2024-03-28T19:55:27Z
https://jmds.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=705
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی نیازهای درمانی دهان و دندان مبتلایان به سوء مصرف مواد مخدر
مجید
اکبری
مرتضی
فغانی
علی
کاظمیان
رضا
افشاری
علی
تقیان
آتوسا
طالبی
مقدمه:اعتیاد یکی از مهمترین مشکلات اجتماعی در جامعه است که با مسایل زیادی در حوزههای پزشکی، روانپزشکی، خانوادگی، شغلی، قانونی، مالی و معنوی همراه است.مشکلات گسترده دهان و دندان مبتلایان به سوء مصرف مواد میتواند موجب انزوا و عدم موفقیت درمان ترک اعتیاد گردد. هدف از این مطالعه نیازسنجی خدمات دندانپزشکی در جمعیت مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر در مراکز ترک اعتیاد یاکاهش آسیب درمشهد میباشد. مواد و روشها:در این مطالعه بوم شناختی، توصیفی و مقطعی با استفاده از نمونه گیری خوشه ای به 4 مرکز ترک اعتیاد در نقاط مختلف شهرستان مشهد مراجعه شد و در مجموع 200 معتاد با استفاده از فرم تغییر یافته سلامت دهان سازمان بهداشت جهانی مورد معاینه قرار گرفتند. دادهها به وسیله آمار توصیفی در قالب جداول و نمودارها و آزمون همبستگی پیرسون و با نسخه 5/11 برنامه آماری SPSS موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: افراد مورد مطالعه شامل 197 مرد و 3 زن بودند. در زمینه مدت زمان سپری شده از شروع اعتیاد تا مراجعه جهت ترک، طولانیترین زمان 25-21 سال و شایعترین زمان 10-6 سال گزارش شد. 75 درصد از افراد مورد مطالعه با مشکل خشکی دهان روبرو بودند. 5/98 درصد افراد نیاز به درمان ترمیمی داشتند. شایع ترین محدوده شاخص DMFT در بیماران مورد مطالعه 20-16 بود (با فراوانی نسبی 5/34 درصد). همبستگی میان DMFT و مدت اعتیاد به لحاظ آماری معنیدار بود (001/0>P). نتیجه گیری: نیازهای درمانی دهان و دندان جمعیت معتادین در حال ترک گسترده و وسیع است و متعاقب آن نیاز مبرم به برنامه ریزی درمانهای دندانپزشکی در این جمعیت در زمان ترک وجود دارد.
سوء مصرف مواد مخدر
شاخصهای سلامت دهان و دندان
نیازهای دندانپزشکی
2015
09
23
191
200
https://jmds.mums.ac.ir/article_4798_5cab852f3cdb2ab4e6fd37602c2f00f7.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی تأثیر استفاده از پلاک متحرک ارتودنسی بر میزان آلودگی مسواک با استرپتوکوکوس موتانس
فروغ
امیرآبادی
فریبا
شهری
ناهید
رمضانی
مریم
مشهدی
مقدمه: دستگاههای متحرک ارتودنسی ممکن است به عنوان منبع میکروارگانیسمهای پوسیدگیزا عمل کنند و لذا موجب آلودگی مسواک و افزایش خطر پوسیدگی دندان شوند. این مطالعه با هدف تأثیر استفاده از پلاک متحرک ارتودنسی بر میزان آلودگی مسواک با استرپتوکوکس موتانس انجام گردید. مواد و روشها:در این مطالعه 30 کودک (12 پسر و 18 دختر) 11-7 ساله که نیازمند درمان با پلاک متحرک ارتودنسی بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران روزی 2 نوبت و هر نوبت به مدت 2 دقیقه به مدت 14 روز قبل و بعد از دریافت دستگاه ارتودنسی با استفاده از مسواکهای مجزا دندانها و زبان خود را مسواک کردند. در انتهای هر دوره، مسواکها جمع آوری و کشت داده شدند و تعداد کلونیهای رشد یافته تعیین گردید. دادهها بوسیله نرم افزار SPSS با ویرایش 20 و آزمونهای McNemar و Wilcoxon در سطح معنیدار 05/0>P تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 26 کودک (7/86) مطالعه را به پایان رساندند. تفاوت تعداد مسواکهای دچار آلودگی قبل و بعد از کاربرد پلاک از نظر آماری معنیداری نبود (99/0P>). از نظر شدت آلودگی مسواک با استرپتوکوک موتانس قبل و بعد از کاربرد پلاک متحرک ارتودنسی تفاوت معنیدار وجود نداشت (558/0P=). نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که کاربرد پلاک متحرک ارتودنسی در مدت 14 روز باعث افزایش آلودگی مسواک با استرپتوکوک موتانس نمیشود.
