Effect of Non-surgical Periodontal Treatment on Oral Health Related Quality of Life

Document Type : original article

Authors

1 Department of Periodontics, Dental Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran

2 Oral and Dental Disease Research Center, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran

3 Health Promotion Research Center, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran

Abstract

Introduction: Periodontitis is considered an important oral health issue, that may affect systemic health and quality of life of the patients. The effects of its treatment on improving the mental health and quality of life of patients is an important issue needing further evaluations. This study was designed to investigate the changes in oral health related quality of life of the patients with periodontal disease after the non-surgical phase of periodontal therapy.
Materials and Methods: In this clinical study, a total of 60 patients who only needed periodontal phase I treatment (i.e., nonsurgical treatment) were enrolled. For each patient, the Oral Impact on Daily Performance questionnaire (OIDP) was completed before and 1 month after scaling and root planning. The index scores were measured and compared, and their relations with the age, gender, and type of periodontal disease were evaluated.
Results: The Results showed that the quality of life improved in patients with the periodontal disease after the nonsurgical phase of periodontal therapy. Also, it was observed that changes in the patients’ quality of life had no relevance to the type of the investigated periodontal diseases (i.e., generalized chronic gingivitis and generalized mild chronic periodontitis). Regarding the gender and age of the patients, there was no significant difference in the level of changes in the quality of life related to oral health.
Conclusion: According to the obtained results of this study, it was shown that periodontal disease can have an important impact on the patients’ quality of life, and nonsurgical periodontal treatment can improve quality of life related to oral health and daily performance of patients.

Keywords


مقدمه

تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO) از سلامت، وجود "وضعیت کاملی از سلامت جسمی، روحی، اجتماعی و نه فقط عدم وجود بیماری" است.(1) سلامت حفره دهان و بافت­های مرتبط با آن می­تواند روی غذا خوردن، صحبت کردن و ارتباط با افراد دیگر جامعه تأثیرگذار باشد. عدم وجود بیماری می­تواند موجب ایجاد حالت رضایت­مندی و سلامت روان فرد گردد. وضعیت سلامت روان و کیفیت زندگی فاکتوری نیست که در معاینات بالینی توسط دندان­پزشکان به طور معمول بررسی گردد. اما به دلیل اهمیت این موضوع جهت سنجش کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان و احساس افراد نسبت به این مسئله پرسشنامه­هایی طراحی شده است.(3و2) درد، عفونت و ایجاد محدودیت در جویدن، همچنین وضعیت نامناسب دهان و صورت نه تنها از اثرات منفی بیماری­های دهان هستند بلکه می­توانند بر روی سلامت روان افراد و رفتارهای اجتماعی و حتی عملکرد افراد در محیط کار نیز تأثیرگذار باشد.(4)

التهاب و تخریب پریودنشیوم احاطه ­کننده دندا­ن­ها در اثر بیماری عفونی التهابی لثه یا بیماری پریودنتال می­تواند همراه با عوارضی مانند تورم و خونریزی از لثه ها، درد و بوی بد دهان باشد. بعلاوه به خوبی مشخص شده است که بیماری های پریودنتال می توانند اثرات منفی بر سلامت سیستمیک داشته باشد. از جمله این عوارض سیستمیک بیماری­های پریودنتال، تأثیر آن بر بیماری­های قلبی عروقی، دیابت، مشکلات سیستم تنفسی و تولد زود هنگام نوزاد و یا تولد نوزاد با وزن پایین می باشد.(6و5)

اثر بیماری پریودنتال بر کیفیت زندگی افراد در سالهای اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. بیماری پریودنتیت بیماری نسبتاً خاموشی است که اگر در مراحل اولیه درمان نگردد می­تواند منجر به تخریب و عوارض نسبتاً جبران ناپذیری در ساختارهای حمایت­کننده دندان­ها، شامل لثه، لیگامال پریودنتال و استخوان آلوئول و در نهایت لقی و از دست رفتن دندانها گردد.(8و7)

