دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
بررسی آزمایشگاهی اثر آنتی میکروبیال فتوداینامیک تراپی روی استرپتوکوکوس موتانس
105
112
FA
فرزانه
احراری
0000-0003-1257-8881
استادیار ارتودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ahrarif@mums.ac.ir
کیارش
قزوینی
دانشیار گروه میکروبیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
ghazvinik@mums.ac.ir
فاطمه
مظهری
دانشیار دندانپزشکی کودکان، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
mazharif@mums.ac.ir
رضا
فکرآزاد
دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات لیزر در پزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
r.fekrazad@ajaums.ac.ir
ندا
اسلامی
0000-0001-6378-3143
استادیار ارتودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
islamin@mums.ac.ir
نیلوفر
عمرانی
دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
niloufar.emrani69@yahoo.com
10.22038/jmds.2016.6687
<strong>مقدمه:</strong><strong> افزایش مقاومت پاتوژن های دهان به مواد آنتی میکروبیال مرسوم منجر به استفاده از روش های جایگزین برای غلبه بر مقاومت میکروبی شده اس</strong><strong>ت. </strong><strong>هدف از این مطالعه آزمایشگاهی</strong><strong>،</strong><strong>بررسی </strong><strong>اثر آنتی میکروبیال فتوداینامیک تراپی روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس </strong><strong>بود</strong><strong>.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها: </strong><strong>در این مطالعه آزمایشگاهی از لیزر دیود با طول موج</strong><strong>nm </strong><strong>810 در حضور </strong><strong>EmunDo</strong><strong> به عنوان ماده فتوسنسیتایزر استفاده شد. سوسپانسیون های استرپتوکوکوس موتانس آماده سازی و بر مبنای نوع درمان به 6 گروه تقسیم شدند: 1) </strong><strong>EmunDo</strong><strong>، 2) </strong><strong>تابش </strong><strong>لیزر دیود (</strong><strong>mW</strong><strong>100، 90 ثانیه)، 3) تابش لیزر دیود (</strong><strong>mW</strong><strong>30، 300 ثانیه)، 4) </strong><strong>Emundo</strong><strong> + تابش لیزر دیود (</strong><strong>mW</strong><strong>100، 90 ثانیه)، 5) </strong><strong>EmunDo</strong><strong> + تابش </strong><strong>لیزر دیود (</strong><strong>mW</strong><strong>30، 300 ثانیه)، 6) گروه کنترل که تحت هیچ درمانی قرار نگرفت. یک بار بلافاصله و یک بار</strong><strong>24 ساعت بعد از فتوداینامیک تراپی، </strong><strong>از سوسپانسیون های باکتری کشت تهیه شد. میکروارگانیسم های زنده استرپتوکوکوس موتانس بعد از انکوباسیون در دمای </strong><strong>°C</strong><strong>37، </strong><strong>شمارش و به صورت واحد تشکیل دهنده کلونی</strong><strong> (CFU) </strong><strong>گزارش شدند</strong><strong>.</strong><strong> تحلیل آماری داده ها به وسیله</strong><strong> آزمون اندازه گیری داده های تکراری در سطح معنی داری </strong><strong>05/0 </strong><strong>انجام شد.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong>براساس آنالیز </strong><strong>اندازه گیری داده های تکراری</strong><strong>، اختلاف معنی داری در تعداد کلونی های استرپتوکوک</strong><strong>وس </strong><strong>موتانس چه بلافاصله و چه 24 ساعت بعد از فتوداینامیک تراپی بین گروه های مورد بررسی دیده نشد (05/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>></strong><strong>). در تمامی گروه ها تعداد کلونی های استرپتوکوکوس موتانس 24 ساعت بعد از فتوداینامیک تراپی در مقایسه با بلافاصله بعد از درمان به صورت قابل توجهی افزایش یافت (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>).</strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> تحت شرایط این مطالعه، فتوداینامیک تراپی تأثیری بر بقای استرپتوکوکوس موتانس نداشت. با وجود این، </strong><strong>داده های مبتنی بر شواهد بیشتری در زمینه مواد فتوسنسیتایزر مختلف و پارامترهای لیزر جهت دستیابی به نتیجه گیری قطعی مورد نیاز است.</strong>
