ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه تراز نویز و تحلیل فرکانسی اصوات ابزارهای مورد استفاده در کلینیکهای دانشکده دندانپزشکی مشهد
مقدمه
ابزار و تجهیزاتی که در کلینیکهای دندانپزشکی مورد استفاده قرار میگیرند، اصواتی با بیناب وسیعی ایجاد میکنند و به این ترتیب دندانپزشکان و دیگر افراد شاغل در این مکانها بطور دائم در معرض این اصوات میباشند.
هدف از انجام این تحقیق اندازهگیری سطح نویز دریافتی افراد شاغل در کلینیکهای دانشکده دندانپزشکی مشهد و آنالیز فرکانسی اصوات موجود در محدوده فرکانسی 20000-20 هرتز میباشد.
مواد و روشها
در این تحقیق سطح نویز موجود در کلینیکهای ترمیمی، اندودانتیکس، پروتز، جراحی، پریودانتیکس، اطفال و ارتودانتیکس دانشکده دندانپزشکی مشهد در اردیبهشت ماه 1383 مورد ارزیابی قرار گرفت.
انتخاب دستگاههای اندازهگیر و نحوه نصب هر یک به گونهای انجام گردید که براساس دادههای حاصل از آنها سطح نویز دریافتی دندانپزشک و متوسط نویز دریافتی شاغلین قابل محاسبه باشد.
یافتهها
تراز صوتی معادل (LAeq) اندازهگیری شده در مجاورت واحد مرکزی هر یک از کلینیکها در تمامی شیفتهای کاری کمتر از 2/73 دسیبل و سطح نویز موجود در فضای هر کلینیک نیز کمتر از 9/69 دسیبل میباشد.
سطح نویز دریافتی دندانپزشکان در حین کار و حضور در کلینیکهای مورد مطالعه در محدوده 2/67 تا 7/83 دسیبل اندازهگیری شد.
در همه کلینیکها بیشینه تراز صوتی معادل مربوط به باند فرکانسی 630 هرتز میباشد و اصوات موجود در کلینیکهای ترمیمی، اندودانتیکس و پریو دانتیکس دارای مؤلفههای قوی فرکانس بالامیباشند.
نتیجهگیری
با توجه به حدود مجاز تماس افراد شاغل با نویز، سطح نویز دریافتی دندانپزشکان و افراد شاغل در کلینیکهای مورد مطالعه مخاطره آمیز نمیباشد. اما با توجه به حضور اصوات فرکانس بالا بررسی مجدد توسط سیستمهایی که امکان آنالیز فرکانسهای بالاتر را نیز فراهم کند، پیشنهاد میگردد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1527_401a06f3d588a0e5e3b750b0092d93fa.pdf
2004-09-22
131
140
10.22038/jmds.2004.1527
نویز
کلینیک دندانپزشکی
سطح نویز صوتی معادل
تحلیل فرکانسی
محمد حسین
بحرینی طوسی
1
دانشیار فیزیک پزشکی
LEAD_AUTHOR
آمنه
سازگارنیا
2
استادیار فیزیک پزشکی
AUTHOR
شهرام
بیانی رودی
3
مربی فیزیک پزشکی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی میزان آگاهی های کلی مراجعین به دانشکده دندانپزشکی درباره بیماری ایدز مشهد
مقدمه
این پژوهش، یک مطالعه مقطعی – توصیفی است که هدف از آن بررسی میزان آگاهی مراجعین به کلینیک دانشکده دندانپزشکی مشهد درباره بیماری ایدز می باشد.
مواد و روشها
ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد شده مشتمل بر دو بخش است که بخش اول مربوط به اطلاعات فردی و بخش دوم حاوی 24 سوال درباره ماهیت، ابزار تشخیصی، روشهای انتقال و نحوه نگرش به بیماری ایدز بود. در این مطالعه که در آن 300 نفر از مراجعین به صورت تصادفی مورد پرسشگری قرار گرفتند که از این تعداد 40% مرد و 60% زن بودند. از آزمونهای «کای اسکوئر» « آلفای کرانباخ» «تی تست» و «آنالیز واریانس» جهت تجزیه و تحلیل داده ها و نتایج حاصل استفاده شد.
یافتهها
ارزیابی اطلاعات حاصله نشان داد که میانگین سنی افراد شرکت کننده 04/32 سال، بیشترین پاسخ دهندگان در سطح تحصیلی دیپلم و فوق دیپلم و 7/93% ساکن شهر بودند. میانگین نمره کل به دست آمده در این تحقیق 6/4 ± 57/14 از نمره کل 24 مربوط به 24 سوال مطرح شده و کمترین سطح آگاهی و پائین ترین نگرش مربوط به ساکنین روستا بود. بین سطح آگاهی کلی و جنسیت افراد رابطه آماری معنی دار وجود نداشت در حالیکه رابطه بین میزان آگاهی و وضعیت تأهل، سن، سطح تحصیلات، شغل و محل سکونت به لحاظ آماری معنی دار است.
3/75 % افراد تحت مطالعه خواهان انجام آزمایش ایدز قبل از درمانهای دندانپزشکی برای تمامی مراجعین بودند.
نتیجهگیری
طبق یافته های این تحقیق ، آموزش جدی تر درباره ایدز بویژه در گروههای روستایی باید مورد توجه قرار گرفته و کوشش شود که نگرش منفی و کاذب نسبت به ایدز از میان برود.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1528_fbeb8564617bd795152970ca29016d36.pdf
2004-09-22
141
150
10.22038/jmds.2004.1528
ایدز
آگاهی های کلی
دانشکده دندانپزشکی
آتس سا
پاک فطرت
pakfetrata@mums.ac.ir
1
استادیار بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
حسن
شهابی نژاد
2
دندانپزشک
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اندازه دندانها و ابعاد قوس فکی در دو گروه اکلوژن نرمال و مال اکلوژن کلاس I
مقدمه
شناسایی عوامل اصلی ایجاد کننده شلوغی دندانها همواره یکی از مباحث مهم در ارتودنسی بوده است. در این تحقیق تلاش شده است با مقایسه اندازه دندانها و ابعاد قوس فکی در دو گروه شامل افراد دارای اکلوژن نرمال با افراد دارای مال اکلوژن کلاس یک نقش آنها را در ایجاد شلوغی دندانها پیدا کنیم.
مواد و روشها
در این تحقیق که از نوع توصیفی است و بصورت مقطعی انجام شده، از قالبهای مطالعه 60 نمونه که 30 نفر آنها (شامل 15 دختر و 15 پسر) دارای اکلوژن نرمال و روابط دندانی و استخوانی کلاس یک و 30 نفر دیگر (شامل 15 دختر و 15 پسر) دارای مالاکلوژن کلاس یک (با روابط استخوانی کلاس یک) بودند استفاده شد. سپس ابعاد مزیودیستالی دندانها بصورت انفرادی و جمعی، عرض قوسهای بالا و پایین در ناحیه مولرها و کانینها و طول و پیرامون قوس فکی در دو گروه توسط آزمون آماری t-student و با ضریب اطمینان 95/0 با هم مقایسه شد.