اگرچه شیوع این بیماری نسبت به پوسیدگی دهان کمتر است، اما تعداد نسبتاً زیادی از افراد جامعه دچار این بیماری می­باشند. تأثیر سلامت دهان بر عملکرد روزانه افراد (OIDP) یکی از شاخص­هایی است که می­تواند برای بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان (OHRQL) در افراد مورد بررسی قرار گیرد. این شاخص نشان­دهنده تأثیرات سلامت حفره دهان بر عملکرد روزانه فرد و اعتماد به نفس اوست که شامل بررسی مواردی از نظر عملکرد فیزیکی، روانی و اجتماعی فرد می­باشد. از جمله تأثیرات سلامت دهان بر غذا خوردن، صحبت کردن، تمیز کردن دندان­ها، فعالیت فیزیکی، لبخند زدن، خندیدن بدون خجالت، خواب، استراحت، آرامش و لذت بردن از ارتباط با دیگران، اعتماد به نفس در بر عهده گرفتن نقش­های کلیدی در محل کار و وضعیت روانی فرد مانند زودتر از معمول عصبانی شدن فرد می­باشد.(9)

برای استفاده از این پرسشنامه­ها در یک جامعه خاص لازم است از نسخه ترجمه شده و ارزیابی شده آن­ها استفاده گردد. در این مطالعه ما از نسخه ترجمه فارسی پرسشنامه (OIDP) که روایی و پایانی آن مورد بررسی و تأیید قرار گرفته است، استفاده نمودیم.(2) تأثیرات بیماری پریودنتال و اثرات درمان­های انجام گرفته بر کیفیت زندگی افراد که در معاینات کلینیکی معمول مورد توجه قرار نمی­گیرد می­تواند در برنامه­ریزی­های درمانی برای بیماران بسیار با ارزش باشد. به دلیل اهمیت این بررسی و از آنجایی که تعداد مطالعات انجام شده بر روی این شاخص (OIDP) در بیماران پریودنتال کم می­باشد، ما در این مطالعه به بررسی تأثیرات فاز یک درمان پریودنتال بر کیفیت زندگی و سلامت روان بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال پرداختیم.

مواد و روش ها

این مطالعه کلینیکی توسط کمیته اخلاق دانشگاه با کد IR.ZUMS.REC.1393.6264 مورد تأیید قرار گرفته و مطابق بیانیه اخلاق در پژوهش هلیسنکی انجام گردید و از همه بیماران شرکت­کننده در این طرح رضایت آگاهانه گرفته شد. ما از پرسشنامه Oral lmpact On Daily Performance (OIDP) که برای جامعه ایرانی به فارسی ترجمه و تأیید شده است استفاده نمودیم.(2) بر اساس مطالعات قبلی مشابه، حجم نمونه ۶۰ نفر در نظر گرفته شد(7) و به روش نمونه گیری آسان و در دسترس، کلیه کسانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند با رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند تا حجم نمونه کامل شود. بدین منظور بیمارانی که دچار بیماری پریودنتال بودند و به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی زاهدان جهت درمان مراجعه نموده بودند و تنها نیاز به فاز I درمان پریودنتال جهت بهبود وضعیت پریودنتال داشتند (بیماران مبتلا به ژنژیویت و یا بیماران دچار پریودنتیت مزمن جنرالیزه خفیف و دارای Treatment Need Index=2) وارد مطالعه گشتند.