فتوداینامیک تراپی,استرپتوکوکوس موتانس,آنتیمیکروبیال,لیزر,فتوسنسیتایزر
https://jmds.mums.ac.ir/article_6687.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6687_960f9e2752eb14a9afea8e173c3bab86.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
بررسی میزان روایی پیش بین آزمون های جامع علوم پایه دندانپزشکی در کفایت توانمندی بالینی دانشجویان
113
122
FA
مجید
اکبری
دانشیار گروه ترمیمی، قطب تکنولوژی آموزشی در پزشکی کشور، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
akbarim@mums.ac.ir
صالحه
سکندری
0000-0001-8190-915X
دانشجوی دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
salehesekandari@yahoo.com
10.22038/jmds.2016.6688
<strong>مقدمه:</strong><strong> امتحان جامع علوم پایه، آزمون جامع دانشجویان دندانپزشکی است. انتظار می رود روایی پیش بین لازم را برای غربال دانشجویان داشته باشد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین نمرات کسب شده در این آزمون با توانمندی بالینی دانشجویان بود که می تواند به عنوان نقش اصلی مورد انتظار نظام سلامت از دندانپزشکان باشد.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong>دانشجویان دندانپزشکی دانشکده دندانپزشکی مشهد در سه ورودی 1386 تا 1388 که در امتحان جامع علوم پایه سال های 1388 تا 1390 شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. نمرات امتحان جامع علوم پایه دانشجویان و معدل نیم سال اول و دوم سال </strong><strong>پنجم آنها، به عنوان سالی که بیشترین واحد بالینی را دارد</strong><strong>، از پرونده آنان استخراج شد. ارتباط داده ها با استفاده از نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> با ویرایش 5/11 مورد بررسی قرار گرفت.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> محاسبه ضریب همبستگی بین نمرات علوم پایه و معدل کل سال پنجم (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) و معدل نیم سال دوم (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) در هر سه دوره نشانگر همبستگی این نمرات بود. محاسبه ضریب همبستگی بین نمرات علوم پایه </strong><strong>و </strong><strong>معدل نیم سال اول در دانشجویان ورودی 1388 و 1386 (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) و ورودی های 1387 (003/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>) نیز نشانگر همبستگی این نمرات بود. در کل دانشجویان پسر ارتباط معنی داری بین نمرات علوم پایه و معدل کل سال پنجم (002/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>) و معدل نیم سال اول (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) و معدل نیم سال دوم (005/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>) وجود داشت. در کل دانشجویان دختر نیز ارتباط معنی داری بین نمرات علوم پایه و معدل کل سال پنجم (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) و معدل نیم سال اول (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) و معدل نیم سال دوم (</strong><strong>001/0</strong><strong><em>P<</em></strong><strong>) وجود دا</strong><strong>شت.</strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> نتایج این مطالعه نشان داد که با وجود عدم تشابه سازه دروس علوم پایه و دروس بالینی، آزمون علوم پایه می تواند ابزار معتبری برای غربالگری دانشجویان در دوره های بعدی تحصیلی و شناسایی دانشجویان باشد</strong><strong>.</strong>
روایی پیش بین,آزمون جامع علوم پایه,دانشجوی دندانپزشکی,دروس بالینی
https://jmds.mums.ac.ir/article_6688.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6688_ed325a9503d32f7cd90fe3a9e04b0f6c.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
