The Effect of Two Denture Cleansers on Surface Roughness and Hardness of a Silicone Soft Liner

Document Type : original article

Authors

1 Assistant Professor, Dept of Prosthetics, Dental School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

2 Postgraduate Student, Dept of Prosthetics, Dental School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

3 Associate Professor, Dept of Prosthetics, Dental School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

Abstract

Introduction: The denture cleansers used daily by patients can damage soft denture liners. The goal of this study was to determine the surface roughness and hardness of a silicone soft liner, Gc-Reline, after immersion in calgon+sodium hypochlorite or in 1% sodium hypochlorite solutions.
Materials & Methods: In this in vitro experimental study, 63 ring shaped specimens of silicone soft liner (14mm in diameter and 2mm thickness) for hardness test and 63 specimens (31mm in diameter and 10mm thickness) for surface roughness test were prepared. The specimens were divided into 3 equal groups (no=21) for each test.  Then each group was subdivided into 3 subgroups according to time of immersion in cleansers (no=7). Each subgroup was soaked 8 hours per day in distilled water (W), calgon-sodium hypochlorite (C) or in 1% Sodium hypochlorite (H) solutions for 1, 30 and 60 days. Roughness was measured in micrometer by a profilometer and hardness was assessed using Shore A test apparatus. The data were analyzed using Two-Way ANOVA test.
Results: No change was observed in surface roughness (µm) and hardness of silicone samples after 1, 30 and 60 days immersion in water (W) but in comparison to control group, surface roughness of samples in both cleansers was increased significantly in all time period of the study (P<0.05). Hardness of silicone specimens after 1, 30 and 60 days immersion in C group did not change but after 60 days soaking of samples in H solution, hardness was enhanced significantly (P<0.05).
Conclusion: Both solutions of calgon+hypochlorite sodium and 1% hypochlorite sodium increased surface roughness of silicone liners. This increase was higher in 1% hypochlorite sodium solution. The 1% hypochlorite solution increased hardness of silicone soft liners after 60 days. No change in hardness was observed in other time period of this study.

Keywords


مقدمه

آسترهای نرم می­توانند در ایجاد و نیز حفظ سلامت نسوج ملتهب و یا تحلیل رفته زیر پروتزها بسیار مؤثر باشند. این مواد به علت دارا بودن خاصیت بالشتکی، در بیمارانی که نمی­توانند بیس­های دنچر سخت معمولی را تحمل کنند، کاربرد وسیع دارد.(2و1)

از طرفی نشان داده شده است که این مواد با کاندیدا آلبیکنس و دیگر گونه­های قارچی به راحتی کلونیزه شده و عفونی می­گردند.(3و2)

بنابراین بهداشت دقیق و کنترل­ پلاک هنگام استفاده از این مواد اجتناب ناپذیر است. زیرا پلاک باکتری­ها و به خصوص مخمرها، عامل اصلی در سبب­شناسی استوماتیت دست دندانی می­باشند. برای تمیز نگه داشتن لایه­های نرم دو روش مکانیکی و شیمیایی وجود دارد.(4) روش­های مکانیکی مانند مسواک‏ زدن به علت امکان آسیب شدید به آسترها توصیه نمی­شود، لذا استفاده از مواد تمیزکننده شیمیایی متداول­تر است.(5)

اگرچه تمیزکننده­ها در کنترل پلاک دنچرها و آسترهای آنان سودمند می­باشند، اما مشخص شده که استفاده­ روزانه از آنها می­تواند پس از مدتی بر خصوصیات فیزیکی لایه­های نرم، اثر مخربی داشته باشد.(7و6)

طبق نظر Kazangi  و همکاران(8) هر چه غلظت مواد یونی در تمیزکننده زیادتر باشد، مواد پلاستی سایزر بیشتری از لایه‏های نرم، آزاد می­گردند و اضمحلال بیشتری در ماده رخ می دهد.

Nikawa و همکاران(6) تأثیر 7 نوع تمیز کننده را بر 6 نوع آستر نرم بررسی نمودند. محلول­های حاوی پراکسید تخریب بیشتری را در لایه­های نرم باعث شده بودند.