آلودگی میکروبی
مسواک
پلاک متحرک ارتودنسی
2015
09
23
201
210
https://jmds.mums.ac.ir/article_4659_83dc593fb80f03f5f38f99984afeddd3.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی مقایسه ای مشخصات بافت نرم اطراف ایمپلنتهای یک مرحله ای و دومرحله ای
مسعود
بامدی
نیکنام
صیادی دهنو
مقدمه: کیفیت بافت نرم یک فاکتور کلیدی برای موفقیت آمیز بودن کاشت ایمپلنت میباشد. زیبایی میتواند قویا تحت تاثیر بافت اطراف ایمپلنت قرار گیرد. هدف از انجام این مطالعه بررسی مقایسهای مشخصات بافت نرم اطراف ایمپلنتهای یکمرحلهای و دومرحلهای بود. مواد و روشها: این مطالعه توصیفی – تحلیلی در 40 بیمار نیازمند به ایمپلنت در ناحیه قدامی فک بالا و پایین که دارای دندان سمت مقابل بودند، انجام شد. در 20 بیمار، ایمپلنت به روش یکمرحله ای و در 20 بیمار دیگر به روش دومرحلهای قرار داده شد، سپس شاخصهای عرض بیولوژیک به روش Sounding، ابعاد پاپیلای بین دندانی و بین ایمپلنت – دندان طبق طبقه بندی Jemt و ضخامت مخاط اطراف ایمپلنت و دندان اندازهگیری شد. آزمونهای آماری بکار رفته شامل Chi-squretest و t-test و Paired sample t-test بود (05/0α=). یافته ها: میانگین عرض بیولوژیک در ایمپلنت یکمرحلهای 52/0±6/1 میلیمتر و در دندان طبیعی این بیماران 4/0±8/1 میلیمتر، در ایمپلنت دومرحلهای 4/0±7/1 میلیمتر و در دندان طبیعی این بیماران 5/0±9/1 میلیمتر بود. میانگین ضخامت مخاط درایمپلنت یکمرحلهای 4/0± 2/2 میلیمتر و در دندان طبیعی این بیماران 3/0±3/2 میلیمتر، در ایمپلنت دومرحلهای 4/0±0/2 میلیمتر و در دندان طبیعی این بیماران 4/0±2/2 میلیمتر بود. مقایسه ضخامت مخاط در ایمپلنت دومرحلهای و دندانها معنیدار بود (001/0P=) در بقیه موارد تفاوت معنیداری مشاهده نشد. نتیجه گیری:در مقایسه ضخامت مخاط و ابعاد پاپیلای ایمپلنت دومرحلهای با دندان اختلافها معنیدار بودند (001/0P=). ابعاد پاپیلای ایمپلنت یکمرحلهای در مقایسه با دندان طبیعی به یک اختلاف معنیدار بسیار نزدیک بود. در بقیه موارد شاخصهای اندازهگیری شده تفاوتهای معنیداری با همدیگر نداشتند.