مقایسه غلظت فاکتور رشد اندوتلیالی عروقی در مایع شیار لثه ای افراد سالم و بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن و پریودنتیت مهاجم
123
132
FA
سیدعلی
بنی هاشم راد
0000-0001-7840-3801
دانشیار گروه پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
banihashema@mums.ac.ir
شادی
ثقفی
دانشیار آسیب شناسی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
محمد
سوختانلو
0000-0003-2145-125X
استادیار بیوشیمی بالینی، گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
soukhtanloom@mums.ac.ir
نازنین
شاهسوند
دستیار تخصصی اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
10.22038/jmds.2016.6755
<strong>مقدمه:</strong><strong> پریودنتیت یک بیماری التهابی است که بافت های حمایت کننده دارای عروق دندان را درگیر می کند. آنژیوژنز یک جزء جدایی ناپذیر در پاتوژنز بیماری های عروقی و التهاب های مزمن نظیر پریودنتیت است و یکی از تنظیم کننده های اصلی ایجاد عروق جدید، فاکتور رشد اندوتلیالی عروق (</strong><strong>VEGF</strong><strong>) محسوب می شود. هدف از این مطالعه، تعیین و مقایسه سطح </strong><strong>VEGF</strong><strong> مایع شیار لثه ای (</strong><strong>GCF</strong><strong>) در بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم و مزمن و افراد سالم بود.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه بالینی مقطعی، 45 نفر از افراد داوطلب در سه گروه مساوی از افراد سالم، مبتلا به پریودنتیت مزمن و مبتلا به پریودنتیت مهاجم قرار گرفتند. جهت نمونه گیری از افراد، با استفاده از </strong><strong>Paper cone</strong><strong> شماره 40 در افراد مبتلا به پریودنتیت، از سالکوس دندان با بیشترین میزان از دست رفتن چسبندگی لثه و نشانه های التهاب، </strong><strong>GCF</strong><strong> جمع گردید</strong><strong>.</strong><strong> به طور مشابه در افراد سالم از سالکوس مزیوباکال دندان مولر اول سمت چپ بالا نمونه گیری انجام شد. پس از جمع آوری تمام نمونه ها، با استفاده از تست </strong><strong>ELISA</strong><strong>، سطح </strong><strong>VEGF</strong><strong> نمونه ها تعیین گردید و داده ها با ا</strong><strong>ستفاده از نرم افزار </strong><strong>SPSS </strong><strong> با ویرایش 16 و </strong><strong>تست آماری </strong><strong>ANOVA</strong><strong> آنالیز شدند.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> مطالعه حاضر نشان داد که میانگین غلظت </strong><strong>VEGF</strong><strong> در </strong><strong>GCF</strong><strong> افراد سالم،</strong><strong> مبتلا به پریودنتیت مزمن و مبتلا به پریودنتیت مهاجم به ترتیب</strong><strong>63/192، 38/1409 و 33/1734 نانوگرم بر لیتر بود. به طور معنی داری سطح </strong><strong>VEGF</strong><strong> در بیماران مبتلا به پریودنتیت مهاجم بیشتر از مزمن (003/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>) و سطح </strong><strong>VEGF</strong><strong> در هر دو گروه پریودنتیت، بیشتر از افراد سالم بود (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). اگرچه میان غلظت </strong><strong>VEGF</strong><strong> مایع شیار لثه ای با سن و جنس افراد، رابطه معنی داری مشاهده نگردید (05/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>></strong><strong>).</strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> سطح </strong><strong>VEGF</strong><strong> در بیماران مبتلا به هر دو نوع پریودنتیت نسبت به افراد سالم و</strong><strong>در پریودنتیت مهاجم نسبت به مزمن</strong><strong> افزایش معنی داری </strong><strong>داشت.</strong>
پریودنتیت مهاجم,پریودنتیت مزمن,فاکتور رشد اندوتلیالی عروقی,مایع شیار لثهای,لثه سالم