Nikawa و همکاران(9) در تحقیق دیگری نشان دادند که تمیزکننده­ها بر روی لایه­های نرم آکریلی، اثر تخریبی بیشتری نسبت به انواع سیلیکونی دارند.

تحقیقات متعددی در ارتباط با اثر شوینده­ها بر خواص ویسکوالاستیک، خشونت سطحی یا تغییر رنگ مواد نرم انجام شده است. در تمام این بررسی­ها بر سازگاری آسترهای نرم با مواد شوینده، تأکید گردیده است.(9-6)

یکی از خصوصیات مطلوب این مواد، حفظ نرمی و الاستیسیتی در زمان طولانی است تا تروما به انساج زیرین، افزایش نیابد.

دیگر ویژگی مورد نظر در آسترهای نرم، عدم افزایش تخلخل در طی نگهداری در شوینده­هاست، چون در این صورت، کلونیزاسیون قارچ­ها به خصوص کاندیدا آلبیکنس تسهیل شده و امکان ابتلای بیمار به کاندیدوسیز دهانی و استوماتیت دست دندانی، بیشتر می­گردد.(10)

با توجه به اهمیت این دو خصوصیت فیزیکی، هدف این مطالعه بررسی اثر دو نوع شوینده­ ارزان، رایج و قابل دسترس که حاوی سدیم هیپوکلریت می­باشند، بر خشونت سطحی و سختی یک نوع آستر نرم سیلیکونی بود.

مواد و روش ها

آستر نرم استفاده شده در این مطالعه­­ آزمایشگاهی-تجربی، GC-Reline(GC Dental Industerial Corp, Tokyo,Japan) و شوینده­ها هیپوکلریت سدیم 1 درصد (H) و محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم (C) بودند.

برای تهیه محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم، 15 سی­سی هیپوکلریت سدیم 25/5 درصد (تاژ- شرکت دنیای آرایش)، 4 سی­سی کالگن با 114 سی­سی آب مقطر مخلوط شدند.

محلول هیپوکلریت سدیم 1 درصد با مخلوط نمودن هیپوکلریت 25/5 درصد به نسبت 1 قسمت به 3 قسمت آب به دست آمد.

آزمون سختی

مطابق دستور کارخانه، توسط کارتریج مخصوص، آستر نرم در داخل مولدهای دایره­ای آلومینیومی (قطر 31 و ضخامت 10 میلی­متر) تزریق گردید. بالا و زیر هر مولد با اسلایدهای شیشه­ای میکروسکوپ پوشانده شد و سپس مولدها تحت فشار  MPa 14/0 قرار گرفتند، تا علاوه بر ایجاد شدن سطحی صاف، ماده اضافی خارج شود. پلی مریزاسیون برای مدت نیم ساعت در دمای اتاق کامل می­گردید. به این ترتیب، 63 نمونه برای تست سختی تهیه شد. نمونه­های گروه‏های آزمون هر روز به مدت 8 ساعت در تمیزکننده تازه قرار داده می­شدند و در بقیه ساعات شبانه روز در آب مقطر (W) نگهداری می­گردیدند. در جدول 1 گروه­های کنترل و آزمون، تعداد نمونه­ها در هر یک از گروه­ها و شرایط آنها مشخص شده است.

میزان سختی توسط دستگاه آزمون Shore A
(Shore A Durometer, free port, N.y.) و بر اساس استاندارد ASTM 2240-64T(11) تحت نیروی یک کیلوگرم انجام شد. میله­ عمودی دستگاه سه بار در نزدیکی وسط هر نمونه وارد شد و اندازه خوانده شد و بعد برای هر نمونه، یک میانگین محاسبه گردید.

آزمون خشونت سطحی

مطابق دستور کارخانه، آستر نرم GC-Reline در داخل مولدهای آلومینیومی دایره­ای به قطر 14 میلی­متر و ضخامت 2 میلی­متر تزریق گردید. اسلایدهای شیشه­ای میکروسکوپ در زیر و بالای هر مولد قرار گرفت. سپس مولدها تحت فشار MPa 14/0 قرار گرفتند تا سطح نمونه­ها کاملاً صاف شده و ماده اضافی خارج گردد.