معیارهای خروج شامل افراد بیمار با TNI>2 (از دست رفتن اتچمنت>3mm ، عمق پریودنتال پاکت5) نیازمند فاز II درمان یعنی جراحی پریودنتال و افراد مبتلا به هرگونه بیماری سیستمیک، بارداری، شیردهی، مصرف هرگونه دارو سیگار (تنباکو) بود. براساس تشخیص یک متخصص لثه معاینه ­کننده، افراد در دو دسته مبتلا به ژنژیویت جنرالیزه مزمن (۳۰ نفر) و مبتلا به پریودنتیت خفیف جنرالیزه مزمن(۳۰ نفر) قرار گرفتند. برای هر بیمار با استفاده از دستگاه التراسونیک درمان جرمگیری کامل بالا و زیرلثه ای هر دو فک و تسطیح سطح ریشه در نواحی مورد نیاز انجام گردید و همه دندانها تحت برساژ قرار گرفتند. سپس آموزش بهداشت دقیق به آنها داده شد (تکنیک مسواک زدن Bass و آموزش نخ دندان کشیدن). در هر بیمار قبل از درمان پرسشنامه با راهنمایی دندان پزشکی آگاه از سوالات، پر شد. در این پرسشنامه ۶ سوال در مورد فعالیت­های مختلف مورد بررسی پرسیده می­شد و نمره هر مورد با ضرب نمودن امتیاز فراوانی از سوال ۳ و۴ و امتیاز شدت از سوال ۵ بدست می­آمد. از تقسیم جمع نمره همه فعالیت­ها بر حداکثر امتیاز قابل کسب، امتیاز OIDP به صورت درصد گزارش گردید. نمرات بالاتر این شاخص نشان دهنده کمتر بودن کیفیت زندگی می باشد و کاهش در نمرات می تواند نشان دهنده بهتر شدن کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان باشد.

بعد از جرم­گیری در همه بیماران به مدت یک هفته دهانشویه کلرهگزیدین تجویز گردید. بعد از یک ماه مجدداً بیماران تحت معاینه کلینیکی پریودنتال قرار گرفتند. نواحی نیازمند جرمگیری مجدداً تمیز شد و دندان­ها تحت برساژ قرار گرفتند. سپس مجدداً پرسشنامه برای هر بیمار تکمیل گردید.

داده های بدست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS با ویرایش 19 و آزمون های آماری Paired-Samples T test و Independent Samples T test و ANOVA آنالیز شدند.

یافته ها

در این مطالعه از 60 بیمار شرکت کننده، 28 نفر مرد (66/46 درصد) و 32 نفر (34/53 درصد) زن بودند. متوسط سن بیماران 10/9±4/29 سال (حداقل 18، حداکثر 65) بود. مقایسه میزان شاخص OIDP در بیماران قبل و بعد از جرمگیری فاز I درمان، نشان­دهنده کاهش این شاخص و بهبود کیفیت زندگی بود (01/0P<). (جدول 1)

میانگین امتیاز OIDP و تغییرات آن (میزان تغییرات در کیفیت زندگی) در جدول 2 نشان داده شده است و طبق آنالیز انجام شده نوع بیماری پریودنتال (ژنژیویت یا پریودنتیت خفیف) تأثیر معنی­داری بر تغییرات شاخص OIDP قبل و بعد از درمان فاز I نداشت.

همچنین براساس بررسی متوسط تغییرات شاخص OIDP در هر دو گروه جنس، اگرچه میزان تغییرات شاخص در زنان کمی بیشتر از مردان بود اما تفاوت معنی­داری بین دو جنس دیده نشد. (جدول 2)

برای بررسی میزان ارتباط تغییرات در شاخص OIDP قبل و بعد از درمان با سن بیماران، بیماران در سه گروه سنی قرار گرفتند. (گروه یک: 23-18 سال، گروه دو: 30-24 سال و گروه سه: 60-31 سال) و براساس نتایج بدست آمده، ارتباط معنی­داری بین تغییرات شاخص OIDP مشاهده نشد. (جدول 2)

 

 

جدول ۱ : میانگین و انحراف معیار نمره ایندکس OIDP در مبتلایان به بیماری پریودنتال قبل و بعد از جرمگیری و تسطیح ریشه