https://jmds.mums.ac.ir/article_6755.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6755_ebabdfa76e94db44c17980f70a0278bb.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
مقایسه اثر مهاری اسانس گیاه آویشن مرتعی (Thymus Eriocalyx) و آویشن کوهی (Thymus Kotschyanus) با نیستاتین بر رشد کاندیداآلبیکانس
133
142
FA
مینا
جزایری
استادیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
mina_jazayeri@yahoo.com
شهربانو
رعدی
متخصص بیماریهای دهان، فک و صورت
dr.radi80@yahoo.com
حمیدرضا
عبدالصمدی
استاد بیماریهای دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات دندان پزشکی، دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
abdolsamadi@umsha.ac.ir
آزاده
مدنی پور
دندانپزشک
azadeh_madanipour@yahoo.com
لیدا
سمیع
استادیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران
samie.maryam@yahoo.com
10.22038/jmds.2016.6840
<strong>مقدمه:</strong><strong> با توجه به شیوع عفونت های قارچی، طعم تلخ نیستاتین و نیاز به مصرف مکرر آن، جایگاه گیاهان دارویی و گرایش جهانی به طب گیاهی مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مهاری اسانس گیاهان آویشن مرتعی و آویشن کوهی بر روی رشد کاندیدا آلبیکنس و مقایسه آن با نیستاتین انجام شد.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه آزمایشگاهی، حداقل غلظت مهاری و قارچکشی اسانس آویشن مرتعی و آویشن کوهی بر رشد کاندیدا آلبیکانس بررسی گردید، سپس قطر هاله عدم رشد کاندیدا آلبیکانس در مجاورت حداقل غلظت مهاری و قارچکشی اسانس ها با قطر هاله عدم رشد کاندیدا در مجاورت نیستاتین مقایسه گردید. داده ها توسط نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> و آزمون آنالیز واریانس یک سویه در سطح معنی داری 05/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong> ارزیابی شد.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> در این مطالعه، حداقل غلظت مهاری گیاه آویشن مرتعی و آویشن کوهی به ترتیب </strong><strong>µl/ml</strong><strong> 2/4 و </strong><strong>µl/ml</strong><strong> 3/3 و حداقل غلظت قارچ کشی این دو گیاه هم به ترتیب </strong><strong>µl/ml</strong><strong> 2/4 و </strong><strong>µl/ml</strong><strong> 4 محاسبه گردید. اندازه هاله عدم رشد گیاه آویشن مرتعی در مجاورت حداقل غلظت مهاری و قارچ کشی به ترتیب 5/19 و 95/18 میلی لیتر و برای گیاه آویشن کوهی به ترتیب 4/18 و 05/21 میلی متر بود. نتایج آزمون آماری نشان داد این مقادیر تفاوت معنی داری با نیستاتین نداشتند. (05/0<</strong><strong><em>P</em></strong><strong>)</strong> <br/><strong>نتیجهگیری:</strong><strong> بر اساس نتایج مطالعه حاضر، اسانس دو گیاه مورد مطالعه در حداقل غلظت مهاری و قارچ کشی خود، دارای اثر مهاری مناسبی بر روی رشد قارچ کاندیدا آلبیکنس می باشد و اثر مهاری آن ها قابل مقایسه با نیستاتین است.</strong>
کاندیدا آلبیکنس,آویشن مرتعی,آویشن کوهی,نیستاتین
https://jmds.mums.ac.ir/article_6840.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6840_dc08cb466ac1f8f5d93633a89d742f12.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
بررسی سیالیک اسید تام بزاق در بیما ران مبتلا به لیکن پلان اروزیو دهانی
143
148
FA
لیلا
فرهاد ملاشاهی
دانشیار بیماریهای دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماریهای دهان و دندان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران
ماریه
هنرمند
0000-0001-7310-559X
دانشیار بیماریهای دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماریهای دهان و دندان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران
honarmand56@yahoo.com
علیرضا
نخعی
دانشیار گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایران
alireza_nakhaee@yahoo.com
عالیه
چرمه
دندانپزشک
10.22038/jmds.2016.6430