به این ترتیب برای همه­ نمونه­ها سطوحی که از نظر صافی، یکسان و همانند بودند، حاصل گردید.

63 نمونه برای گروه­های آزمون و کنترل تهیه گردید و همانند آنچه که برای تست سختی انجام شد (جدول 1). نمونه­های هر سه گروه کنترل و آزمون­ها، در آب مقطر، محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم و محلول هیپوکلریت سدیم 1 درصد به مدت 1، 30 و 60 روز قرار داده شدند.


 

 

 

 

جدول 1 : گروه­ها، تعداد نمونه­ها و شرایط

نمونه­ها

تعداد

شرایط

1W

7

آستر نرم برای قرارگیری در آب مقطر به مدت یک روز

1C

7

آستر نرم برای قرارگیری در محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم به مدت یک روز

1H

7

آستر نرم برای قرارگیری در محلول هیپوکلریت سدیم 1% به مدت یک روز

30W

7

آستر نرم برای قرارگیری در آب مقطر برای سی روز

30C

7

آستر نرم برای قرارگیری درمحلول کالگن + هیپوکلریت سدیم به مدت سی روز

30H

7

آستر نرم برای قرارگیری در محلول هیپوکلریت سدیم 1% به مدت سی روز

60W

7

آستر نرم برای قرارگیری در آب مقطر به مدت شصت روز

60C

7

آستر نرم برای قرارگیری در محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم به مدت شصت روز

60H

7

آستر نرم برای قرارگیری در محلول هیپوکلریت سدیم 1% به مدت شصت روز


خشونت سطحی (Ra) با دقتی در حد میکرومتر (μm) به وسیله­ دستگاه (Surfcorder SE 1700; Kozaka, Japan)
Profilometer اندازه­گیری شد. قبل از اندازه­گیری، سرعت و دقت دستگاه به نحوی کالیبره و تنظیم گردید که برای همه­ نمونه‏ها، یکسان باشد. خشونت سطحی در سه قسمت هر نمونه اندازه‏گیری و سپس میانگین برای هر نمونه محاسبه شد.

جهت آنالیز و ارزیابی داده­ها از آنالیز واریانس دو عاملی و سپس جهت بررسی جزئی­تر به تفکیک نوع ماده شوینده و به تفکیک زمان از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون ترکی‏های مربوطه استفاده گردید (05/0(α=.

یافته­ها

در جدول 2 میانگین و انحراف معیار خشونت سطحی (Ra) و در جدول 3 میانگین و انحراف معیار سختی آستر نرم سیلیکونی GC-Reline به تفکیک نوع محلول شوینده و مدت زمان غوطه­ورسازی نمونه­ها مشخص گردیده ­است.

نتایج بررسی آماری به کمک آزمون آنالیز واریانس دو‏عاملی به صورت ذیل می باشد:  

الف) خشونت سطحی

فاکتور زمان (001/0P< و 84/226=(F، فاکتور نوع شوینده (001/0P< و 6/650= (F  و فاکتور تأثیر متقابل زمان نوع شوینده (001/0P< و 59/105= (F معنی دار بود.

ب) سختی

فاکتور زمان (001/0P< و 65/18=(F، فاکتور نوع شوینده (001/0P<  و 09/15=(F  و فاکتور  تأثیر  متقابل  زمان نوع

 

شوینده (006/0 P= و 17/4=(F معنی دار بود.

به دلیل وجود اثر متقابل بین زمان و نوع شوینده، آزمون آماریOne-Way ANOVA  و Post Hoc های مربوطه (Tukey’s Test , Tamhane’s Test) به تفکیک زمان و همچنین به تفکیک نوع ماده شوینده انجام شده است که نتایج به صورت زیر است:

1-1) تعیین اثر زمان بر خشونت سطحی

الف) آزمون One-Way ANOVA  نشان می­دهد که غوطه‏ورسازی آستر نرم در آب، بین زمان­های مختلف اختلاف معنی­داری در میزان خشونت سطحی ایجاد نمی­کند )175/0(P=.