زمان اندازه گیری ایندکس OIDP

میانگین نمره

انحراف معیار

نتیجه آزمون

Paired-Samples T test

قبل از جرمگیری

۶۰/۱۰

۱۷/۱۱

001/۰<

بعد از جرمگیری

۳۸/۳

۹۱/۳

 

جدول ۲ : میانگین و انحراف معیار تغییرات نمره ایندکس OIDP با نوع بیماری لثه، جنس و سن

 

میانگین تغییر نمره

انحراف معیار

نتیجه آزمون

P value

ژنژیویت

پریودنتیت

۷۳/۷

۷۱/۶

۴۶/۱۰

۳۶/۸

۵۷۶/۰

جنس

زن

مرد

 

۸۲/۸

۴۰/۵

 

۴۲/۱۰

۸۷/۷

۱۸۶/۰

گروه سنی (تعداد)

 23-18 سال (۱۶)

 30-24 سال (۲۱)

 60-31 سال (۲۳)

 

۷۲/۷

۱۴/۸

۰۳/۶

 

۶۲/۹

۷۵/۹

۲۲/۹

۷۴۳/۰

 


بحث

در این مطالعه، میانگین امتیاز کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان به ترتیب قبل و بعد از درمان غیر جراحی پریودنتال ۱۷/۱۱±۶۰/۱۰و ۹۱/۳±۳۸/۳ بود. همچنین نتایج ما نشان دهنده کاهش معنی­دار این شاخص و بهبود کیفیت زندگی افراد بعد از درمان فاز یک پریودنتال می باشد. این یافته در سایر مطالعات نیز دیده می شود.(10و9و7) این مسئله می­تواند به خوبی توسط اثرات کلینیکی و بیولوژیک درمان پریودنتال شامل کاهش التهاب و عمق پاکتهای لثه­ای، ترمیم بافت، کاهش میزان باکتری­های پاتوژن پریودنتال در دهان افراد و رفع و بوی بد دهان توضیح داده شود. اگر چه در برخی مطالعات مانند مطالعه Ohrn و Jonsson(11) تغییر معنی­داری در کیفیت زندگی افراد بعد از درمان جرمگیری گزارش نشده است. به نظر می رسد علت تفاوت نتایج آنها با مطالعه حاضر می­تواند به تفاوت در تعداد بیماران شرکت­کننده، زمان ارزیابی نتایج و نوع پرسشنامه مورد استفاده در آن مطالعه نسبت به مطالعه حاضر باشد. در این مطالعه تنها در تعداد کمی از افراد تغییری در شاخص بعد از درمان مشاهده نشد، که در اغلب آنها همکاری کمتری در رعایت بهداشت در طول این مدت دیده می­شد. همچنین در برخی موارد ممکن است در اثر بوجود آمدن حساسیت دندانی بعد از درمان جرمگیری، اثر منفی بر این شاخص مشاهده گردد که در مطالعه ما موردی با این شرایط یافت نشد.

بر اساس شواهد موجود به نظر می‌رسد در صورتی که درمان فاز یک پریودنتال یعنی جرمگیری و برساژ کامل، حذف عوامل ایجادکننده التهاب و عفونت لثه به خوبی و بدون عوارض جانبی انجام شود و انگیزه لازم جهت رعایت و آموزش بهداشت مناسب به بیماران داده شود، می­تواند اثرات مثبتی را بر سلامت روان و کیفیت زندگی آنها داشته باشد. این مسئله توسط مطالعاتی با طراحی های متنوع و استفاده از پرسشنامه های مختلف از ارزیابی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان، مورد بررسی و تایید قرار گرفته است.(14-12و5) در مطالعه Peikert و همکاران(14) شدت بیماری پریودنتال و همچنین نوع درمان غیرجراحی مورد استفاده نیز مرتبط با تأثیر آن بر بهبود شاخص OHIP-G14 کیفیت زندگی شناخته شد. در این مطالعه برای افراد مبتلا به پریودنتیت متوسط تا شدید، تغییرات معنی داری در این شاخص گزارش شد که می تواند مشابه مطالعه ما، نشان دهنده نقش تأثیرگذار فاز یک درمان پریودنتال یعنی درمان غیر جراحی، در سلامت و کیفیت زندگی بیماران باشد. در مطالعه حاضر ما از پرسشنامه OIDP استفاده نمودیم که پرسشنامه ای مناسب با تاکید بر اثرات وضعیت سلامت دهان بر فعالیت های روزانه و کیفیت زندگی فرد است.(2و1)