<strong>مقدمه:</strong><strong> لیکن پلان دهانی به عنوان یکی از ضایعات پیش بدخیم حفره دهان محسوب می شود. از طرفی گلیکوکونژوگیتهای سطح سلول از جمله سیالیک اسید در روند تغییر بدخیمی سلول ها نقش مهمی دارند. در این مطالعه، سطح سیالیک اسید تام بزاق در مبتلایان به لیکن پلان دهانی نوع اروزیو و افراد سالم مقایسه گردید.</strong>
<strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این تحقیق، بزاق غیرتحریکی 60 بیمار مراجعه کننده (30 فرد مبتلا به لیکن پلان و 30 فرد سالم) به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان جمع آوری شد. سطح سیالیک اسید تام بزاق بر پایه روش استاندارد بیوشیمیایی اندازه گیری شد و اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار آماری </strong><strong>SPSS</strong><strong> با ویرایش 20 و توسط آزمون </strong><strong><em>t</em></strong><strong>-test</strong><strong> آنالیز شد.</strong>
<strong>یافته ها:</strong><strong> میانگین سطح سیالیک اسید بزاق در افراد مبتلا به لیکن پلان 89/48</strong><strong>±</strong><strong>63/85 و در افراد سالم 45/26</strong><strong>±</strong><strong>02/60 میلی گرم در میلی لیتر بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (002/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong>).</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> سطح سیالیک اسید تام بزاق در</strong><strong> افراد مبتلا به لیکن پلان دهانی نوع اروزیو از افراد سالم بالاتر بود. </strong>
لیکن پلان دهانی,بزاق,سیالیک اسید تام
https://jmds.mums.ac.ir/article_6430.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6430_67c747fa46d27efd4acd85589dc9b02d.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدقارچی عصاره گیاه بومادران با میکونازول 2 درصد بر کاندیدا آلبیکنس
149
158
FA
عاتکه
موقری پور
0000-0002-7771-703X
استادیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
ateke.movaghari@gmail.com
محمود
شیخ فتح الهی
0000-0001-6144-3049
استادیار اپیدمیولوژی و آمار زیستی و مرکز تحقیقات محیط کار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
mamoosh502002@yahoo.com
مریم
پورخسروانی
دندانپزشک
mehri.pourkhosravani@yahoo.com
10.22038/jmds.2016.6685
<strong>مقدمه:</strong><strong> عفونت های دهانی ایجاد شده توسط گونه های کاندیدا، به طور گسترده ای در حال افزایش است. یکی از درمانهای موضعی رایج ضایعات دهانی کاندیدیازیس، میکونازول است که علاوه بر خاصیت ضد قارچی، اثر ضد باکتریایی نیز دارد. درمان های ضد قارچی معمول دارای اثرات جانبی متعددی بوده و مقاومت دارویی و عود مکرر عفونت کاندیدیایی را موجب می شوند. بنابراین استفاده از راهکار های مناسب برای جایگزینی دارو های سنتزی که این مشکلات را از بین ببرد، مورد توجه بوده است. هدف این مطالعه ارزیابی اثر ضد قارچی عصاره گیاه بومادران بر علیه کاندیدا آلبیکنس و مقایسه آن با میکونازول بود. آزمون های </strong><strong>ANOVA</strong><strong>، تی دانشجویی و من-ویتنی برای مقایسه ها بکار گرفته شد (05/0</strong><strong>α</strong><strong>=</strong><strong>).</strong>
<strong>مواد و روش ها:</strong><strong> جهت انجام این مطالعه آزمایشگاهی، عصاره آبی و الکلی گیاه به روش پرکولاسیون در غلظت های 10، 20، 30، 40، 70 و 100 درصد تهیه گردید. کاندیدا آلبیکنس در محیط کشت مولر هینتون آگار کشت داده شد و داخل هر پلیت کشت، یک عدد دیسک حاوی هر یک از غلظت های مورد استفاده از عصاره گیاه، یک عدد دیسک میکونازول 2 درصد، یک عدد دیسک نیستاتین به عنوان کنترل مثبت و یک عدد دیسک حاوی آب مقطر به عنوان کنترل منفی گذاشته شد. بعد از 48 ساعت، میانگین قطر هاله عدم رشد غلظت های مختلف عصاره با میانگین قطر هاله عدم رشد میکونازول با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه</strong><strong> (One-way ANOVA) </strong><strong>مقایسه شد</strong><strong>.</strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> میانگین قطر هاله عدم رشد پیرامون دیسک های حاوی عصاره های آبی و الکلی بومادران در تمامی غلظت های مورد استفاده، به طور معنی داری کمتر از میکونازول بود (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>></strong><strong>).</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> اثر ضدقارچی داروی میکونازول 2 درصد بر روی کاندیدا آلبیکنس، در مقایسه با عصاره آبی و الکلی</strong><strong> Achillea Millefolium </strong><strong> بیشتر بود</strong><strong>.</strong>
کاندیدا آلبیکنس,میکونازول,بومادران,ضد قارچی
https://jmds.mums.ac.ir/article_6685.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6685_b072ce7e94fc5c8b80bd24df2bbfb935.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
بررسی و مقایسه میزان از دست دادن خون حین انواع مختلف جراحی ارتوگناتیک
159
166
FA
سیدجابر
میرجانی
دستیار تخصصی گروه جراحی دهان، فک و صورت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی
مشهد، ایران
mirjanij901@mums.ac.ir
علیرضا
شریفیان عطار
دانشیار گروه بیهوشی، بیمارستان قائم، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
sharifianaa@mums.ac.ir
فاطمه
خسروی
دندانپزشک
goleroze207@gmail.com
مجید
عشق پور
0000-0002-5709-2271
دانشیار جراحی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
eshghpourm@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2016.6686
<strong>ﻣﻘﺪﻣﻪ: </strong><strong>ﺗﺨﻤﻴﻦ دﻗﻴﻖ ﻣﻴﺰان اﺗﻼف ﺧﻮن ﺣﻴﻦ ﺟﺮاﺣﻲ های ارﺗﻮﮔﻨﺎﺗﻴﻚ دوﻓﻜﻲ ﺟﻬﺖ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﺗﺰرﻳﻖ خون یا ﻓﺮآورده های خونی ﺑﺮای ﺟﺮاح و ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﻴﻬﻮﺷﻲ اﻫﻤﻴﺖ دارد. ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻣﻴﺰان اﺗﻼف ﺧﻮن ﺣﻴﻦ انواع مختلف ﺟﺮاﺣﻲ های ارﺗﻮﮔﻨﺎﺗﻴﻚ ﺑﻮد.</strong>
<strong>مواد و روش ها:</strong><strong> تعداد 92 بیما</strong><strong>ر در دو گروه یک فک و دوفک</strong><strong> وارد مطالعه شدند</strong><strong>.</strong><strong>جراحی ها در بیمارستان قائم </strong><strong>(عج) مشهد </strong><strong>و تحت بیهوشی با کم فشاری القایی انجام شد. فشار خون حین جراحی در حد متعادل زیر 100 میلی متر حفظ شد. میزان خونریزی حین عمل با اندازه گیری ساکشن و شمارش گازها توسط تیم بیهوشی صورت پذیرفت و در پایان عمل ثبت شد. در پایان، میزان خونریزی با تفکیک نوع جراحی مشخص و داده ها با آزمون من-ویتنی مورد بررسی قرار گرفت.</strong>
<strong>یافته ها: </strong><strong>تعداد 92 بیمار، با میانگین سنی 64/3</strong><strong>±</strong><strong>6/23 سال جامعه مورد مطالعه را تشکیل می داد. میانگین میزان اتلاف خون کلی 63/351 میلی لیتر به دست آمد. </strong><strong>آزمون من ویتنی نشان داد که میزان خونریزی هم در یک فک و هم در دو فک درگیر در کلاس </strong><strong>II</strong><strong> به طور معنی داری بیشتر از کلاس </strong><strong>III</strong><strong> بود (به ترتیب برابر 008/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong> و 040/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>) میزان خونریزی در جراحی های تک فک به طور معنی داری کمتر از دو فک بود (برای هر دو 001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>).</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong>با توجه به مطالعه حاضر میزان خونریزی در میان انواع جراحی های ارتوگناتیک بسته به نوع جراحی و تعداد عمل متفاوت می باشد، اﻳﻦ ﻓﺎﻛﺘﻮرها در ﺗﺨﻤﻴﻦ ﻣﻴﺰان اﺗﻼف ﺧﻮن و ﺗﻌﻴﻴﻦ و ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻲ اﻗﺪاﻣﺎت ﻻزﻣﻪ ﺟﻬﺖ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻨﻲ ﺣﺠﻢ از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ.</strong>