ایمپلنت عرض بیولوژیک
پاپیلا
2015
09
23
211
220
https://jmds.mums.ac.ir/article_4801_7b9f87a4b326b9bdc9e38c6fc72e6eb9.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی اثر TBHQ) T-Butyl Hydroquinone) بر ترمیم ساکت دندان کشیده شده در Rat
سمیه
خرمیان طوسی
طاهره
اسلام منش
محمود
شیخ فتح الهی
پروین
افتخاری
مقدمه: خارج کردن دندان باعث ایجاد یک زخم باز در بافت نرم و استخوان میگردد. طی مرحله التهابی زخم، رادیکالهایآزاد به میزان زیادی تولید و با ایجاد استرس اکسیداتیو، منجر به تخریب بافتی و تأخیر در ترمیم زخم میشوند. آنزیمهای آنتیاکسیدانی با خنثیسازی رادیکالهای آزاد به بهبود سریعتر زخم کمک میکنند. در همین راستا در این مطالعه تأثیر آنتیاکسیدان (TBHQ) t-butyl hydroquinone بر ترمیم حفره دندان موش آزمایشگاهی بررسی شد. مواد و روشها:جهت انجام این مطالعه تجربی، 42 موش نر نژاد Wistar به دو گروه تقسیم شد و تحت بیهوشی عمومی یک دندان مولر دوم ماگزیلا در هر حیوان کشیده شد. سپس در حفره دندان گروه تجربی 1/0 میلی لیتر محلول 02/0%TBHQ قرار داده شد؛ در حفره دندان گروه کنترل هیچ مادهای قرار داده نشد. در هر یک از روزهای سوم، هفتم و بیست و یکم پس از جراحی، هفت موش از هر گروه قربانی شدند و از ساکت دندانی آنها لام تهیه گردید. لامها توسط میکروسکوپ نوری از نظر متغیرهای هیستوپاتولوژی مورد بررسی قرار گرفتند و با آزمون آماری t مستقل (Independent two-sample t-test) مقایسه شدند. سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: افزایش بافت گرانولاسیون در روز سوم، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل از لحاظ آماری معنیدار بود (003/0=P). همچنین وسعت ترابکولاسیون استخوانی در روز بیست و یکم در گروه تجربی به طور معنیداری بیشتر از گروه کنترل بود (001/0>P). نتیجهگیری: با در نظر گرفتن محدودیتهای یک مطالعه تجربی، ممکن است تزریق TBHQ در ساکت دندان کشیده شده باعث بهبود ترمیم بافت سخت حفره دندان موش شود.
ترمیم زخم
آنتی اکسیدان
کشیدن دندان
خرگوش
موش
2015
09
23
221
228
https://jmds.mums.ac.ir/article_4592_bcc5911374dd1f72132ef1bf018061a6.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی تأثیر Podcasting بر یادگیری و میزان رضایت دانشجویان دندانپزشکی
سمیه
خرمیان طوسی
محمود
شیخ فتح الهی
فرزانه
راهنمای تمروبی
معین
اکبری جور
مقدمه: ظهور تکنولوژیهای جدیدتر، ارائهدهندگان اطلاعات را قادر میسازد تا روشهای آموزشی جدیدتر را معرفی نمایند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی Podcasting در آموزش درس دندانپزشکی کودکان و میزان رضایت دانشجویان از این روش بود. مواد و روشها: این مطالعه در درس کودکان و برای 38 دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد. ابتدا جلسه اول کلاس کودکان برگزار گردید. سپس دانشجویان به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در جلسه دوم، گروه اول (18 نفر کنترل) مبحث جلسه قبل را مطالعه نمودند و امتحان از جلسه اول گرفته شد. گروه دوم (20 نفر مداخله) ابتدا Podcast را مشاهده نمودند و سپس امتحان از جلسه اول گرفته شد. در جلسه سوم نیز این کار تکرار شد. پس از امتحان جلسه سوم، میزان رضایتمندی از این شیوه از طریق پرسشنامهای بررسی گردید. اثربخشی Podcasting از طریق مقایسه میانگین نمرات امتحان دو گروه با یکدیگر ارزیابی شد.دادهها توسط آزمون آماری t مستقل تحلیل شدند. سطح معنیداری در آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین نمرات آزمونهای اول، دوم و میانگین دو آزمون، در گروه مداخله به ترتیب 67/0±80/3، 91/0±97/3 و 75/0±81/3 و در گروه کنترل 61/1±22/3، 24/1±68/3 و 54/1±25/3 بود که تفاوت آماری معنیداری در دو گروه مشاهده نشد (170/0=P، 457/0=P و 177/0=P). میانگین نگرش دانشجویان درخصوص این شیوه آموزشی 42/3 از 5 بود. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای مطالعه حاضر، بهنظر میرسد Podcasting در میزان یادگیری دانشجویان اثری ندارد؛ اما دانشجویان نسبت به این روش نگرش مثبت داشتند.