در جهت بررسی تأثیر نوع بیماری پریودنتال بر این شاخص، میانگین تغییرات در شاخص OIDP در این مطالعه در گروه دچار ژنژیویت وپریودنتیت مورد بررسی قرار گرفت و میزان آن به ترتیب در گروه ژنژیویت 46/10±73/7  و در گروه پریودنتیت 36/8±71/6 بود. اگرچه هر دو گروه تغییرات مثبتی را پس از درمان فاز یک نشان دادند اما تفاوت معنی­داری در تغییرات این شاخص بین این دو گروه وجود نداشت. علت این مسئله می­تواند این امر باشد که هر دو این بیماری­ها در این مطالعه، از نوع خفیف بیماری های پریودنتال بودند که معمولاً به درمان فاز یک پاسخ مناسبی می­دهند.

در مطالعات قبلی که به ارتباط بین کیفیت زندگی و بیماری پریودنتال و شدت این بیماری پرداخته اند، شدت بیماری به طور معنی داری با میزان تأثیر آن بر شاخص های مرتبط با کیفیت زندگی مرتبط شناخته شده است. در مطالعه سیستماتیکی که در این زمینه توسط Buset و همکاران(15) انجام شده است ارتباط معنی داری بین شدت، وسعت و کیفیت زندگی افراد گزارش شده است و به نظر می رسد این بیماری اگرچه نسبتا بی درد است اما می تواند تأثیر معنی داری بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. همچنین در مطالعه ای که توسط Sulaiman و همکاران(16) انجام شده است، شاخص کیفیت زندگیOHIP-14  با Odds Ratio (OR) ۳، با شدت بیماری پریودنتال و با OR معادل ۵، با وسعت این بیماری (موضعی و یا جنرالیزه)، مرتبط شناخته شده است.

 در مطالعه حاضر، تغییرات شاخص کیفیت زندگی بر اساس جنس و سن افراد نیز بررسی شد. طبق یافته های بدست آمده، میانگین تغییرات در شاخص OIDP در افراد مؤنث و مذکر به ترتیب 42/10±82/8 و 78/7±40/5 بود که نشان می­دهد در گروه زنان میزان تغییرات OIDP کمی بیشتر می باشد. اما این تفاوت از نظر آماری معنی ­دار نبود. نتیجه مشابهی نیز در مطالعه Durham و همکاران(17) گزارش شده است. به نظر می رسد این تفاوت اندک در بین زنان و مردان در اعداد این تغییرات شاخص می­تواند با حساسیت بیشتر زنان نسبت به این مسئله و دقت بیشتر آنها در پر کردن پرسشنامه و نیز رعایت بهداشت مرتبط باشد. در زمینه ارتباط بین سن و کیفیت زندگی نیز نتایجی مشابه Durham و همکاران(17)مشاهده شد. بدین صورت که در متوسط تغییرات شاخص OIDP در سه گروه سنی مورد بررسی، تفاوت معنی­داری بین گروه­ها دیده نمی ­شد.