یافتهها
در مطالعه حاضر مشخص گردید:
- تفاوت معنی داری در اندازه دندانها و ابعاد عرضی قوس فکی بین گروه دارای شلوغی و گروه نرمال وجود داشت. اندازه دندانها در گروه دارای شلوغی دندانی در فک بالا و پایین بطور معنی داری بزرگتر از گروه نرمال بود و این تفاوت در هر دو جنس مونث و مذکر دیده شد.
- در مقایسه ابعاد قوس فکی در بین دو گروه مشاهده شد ابعاد عرضی فک بالا در گروه دارای شلوغی دندانها بطور محسوسی کوچکتر از گروه نرمال است و این تفاوت از نظر آماری معنی دار میباشد.
نتیجهگیری
با توجه به نتایج این مطالعه میتوان گفت در درمان شلوغی دندانها باید به درمانهایی که همراه با کاهش توده دندانی (نظیر کشیدن و کاهش سطوح پروگزیمالی) هستند، توجه بیشتری نمود. همچنین در مواردی که تمایل به درمانهای بدون کشیدن دندان وجود دارد گسترش فک بالا در جهت عرضی موثرتر از راههای دیگر بنظر میرسد، مشروط بر اینکه محدودیتهای این روش هم بطور کامل در نظر گرفته شود.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1529_76dc21fc53c5d99c0c74e2af3550924a.pdf
2004-09-22
151
158
10.22038/jmds.2004.1529
کراودینگ
اکلوژن نرمال
ابعاد دندانی
ابعاد قوس فکی
طاهره
جلالی
1
دانشیار بخش ارتدنسی دانشکده دندانپزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
مریم
پوستی
2
استادیار بخش ارتدنسی دانشکده دندانپزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر درآوردن دندانهای پرمولر اول بر روی نیمرخ بافت نرم در Class I با Bimaxillary dentoalveolar protrusion
مقدمه
هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات سفالومتریک بافت نرم بیماران Class I با Bimaxillary dentoalveolar protrusion (B.D.P) پس از درآوردن دندانهای پرمولر اول فک بالا و پایین بوده است.
مواد و روشها
20 بیمار زن Class I دارای B.D.P. با محدوده سنی 12 تا 38 سال و میانگین سنی 6±16 سال انتخاب شدند. همه بیماران بعد از درآوردن پرمولرهای اول هر دو فک با دستگاه standard edgewise درمان شدند. جهت بررسی، سفالوگرامهای جانبی قبل و بعد از درمان بیماران trace گردیده و شاخصهای سفالومتریک اندازهگیری شدند.
یافتهها
برجستگی لب بالا 9/3±7/2 و برجستگی لب پائین 8/2±8/2 میلیمتر کاهش یافتند (001/0P<). زوایای 1 to SN، و IMPA کاهش یافتند(001/0P<). زوایه 1to 1، 5/9± º6/17 افزایش یافت (P<0/001). آنالیز stepwise multiple regression نشان داد به ازای عقب رفتن دندانهای قدامی فک بالا به میزان 1 میلیمتر، لب بالا 63/0 میلیمتر عقب رفت و به ازای 1 میلیمتر عقب رفتن دندانهای قدامی فک پایین لب پایین 62/0 میلیمتر عقب رفت.
نتیجهگیری
این مطالعه نشان داد که عقب رفتن دندانهای قدامی بالا و پایین به ترتیب اثر قوی بر روی عقب رفتن لب بالا و پائین دارند.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1530_3be6828f2af836a69802e1252ff6aa7f.pdf
2004-09-22
159
166
10.22038/jmds.2004.1530
در آوردن پرمولرهای اول
Bimaxillary dentoalveolar protrusion
پروفایل بافت نرم
عبدالرضا
جمیلیان
1
استادیار بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی
LEAD_AUTHOR
عبدالرحمن
شوکت بخش
2
دانشیار بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
شیما
صفائیان
3
دندانپزشک
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثرات استئوتومی ساژیتال اسپلیت بر دامنه حرکات فک پائین متعاقب عقب بردن فک پائین
مقدمه
یکی از مهمترین مشکلات در جراحی ارتوگناتیک فک تحتانی و بخصوص استئوتومی دو طرفه ساژیتال اسپلیت، تغییرات دامنه حرکات فک پایین و بدنبال آن محدودیت حرکات فکی می باشد .
هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات در میزان حداکثر باز کردن دهان در ناحیه دندانهای ثنایا، تغییر در حرکات طرفی راست و چپ و پیشگرایی فک پائین قبل، در 3 ماه و 6 ماهه بعد از عمل و اثرات برنامه های مدون فیزیوتراپی بر روی افزایش این حرکات در بعد از جراحی، می باشد.
مواد و روشها
مطالعه انجام شده از نوع آینده نگر و در دسته مطالعات تجربی یا مداخله ای می باشد. این مطالعه بر روی 30 بیمار (18 نفر مونث، 12 نفر مذکر ) که در فاصله سنی 30-13 سال (متوسطه سنی 20 سال) قرار داشته اند، انجام گرفته است. برای تمام بیماران عمل جراحی ساژیتال اسپلیت به روش اپکر و با استفاده از هندپیس و فرز انجام و ثابت سازی قطعات استخوانی با کاربرد 3 پیچ وضعیتی با قطر 2 میلی متر صورت گرفته است.
برای تمام بیماران مقدار حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، حرکت طرفی چپ و راست و حرکت پیش گرایی در فواصل زمانی قبل از درمان، 3 ماه و 6 ماه بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفته و در پایان ماه ششم، بیمارانی را که هنوز دارای محدودیت حرکات فکی بوده اند را به 2 گروه شاهد و آزمون تقسیم و اثرات 20 جلسه فیزیوتراپی بروش CPMرا بر روی آزمون ارزیابی و در پایان ماه نهم با گروه شاهد مقایسه نموده ایم.
نتایج حاصله با آزمون Wilcoxonو آزمون Mann-Witneyمورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها
با گذشت 3 ماه از عمل جراحی، کاهش قابل ملاحظه ای در تمامی حرکات فک تحتانی صورت گرفته ولی در پایان ماه ششم 12 بیمار (40%) دارای محدودیت حرکات فکی در جهات حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، و حرکت پیش گرایی بوده اند، بطوریکه دارای اختلاف معنی داری در این یافته می باشد. در پایان ماه نهم، در گروه شاهد تمامی بیماران دارای محدودیت حرکتی در جهات،حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، و حرکت پیش گرایی بوده ولی در گروه آزمون تمامی بیماران دارای دامنه حرکات طبیعی فک پائین گردیده اند. به همین دلیل می توان انتظار داشت که با پیگیری مستمر بیماران، و با انجام فیزیوتراپی CPM، بیماران بتوانند به دامنه حرکات طبیعی قبل از عمل جراحی بازگردند.