یادگیری
رضایتمندی
podcast
دانشجویان دندانپزشکی
2015
09
23
229
238
https://jmds.mums.ac.ir/article_4658_65989a7e29705afef0c7ac31fb7e7915.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی آزمایشگاهی میزان ترشوندگی سیلیکونهای تراکمی پس از استفاده از سورفاکتانتهای مختلف
محمدرضا
صابونی
حمیدرضا
رجعتی حقی
عزیزاله
مرادی طلب
نازنین
خواجه نصیری
حسین
عرفایی
مقدمه:یکی از مشکلات قالبگیری در پروتز ثابت، هیدروفوب بودن و زاویه تماس بالای مواد در هنگام قالبگیری و قالبریزی است. هدف از انجام این مطالعه بررسی آزمایشگاهی تاثیر سورفاکتانت بر روی سه نوع ماده قالبگیری سیلیکون تراکمی بود. مواد و روشها:در این تحقیق آزمایشگاهی، اثر سورفاکتانتی به نام Os surfactant بر روی سه ماده قالبگیری سیلیکونی تراکمی به نامهای تجاری اپتوزیل-گزانتوپرن، اسپیدکس و راپید مورد بررسی قرار گرفت. برای هر ماده قالبگیری، 10 نمونه به عنوان گروه شاهد (کنترل) و بدون استفاده از سورفاکتانت آماده شد. همچنین حین قالبگیری با واش 11 گروه 10 تایی با سورفاکتانت با تعادل آب دوستی - چربیدوستی (Hydrophilic lipophilic balance: HLB) 10- 5/9 – 9- 5/8 – 8- 5/7 – 7- 5/6 – 6- 5/5-5 و درمجموع 110 نمونه تهیه شد. برای تعیین زاویه تماس با نرم افزار فتوشاپ، زاویه تماس در دو طرف هر قطره اندازه گیری شد. اطلاعات بدست آمده با کمک آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی تحلیل شد (05/0α=). یافته ها:آزمونهای آنالیز واریانس یک طرفه وتوکی نشان دادکه درگروه اپتوزیل-گزانتوپرنکمترین زاویه تماس با 9=HLB بود (001/0>P). در مورد ماده راپیدکمترین زاویه تماس مربوط به 5/8=HLB بود (011/0=P). در مورد ماده اسپیدکس کمترین زاویه تماس مربوط به 8=HLB میباشد (001/0>P). کمترین میانگین زاویه تماس مربوط به اسپیدکس (3/68) بود به طوری که با دو ماده اپتوزیل و راپید اختلاف معنیدار داشت (001/0>P). ولی بین اپتوزیل و راپید اختلاف معنیدار نبود (05/0<P). نتیجه گیری: در محیط آزمایشگاهی، سورفاکتانت با 9=HLB باعث کاهش معنیدار زاویه تماس ماده قالبگیری اپتوزیل-گزانتوپرن (001/0>P) و با 5/8=HLB باعث کاهش معنیدار زاویه تماس ماده قالبگیری راپید (011/0=P) و بالاخره با 8=HLB باعث کاهش معنیدار زاویه تماس ماده قالبگیری اسپیدکس میشود (001/0>P).
سورفاکتانت
سیلیکون تراکمی
زاویه تماس
2015
09
23
239
246
https://jmds.mums.ac.ir/article_4589_0bbe70f48c3770e8481e1c5ea7a88d9c.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
مرور نظام مند و متاآنالیز در مورد بررسی اثر بارگذاری فوری ایمپلنتهای کاشته شده در حفره دندانهای تازه کشیده شده بر موفقیت ایمپلنت
حمیدرضا
عرب
امیر
معین تقوی
ناصر
سرگلزایی
مهرداد
رادور
علیرضا
صراف شیرازی
رامین
صادقی
فرید
شیعه زاده
مقدمه:هدف از این مطالعه تعیین اثر بارگذاری فوری ایمپلنتهای کاشته شده در حفره دندانهای تازه کشیده شده بر موفقیت کلینیکی ایمپلنت با جمع آوری، ارزیابی و مرور نظام مند مقالات مرتبط با این موضوع میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه جستجو در بانکهای اطلاعاتی Pubmed, Scopus و ISI (Web of science) انجام شد. و با توجه به کلمات کلیدی انتخاب شده، کلیه مقالاتی که تا 22 اکتبر 2013 در این بانکها ایندکس شده بودند، با محدودیت زبان انگلیسی گردآوری و مورد ارزیابی قرار گرفت. مقالاتی که با توجه به خلاصه مقاله، شرایط اولیه ورود به مطالعه را داشتند مورد ارزیابی متن کامل مقاله قرار گرفتند. در صورتی که هر مقاله بر اساس طبقهبندی Oxford، دارای اعتبار بالا یا متوسط بود، اطلاعات مورد نیاز استخراج میگردید. با توجه به مطالعات به دست آمده، مطالعات در سه گروه تقسیم و با روشهای متاآنالیز مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: پس از جستجو در بانکهای اطلاعاتی تعداد 1270 مقاله به دست آمد. بعد از خواندن خلاصه مقالات، متن کامل 132 مقاله تهیه گردید و 21 مقاله از میان آنها جهت متاآنالیز انتخاب گردید. نتایج متاآنالیز نشان داد که بین ایمپلنت فوری و تاخیری از نظر میزان موفقیت در هیچ یک از گروهها تفاوت معنیداری نیست اما ایمپلنت فوری تحلیل استخوان کمتری را در سال اول نشان داد. نتیجه گیری: کاربرد ایمپلنت فوری و بارگذاری فوری به همراه آن در صورت وجود شرایط ایدهآل برای این روش، موثر در جهت کاهش زمان درمان و کاهش تحلیل استخوان در کوتاه مدت میباشد.