خونریزی,جراحی ارتوگناتیک,کم فشاری القایی,استئوتومی
https://jmds.mums.ac.ir/article_6686.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6686_e77fc29bc96e6a9ea968f284ec8d8a91.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
تعیین اثر پروپولیس تهیه شده در ایران بر پلاک دندانی در دانشجویان دانشکده دندانپزشکی قزوین
167
176
FA
محمدرضا
ناصح
0000-0001-5289-2096
استادیار گروه پریودنتولوژی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، ایران
dr_mrnaseh@yahoo.com
نعمت اله
غیبی
دانشیار گروه بیو فیزیک، مرکز رشد و فناوری زیستی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، ایران
gheibi_n@yahoo.com
حسن
جهانی هاشمی
دانشیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات رشد کودکان، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، ایران
الهه
عزیزلو
دانشجوی دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، ایران
np_azizlou@yahoo.com
زهرا
علیزاده طبری
استادیار گروه پریودنتولوژی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، ایران
drz_alizadeh@gmail.com
10.22038/jmds.2016.6841
<strong>مقدمه:</strong><strong> از نظر بالینی پلاک دندانی به عنوان یک ماده ی سفید یا زرد رنگ متمایل به خاکستری، قابل انعطاف و دارای ساختار مشخص تعریف می شود که نقش به سزایی در آغاز بیماری های پریودنتال دارد. پروپولیس ماده ای می باشد که خاصیت آنتی باکتریال و ضدالتهاب دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر این ماده بر پلاک باکتریال و</strong><strong>التهاب لثه بود.</strong>
<strong>مواد و روش ها:</strong><strong> این کارآزمایی بالینی با الگوی متقاطع بر روی 20 نفر دانشجوی دندانپزشکی صورت گرفت. تمامی افراد بعد از معاینه لثه از خمیردندان های دارای پروپولیس و</strong><strong>بدون پروپولیس هر کدام به مدت دو هفته استفاده کردند.</strong><strong>میزان پلاک و التهاب لثه، توسط شاخص لثه </strong><strong>Sillness and Loe </strong><strong> </strong><strong>و شاخص پلاک </strong><strong>Sillness and Loe</strong><strong> در ابتدا (زمان صفر) و دو هفته بعد از استفاده از هر دو خمیردندان ارزیابی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> و آزمون </strong><strong><em>t</em></strong><strong> مستقل و زوجی انجام شد. </strong>
<strong>یافته ها:</strong><strong>با توجه به آنالیز داده ها، میزان پلاک ایندکس </strong><strong>(PI)</strong><strong> در هر دو گروه بعد از استفاده از خمیردندان ها یکسان بود؛ اما در میزان ایندکس لثه </strong><strong>(GI)</strong><strong>، خمیردندان پروپولیس و خمیردندان بدون پروپولیس متفاوت بودند.</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> پروپولیس اثر چندانی روی میزان تجمع پلاک باکتریایی نداشت؛ اما ترکیب خوبی برای کاهش میزان التهاب لثه بود.</strong>
پروپولیس,پلاک دندانی,اندکس پلاک,اندکس لثه
https://jmds.mums.ac.ir/article_6841.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6841_37d099dc553f08b17c8f8423d3d9f58e.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدمیکروبی دهانشویه ماتریکا و کلرهگزیدین با هیپوکلریت سدیم بر انتروکوکوس فکالیس و کاندیداآلبیکنس
177
186
FA
محمدمهدی
یاقوتی خراسانی
استادیار گروه اندودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
m_yaghooti@rums.ac.ir, m.yaghooti@yahoo.com
امامداد
دهنوی
دندانپزشک، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
10.22038/jmds.2016.6429