نتیجهگیری
گزارشات مختلفی مبنی بر تأثیر جراحی ارتوگناتیک بر دامنه حرکات فک تحتانی وجود دارد. در این مطالعه عمل جراحی استئوتومی ساژیتال اسپلیت به جهت عقب بردن مندیبول باعث کاهش قابل ملاحظه ای در حرکات فکی خصوصاً، حداکثر باز شدن دهان در ناحیه ثنایایی، حرکت طرفی چپ و راست و حرکت پیش گرایی شده و این مشکلات متعاقب انجام برنامه های مدون فیزیوتراپی برطرف گردیده است. یافته های آماری ما نیز تا حدودی با یافته های سایرین منطبق ولی تفاوت عمده تحقیق ما با سایرین، استفاده از فیکساسیون سخت، عدم استفاده از فیکساسیون بین فکی و استفاده 2 هفته ای از کشهای راهنمامی باشد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1531_850a0d7f6bd49373f8fcdb1b6e6709a4.pdf
2004-09-22
167
174
10.22038/jmds.2004.1531
اثرات ناخواسته استئوتومی
جراحی فک تحتانی
حرکت طرفی
حرکت پیشگرایی
فیزیوتراپی
افشین
حراجی
dr.a.haraji@dentaliau.ir
1
استادیار گروه جراحی دهان فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
ناصر
پور ابراهیم
2
استادیار گروه جراحی دهان فک وصورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ریسک فاکتورهای مؤثر در بروز موکوزیت ناشی از اشعه درمانی سر و گردن و شیمی درمانی
مقدمه
بدخیمی ها دومین علت مرگ و میر در کشورهای پیشرفته می باشد. هدف از درمان بیماران مبتلا به سرطان علاج قطعی بیماری و ارتقاء کیفی زندگی بیماران در مدت ابتلا به بیماری است. عوارض ناشی از درمان به صورت عوارض حاد و مزمن می باشد. هدف بررسی عوامل تأثیر گذار در بروز موکوزیت بعنوان یکی از عوارض حاد اشعه درمانی سر و گردن و شیمی درمانی در این بیماران است که می تواند در موارد شدید منجر به قطع درمان شود.
مواد و روشها
90 نفر بیمار تحت شیمی درمانی و 10 نفر تحت اشعه درمانی در این مطالعه تحلیلی در بیمارستان امید مورد بررسی قرار گرفتند (از مهر ماه 1381 تا اردیبهشت 1382) یک پرسشنامه حاوی اطلاعات مربوط به ریسک فاکتورهای وابسته به بیمار مثل سن، جنس، بهداشت دهان، سابقه بیماری خاص، اعتیاد به سیگار، ناس یا سایر مواد مخدر و ریسک فاکتورهای وابسته به درمان مانند نوع، دوز دارو و طرح درمان در گروه شیمی درمانی و دوز توتال ( Total )، نحوه درمان و وسعت ناحیه ( Field ) در گروه اشعه درمانی برای هر بیمار تکمیل شده و مورد بررسی قرار گرفت بیماران گروه اشعه درمانی هر دو هفته پس از شروع درمان و بیماران گروه شیمی درمانی فقط در صورت شکایت بیمار جهت بررسی موکوزیت مورد معاینه قرار گرفتند.
یافتهها
هیچ یک از بیماران گروه شیمی درمانی با شکایت موکوزیت جهت معاینه مراجعه نکردند. 80% بیماران گروه اشعه درمانی دچار موکوزیت از گرید ( grade ) I تا IV شدند ولی به دلیل عدم کفایت تعداد بیماران تحت درمان گروه اشعه درمانی، رابطة بدست آمده در مقایسه ریسک فاکتورها با زمان شروع موکوزیت و بالاترین درجه موکوزیت از لحاظ آماری معنا دار نبود.
نتیجهگیری
با توجه به عدم بروز موکوزیت در گروه شیمی درمانی و عدم کفایت بیماران گروه اشعه درمانی ( با وجود موکوزیت در این گروه ) بررسی ریسک فاکتورهای مؤثر در بروز موکوزیت ناشی از درمان نیاز به صرف زمان طولانی تر و افزایش تعداد نمونه ها دارد. انجام مطالعات دیگر بر روی بدخیمی های خونی و نیز بدخیمی های دیگر توصیه می شود.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1532_85fd56e8d680eaf6af1c363cd2c2fa93.pdf
2004-09-22
175
182
10.22038/jmds.2004.1532
موکوزیت
شیمی درمانی
اشعه درمانی
ریسک فاکتور
حسن
حسین پور جاجرم
hoseinpourh@mums.ac.ir, h.hoseinpour j@yahoo.com
1
دانشیار گروه بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
سید امیر
آل داوود
2
استادیار گروه انکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه آنالیزهای قدامی خلفی جمجمه و فکین در موقعیت طبیعی سر در افراد با اکلوژن نرمال
مقدمه
موقعیت طبیعی سر یا (NHP)Natural Head Positionوضعیتی است که با مورفولوژی و ظاهر هر فرد تطابق بیشتری دارد و از نظر کلینیکی معنی دارتر است به همین دلیل: هدف از این تحقیق ارزیابی چهار روش آنالیز قدامی خلفی، 1- Wits، 2- Reidel ، 3- Sassouni، 4- Cooke و سنجش برتری آنها نسبت به یکدیگر از نظر نزدیکی به وضعیت کلینیکال بود.
مواد و روشها
نوع تحقیق، مقطعی (Cross sectional) و روش جمع آوری اطلاعات، مشاهده ای (معاینه مستقیم و استفاده از رادیوگرافی سفالومتری لترال) با استفاده از فرم اطلاعاتی بود. در مطالعه حاضر 40 دختر دانش آموز دبیرستانی مشهدی دارای اکلوژن نرمال با محدودة سنی 18-16 سال از مناطق مختلف آموزش و پرورش شهر مشهد به صورت تصادفی خوشه ای نمونه گیری و انتخاب شده و پس از تهیه رادیوگرافی سفالومتری لترال در حالتNHP (با آگاهی و موافقت دانش آموزان و والدین آنها) نقاط، پلنها و زوایای مورد نظر در سفالوگرام هر فرد تعیین و اندازه گیری شد.
در این تحقیق از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد و نوع تحلیل در این پژوهش، تحلیل داده های گسسته بوده و بررسیهای آماری با استفاده از آزمون دقیق فیشر در جدولهای توافقی دوطرفه (Fisher exact test in two way crosstabulation) انجام گردید.
یافتهها
پس از ارزیابی آنالیز قدامی خلفی Cooke،Wits، Reidel وSassouni یافته ها به صورت زیر بود:
1- آنالیز Cooke، Wits، Reidel وSassouni به ترتیب 85%، 75%، 70% و 5/32% همخوانی با وضعیت کلینیکی نشان دادند؛
2- در مقایسه آنالیزهای قدامی خلفیWits و Reidel تفاوت معنی دار نبود؛
3- در مقایسه آنالیزهای قدامی- خلفیWits و Cooke تفاوت معنی دار نبود؛
4- در مقایسه آنالیزهای قدامی- خلفی Wits و Sassouni اختلاف معنی دار بود(01/0P-v< )؛
5- در مقایسه آنالیزهای قدامی- خلفی Reidel و Sassouni اختلاف معنی دار بود(01/0P-v< )؛
6- در مقایسه آنالیزهای قدامی- خلفی Cooke و Sassouni اختلاف معنی دار بود(01/0P-v< ).