بر اساس یافته های این مطالعه، اهمیت بیماری پریودنتال حتی در نوع خفیف آن بر کیفیت زندگی افراد به خوبی روشن است و نیز اهمیت کلینیکی درمان فاز غیرجراحی پریودنتال و تأثیر آن بر سلامت همه جانبه بیماران و فعالیت های روزمره آنها مورد تایید قرار می گیرد. از جمله محدودیت های مطالعه حاضر حجم کم نمونه می باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود با طراحی مطالعات مناسب چند مرکزی جامع و بلند مدت و نیز مطالعات کوهورت به بهتر روشن شدن تأثیر انواع و درجات مختلف درگیری انساج پریودنتال بر سلامت و کیفیت زندگی بیماران پرداخته شود.

نتیجه گیری

نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامت دهان بعد از فاز یک درمان پریودنتال به صورت درمان غیر جراحی، حتی در بیماران دچار پریودنتیت خفیف و ژنژیویت بهبود می­یابد و این درمان می­تواند تأثیر مثبتی بر سلامت جسمی و روانی افراد داشته باشد.

تشکر و قدردانی

بدینوسیله نویسندگان مراتب سپاسگزاری خود را از مرکز تحقیقات دهان و دندان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و همکاران بخش پریودانتیکس آن دانشکده اعلام می دارند. این مقاله برگرفته از پایان نامه دانشجویی به شماره ۶۲۶۴ بوده است. هزینه طرح توسط دانشگاه علوم پزشکی زاهدان تامین شده است و نویسندگان دارای هیچگونه تعارض منافعی نمی‌باشند.


 پرسشنامه اثرات وضعیت دهان بر فعالیت روزانه

لطفا پیش از شروع مصاحبه توضیحات زیر را به فرد پاسخ دهنده بدهید:

پرسشنامه ای که پیش رو دارید جهت تعیین تأثیر وضعیت دندانی شما بر فعالیتهای روزمره تان می باشد. این پرسشنامه بدون نام بوده و پاسخ شما می تواند بسیار کمک کننده و کارساز باشد. لذا خواهشمند است با پاسخگویی دقیق به سوالات با ما همکاری فرمائید.

شماره پرسشنامه:                           کد بیمار:                         تاریخ مصاحبه:                شماره پرونده:

جنس:                            سن:                   ژنژیویت پریودنتیت قبل از درمان بعد از درمان

اثرات وضعیت دهان بر فعالیت روزانه

لطفأ بگویید که آیا مشکلات دهان ِ دندانها یا دندان مصنوعی ِدر شش ماه گذشته شما را در ارتباط مواردی مانند غذا خوردن، صحبت کردن، خوابیدن، خندیدن، بیرون رفتن و کارهای مربوط به شغل دچار مشکل کرده اند یا خیر.

سؤال 1): آیا در شش ماه گذشته مشکلی (رفتاری/فعالیتی) به علت مشکلات ناشی از دهان، دندانها یا دندان مصنوعی داشته اید؟

به صورت آری یا خیر پاسخ دهید. برای هر فعالیتی که پاسخ آری است ِ سؤالات 2-6 را بپرسید.

سؤال 2): آیا شما این مشکل (رفتاری/فعالیتی) را در کل مدت این شش ماه به صورت منظم داشته اید یا فقط در قسمتی از این دوره شش ماهه با آن مواجه بوده اید؟

1 سؤال 3 را بپرسید.

به صورت منظم در شش ماه گذشته

2 سؤال 4 را بپرسید.

فقط در قسمتی در شش ماه گذشته

 

 فقط یکی از دو گزینه را انتخاب کرده سپس سؤال مشخص شده (3 یا 4) را بپرسید.

- اگر " به صورت منظم در شش ماه گذشته " (کد1 در سؤال2 ).

سؤال 3): در طول شش ماه گذشته،ِ هر چند وقت یکبار این مشکل (رفتاری/فعالیتی) را داشته اید؟

تقریبا هر روز o                           تقریبا 3-4 بار در هفته o                            تقریبا 1-2 بار در هفته o

تقریبا 1-2 بار در ماه o                  کمتر از یک بار در ماه o                            نمی دانم o

کد پاسخ را در جدول زیر سوال 3 وارد کنید.( به سوال 5 بروید)

- اگر "فقط در قسمتی از این دوره 6 ماهه" ( کد 2، سوال 2).