ایمپلنت فوری
ترمیم فوری
بارگذاری فوری
موفقیت
حفره دندان تازه کشیده
مرور نظام مند
2015
09
23
247
260
https://jmds.mums.ac.ir/article_4588_f0c02867abef0b84b3a90a50085e1701.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
بررسی خطاهای حین کار در دندانهای درمان ریشه شده توسط دانشجویان دندانپزشکی مشهد در سال تحصیلی 1391-1390
سعید
مرادی
مریم
قره چاهی
عبدالله
جوان
مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی خطاهای تکنیکی هنگام درمان ریشه دندان توسط دانشجویان دندان پزشکی سال پنجم و ششم دانشکده دندان پزشکی مشهد بود. مواد و روشها: 400 پرونده از درمان ریشههای انجام شده توسط دانشجویان دندان پزشکی سال پنجم و ششم در سال تحصیلی 1391-1390 به طور تصادفی انتخاب و بررسی گردیدند. برای هر دندان، 4 رادیوگرافی شامل: اولیه، اندازه گیری، Master Cone (MC) و پرکردگی کانال توسط دو نفر از اساتید بخش درمان ریشه با بزرگنمایی دو برابر و نگاتوسکوپ بررسی شد. طول و تراکم پرگردگی، همچنین وقوع خطاهای تکنیکی شامل گسترش حفره دسترسی، لج، پرفوریشن آپیکال، زیپ آپیکالی، وسیله شکسته، استریپ پرفوریشن، و کانال پیدا نشده مورد مطالعه قرار گرفتند. سپس دادهها گردآوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون Chi-Squre، کروسکال والیس، من ویتنی، و آزمون دقیق فیشر آنالیز شدند (05/0α=). یافته ها: 7/79 درصد دندانها دارای طول پرکردگی مناسب و 8/65 درصد واجد تراکم پرکردگی مناسب بودند. ارتباط معنیداری بین تراکم (001/0=P) پرکردگی با موقعیت دندان در قوس فکی دیده شد. به طوری که وجود حباب در دندانهای مولر بیشتر از دندانهای پرمولر و قدامی مشاهده گردید (5/43 درصد). بیشترین خطای مشاهده شده، لج (8/24 درصد) بود و پس از آن به ترتیب، پرفوریشن آپیکال (19 درصد)، زیپ آپیکالی (18 درصد)، گسترش بیش از حد حفره دسترسی (8/12 درصد)، وسیله شکسته (3/2 درصد)، کانال پیدا نشده (8/0 درصد) و استریپ پرفوریشن (5/0 درصد) قرار داشتند. پرفوریشن (041/0=P) و زیپ آپیکالی (019/0=P) به طور معنیداری در دانشجویان سال پنجم بیشتر از سال ششم بود وسایر خطاهای تکنیکی رابطه ای با سطح تحصیلی دانشجویان نداشتند. نتیجه گیری: خطاهای تکنیکی بیشتر در دندانهای مولر رخ دادند و لج بیشترین خطای رخ داده بود. همچنین تفاوت اندکی بین دانشجویان سال پنجم و ششم از لحاظ وقوع خطاهای تکنیکی درمان ریشه وجود داشت.
خطاهای تکنیکی
دانشجویان دندان پزشکی
درمان ریشه دندان
2015
09
23
261
272
https://jmds.mums.ac.ir/article_4591_91146bae32997e57be5423b51dd5184c.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
ارزیابی اثرات ضدقارچی دهانشویهی مرکب (زیرهی سبز، بادرنجبویه و چای سبز) بر سویهی استاندارد کاندیداآلبیکنس (ATCC=10231)
علیرضا
نائینی
نوشین
جلایر نادری
حجت اله
شکری
علی
دواتی
سیدمحمدرضا
ربیعی
مقدمه: کاندیداآلبیکنس 25 تا 75 درصد از فلور میکروبی دهان افراد سالم را تشکیل میدهد. کاندیدیازیس دهانی عفونت فرصتطلبی است که در حضور عوامل مستعدکننده در میزبان ایجاد میشود. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات ضدقارچی دهانشویههای مرکب (زیرهی سبز، بادرنجبویه و چای سبز) بر سویهی استاندارد کاندیداآلبیکنس (ATCC=10231) بود. مواد و روشها: اسانس روغنی زیرهی سبز و عصارههای آبی بادرنجبویه و چای سبز بترتیب به روشهای تقطیر با آب و جوشیدن تهیه شدند. سپس 5 گروه مختلف از دهانشویههای مرکب حاوی غلظتهای متفاوت اسانس زیرهی سبز و عصارههای بادرنجبویه و چای سبز طبقهبندی شدند و جهت آزمایش حساسیت ضدقارچی مورد استفاده قرار گرفتند. اثر ضدکاندیداآلبیکنسی انواع مختلف دهانشویههای مرکب با استفاده از روش چاهکگذاری سنجش شد. نیستاتین به عنوان داروی کنترل مثبت استفاده گردید. داده ها با آزمون ANOVA تحلیل شدند (05/0α=). یافتهها: مقادیر میانگین قطر مهار رشد برای عصارهی آبی چای سبز 33/6 میلیمتر و برای اسانس روغنی زیرهی سبز 33/40 میلیمتر بودند. هیچ گونه مهار رشدی توسط عصارهی آبی بادرنجبویه بعد از 48 ساعت مشاهده نشد. نتایج دهانشویههای مرکب 1 تا 5 نشان دادند که دهانشویهی مرکب شماره 5 مؤثرترین ترکیب بر روی کاندیداآلبیکنس بود (001/0P<،911/184 =F). نتیجهگیری: اسانس روغنی زیرهی سبز و دهانشویهی مرکب شمارهی 5 که حاوی 40 درصد اسانس زیره سبز، 34/33 درصد عصاره چای سبز و 66/26 درصد عصاره بادرنجبویه بوده، بیشترین اثر ضدقارچی در مهار رشد کاندیداآلبیکنس داشتند و میتوانند در آینده پس از ارزیابیهای بالینی به عنوان دهانشویهی گیاهی مورد استفاده قرار گیرند.