نتیجهگیری
بطورکلی، می توان چنین نتیجه گرفت که بررسیهای آماری تأییدی بر نزدیکی بیشتر آنالیزهای قدامی- خلفی Cooke ،WitsوReidel با حالت کلینیکی بوده اما نتایج حاصل از آنالیز قدامی خلفی به روش ساسونی با سهروش دیگر از نزدیکی کمتری برخوردار است.
روشهای ذکر شده بر اساس قابلیت اعتماد در این بررسی به ترتیب روش قدامی خلفی بر اساس آنالیز Cooke، Wits و Reidel بوده بنابراین دقت آنالیز Cooke نسبت به آنالیزهای قدامی خلفی دیگر بسیار زیاد می باشد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1533_628a42ee70a4a6900b06b42f89aa8b88.pdf
2004-09-22
183
192
10.22038/jmds.2004.1533
آنالیزهای قدامی خلفی
موقعیت طبیعی سر
اکلوژن نرمال
مهری
زرین قلم
1
دانشیار گروه ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
مهستی
ارشدی
2
متخصص ارتودنسی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی ریزنشت چهار نوع سیمان چسباننده در روکش های چینی فلزی
مقدمه
تصور میشود که مهمترین عامل تحریک و نکروز پالپ، ریزنشت ترمیم های داخل و خارج تاجی می باشد، لذا برای چسباندن کراونها باید سیمانی انتخاب شود که با توجه به یک سیل خوب، بتواند کمترین ریزنشت باکتری را به همراه داشته باشد. هدف از این مطالعه مقایسه ریزنشت چهار نوع سیمان زینک فسفات، زینک پلی کربوکسیلات، گلاس یونومر و پاناویا F و همچنین سه نوع ختم تراش چمفر عمیق،شولدر و شولدر بول بود در زمانیکه آنها برای روکشهای چینی - فلز استفاده شوند.
مواد و روشها
در این مطالعه که از نوع مداخله گرانه موازی می باشد، 96عدد دندان پره مولر به طور تصادفی به سه گروه 32 تایی براساس نوع ختم تراش تقسیم شدند و تراش ونیر کراون برای آنها انجام شد. پس از کستینگ توسط آلیاژ بیس متال و چینی گذاری به طور تصادفی هر گروه به 4 زیرگروه 8 تایی بر مبنای نوع سیمان چسباننده تقسیم شد. پس از چسباندن کراونها و انجام سیکل حرارتی و قرار گرفتن در فوشین، میزان ریزنشت به صورت کیفی بررسی شد. میانگین داده ها توسط تست غیرپارامتری کروسکال والیس و من ویتنی تحت بررسی آماری قرار گرفت.
یافتهها
نتایج به دست آمده به شرح زیر بودند :
1- بین چهار نوع سیمان مختلف از لحاظ میانگین ریزنشت تفاوت معنی داری به دست آمد (P<0.05).
2- در مقایسه دوبدوی گروهها، اختلاف قابل ملاحظه ای مشاهده شد(P<0.05).
3- کمترین میزان میانگین ریزنشت بترتیب در پاناویا F و سپس در گلاس یونومر و زینک پلی کربوکسیلات بود.
4- بیشترین میانگین ریزنشت توسط زینک فسفات مشاهده شد.
نتیجهگیری
سیمان پاناویا F به دلیل کمترین ریزنشت و چسبیدن به نسج دندان و به روکش های بیس متال سندبلاست شده می تواند بهترین سیل را ایجاد نمایند.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1534_95b1316e8d638c2e85e719bfcdbb8f31.pdf
2004-09-22
193
198
10.22038/jmds.2004.1534
ریزنشت
روکش
ختم تراش
سیمان چسباننده
تقی
سالاری
1
استادیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
مرجانه
قوام نصیری
ghavamnasirim@mums.ac.ir
2
دانشیار گروه ترمیمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
رضا
گوهریان
jalil5290@yahoo.com
3
دانشیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
فاطمه
ملک نژاد
maleknejadf@mums.ac.ir
4
دانشیار گروه ترمیمی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی چگونگی بازسازی عرض بیولوژیک بعد از اجرای دو روش جراحی پریودنتال
مقدمه
عرض بیولوژیک توسط عوامل مختلفی مورد تهاجم قرار گرفته و اختلال می پذیرد که از آن جمله می توان به جراحی های پریودنتال اشاره نمود مخصوصا اگر با عمل کانتورینگ استخوان همراه باشد. بررسی تغییرات ایجاد شده در کرست استخوان آلوئول که در بازسازی عرض بیولوژیک بدنبال دو روش جراحی پریودنتال موثر هستند. هدفی بود که این تحقیق به خاطر آن انجام گرفت.
مواد و روشها
برای این منظور 20 بیمار که جهت درمانهای پریودنتال به کلینیک ویژه دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه نمودند انتخاب گردیدند و بعد از انجام درمانهای اولیه توسط یک جراح اعمال جراحی انجام شد. چون تکنیک مطالعه Cross over به روش Split mouth بود در یک طرف جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان و در طرف مقابل فلپ با موقعیت اپیکالی بدون اکسپوز استخوان انجام شد و در طی جراحی فاصله CEJ تا کرست استخوان تعیین گردید. دو ماه بعد از عمل جراحی بیماران جهت اندازه گیری پارامتر مربوط مجددا مراجعه و با استفاده از تکنیک Sounding این اندازه گیری تکرار گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون Paired t student استفاده شد.
یافتهها
نتایج بدست آمده نشان داد در طرفی که جراحی فلپ با موقعیت اپیکالی همراه با اکسپوز استخوان انجام شد تحلیل کرستال با میانگین 63/0 ±77/0 میلی متر و در طرف مقابل 79/0±05/1 میلی متر بود. از نظر آماری در هر دو ناحیه این میزان تحلیل نسبت به قبل از جراحی معنی دار بود ولی اختلاف میانگین بین دو طرف معنی دار نبود.
نتیجهگیری
بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه می توان ادعا نمود که تحلیل کرستال پس از هر دو روش جراحی عامل موثری در ایجاد مجدد عرض بیولوژیک است.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1535_71b4c4ac8c30c306ff84077c32c5cf9a.pdf
2004-09-22
199
204
10.22038/jmds.2004.1535
عرض بیولوژیک
تحلیل کرستال
جراحی پریودنتال
ناصر
سرگلزائی
sargolzaie_n@yahoo.com, sargolzaien@mums.ac.ir
1
استادیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
حمید رضا
عرب
arabhr@mums.ac.ir, hrarab@yahoo.com
2
استادیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
محمد ابراهیم
رحمانی شیروانی
3
دانشیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی نشانه های رفتاری آسان و دشوار و برخی عوامل مرتبط با آنها در یکصد کودک 6-3 ساله مراجعه کننده به کلینیک دندانپزشکی دانشگاه
مقدمه
آشنائی با ویژگی های رفتاری کودکان و پیش بینی واکنش ها و عملکرد آنان در موقعیت های مختلف بویژه در کلینیک های دندانپزشکی اهمیت زیادی در موفقیت اقدامات تشخیصی و درمانی – نخستین ملاقات بطور اخص و جلسات بعدی بطور اعم – دارد. در این مطالعه مهمترین نشانه ها و عواملی که برای این آشنائی و نحوه آمادگی درمانگر اهمیت دارند، مورد بررسی قرار گرفته اند.