ب) غوطه­ورسازی آستر نرم در محلول C بین زمان­های مختلف اختلاف معنی­دار آماری را در میزان خشونت سطحی نشان می­دهد (001/0P<).

با توجه به تأیید فرض برابری واریانس­ها آزمون Tukey نشان می­دهد که بین 1 روز و 30 روز (001/0P=)، بین 30 روز و 60 روز (001/0P<) و همچنین بین 1 روز و 60 روز (001/0P<) اختلاف معنی­دار آماری وجود داشت.

ج) غوطه­ورسازی، آسترنرم در محلول H بین زمان­های مختلف اختلاف معنی­دار آماری در میزان خشونت سطحی حتی بیش از محلول C را نشان می­دهد (001/0P<).

آزمون Tukey اختلاف معنی­دار بین (1 روز و 30 روز) و نیز بین 30 روز و 60 روز و همچنین بین 1 روز و 60 روز با مقادیر (001/0P<) نشان می­دهد.


 

جدول 2 : میانگین و انحراف معیار خشونت سطحی (µm) به تفکیک نوع شوینده و مدت زمان

نوع شوینده

1 روز

30 روز

60 روز

کل

(انحراف معیار) میانگین

(انحراف معیار) میانگین

(انحراف معیار) میانگین

(انحراف معیار) میانگین

W

(02/0)  34/0

(02/0)  35/0

(01/0)  34/0

(02/0)  34/0

C

(01/0)  39/0

(02/0)  48/0

(02/0)  56/0

(08/0)  49/0

H

(03/0)  47/0

(02/0)  66/0

(03/0)  90/0

(18/0)  68/0

آستر نرم برای قرارگیری در آب مقطر                                               W:

آستر نرم برای قرارگیری در محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم            C:

آستر نرم برای قرارگیری در محلول هیپوکلریت سدیم 1%                    H:

جدول 3 : میانگین و انحراف معیار سختی به تفکیک نوع شوینده و مدت زمان

نوع شوینده

1 روز

30 روز

60 روز

کل

(انحراف معیار) میانگین

(انحراف معیار) میانگین

(انحراف معیار) میانگین

(انحراف معیار) میانگین

W

(1/2) 1/22

(4/1) 8/21

(8/1) 5/23

(8/1) 5/22

C

(4/1) 0/22

(8/1) 5/22

(1/2) 1/24

(9/1) 8/22

H

(9/1) 1/23

(1/1) 8/23

(07/2) 6/29

(3/3) 5/25


آستر نرم برای قرارگیری در آب مقطر                                               W:

آستر نرم برای قرارگیری در محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم            C:

آستر نرم برای قرارگیری در محلول هیپوکلریت سدیم 1%                    H:

 


2-1) تعیین اثر زمان بر سختی

الف) با توجه به آزمون One-Way ANOVA ، غوطه‏ور‏سازی آستر نرم در آب بین زمان­های مختلف، اختلاف معنی‏دار آماری را در میزان سختی نشان نمی­دهد (258/0(P=.

ب) غوطه­ورسازی آستر نرم در C بین زمان­های مختلف، اختلاف معنی­دار آماری را در میزان سختی نشان نمی‏دهد (134/0(P=.

ج) غوطه­ورسازی آستر نرم در H بین زمان­های مختلف، اختلاف معنی­دار آماری را در میزان سختی نشان می­دهد (001/0P<).

آزمون Tukey نشان می­دهد که بین 1 روز و 30 روز اختلاف معنی­دار آماری وجود ندارد (794/0(P=. اما بین 1 روز و 60 روز (001/0P<) و بین 30 روز و 60 روز (001/0P<) اختلاف آماری دیده می­شود.

حال به مقایسه خشونت سطحی و سختی بین هر یک از گروه­های ماده شوینده به تفکیک زمان می­پردازیم.

1-2) تعیین اثر نوع ماده شوینده بر خشونت سطحی

الف) با توجه به آزمون One-Way ANOVA ، در غوطه‏ور‏سازی آستر نرم پس از مدت زمان یک روز در مواد شوینده، اختلاف معنی­دار آماری بین مواد شوینده در میزان خشونت سطحی وجود دارد (001/0P<).

