نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دستیار تخصصی، گروه پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
2 دستیار تخصصی، گروه ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
3 استادیار، گروه پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
4 دندانپزشک
چکیده
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Introduction: Oral contraceptive pills are one of the most widely used methods in the field of population control, and this method is safe, effective and available. On the other hand, oral hormonal contraceptive use in reproductive ages is considered as a risk factor for periodontal disease. We decided to investigate the effect of this product on the amount and type of subgingival bacteria.
Materials & Methods: This case-control study was conducted on 44 women who were 15-35 years old using oral contraceptive pills and 44 women at this range who didn’t consume such pills. First, subgingival sampling was conducted from the deepest pocket in each quadrant. Then samples were transferred to a solid medium for detection of anaerobics including Actionbacillus actinomycetemcomitans (A.a), Porphyromonas gingivalis (P.g) and Prevotella intermedia (P.i) using morphological test and biochemical characteristics. Finally, the data were collected and subjected to independent t-test.
Results: The data showed that in subjects who used contraceptive pills, A.a, P.g and P.i decreased significantly as compared to subjects who did not use contraceptives and had the same level of oral hygiene (P<0.001, PP=0.03 respectively).
Conclusion: The present study showed that women who consume contraceptive drugs, average number of anaerobic colonies, A.a, P.g and P.i increased significantly.
کلیدواژهها [English]
مقدمه
مصرف قرصهای ضدبارداری خوراکی یکی از پر مصرفترین روشها در زمینه کنترل جمعیت و در عین حال روشی مطمئن، مؤثر و در دسترس میباشد. از طرفی، مصرف قرصهای ضدبارداری خوراکی هورمونی به عنوان ریسک فاکتوری برای بیماریهای پریودنتال در نظر گرفته میشود.(1) در کل در زمانهایی که تعادل هورمونی به هم میخورد از جمله حاملگی، بلوغ و یائسگی، انتظار وقوع تغییرات لثهای میرود و سبب ایجاد این فرضیه میشود که هورمونهای باروری خصوصاً استروژن و پروژسترون که داری گیرنده در بافتهای پریودنتال میباشند، فاکتورهای علتی در این زمینه محسوب میشوند.(2) برای توجیه ارتباط فوق و افزایش پاسخ بافتهای لثه به محرکهای موضعی در اثر افزایش هورمونهای جنسی، محققین مکانیسمهای متعددی را گزارش نمودهاند که عبارتند از: تغییر در عروق کوچک و افزایش نفوذپذیری لثه و تأثیر بر واسطه التهابی.(3) سرکوب سیستم ایمنی با واسطه سلولی و کاهش کموتاکسی نوتروفیلها باعث تأثیر استروژن و پروژسترون بر باکتریهای زیرلثهای میشود که میتواند در توجیه افزایش سطح التهاب نیز کمککننده باشد. در واقع حضور این هورمونها در پاکتهای پریودنتال باعث تغییراتی در کلونیزاسیون باکتریال(4) و تغییراتی در پاسخهای التهابی لثه(5) میشود که این تغییرات باعث افزایش تعداد باکتریهای پریوپاتوژن خصوصاً P.i میگردد.(6) از طرفی بیماریهای پریودنتال که شایعترین آنها ژنژیویت و پریودنتیت است به صورت بیماریهای التهابی لثه یا بافتهای حمایتکننده دندان که توسط میکروارگانیسمهای خاص ایجاد میشوند، شناخته میشوند.(7)
Usin و همکاران(8) در مطالعه خود به این نتیجه رسیدند که شیوع بالای P.g در زمان بارداری با افزایش خطر ابتلا به پریودنتیت متوسط همراه بوده و این ارتباط در زنان با سن 30 سال یا مسنتر مشخص شده است. در یک تحقیق دیگر مشخص شد که قرصهای ضدبارداری نباید به عنوان یک عامل افزایش خطر برای لثه و بیماریهای پریودنتال در نظر گرفته شود.(9) Domingues و همکاران(10) که در بررسی اثر داروهای ضدبارداری خوراکی ترکیبی روی وضعیت پریودنتال نشان دادند که مصرف این داروها میتواند روی وضعیت پریودنتال بیماران اثر بگذارد و این اثر مستقل از سطح تجمع پلاک یا طول مدت مصرف دارو است و باعث افزایش التهاب لثه میشود. Brusca و همکاران(11) به این نتیجه رسیدند که پریودنتیت شدید و نیز تعداد کشتهای مثبت کاندیدا و سطح پریوپاتوژن در زنان مصرفکننده داروهای ضدبارداری خوراکی بالاتر بوده است.
از آن جایی که برنامه کنترل جمعیت در رأس برنامههای اجرایی در بسیاری کشورها بوده و از آنجایی که یکی از پرمصرفترین روشها در این زمینه استفاده از قرصهای ضدبارداری جدید با دوز پائین میباشد و نیز با توجه به ضد و نقیض بودن مطالعات قبلی و لزوم تحقیقات و مطالعات در این زمینه، بر آن شدیم که به بررسی تاثیر این داروها بر روی میزان و نوع باکتریهای زیرلثهای بپردازیم.
مواد و روشها
مطالعه حاضر از نوع کلینیکی مورد- شاهدی میباشد. 44 بیمار در محدوده سنی 35-15 سال، از بین خانمهای مراجعهکننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اصفهان (خوراسگان) انتخاب شدند. 44 نفر دیگر که قرصهای ضدبارداری خوراکی مصرف نمیکردند، در گروه شاهد قرار گرفتند. زنان باردار یا دچار بیماری سیستمیک خاص، مصرفکنندگان دخانیات، الکل، داروهای خاص، آنتیبیوتیک، افرادی که در یک سال گذشته تحت درمان پریودنتال قرار گرفته بودند و افرادی که پلاک ایندکس بالای 40 درصد داشتند، از مطالعه خارج شدند. دوز داروی مصرفی و مدت زمان مصرف دارو از آنها سوال میشد و در پرونده ثبت میگردید. افرادی که بیش از 6 ماه قرص ضدبارداری مصرف کرده بودند، به عنوان گروه هدف انتخاب شدند.
پس از پایان معاینات، محیط دهان شسته و خشک شد و پس از ایزولاسیون کامل، از مایع شیار لثهای سه ناحیه (دو ناحیه قدامی و یک ناحیه خلفی) توسط کن کاغذی نمونهگیری صورت گرفت.
بعد از 3 دقیقه، کن کاغذی خارج شد و در نزدیک چراغ الکلی به داخل لوله آزمایش به عنوان محیط ترانسپورت قرار میگرفت. سپس لولههای حاوی نمونه در نزدیک چراغ الکلی به داخل جار بیهوازی انتقال داده و کمتر از یک ساعت به آزمایشگاه تحویل داده میشد. در آزمایشگاه قبل از کشت، نمونهها به مدت 30 ثانیه ویبره شدند و سپس با لوپهای استاندارد روی محیط کشت مربوطه، کشت داده شدند. جهت کشت باکتریهای بیهوازی از محیط بروسلا آگار حاوی 5 درصد خون گوسفند دفیبرینه استفاده شد. همچنین جهت غنیسازی این محیط از سرم آب به میزان 5 درصد ویتامین K1 استفاده شد. به منظور انتخابی شدن محیط کشت برای باکتری P.g از آنتیبیوتیک سیتین، برای باکتری P.i از آنتیبیوتیک وانکومایسین و برای باکتری A.a از آنتیبیوتیک کانامایسین و وانکومایسین استفاده شد. پلیتهای مذکور در جار بیهوازی به مدت یک هفته در دمای 37 درجه در انکوباتور نگهداری و سپس توسط دستگاه کلونی شمار، شمارش شدند.
جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون t مستقل و نرمافزار آماری SPSS استفاده گردید و سطح معنیدار 05/0P< در نظر گرفته شد.
یافتهها
میانگین تعداد کل کلونیهای باکتریهای زیر لثهای بیهوازی در خانمهای مصرفکننده قرصهای ضدبارداری به طور معنیداری بیشتر از خانمهای غیرمصرفکننده بود (001/0P<). همچنین میانگین باکتری A.a (001/0P<)، باکتری P.g (03/0P=) و باکتری P.i (001/0P<) در خانمهای مصرفکننده قرصهای ضدبارداری به طور معنیداری بیشتر از خانمهای غیرمصرفکننده بود (001/0P<) (جدول 1)
بحث
در مطالعه حاضر از مایع شیار لثهای افراد مصرفکننده و غیرمصرفکننده قرصهای ضدبارداری خوراکی نمونهگیری به عمل آمد و باکتریهای پریوپاتوژن زیرلثهای در مایع شیار لثهای در دو گروه بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین باکتریهای زیرلثهای A.a، P.g و P.i در گروه مصرفکننده قرصهای ضدبارداری به طور معنیداری بیشتر از افراد غیرمصرفکننده است و متعاقب آن افراد مصرفکننده سلامت پریودنتالی ضعیفتری داشتند.
بیماری پریودنتال یک بیماری مولتی فاکتوریال است که ریسک فاکتورهای متعدد فردی و محیطی در ایجاد آن دخیل میباشد. از جمله مهمترین این ریسک فاکتورها وجود باکتریهای پریوپاتوژن میباشد. از طرفی بعضی از فاکتورهای سیستمیک و موضعی بر سطح پریوپاتوژنها اثر میگذارند که از آن جمله میتوان به سطح هورمونهای جنسی اشاره نمود.
به طور کلی ژنژیویت در زمانهایی که تعادل هورمونی به هم میخورد از جمله حاملگی، بلوغ و یائسگی سبب این فرضیه میشود که هورمونهای بارداری خصوصاً استروژن و پروژسترون فاکتورهای علتی در این زمینه هستند.(12) سرکوب سیستم ایمنی به واسطه سلولی و کاهش کموتاکسی نوتروفیلها و افزایش تعدادی از پریوپاتوژنها خصوصاً A.a، P.g، P.i و مختل شدن تعادل سیستم فیبرینولتیک تحت تأثیر پروژسترون از جمله مکانیسمهای دخیل میباشد.(13)
به طور کلی نمای کلینیکی تغییرات لثهای در زنانی که قرصهای ضدبارداری خوراکی مصرف میکنند مشابه زنان باردار است، با این تفاوت که تغییرات در زنانی که قرصهای ضدبارداری مصرف میکنند در زمان طولانیتری صورت میگیرد. این زنان با آماس مزمن لثهای مواجه هستند و با به حداقل رساندن میزان پلاک و حداقل مصرف این قرصها میتوان از بروز این ژنژیویت جلوگیری نمود یا میزان آن را کاهش داد.(14)
جدول 1 : میانگین تعداد باکتریهای P.i، P.g، A.a و کل کلونیهای باکتریهای زیر لثهای بیهوازی در دو گروه مورد و شاهد
|
گروه مورد |
گروه شاهد |
P-value |
انحراف معیار± میانگین |
انحراف معیار± میانگین |
||
باکتری A.a |
8/1±7/3 |
03/1±1/2 |
001/0 P< |
باکتری P.g |
8/0±2/1 |
6/0±9/0 |
03/0 P= |
باکتری P.i |
7/1±2/1 |
4/0±3/0 |
001/0 P< |
کل کلونی |
6/2±8/7 |
6/1±5/4 |
001/0 P< |
Usin و همکاران(8) در مطالعه خود به این نتیجه رسید که شیوع بالای P.g در ترکیب با T.forsythia و T.denticola خطر ابتلا به پریودنتیت متوسط را در زنان باردار افزایش میدهد و در این مطالعه فقط زنان باردار مورد بررسی قرار گرفتند.
Domingues و همکاران(10) در تحقیق خود روی 50 زن 35-19 ساله که به مدت یک سال هم قرصهای ضدبارداری خوراکی مصرف میکردند، به نتایج مشابه نتایج مطالعه حاضر دست یافتند.
Brusca(11) نیز نتایج کاملاً مشابهی به دست آورد ولی تعداد نمونه بیشتری مورد مطالعه قرار داد و علاوه بر باکتری Aa، P.g و P.i، انواع کاندیدا را هم مورد بررسی قرار داد.
Haerian-Ardakani(15) در مطالعه خود بر روی 70 زن 35-17 ساله که به مدت 2 سال OCP مصرف میکردند انجام داد به نتایج مشابهی دست یافتند ولی آنها عمق پروب، شاخص پلاک و سطح چسبندگی را در شش نقطه هر دندان اندازه گرفتند در حالی که در این مطالعه از عمیقترین پاکت هرکوادرانت نمونهگیری انجام شد و تعداد نمونه بیشتری نیز بررسی گردید و باکتریهای بیهوازی زیر لثهای شمارش شدند.
Sek-Diallo(16) روی 100 نفر خانم انجام داد که مطالعه وی از لحاظ مدت زمان مصرف با مطالعه حاضر مشابه بود. همچنین وی همه نوع فراوردههای ضدبارداری (خوراکی و تزریقی) را در مطالعهاش گنجانده بود. او در این تحقیق به این نتیجه رسیده بود که استفاده از فراوردههای تزریقی در مقایسه با فراوردههای خوراکی التهاب لثهای بالاتری را ایجاد میکند و بیشتر میتواند تعادل هورمونی را به هم بزند.
Klinger(5) در تحقیق خود که روی 29 زن 32-20 ساله انجام داد به این نتیجه رسید که باکتریهای پریوپاتوژن زیرلثهای در مصرفکنندگان قرصهای ضدبارداری افزایشی نداشته است که این نتیجه با نتایج مطالعه حاضر مغایرت دارد. در مطالعه، تعداد نمونه بیشتری نسبت به مطالعه Klinger مورد بررسی قرار گرفت. همچنین در مطالعه Klinger فقط از دندان سانترال بالا نمونهگیری انجام شد ولی در مطالعه حاضر از عمیقترین پاکت هرکوادرانت نمونهگیری انجام شد. از طرفی مهمترین دلیلی که سبب شده است نتیجه این دو مطالعه با هم مغایرت داشته باشد این است که مدت زمان مصرف قرصهای ضدبارداری در مطالعه Klinger محدود بوده است، ولی در این مطالعه افراد سابقه مصرف 6 ماهه و حتی بیشتر قرصهای ضدبارداری را داشتند.
نتیجهگیری
مطالعه حاضر نشان داد در خانمهایی که قرصهای ضدبارداری خوراکی مصرف میکنند، با بهداشت دهانی یکسان، میزان کل کلونیهای بیهوازی، باکتری A.a، باکتری P.g و باکتری P.i افزایش مییابد.
تشکر و قدردانی
این مقاله منتج از پایان نامه شماره 701 میباشد که در سال تحصیلی 92-91 در محل کتابخانه دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) به ثبت رسیده است.