مواد و روشها
این مطالعه توصیفی – مقطعی در نیمسال دوم تحصیلی 82-81 در کلینیک دندانپزشکی دانشگاه مشهد بر روی یکصد کودک 6-3 ساله (50 پسر و 50 دختر) که از نظر جسمی و روانی فاقد بیماری یا اختلال جسمی و روانی بوده و بطور تصادفی انتخاب شده بودند انجام گرفت. وضعیت جسمی و روانی و ضریب هوشی کودکان بر اساس مصاحبه و معاینه بالینی و معیارهای رشد طبیعی بررسی شده و همزمان، چگونگی رفتار و واکنش های هر کودک در سه ملاقات متوالی بر مبنای طبقه بندی رفتاری فرانکل ارزیابی گردید و داده های بدست آمده بوسیله نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها
بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها، شیوع نشانه های رفتاری دشوار 4/10 درصد و نشانه های رفتاری آسان 1/40 درصد بوده و بقیه کودکان یعنی 5/49 درصد آنان دارای آمیخته ای از ویژگی های رفتاری دشوار و آسان می باشند. این نتایج با شیوع رفتاری کاملا منفی و کاملا مثبت مطرح شده در طبقه بندی فرانکل، ارتباط بسیار نزدیکی داشته ولی هر یک از رفتارهای ارزیابی شده در این مطالعه، ارتباط معنی داری با تفاوت سنی والدین با همدیگر یا کودک، نوع اشتغال والدین و رتبه تولد فرزند، نداشته است.
نتیجهگیری
با توجه به نشانه های فعلی و سوابق رفتاری کودک که از مشاهده، معاینه و شرح حال بدست می آیند، می توان اقدامات لازم و برخورد متناسب با هر کودک مراجعه کننده به کلینیک دندانپزشکی را تدارک دیده، پیش بینی کرد و از اتلاف وقت و انرژی روانی و یا رسیدن آسیب های احتمالی به درمانگر، کودک و والدین، جلوگیری بعمل آورد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1536_64574170c46bb92d94553686ff3f5e7e.pdf
2004-09-22
205
210
10.22038/jmds.2004.1536
دندانپزشکی
کودک آسان
کودک دشوار
رفتار
سید محمود
طباطبائی
1
دانشیار روانپزشکی – دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه استحکام شکست دندانهای مولر شیری پالپوتومی شده پس از ترمیم با کامپومر و کامپوزیت
مقدمه
نگهداری دندانهای شیری یک امر مهم برای تکامل اکلوژن و ثبات قوس فکی است زمانیکه دندانهای شیری نسج زیادی را از دست می دهند به طور معمول باید با کرانهای استنلس استیل باز سازی شوند. ترمیمهای باند شونده نسج باقیمانده دندان را تقویت می کنند و باعث افزایش مقاومت به شکست دندان میشوند. هدف مطالعه حاضر بررسی استحکام شکست دندان های مولر شیری پالپوتومی شده پس از ترمیم با کامپوزیت و کامپومر بود.
مواد و روشها
در این مطالعه آزمایشگاهی مداخله گرانه موازی 60 دندان مولر دوم شیری کشیده شده انتخاب شد پس از انجام پالپوتومی، تراش حفره به صورت MOD انجام گرفت. سپس نمونه ها به 3 گروه تقسیم شدند. گروه A با کامپوزیت Core max II گروه B با کامپومر Compoglass و گروه C یا گروه کنترل با آمالگام ترمیم شدند. سپس نمونه های هر گروه به دو زیر گروه جهت انجام Load cycling تقسیم شدند. گروه اول(C1 و B و A1) بدون قرار گیری در دستگاه load cycling بعنوان baseline و گروه دوم(A2,B2,C2) به مدت 5 روز در دستگاه قرار گرفتند. در نهایت تمام نمونه ها تحت فشار در دستگاه اینستران شکسته شدند پس از آن نمونه ها برای ارزیابی نوع شکست تحت میکروسکوپ استریو با بزرگنمایی 16 برابر مورد مشاهده قرار گرفتند. برای بررسی استحکام شکست از آنالیز واریانس و تست دانکن و بررسی نوع شکست از تست کی 2 پیرسون در سطح اطمینان 95% استفاده شد.
یافتهها
فرضیه اثر مقابل بین دو عامل زمان و ماده پذیرفته شد (P 0.00<0.05). عامل زمان بر میانگین استحکام شکست Coremax II و آمالگام موثر بود (P 0.00<0.05). بیشترین استحکام شکست در زمان صفر مشاهده شد. عامل ماده بر استحکام شکست تاثیر داشت به طوری که در زمان صفر کامپو گلاس کمترین میانگین استحکام شکست (kg19/97) و Core max II بیشترین میانگین (39/131)رادارا بود. بعد از 5 سال استحکام شکستکامپوگلاس و آمالگام اختلاف معنی داری نداشتند ولی استحکام شکست Coremax II به میزان قابل توجهی بالاتر از این دو بود (P0.00<0.05).
کی دو پیرسون نشان داد که نوع شکست در ارتباط با نوع ماده است در آمالگام 100% شکست نوع ادهزیو و در کامپوگلاس 60% کوهزیو مشاهده شد. میزان شکست Coremax II 85% ادهزیو بود.
نتیجهگیری
این مطالعه نشان داد که به علت استحکام شکست بالای دندانهای ترمیم شده با Coremax II، این ماده به عنوان ترمیم، فقط جهت دندانهای مولر شیری پالپوتومی شده ای که نسج زیادی را از دست داده اند می تواند بکار برده شود.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1537_17631a40e10dbb6363d77805e2a44da1.pdf
2004-09-22
211
220
10.22038/jmds.2004.1537
کامپومر
کامپازیت
استحکام شکست
پالپوتومی
دندانهای شیری
بهجت الملوک
عجمی
ajamib@mums.ac.ir, bh-ajami@yahoo.com
1
دانشیار گروه اطفال دانشکده دندانپزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
مرجانه
قوام نصیری
ghavamnasirim@mums.ac.ir
2
دانشیار گروه ترمیمی دانشکده دندانپزشکی مشهد
AUTHOR
سارا
شفیعی
3
متخصص دندانپزشکی کودکان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی وضعیت بهداشت دهان و لثه در کودکان دیالیزی بیمارستان دکتر شیخ مشهد
مقدمه
هدف از این مطالعه بررسی اختلالات ناشی از نارسایی مزمن کلیه بر پریودنشیوم و تعیین وضعیت لثه و بهداشت دهان در بیماران دیالیزی و مقایسه آن با کودکان سالم بود.