با توجه به عدم تأیید برابری واریانس­ها آزمون Tamhane نشان می­دهد که بین هر سه ماده شوینده اختلاف معنی­دار آماری وجود دارد، بطوریکه بین H و C (048/0P=)، بین H و W (001/0P<) و بین W و C (037/0P=) اختلاف معنی دار بود.

ب) در غوطه­ور سازی آستر نرم پس از مدت زمان 30 روز در مواد شوینده اختلاف معنی­دار آماری بین مواد شوینده در میزان خشونت سطحی وجود دارد (001/0P<).

آزمون Tukey نشان می­دهد که هر سه ماده شوینده دو‏به‏دو اختلاف معنی­دار آماری وجود داشتند (001/0P<).

ج) در غوطه­ورسازی آسترنرم پس از مدت زمان 60 روز در مواد شوینده، اختلاف معنی­­دار آماری بین مواد شوینده در میزان خشونت سطحی وجود دارد (001/0P<) همانند قسمت (ب) آزمون Tukey نشان می­دهد که هر سه ماده شوینده دو‏به‏دو اختلاف معنی­دار آماری وجود داشت (001/0P<).  

2-2) تعیین اثر ماده شوینده بر سختی

الف) با توجه به آزمون One-Way ANOVA ، در غوطه‏ور‏سازی آستر نرم پس از مدت زمان یک روز در مواد شوینده، اختلاف معنی­دار آماری بین سه ماده شوینده در میزان سختی وجود ندارد (515/0=(P.

ب) در غوطه­ورسازی آستر نرم پس از مدت زمان 30 روز در مواد شوینده، اختلاف معنی­دار آماری بین سه ماده شوینده در میزان سختی وجود ندارد (103/0(P=.

ج) در غوطه­ورسازی آستر نرم پس از مدت زمان 60 روز در مواد شوینده، اختلاف معنی­دار آماری بین سه ماده شوینده در میزان سختی وجود دارد (001/0P<).

با توجه به عدم تأیید برابری واریانس­ها آزمون Tamhane

نشان می­دهد که این اختلاف بین دو محلول W و H (001/0P=)، بین دو محلول H و C (003/0P=) می­باشد اما بین W و C اختلاف معنی­دار آماری وجود نداشت  (925/0=P).

به طور کلی

- غوطه­ورسازی آستر نرم در ماده شوینده پس از 1 روز و نیز 30 روز و همچنین 60 روز، در میزان خشونت سطحی بین هر سه گروه مواد شوینده اختلاف معنی­دار آماری ایجاد می‏کند.

- غوطه­ورسازی آستر نرم در ماده شوینده پس از 1 روز و نیز پس از 30 روز، منجر به اختلاف معنی­دار آماری در میزان سختی سه گروه ماده شوینده نمی­شود اما پس از غوطه‏ورسازی به مدت 60 روز، شاهد اختلاف معنی­دار آماری در میزان سختی بین دو ماده (H,W) و (H,C) هستیم.

بحث

بیشترین چالش در استفاده از لایه­های نرم امکان آلوده شدن آنها توسط قارچ­ها و سایر میکرواورگانیزم­ها می‏باشد.(3و2) این مشکل با سختی در تمیزکردن آسترهای نرم با روش­های مکانیکی یا شیمیایی پیچیده­تر می­شود. مسواک‏زدن و یا تمیزکننده­ها می­توانند باعث اضمحلال و تخریب آسترهای نرم و زبری آنان گردند.(9-4)

زبری موادی که در دهان به کار می­روند، بسیار مهم است زیرا سطوح خشن باعث تجمع و گیر پلاک می­گردند. به طور ایده آل موادی که حداقل ناهمواری سطحی دارند، جهت کاربرد در دهان توصیه می­گردند.(12)

در مطالعه­ Oliveria و همکاران(5) خشونت سطحی (Ra) یک نوع رزین آکریلی و دو نوع آستر نرم سیلیکونی گرما سخت و سرما سخت بلافاصله بعد از پلی مریزاسیون مقایسه گردید. Ra به ترتیب 1/0، 3/0 و 6/0 میکرومتر بود. زبری پس از مسواک زدن شدیداً افزایش یافت. این افزایش در مورد مواد نرم سیلیکونی سرما سخت، بیشتر از بقیه بود. لذا وی به جای مسواک استفاده از محلول­های هیپوکلریتی را برای تمیز نگه داشتن آسترهای نرم توصیه می­نماید.