<strong>مقدمه:</strong><strong> باکتری ها و مواد تولیدی آن ها نقش اساسی در شکست درمان های ریشه دارند و حضور پایدارشان در کانال هایی که به ظاهر خوب پرشده</strong><strong></strong><strong>اند، موجب اختلال در روند</strong><strong>ترمیمی پس از درمان می شود. بنابراین استفاده از مواد ضدعفونی کننده مناسب جهت پاک سازی مکانیکی کانال از اهمیت به سزایی برخوردار است. هدف ما در این مطالعه بررسی اثرات ضدمیکروبی ماتریکا و کلرهگزیدین در مقایسه با هیپوکلریت سدیم بر انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس در شرایط آزمایشگاهی بود.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه آزمایشگاهی میکروارگانیسم های کاندیدا آلبیکنس و انتروکوکوس فکالیس طبق روش کربی بائر به طور سطحی بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار کشت داده شدند. سپس دیسک های کاغذی آغشته به ماتریکا (خالص و 50 درصد)، کلرهگزیدین (2/0 درصد و 1/0 درصد) و هیپوکلریت سدیم 1 درصد بر روی محیط کشت قرار گرفتند. 48 ساعت بعد قطر هاله عدم رشد برحسب میلی متر اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> با ویرایش 18 و با آزمون های آماری </strong><strong>ANOVA</strong><strong> و </strong><strong>Tukey</strong><strong> مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> طبق یافته های این مطالعه، بیشترین میانگین قطر هاله عدم رشد باکتری انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس به ترتیب مربوط به هیپوکلریت سدیم 1 درصد، کلرهگزیدین 2/0 درصد، کلرهگزیدین 1/0 درصد، ماتریکا خالص و ماتریکا 50 درصد بود. (000/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>)</strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> باتوجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که ترکیب گیاهی ماتریکا در زمینه حذف این میکروب</strong><strong></strong><strong>ها به میزان کافی قابل رقابت با هیپوکلریت سدیم وکلرهگزیدین نمی باشد.</strong>
ماتریکا,کلرهگزیدین,هیپوکلریت سدیم,انتروکوکوس فکالیس,کاندیدا آلبیکنس
https://jmds.mums.ac.ir/article_6429.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6429_ebe7a13cd815ca017c086f2787ba02dd.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
2
2016
06
21
گزارش مورد درمان ریشه دندان های پره مولر اول و دوم مندیبل با سه کانال مجزا
187
192
FA
سیدمهدی
انارکی فیروز
دستیار تخصصی گروه درمان ریشه، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
anarakifsm@mums.ac.ir
حمید
جعفرزاده باکویی
دانشیار گروه درمان ریشه، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
jafarzadehbh@mums.ac.ir
محمدحسن
ضرابی
استاد گروه درمان ریشه، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران.
zarrabimh@mums.ac.ir
مسعود
یعقوبی
استادیار گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
dr.yaghoobi.m@gmail.com
10.22038/jmds.2016.6342
<strong>مقدمه: </strong><strong>برای حصول یک درمان ریشه موفق، کلینیسین بایستی از آناتومی کانال و تنوعات آن آگاه باشد. مشاهده پره مولرهای مندیبل با سه کانال نادر است و شیوع آن 46/0 درصد گزارش شده است.</strong><strong>کانال های اضافی یافت نشده یکی از دلایل اصلی شکست درمان ریشه می باشد. </strong> <br/><strong>گزارش مورد:</strong><strong> این گزارش، تشخیص و درمان اندودنتیک یک پره مولر دوم مندیبل سه کاناله با دو اوریفیس در باکال و یکی در لینگوال و همچنین یک پره مولر اول مندیبل سه کاناله با دو اوریفیس در لینگوآل و یکی در باکال را شرح می دهد. </strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> مطالعات مختلف شیوع کم پره مولرهای مندیبل با سه کانال را گزارش می دهند، لذا ارزیابی دقیق هر دندان به</strong><strong> وسیله معاینات رادیوگرافیک و بالینی، استفاده از ابزارهای بزرگنمایی، فایبر اپتیک و رنگ آمیزی </strong><strong>جهت شناسایی و دسترسی به کانال های اضافه، مورد نیاز است.</strong>
گزارش مورد,درمان ریشه,پره مولر مندیبل
https://jmds.mums.ac.ir/article_6342.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6342_41a182cd7643baabb2b82b1da5276117.pdf