مواد و روشها
در این مطالعه مورد شاهدی 19 بیمار دیالیزی 16-5 ساله از بیمارستان دکتر شیخ و نیز 19 نفر به عنوان گروه شاهد از مراجعه کنندگان دانشکده دندانپزشکی بررسی شدند. گروه شاهد از نظر سن ، جنس و وضعیت مسواک زدن با گروه بیمار مشابهت داشتند. از 19 نفر در هر دو گروه 10 نفر دختر و 9 نفر پسر بودند. 7 نفر در گروه سنی 10-5 سال و 12 نفر در گروه سنی 16-11 سال قرار داشتند. شاخص های ایندکس لثه ای،ایندکس دبری، ایندکس کلکلوس و ایندکس ساده شده بهداشت دهان در گروه بیمار و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری توسط تست های Mann-whitneyو Kruskal walis انجام گردید.
یافتهها
بررسی شاخص های مورد نظر نشان داد که شاخص های ایندکس لثه ای و ایندکس دبری در گروه بیمار بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. هیچ تفاوت معنی داری در بررسی ایندکس کلکلوس و ایندکس ساده شده بهداشت دهان بین دو گروه مشاهده نشد. بررسی شاخص های مورد نظر به تفکیک سن در گروه بیمارنشان داد که ایندکس کلکلوس در گروه سنی 16-11 سال بطور معنی داری نسبت به گروه دیگر بالاتر بود.
نتیجهگیری
در گروه بیماران دیالیزی میزان تشکیل پلاک و در نتیجه آن میزان ژنژیویت افزایش می یابد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1538_75629deab7a82104214810db710d031d.pdf
2004-09-22
221
226
10.22038/jmds.2004.1538
نارسائی مزمن کلیوی
همودیالیز
التهاب لثه
حمید رضا
عرب
arabhr@mums.ac.ir, hrarab@yahoo.com
1
استادیار گروه پریودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
کاظم
فاطمی
fatemik@mums.ac.ir
2
استادیار گروه پریودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
محمد
اسماعیلی
3
استادیار نفرولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی کلینیکی پوشش سطوح عریان ریشه با استفاده از پیوند آزاد بافت همبند لثه به روش Subepithelial
مقدمه
هدف از انجام این تحقیق بررسی کلینیکی میزان پوشش سطوح عریان ریشه با استفاده از پیوند بافت همبندی به روش Subepithelial بود.
مواد و روشها
در این مطالعه تعداد 12 بیمار شامل 8 زن و 4 مرد در گروه سنی 22 تا 43 سال که دارای حداقل یک دندان مبتلا به تحلیل لثه بودند انتخاب شدند. ابعاد زیر در مورد هر یک از دندانها اندازه گیری شدند.
1 - از لبه لثه تا خط طوق 2 - از لبه لثه تا نقطه مرجع 3 - عرض تحلیل در ناحیه CEJ
4 - عمق پاکت 5 - میزان لثه کراتینیزه
عمل جراحی پیوند مطابق روش ارائه شده توسط Langer & Langer انجام گردید. ابعاد مورد مطالعه یک،دو و 3 ماه پس از عمل اندازه گیری شدند. با استفاده از آزمونهای فرض، تجزیه واریانس و ضریب همبستگی بررسیهای آماری انجام گرفت.
یافتهها
بررسیهانشان داد که روش مورد نظر 75% موفقیت در پوشش سطوح عریان ریشه بالاتر از 7/1 میلیمتر و حدود 92% موفقیت در افزایش عرض لثه کراتینیزه به میزان بیش از 2 میلیمتر داشته است.
نتیجهگیری
روش پیوند بافت همبندی Subepithelial می تواند در پوشش سطوح عریان ریشه موفقیت آمیز باشد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1539_901d90962c40f1b5dabbb6b9133a5d64.pdf
2004-09-22
227
234
10.22038/jmds.2004.1539
پیوند بافت همبندی
تحلیل لثه
پوشش سطح ریشه
کاظم
فاطمی
fatemik@mums.ac.ir
1
استادیار گروه پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
علی اکبر
خوشخونژاد
2
دانشیار گروه پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
سید اصغر
میر عمادی
3
دانشیار گروه پریودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی فضاهای باز احتمالی موجود در کانالهای کلسیفیه توسط استریو میکروسکوپ
مقدمه
یکی از مشکلات شایع حین کار درمان ریشه کلسیفیکاسیون پالپ است. آنچه که درمان اینگونه دندانها را مشکل تر می سازد اینست که علیرغم انسداد در نمای رادیوگرافیک و عدم ورود کلینیکی فایل به داخل کانال، مسیر کانال اغلب بطور کامل مسدود نمی باشد که این مسئله در بسیاری از موارد منجر به شکست درمان می گردد. هدف از این مطالعه بررسی میکروسکوپیک فضاهای باز موجود در کانالهایی است که در بررسی کلینیکی و رادیوگرافی کلسیفیه بود.
مواد و روشها
در این مطالعه آزمایشگاهی- توصیفی تعداد 18 دندان انسانی کشیده شده که شامل 21 کانال کلسیفیه بود انتخاب گردید. در تمام نمونه ها برشهای عرضی به ضخامت 9/0-8/0 میلی مترتهیه شد و بوسیله استریومیکروسکوپ تحت بررسی قرار گرفتند. بعد از تهیه عکس های کامپیوتری از این برشها، فضاهای باز موجود در هر برش توسط نرم افزار Auto cad 14 اندازه گیری شد.
یافتهها
ارزیابی کامپیوتری در نمونه ها ابعاد متفاوتی از فضاهای باز را نشان داد. فضاهای باز در اکثر کانال ها مشاهده شد خصوصا در مواردی که مدخل کانال انسداد نشان می داد.
نتیجهگیری
با توجه به اینکه در اکثر مقاطع کانالهای مسدود، باقیمانده ای از فضای کانال وجود داشت توصیه می شود که دندانپزشک، وقت بیشتری را جهت باز کردن کانال کلسیفیه صرف نماید.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1540_e784864fbfbc27795e0f39350259dbc2.pdf
2004-09-22
235
240
10.22038/jmds.2004.1540
برشهای عرضی – دندانهای کلسیفیه
استریومیکروسکوپ
جمیله
قدوسی
ghoddusij@mums.ac.ir, jamileh_ghoddusi@yahoo.com
1
دانشیار گروه اندودنتیکس دانشکده دندانپزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
مریم
جاویدی
javidim@mums.ac.ir, m_javidi_endo@yahoo.com
2
استادیار گروه اندودنتیکس دانشکده دندانپزشکی مشهد
AUTHOR
آمنه
بکائیان
3
دندانپزشک
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر ریزنشت سمان در پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت در اکلوژن Cusp to marginal ridge
مقدمه
ثبات یک ترمیم خارج تاجی در برابر نیروهایی که بر سطح اکلوزالی آن وارد می شود از نکاتی است که از ابتدای ساخت آن بایستی مدنظر قرار بگیرد. از جمله عوامل موثر بر ثبات روکش نوع اکلوژن، اندازه سطح اکلوزال، محل و میزان نیروی اکلوزالی وارده به آن می باشد. هر چه اندازه سطح اکلوزال روکش نسبت به طوق دندان پایه که معمولاَ محل قرار گرفتن خط خاتمه تراش است وسیعتر باشد، چنانچه نیروی اکلوزالی به موازات محور طولی دندان پایه روی مارجینال ریج سطح اکلوزال وارد گردد، حالت cantilever ایجاد می شود که درنتیجه ثبات پروتز بهم خورده و بدنبال آن شکست سمان در ناحیه مارجین رخ می دهد. این مسئله در پروتزهای سمان شونده متکی بر ایمپلنت نمود بیشتری داشته و از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نوع خط خاتمه تراش بر شکست سمان و ریزنشت ناحیه مارجین روکش متکی بر ایمپلنت بدنبال وارد آمدن نیروهای اکلوزالی در اکلوژن cusp to marginal ridge با توجه به ابعاد سطح اکلوزالی روکش می باشد.