مشخص  گردیده است  که  آسترهای  نرم  موقت  بیش از

دیگر انواع لایه­های نرم، دارای خشونت سطحی بوده و نیز پس از قرارگیری در شوینده­ها، زبری آنها بیش از دیگر لایه‏های نرم دائم آکریلی و سیلیکونی افزایش می­یابد. زیرا شوینده­ها مواد قابل حل و پلاستی سایزرها را از آسترهای نرم موقت خارج نموده و از سوی دیگر باعث جذب آب و بزاق به داخل آنها می­گردند. این پروسه علاوه بر تغییرات وزنی، منجر به ایجاد تخلخل در این مواد می­گردد.(13)

Nikawa(6) و Harrison و همکارانشان(14) در دو مطالعه­ جداگانه اظهار داشتند که اکسیدان­ها در محلول­های آلکالین مسبب این تخلخل­ها و ناهمواری­ها می­باشند.

در مطالعه­ دیگری توسط Nikawa و همکاران(7)، شوینده‏های آنزیمی با جلوگیری از پلی­مریزاسیون مواد سیلیکونی بیش از الکالین پراکسیدها، باعث خشونت سطحی مواد سیلیکونی گردیده بودند. در این مطالعه سیلیکون­های افزایشی مانند Gc-Reline کمتر از انواع تراکمی تحت تأثیر شوینده­ها قرار گرفتند و در ضمن آسترهای نرم آکریلی بیش از انواع سیلیکونی دچار اضمحلال شده بودند. بنابراین به نظر می­رسد تمیزکننده­های حاوی آنزیم و یا پراکسید بیش از انواع دیگر موجب تخریب آسترهای نرم می­شوند.(14و7و6)

در مطالعه­ حاضر اثر دو تمیزکننده هیپوکلریتی رایج، قابل دسترس و ارزان قیمت بر خشونت سطحی و سختی یک نوع آستر نرم سیلیکونی افزایشی (Gc-Reline) بررسی گردیده است. در مطالعه ­حاضر با نگهداری نمونه­ها در، آب، Ra تغییر نیافت، ضمن آن که نمونه­ها در محلول حاوی سدیم هیپوکلریت 1 درصد بیش از محلول کالگن + هیپوکلریت دچار ناهمواری شده بودند. Goll و همکاران(15) اثر 9 شوینده را بر 8 نوع ماده بهسازی بافت مورد ارزیابی قرار داد. در مطالعه وی محلول کالگن + هیپوکلریت بیش از بقیه با مواد بهسازی بافت سازگاری داشتند.

سازگاری محلول کالگن + هیپوکلریت با لایه­های نرم، در مقایسه با تمیز کننده­ دیگر، توسط مطالعه­ حاضر نیز تأیید می‏گردد.

یکی دیگر از خصوصیات مطلوب آسترهای نرم داشتن الاستیسیته و نرمی برای مدت طولانی است.(10)

لایه­های نرم به خصوص انواع آکریلی به مرور زمان سخت­تر می­شوند. علت این امر به خروج مواد پلاستی سایزر و دیگر مواد قابل حل در آب نسبت داده می­شود.(13)

یکی از مزایای مواد سیلیکونی نسبت به انواع آکریلی طبیعت نرم و حفظ این نرمی در مدت زمان بیشتر می­باشد. نشان داده شده که مواد سیلیکونی از الاستیسیته­ بیشتری برخوردار هستند و در طی زمان و یا در نتیجه حرارت و یا غوطه­ورسازی در مقایسه با دیگر آسترهای نرم دچار تغییرات کمتری می­گردند.(13و10)

در مطالعه Dootz  و همکاران(16) پس از آزمون Accelerated aging لایه­های نرم سیلیکونی نسبت به انواع آکریلی کمتر دچار سختی شده بودند. حتی مولوپلاست بی نرم­تر هم شده بود.

Qudah  و همکاران(17) نشان دادند که Thermocycling باعث افزایش سختی آسترهای نرم سیلیکونی می­گردد و این تخریب در مورد لایه­های نرم فوری بیشتر است.

براساس مطالعهParr  و همکاران(18) آسترهای سیلیکونی گرماسخت به طور کلی سختی بیشتری نسبت به سیلیکون­های سرماسخت داشتند و این سختی پس از نگهداری در آب افزایش یافته بود. ولی در نرمی یا سختی سیلیکون­های سرماسخت تغییری رخ نداده بود. لذا این محققین از نقطه نظر بالینی استفاده از سیلیکون­های اتوپلی مریزان را توصیه می‏نمایند.

در تحقیقی محلول­های اسیدی اثرات مخرب بیشتری را  بر نرمی آسترهای نرم ایجاد نموده بودند و محلول آلکالین پراکسید بیش از بقیه باعث تخریب سطحی آسترها شده بود.(19)

بنابراین بر اساس نتایج مطالعات قبلی در مطالعه­ حاضر از دو نوع محلول­ حاوی هیپوکلریت سدیم استفاده شد و ملاحظه گردید که با نگهداری لایه­های نرم سیلیکونی در آب، تغییری در سختی این مواد ایجاد نخواهد شد که این یافته با مطالعه Parr و همکاران(18) هم­خوان می­باشد. محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم نیز در طی مدت زمان مورد مطالعه با آستر نرم سیلیکونی سازگار بود. لیکن محلول هیپوکلریت سدیم 1 درصد پس از دو ماه، سختی مواد سیلیکونی را افزایش داده بود.

حلالیت (Solubility) سیلیکون­های سرماسخت با نگهداری در آب افزایش می­یابد.(18) لذا امکان دارد محلول هیپوکلریت سدیم با افزایش حلالیت باعث خروج فیلرها از سیلیکون شود. سیلیکون Gc-Reline اگرچه فاقد پلاستی سایزر است اما حاوی 55 درصد وزنی فیلر می­باشد. نشان داده شده که هرچه میزان فیلرهای غیرمعدنی بیشتر باشد، خصوصیات مکانیکی مواد بهبود می­یابد.(20) از سوی دیگر با وجود آن که سیلیکون‏ها نسبت به لایه­های نرم آکریلی از جذب آب و حلالیت کمتری برخوردارند،(21) اما ممکن است شوینده­ها توسط جذب به درون سیلیکون، خصوصیات مکانیکی و فیزیکی آنها را تغییر دهد. لذا پیشنهاد می­گردد مطالعات بیشتری در مورد اثر شوینده­ها بر حلالیت، جذب آب، تغییرات وزنی آسترهای نرم در آینده صورت پذیرد.

نتیجه گیری

با توجه به محدودیت­های این مطالعه، نتایج زیر در مورد آستر نرم سیلیکونی Gc-Reline پس از غوطه­ورسازی در محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم و یا محلول هیپوکلریت سدیم 1 درصد در مقایسه با آب مقطر حاصل گردید:

  1. 1.         غوطه­ورسازی آستر نرم در آب پس از 60 روز منجر به تغییر در سختی و نیز خشونت سطحی نگردید.
  2. 2.         محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم خشونت سطحی آستر نرم را در زمان­های مورد مطالعه افزایش داد اما سختی نمونه­ها تغییری نکرد.
  3. 3.         محلول هیپوکلریت سدیم 1 درصد بیش از محلول کالگن + هیپوکلریت سدیم باعث افزایش خشونت سطحی گردید. سختی نمونه­ها تا 30 روز غوطه­ور سازی در هیپوکلریت سدیم یک درصد تغییری ننمود اما 60 روز غوطه‏ورسازی منجر به افزایش سختی آستر نرم گردید.

تشکر و قدردانی

بدینوسیله از معاونت محترم پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شیراز جهت تصویب طرح تحقیقاتی و تأمین بودجه آن تقدیر و تشکر می­نماییم.

  1. Murata H, Taguchi N, Hamada T, Kawamura M, McCabe JF. Dynamic viscoelasticity of soft liners and masticatory function. J Dent Res 2002; 81(2): 123-8.
  2. Pavan S, Filho JNA, Santos PHD, Nogueira SS, Batista AUD. Effect of Disinfection treatments on the Hardness of soft Denture line materials. J Prosthet Dent 2007; 16(2): 101-6.
  3. Nikawa H, Iwanaga H, Kameda M, Hamada T. In vitro evaluation of candida albicans adherence to soft denture-lining materials. J Prosthet Dent 1992; 68(5): 804-9.
  4. Schmidt WF, Smith DE. A six-year retrospective study of molloplast-B-lined dentures. Part II: liner serviceability. J Prosthet Dent 1983; 50(4): 459-65.
  5. Oliveria LV, Mesquite MF, Henriques GEP, Consani RLX. The effect of brushing on surface roughness of denture lining materials. J Prosthet Dent 2007; 16(3): 179-84.
  6. Nikawa H, Iwanaga H, Hamada T, Yuhta S. Effects of denture cleansers on direct soft denture lining materials. J Prosthet Dent 1994: 72(6): 652-57.
  7. Nikawa H, Makihira S, Hamada T, Furukawa M, Murata H. Changes in surface roughness and colour stability of soft denture lining materials caused by denture cleansers. J Oral Rehabil 2003; 30(2): 125-30.
  8. Kazanji MNM, Watkinson AC. Soft lining materials: their absorption of, and solubility in artificial saliva. Br Dent J 1988; 165(3): 91-4.
  9. Nikawa H, Makihira JS, Egusa H, Hamada T, Kumagai H. Biofilm formation of candida albicans on the surfaces of deteriorated soft denture lining materials caused by denture cleansers in vitro. J Oral Rehabil 2003; 30(3): 243-50.
  10. Boucher C. Prosthodontic treatment of edentulous patients. 12th ed. St. Louis: Mosby Co 2004; 200-3.
  11. American Society for Testing and Materials D. 2240-00: Standard Test Method for Rubber Property-Durometer Hardness. West Conshohocken, ASTM, 2000, P. 8.
  12. Bollen CML, Lambrechts P, Quirynen M. Comparison of surface roughness of oral hard materials to the threshold surface roughness for bacterial plaque retention: a review of the literature. Dent Mater 1997; 13(4): 258-69.
  13. Garcia CM, Leon LT, Oliveria MB, Cury DB. Effect of a denture cleanser on weight, surface roughness, and tensile bond strength of two resilient denture liners. J Prosthet Dent 2003; 89(5): 489-94.
  14. Harrison A, Basker RM, Smith IS. The compatibility of temporary soft materials with immersion denture cleansers. Int J Prosthodont 1989; 2(3): 254-59.
  15. Goll G, Smith DE, Plein JB. The effect of denture cleansers on temporary soft liners. J Prosthet Dent 1983; 50(4):
    466-72.
  16. Dootz ER, Koran A, Craig RG. Physical property comparison of 11 soft denture lining materials as a function of accelerated aging. J Prosthet Dent 1993; 69(1): 114-9.
  17. Qudah S, Haggett R, Harrison A. The effect of thermocycling on the hardness of soft lining materials. Quintessence Int 1991; 22(7): 575-80.
  18. Parr GR, Rueggeberg FA. In vitro hardness, water sorption, and resin solubility of laboratory-processed and autopolymerized long-term resilient denture liners over one year water storage. J Prosthet Dent 2002; 88(2): 139-44.
  19. Davenport JC, Wilson HJ, Basker RM. The compatibility of tissue conditioner with denture cleansers and chlorhexidine. J Dent 1978; 6(3): 239-46.
  20. Oysaed H, Ruyter IE. Water sorption and filler characteristics of composits for use in posterior teeth. J Dent Res 1986; 65(7): 1315-8.
  21. Hadary AE, Drummond JL. Comparative study of water sorption, solubility and tensile bond strength of two soft lining materials. J Prosthet Dent 2000; 83(3): 356-61.