سوال 4): در طول 6 ماهه گذشته، برای چه مدت مشکل مزبور (فعالیتی/ رفتاری) را احساس می کردید.

5، برای بیش از 3 ماه o                  4، برای مدت 2-3 ماه o                            3، برای مدت 1-2 ماه o

2، برای مدت 6 روز تا یک ماه o      برای مدت 5 روز یا کمتر o                                    9 نمی دانم o

کد پاسخ را در جدول زیر سوال 4 وارد کنید.( به سوال 5 بروید)

سوال 5): اعداد 0-5 را در نظر بگیرید. عدد 0 نشاندهنده "بی اثر بودن" و عدد 5 نشانگر مشکل بسیار شدید و حاد می باشد. حال با کمک این اعداد مشخص کنید، مشکل فوق ( فعالیتی/رفتاری) چقدر روی زندگی روزمره شما اثر گذاشته است.

0، هیچ اثری نداشته است. o                        1، یک اثر خیلی کم o                               2، یک اثر نسبتا کم o

3، یک اثر متوسط o                                  4، یک اثر نسبتا شدید o                            5، یک اثر خیلی شدید o

9 نمی دانم o

کد پاسخ را در جدول زیر سوال5 وارد کنید.( به سوال 6 بروید)

سوال 6): اینک می خواهیم شرایط خاصی را که باعث بروز این مشکل شده اند را بررسی کنیم. کدامیک از شرایط دهانی زیر مشکل فوق (فعالیتی/ رفتاری) را برای شما به وجود آورده است.

حساسیت دندان o                        پوسیدگی دندان (سوراخ شدن دندان) o         شکستگی دندان o

از دست دادن (کشیدن) دندان o       لقی دندان o                                            رنگ گرفتگی (بد رنگی) دندان o

موقعیت دندانها (دندانهای نامرتب، فاصله دار یا بیرون زده) o

شکل و اندازه نامناسب دندانها o      خونریزی از لثه ها o                                 تورم لثه ها (آبسه لثه) o

تحلیل لثه o                                جرم دندان o                                           زخم مخاط دهان o

بوی بد دهان o

بدشکلی های دهان و صورت ( شکاف لب یا کام)

وجود صدا در مفاصل فک o                       ترمیم یا روکش نامطلوب دندان ( مثل شکستگی ترمیم یا بدرنگی آن) o

دندان مصنوعی نامناسب و یا لق o                پلاک ارتدنسی o

فرسایش دندانها o                                    دندان درد o

88 و یا دلایل دیگر ( لطفا مشخص نمایید)

 نمی دانم o

ضمائم

کد پاسخ را در جدول زیر سوال 6 وارد کنید. شما می توانید چندین پاسخ را انتخاب کنید. در اینصورت کد تک تک آنها را به ترتیب اهمیت وارد کنید.

 

س1)

وجود مشکل

س2)

س3)

س4

س5) اثر

س6) وضعیت

فعالیتهای روزانه

 

خیر آری

به صورت منظم در 6 ماه گذشته

فقط در قسمتی از 6 ماه گذشته

چند بار؟

چقدر (شدت) ؟

 

 

 

 

غذا خوردن

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

واضح صحبت کردن

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

تمیز کردن دندانها یا دندان مصنوعی

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

انجام فعالیتهای سبک فیزیکی, مثل کار در منزل

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

بیرون رفتن مثلا برای خرید یا ملاقات دیگران

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

خوابیدن

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

استراحت کردن

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

لبخند زدن، خندیدن، نشان دادن دندانها بدون ناراحتی و خجالت

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

شرایط احساسی، مثلا زودتر از معمول ناراحت شدن

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

لذت بردن از تماس با دیگران مثل دوستان، بستگان و همسایگان

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

انجام فعالیتهای مربوط به شغل و کار

1

2

1س3

2س4

 