مواد و روشها
در این تحقیق که یک مطالعه تجربی است 90 مدل فلزی مشابه پایه ایمپلنت با سه نوع خط خاتمه تراش شولدر، اسلوپینگ شولدر و نایف اج تهیه شد. بر روی هر کدام یک الگوی مومی با سطح اکلوزالی هم اندازه دندان طبیعی مولر اول پایین فرم داده شد. الگوهای مومی توسط آلیاژ بیس ریخته و روی مدل فلزی مربوطه سمان گردیدند. سپس عمل ترموسایکلینگ بین c°5 و c°55 به تعداد 1000 سیکل انجام شد و پس از آن نمونه ها به دو گروه مساوی تقسیم شده و دو نیروی اکلوزالی 60 نیوتون و 100 نیوتون به تعداد 50000 سیکل (معادل 3 ماه جویدن) در ناحیه مارجینال ریج سطح اکلوزالی به آنها اعمال گردید. نمونه ها پس از قرار گرفتن در محلول فوشین 5% برای مدت 24 ساعت به طور طولی برش خورده و ریزنشت سمان در زیر میکروسکوپ اندازه گیری شد. آنالیز آماری توسط آزمونهای t و آنالیز واریانس یک عاملی و دو عاملی انجام گردید.
یافتهها
بین سه نوع خط خاتمه تراش از نظر میزان ریزنشت اختلاف معنی داری وجود نداشت. در تاثیر متقابل بین سه نوع خط خاتمه تراش و نیروهای وارده به سطح اکلوزال فقط هنگام اعمال نیروی60 نیوتون تفاوت معنی دار بود (P= 0.0182<0.05).
نتیجهگیری
بین خطوط خاتمه تراش ، خط خاتمه تراش شولدر کمترین ریزنشت را نشان داد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1541_35a9ae0dd551f7ae2664dbfa57724f26.pdf
2004-09-22
241
250
10.22038/jmds.2004.1541
ریزنشت – اکلوژن cusp to marginal ridge – خط خاتمه تراش
رضا
گوهریان
jalil5290@yahoo.com
1
دانشیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی مشهد
AUTHOR
شهین
رضایی رکنی
2
دانشیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی مشهد
AUTHOR
حسین
دشتی
dashtih@mums.ac.ir
3
مربی گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی آزمایشگاهی تاثیر ضخامت های متفاوت چند نوع ماده ترمیمی، نسوج دندانی و هوا در میزان افت شدت نور
مقدمه
حداقل قابل قبول شدت نور برای سیستم های لایت کیور mW/cm²233 است. این شدت برای کیورینگ سطح کامپازیت قابل قبول بوده و برای نواحی عمیق تر مقبولیت ندارد. میزان افت شدت نور پس از عبور از ضخامت های متفاوت نسوج و مواد دندانی و هوا (فاصله) می تواند بر میزان و عمق پلی مریزیشن مواد لایت کیور تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان افت شدت نور پس ازعبور از ضخامت های متفاوت کامپازیت های نوری هایبرید و مایکروفیلد ، گلاس آینومرنوری، بایوگلاس،چینی دندانپزشکی، نسوج دندانی وهمچنین هوا است.
مواد و روشها
شش گروه پنج تائی از یک نوع کامپازیت هایبرید،کامپازیت مایکروفیلد، گلاس آینومر، چینی دندان پزشکی، بایوگلاس، و نسوج دندانی در پنج ضخامت یک تا 5 میلی متری آماده شدند. شدت نورپس از عبور از این نمونه ها و همینطور هوا در همان فواصل،توسط دستگاه رادیومتر اندازه گیری شد.
یافتهها
میزان افت شدت نور پس از عبور از ضخامت های متفاوت چینی دندانپزشکی، نسوج دندانی، کامپازیت مایکروفیلد، کامپازیت هایبرید، بایوگلاس، گلاس آینومر و هوا به ترتیب و بطور بارزی کاهش می یابد. کاهش شدت نور برای چینی دندانپزشکی، نسوج دندانی، کامپازیت مایکروفیلد، کامپازیت هایبرید، بایوگلاس، گلاس آینومر و هوا در ضخامت یک میلی متری به ترتیب 88، 80، 78، 68، 47، 44 و 7/0 درصد بود. میزان کاهش شدت نور با افزایش ضخامت افزایش می یابد. بیشترین افت شدت نور پس از عبور از چینی دندانپزشکی و کمترین آن پس از عبور از هوا اتفاق می افتد.
نتیجهگیری
1 - استفادهازموادلایتکیوردرضخامتهایکمترازmm1میتواندنتایجبهتری از نظر پلی مریزیشن داشتهباشد.
2- برای کیورینگ گلاس آینومر نوری ضخامت یک میلی متری قابل قبول است .
3- برای بایوگلاس بعنوان قطعه و ماده هدایت کننده نور به منظور کیورینگ مواد لایت کیور، می توان تنها تا عمق 3 میلی متری کیورینگ قابل قبولی را انتظار داشت . بنابر این شدت های بالاتر برای اندازه های متفاوت این اینسرت ها و ضخامت های مختلف،توصیه می شوند.
4- برای سایر مواد و نسوج دندانی حتی پس از عبور نور از ضخامت یک میلی متری شدت نور کافی، مهیا نمی شود بنابر این دستگاههایی با توانائی تولید شدت تابش بالاتر توصیه می شوند.
5- میزان کاهش شدت نور در مورد فواصل مختلف به مراتب کمتر از زمانی است که نور از ضخامت های مختلف مواد و نسوج دندانی می گذرد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1542_1c384ab513959781efdafa1de31c7625.pdf
2004-09-22
251
262
10.22038/jmds.2004.1542
نسوج دندانی
ضخامت
مواد دندانی
فاصله
شدت نور
سیّد مصطفی
معظّمی
s-m-moazzami@mums.ac.ir
1
استادیار گروه ترمیمی و زیبائی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
نونا
عطّاران
2
دندانپزشک
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی انگیزه مراجعه افراد بی دندان جهت گذاشتن پروتز کامل- متحرک به دندانسازان تجربی مشهد در سال 84 - 1383
مقدمه
این مطالعه برای بررسی انگیزه اصلی مراجعه افراد بی دندان جهت گذاشتن دندان مصنوعی به دندانسازان تجربی بجای مراجعه به مطب دندانپزشکان در مشهد در سال 1382 صورت گرفته است.