کاندیدیازیس دهانی
کاندیداآلبیکنس
دهانشویه
زیرهی سبز
چای سبز
نیستاتین
2015
09
23
273
282
https://jmds.mums.ac.ir/article_4590_201efdcaf41ebc00f4a9cccfb5836780.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1394
39
3
رویکرد محافظه کارانه جهت درمان دندانهای پرمولر دوم رویش نیافته : گزارش مورد
عاطفه
ناصحی
فاطمه
مظهری
رسول
صاحب علم
مجید
قنبرزاده
ملیحه
جهان تیغ
مقدمه: نهفتگی دندانهای پرمولر دوم، یک مشکل دندانپزشکی نسبتاً شایع می باشد. درمان به موقع و مناسب این دندانها جهت پیشگیری از ریسک مشکلات احتمالی نظیر اثر بر ساختمانهای مجاور و نیز احتمال ایجاد پاتولوژی، حائز اهمیت است. درمان این دندانها شامل درمانهای محافظهکارانه یا مداخلات ارتودنسی و یا جراحی می باشد. گزارشات اندکی از درمان دندانهای نهفته یا رویش نیافته پرمولر دوم در دسترس است. گزارش مورد: بیمار دختری دوازده ساله با چهار دندان پرمولر دوم رویش نیافته بود. در بررسی رادیوگرافی، دندان پرمولر دوم سمت راست ماگزیلا در جهت افقی باکولینگوالی و دندانهای پرمولر دوم مندیبل در جهت دیستوانگولار قرار داشت. دندانهای مولر دوم شیری کشیده شدند و فضانگهدار در هر دو فک گذاشته شد. هشت ماه بعد دندانهای پرمولر دوم ماگزیلا و پرمولر دوم سمت راست مندیبل به صورت خود به خود رویش یافتند. در ویزیتهای بعدی با توجه به بدتر شدن جهت رویشی دندان پرمولر دوم سمت چپ مندیبل، حجم استخوان پوشاننده تاج دندان و عدم رضایت بیمار و والدینش برای اکسپوژر جراحی و درمان ارتودنسی، دندان مربوطه خارج گردید. نتیجه گیری: رویکرد محافظهکارانه باید به عنوان یک گزینه درمانی غیرتهاجمی قبل از طرحریزی درمانهای جراحی یا ارتودنسی جهت درمان دندانهای پرمولر دوم نهفته در نظر گرفته شود. البته در طرحریزی درمان، در نظر گرفتن فاکتورهایی نظیر اختلالات تکاملی سایر دندانهای دائمی، بهداشت دهان و میزان همکاری بیمار نیز ضروری است.
درمان محافظه کارانه
پرمولر دوم
نهفتگی
2015
09
23
283
290
https://jmds.mums.ac.ir/article_4437_08d60055ddc049461a6c595f8d2d8e8b.pdf