 

 

 

 

  1. Jabarifar SE, Birjandi N, Khadem P, Farsam T, Falinezhad F, Moshref-Javadi F. Relationship between quality of life and oral health in 18-45 year-old subjects referring to Khorasgan School of dentistry in 2010-2011. J Isfahan Dent School 2012; 8(1):68-74.
  2. Dorri M, Sheiham A, Tsakos G. Validation of a Persian of the OIDP index. BMC Oral Health 2007; 7(2):263-7.
  3. Slade GD, Strauss RP, Atchison KA, Kressin NR, Locker D, Reisine ST. Conference summary: assessing oral healthoutcomes--measuring health status and quality of life. Community Dent Health1998; 15(1):3-7.
  4. Hagglin C, Berggren U, Hakeberg M, Edvardsson A, Eriksson M. Evaluation of a Swedish version of the OHIP-14among patients in general and specialist dental care. Swed Dent J 2007; 31(2):91-101.
  5. Wang TF, Fang CH, Hsiao KJ, Chou C. Effect of a comprehensive plan for periodontal disease care on oral health-related quality of life in patients with periodontal disease in Taiwan. Medicine 2018; 97(5):e9749.
  6. Linden GJ, Lyons A, Scannapieco FA. Periodontal systemic associations: review of the evidence. J Clin Periodontol 2013; 40(Suppl 14):S8-19.
  7. Shah M, Kumar S. Improvement of oral health related quality of life in periodontitis patients after non-surgical periodontal therapy. Indian J Dent 2011; 2:26-9.
  8. Adulyanon S, Vourapukjaru J, Sheiham A. Oral impacts affecting daily performance in a low dental disease Thai population. Community Dent Oral Epidemiol 1996; 24(6):385-9.
  9. Gomes AS, Abegg C, Fachel JM. Relationship between oral clinical conditions and daily performances. Braz Oral Res 2009; 23(1):76-81.
  10. Pereira LJ, Gazolla CM, Magalhaes IB, Ramos-Jorge ML, Marques LS, Gameiro GH, et al. Treatment of chronic periodontitis and its impact on mastication. J Periodontol 2011; 82(2):243-50.
  11. Ohrn K, Jonsson B. A comparison of two questionnaires measuring oral health-related quality of life before and after dental hygiene treatment in patients with periodontal disease. Int J Dent Hyg 2012; 10(1):9-14.
  12. Goel K, Baral D. A comparison of impact of chronic periodontal diseases and nonsurgical periodontal therapy on oral health-related quality of life. Int J Dent 2017; 2017:9352562.
  13. Wong RM, Ng SK, Corbet EF, Keung Leung W. Non-surgical periodontal therapy improves oral health-related quality of life. J Clin Periodontol 2012; 39(1):53-61.
  14. Peikert SA, Spurzem W, Vach K, Frisch E, Ratka‐Krüger P, Woelber JP. Association of non‐surgical periodontal therapy on patients' oral health‐related quality of life-A multi‐centre cohort study. J Clin Periodontol 2019; 46(5):529-38.
  15. Buset SL, Walter C, Friedmann A, Weiger R, Borgnakke WS, Zitzmann NU. Are periodontal diseases really silent? A systematic review of their effect on quality of life. J Clin Periodontol 2016; 43(4):333-44.
  16. Sulaiman L, Saub R, Baharuddin NA, Safii SH, Krishna VG, Bartold PM, et al. Impact of severe chronic periodontitis on oral health-related quality of life. Oral Health Prev Dent 2019; 17(4):365-73.
  17. Durham J, Fraser HM, McCracken GI, Stone KM, John MT, Pershaw PM. Impact of periodontitis on oral health-related quality of life. J Dent2013;40(2):370-6.