مواد و روشها
تعداد 450 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و هر کدام از طریق جوابهای موجود در پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به کمک نمودارهای ستونی و دایره ای و توزیع فراوانی داده ها ارائه گردیدند.
یافتهها
مهترین یافته ها نشان می دهند که هر چه میزان تحصیلات افراد بالاتر باشد نسبت فراوانی مراجعه به دندانسازان تجربی کمتر می شود و هر چه میزان درآمد افراد کمتر باشد نسبت فراوانی میزان مراجعه به دندانسازان تجربی بیشتر می شود.
نتیجهگیری
علت مراجعه افراد به دندانسازان تجربی به دلایل متعددی است اما به طور عمده این دلایل عبارتند از: تحویل زودتر دندان مصنوعی، تشویق بستگان و دوستان، به نظر رسیدن تجربه بیشتر دندانسازان تجربی و ارزان بودن خدمات دندانپزشکی از سوی دندانسازان تجربی و درآمد و تحصیلات کم افراد مراجعه کننده.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1543_5d3410a9d959d3108156081cd965df10.pdf
2004-09-22
263
268
10.22038/jmds.2004.1543
دندانپزشک
دندانساز
دست دندان
سید جلال
مهدویان
1
دانشیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
نفیسه
اسدزاده عقدایی
asadzadehn@mums.ac.ir, 13279@irimc.org
2
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تعیین تاثیر نوع فیلم نگهدار XCP و Snap-A-Ray در رادیوگرافی پری آپیکال موازی در کاهش اشکالات تکنیکی
مقدمه
رادیوگرافی دندانی از زمان اختراع دستگاه تولید اشعه ایکس، سهم بالایی در تشخیص بیماریهای دهان و دندان و همچنین بدشکلیهای صورت داشته است. تکنیکهای مختلفی برای بدست آوردن تصویر مناسب رادیوگرافی و به حداقل رساندن تابش اشعه ایکس به بیمار بکار رفته است.
در این تحقیق تکنیکهای اصلاح شده برای رادیوگرافی داخل دهانی با استفاده از فیلم نگهداریهای ایکس ـ سی ـ پی و اسنپ ـ اِ ـ ری مورد بررسی قرار گرفته.هدف از این مطالعه تعیین کارآئی دو نوع فیلم نگهدار برای به حداقل رساندن خطاها و اشکالات تکنیکی و تاثیر نوع فیلم نگهدار مورد مطالعه بوده است.
مواد و روشها
با استفاده از فیلم نگهداریهای ایکس ـ سی ـ پی و اسنپ ـ اِ ـ ری تعداد 96 کلیشه رادیوگرافی داخل دهانی پریاپیکال موازی از 96 بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی اصفهان در شرایط یکسان ولتاژ (70KVP) و آمپراژ (mA8) گرفته شد. فیلمهای رادیوگرافی از نوع سرعت E بودند. از تعداد 96 نگاره بدست آمده 6 کلیشه جهت مطالعه اولیه مورد بررسی قرار گرفت و 90 نگاره باقیمانده در تحقیقات مورد نظر قرار گرفتند تمامی نگارهها در دستگاه ظهور و ثبوت اتوماتیک (پروسسور) با شرایط یکسان ظاهر و ثابت شدند. نگارهها توسط نگاتسکوپ مشاهده و بعد از ارزیابی یافتهها در چک لیست ثبت و توسط آزمون آماری Chi Square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها
دادههایپژوهشی نشان میدهند، فراوانیخطاهایتکنیکی با استفاده از فیلمنگهدار اسنپ ـ اِ ـ ری، کون کاتینگ (7/26 درصد)، جابجائی فیلم (6/15 درصد)، کوتاه شدن تصویر (3/13 درصد)، طویل شدن تصویر (9/8 درصد)، اورلپینیگ (2/2درصد)، محاسبه شد. ضمناً مواردی از خطا با استفاده از فیلم نگهدار ایکس ـ سی ـ پی مشاهده نشد.
نتیجهگیری
بطور کلی فیلم نگهدار ایکس ـ سی ـ پی از نظر کاربرد آسانتر و از نظر کیفیت نگارههای بدست آمده بهتر از فیلم نگهدار اسنپ ـ اِ ـ ری میباشد. فیلم نگهدار ایکس ـ سی ـ پی از لحاظ کاهش خطاهای تکنیکی و کیفیت تصویر به فیلم نگهدار اسنپ ـ اِ ـ ری ارجحیت دارد و این مزیت باعث شده که از تکرار نگارهها جلوگیری و درنتیجه دوز اشعه ایکس به بیمار کاهش یابد.
کلید واژهها
https://jmds.mums.ac.ir/article_1544_980fd8ac993a6446c102dbce4a954f6d.pdf
2004-09-22
269
274
10.22038/jmds.2004.1544
فیلم نگهدار ایکس ـ سی ـ پی
فیلم نگهدار اسنپ ـ اِ ـ ری
خطاهای تکنیکی
کوتاهی تصویر
بزرگنمایی تصویر
کون کاتینگ
مژده
مهدیزاده
1
استادیار دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
LEAD_AUTHOR
ابراهیم
علاسوندیان
2
دندانپزشک
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
درمان ریشه دندان مولر دوم فک بالا با دو ریشه پالاتال : گزارش یک مورد
مقدمه
یکی از عوامل مهم در موفقیت درمان ریشه آگاهی از آناتومی و مورفولوژی کانال ریشه دندان است. وجود چهار ریشه در دندان مولر دوم فک بالا تنها در معدودی از گزارشات شرح داده شده است. هدف این گزارش ارائه وجود دو کانال پالاتال در یک مولر دوم فک بالا در یک بیمار بود.
یافتهها
خانم 43 ساله ای جهت درمان دندان مولر دوم سمت راست فک بالا بعلت پوسیدگی وسیع ارجاع داده شده بود. رادیوگرافی تشخیصی وجود آنومالی در ریشه ها را مشخص نمود. پس از تهیه حفره دسترسی وجود چهار اریفیس در پالپ چمبر ملاحظه و تائید شد، تمام مراحل درمان کانال ریشه روی دندان انجام گرفت.
نتیجهگیری
*مولف مسؤول ، آدرس : مشهد، دانشکده دندانپزشکی، بخش اندودنتیکس، تلفن 17 – 8829501 - 0511
آگاهی به متداولترین اشکال آناتومیک و تنوعات احتمالی مورفولوژی کانال ریشه یک اصل پایه است. گزارش موارد نادر مشاهده شده دندانپزشک را وا می دارد تا در حین درمان ریشه دندان، موارد نادر دندانها را مد نظر داشته باشد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1545_43a5bdce26baf61cdf117c66338b45cb.pdf
2004-09-22
275
278
10.22038/jmds.2004.1545
مولر دوم
ریشه پالاتال
فک بالا
محمد حسن
ضرابی
zarrabimh@mums.ac.ir
1
دانشیار و مدیر گروه آموزشی اندودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
هومن
جلیل زاده تهرانی
2
دستیار تخصصی گروه آموزشی اندودنتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR