شیری در دهان بیمار باقی مانده و دندان مولر اول فک پایین در سمت راست قبلاً به دلیل پوسیدگی خارج شده بود. در بررسی رادیوگرافیک، مجموعاً 15 دندان نهفته شامل 9 دندان در قدام فک پایین، 4 دندان در قدام فک بالا، 2 مورد در خلف فک بالا سمت راست و یک دندان عقل در سمت چپ فک پایین وجود داشت. در اطراف دندانهای نهفته و سایر نقاط فک، شواهدی مبنی بر تغییرات پاتولوژیک مشهود نبود. بیمار فاقد مشکلات اسکلتال و ذهنی بود و در بررسی کامل بیوشیمی خون شامل کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز، مورد خاصی مشاهده نشد (ALP: 84 U/L; Calcium: 9.9mg/dl; Inorganic Phosphorus: 3.5mg/dl). تاریخچه خانوادگی نشاندهنده عدم وجود بیماریهای مادرزادی و یا مشکلات جسمی در سایر اعضاء خانواده بود. بیمار دارای دو برادر کوچکتر 26 ساله و 20 ساله بود که به جز کمی کراودینگ، مشکل دندانی دیگری نداشتند. در بررسی رادیوگرافیک برادرهای بیمار، به جز نهفتگی دندانهای عقل، نهفتگی سایر دندانها و یا دندانهای اضافه مشاهده نشد. طرح درمان در نظر گرفته شده برای بیمار، خارج کردن مرحله به مرحله کلیه دندانهای نهفته و پر کردن حفرههای استخوانی باقی مانده توسط استخوان آلوگرفت بود (تصویر 2 و 3).
بحث و نتیجه گیری
با وجود تئوریهای گوناگون، علت هایپردونشیا هنوز به طور کامل شناخته شده نیست. در حقیقت فاکتورهای خارجی زیادی می توانند در روند تشکیل دندانها تأثیر بگذارند. برخی محققین این پدیده را تأثیر متقابل فاکتورهای ژنتیک و فرایندهای تکاملی میدانند. یکی از مورد قبولترین تئوریهای موجود در این زمینه به نقش دنتال لامینا و هایپراکتیویتی مستقل آن اشاره دارد. در مواردی نیز این پدیده به صورت ژنتیکی با توارث اتوزومال غالب گزارش شده است.(5)
دندانهای متعدد نهفته پدیده کمیابی است که معمولاً همراه با بیماریهایی نظیر سندرم گاردنر، دیسپلازی کلیدوکرانیال و نظایر آنها دیده میشود. موارد گزارش شده این حالت در بیماران غیرسندرومیک نادرتر است.
تصویر 1 : نمای پانورامیک بیمار
تصویر 2 : دندانهای خارج شده از قدام فک پایین
تصویر 3 : پر کردن حفرات استخوانی توسط الوگرفت
Acikgoz و همکاران(6)، در یک مطالعه گذشتهنگر ضمن بررسی 9550 بیمار، تنها 6 بیمار دارای دندانهای اضافه متعدد غیرسندرومیک پیدا کردند؛ که همگی مرد بودند و از بین 37 دندان اضافه، 30 مورد نهفته بودند. از نظر مکانی، ناحیه پرمولرهای فک پایین و به دنبال آن قدام فک پایین، بیشترین محل شیوع بود. در مطالعه مشابهی، Yague-Garcia و همکاران(4) در بررسی 16384 بیمار، تنها 8 مورد بیمار غیرسندرومیک دارای دندانهای اضافه متعدد پیدا کردند (6 مرد و 2 زن) که از بین آنها، فقط 2 نفر دارای تعداد بیش از 5 دندان اضافه بودند. در مطالعه آنها بیشترین محل شیوع در فک بالا گزارش شده بود. در بررسی مقالات موجود مواردی از گزارش خانوادههایی که حداقل 2 نفر از اعضای آنها دارای دندانهای اضافه متعدد بودند یافت شد که نشاندهنده وجود الگوی ژنتیکی در برخی موارد بوده و اهمیت گرفتن تاریخچه کامل خانوادگی را نشان میدهد.(7و3)
در یک بررسی متا آنالیز توسط Alvira-Gonzalez و همکاران(8)، مجموعاً 46 مورد گزارش شده، یافت شد که نشاندهنده شیوع بیشتر در مردان (1 : 4/2) بود و تعداد دندانهای نهفته در مجموع در فک پایین بیش از فک بالا بود.
مهمترین چالش پیش رو در این بیماران نحوه برخورد با این دندانها میباشد. با توجه به مشکلات مختلفی مانند جلوگیری از حرکات ارتودنتیک دندانهای اصلی، تداخل با درمانهایی مانند قرار دادن ایمپلنتهای دندانی، احتمال عفونت، تحلیل ریشه دندانهای اصلی و پتانسیل ایجاد ضایعات پاتولوژیک توسط فولیکول دندانی، جراحی و خارج کردن مرحله به مرحله این دندانها همراه با بازسازی نقایص استخوانی ایجاد شده توسط مواد جایگزین استخوان، درمانی منطقی به نظر میرسد. در کنار این طرح، درمان ارتودنتیک دندانهای نهفته که دارای مورفولوژی، زاویه و ساپورتهای استخوانی مناسب هستند، را نیز باید در نظر داشت.
با توجه به آن که وجود دندانهای اضافه متعدد علاوه بر ایجاد مشکلات اکلوژن و فانکشنال میتواند نشاندهنده برخی سندرمها باشد، تهیه تاریخچه دقیق و معاینات کامل بالینی و رادیوگرافیک، جهت برنامهریزی طرح درمان مناسب لازم میباشد.