ORIGINAL_ARTICLE
بررسی استحکام برشی پیوند سه سمان رزینی خودباند شونده به عاج دندان
مقدمه: امروزه بسیاری از تحقیقات و تحولات در زمینه مواد دندانی بر روی ساده سازی مراحل باندینگ متمرکز شده است.هدف از این مطالعه بررسی استحکام برشی پیوند سه نوع سمان رزینی خود باند شونده دوال کیور به عاج دندان بود.
مواد و روشها: در این تحقیق تجربی- آزمایشگاهی، 40دندان مولر سوم سالم انسان انتخاب شده و به طور تصادفی در چهار گروه 10 تایی تقسیم بندی شدند. گروه اول (گروه کنترل): بعد از 15 ثانیه اچینگ و اعمال باندینگ Excite DSC (Ex)، کامپازیت Varilink II (Var II) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و کیور گردید. گروه دوم: RelyX Unicem (RX) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و بعد از 30 ثانیه، کیور گردید. گروه سوم: Maxcem (Mc) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و بعد از 30 ثانیه، کیور گردید. گروه چهارم: Multilink Sprint (MS) به داخل استوانه های پلاستیکی تزریق شده و بعد از 30 ثانیه، کیور گردید. بعد از گذراندن 1000 سیکل حرارتی، بین 5 تا 55 درجه سانتی گراد، استحکام برشی پیوند به وسیله یک دستگاه یونیورسال سنجش استحکام پیوند Zwick/Roell اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با آزمونهای آماری ANOVA و Scheffeمورد آنالیز قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین استحکام برشی پیوند و انحراف استاندارد برای گروه های اول، دوم، سوم، چهارم به ترتیب 64/2±95/12، 79/0±73/6، 09/0±01/3، 75/0±60/4 مگاپاسکال بود. آنالیز آماری با آزمون های آماری نشان داد که: میانگین استحکام برشی پیوند کامپازیت Var II به طور معنیداری بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0P<). میانگین استحکام برشی پیوند Mc و MS به طور معنیداری کمتر از RX بود (05/0P<). میانگین استحکام برشی پیوند Mc و MS تفاوت آماری معنیداری با هم نداشت (05/0P>).
نتیجه گیری: استحکام برشی پیوند سمانهای رزینی خود باند شونده RX، Mc و MS کمتر از کامپازیت Var II به همراه باندینگ Ex میباشد. استحکام برشی پیوند RX بیشتر از Mc و MS است. استحکام برشی پیوند Mc و MS تفاوتی با هم ندارد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1263_1ef9c3a6c25165e88d2bc57f58315407.pdf
2009-09-23
183
190
10.22038/jmds.2009.1263
استحکام برشی پیوند
عاج دندان
سمانهای رزینی
فرخ
آصف زاده
1
استادیار گروه ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شاهد تهران
AUTHOR
محسن
مرآتی
mohsenmerati@gmail.com
2
دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
Mak YF, Lai SC, Cheung GS, Chan AW, Tay FR, Pashley DH. Micro-tensile bond testing of resin cements to dentin and an indirect resin composite. Dent Mater 2002; 18(8): 609-21.
1
Piwowarczyk A, Lauer HC, Sorensen JA. In vitro shear bond strength of cementing agents to fixed prosthodontic restorative materials. J Prosthet Dent 2004; 92(3): 265-73.
2
Piwowarczyk A, Bender R, Ottl P, Lauer HC. Long-term bond between dual-polymerizing cementing agents and human hard dental tissue. Dent Mater 2007; 23(2): 211-7.
3
Holderegger C, Sailer I, Schuhmacher C, Schlapfer R, Hammerle C, Fischer J. Shear bond strength of resin cements to human dentin. Dent Mater 2008; 24(7): 944-50.
4
Yang B, Ludwig K, Adelung R, Kern M. Micro-tensile bond strength of three luting resins to human regional dentin. Dent Mater. 2006; 22(1): 45-56.
5
De Munck J, Vargas M, Van Landuyt K, Hikita K, Lambrechts P, Van Meerbeek B. Bonding of an auto-adhesive luting material to enamel and dentin. Dent Mater 2004; 20(10): 963-71.
6
Cantoro A, Goracci C, Papacchini F, Mazzitelli C, Fadda GM, Ferrari M. Effect of pre-cure temperature on the bonding potential of self-etch and self-adhesive resin cements. Dent Mater 2008; 24(5): 577-83.
7
Abo-Hamar SE, Hiller KA, Jung H, Federlin M, Friedl KH, Schmalz G. Bond strength of a new universal self-adhesive resin luting cement to dentin and enamel. Clin Oral Investig 2005; 9(3): 161-7.
8
Fritz UB, Finger WJ, Uno S. Resin-modified glass ionomer cements: Bonding to enamel and dentin. Dent Mater 1996; 12(3): 161-6.
9
Perdigão J, Lopes M. Dentin bonding - questions for the new millennium. J Adhes Dent 1999; 1(3): 191-209.
10
Pashley DH, Livingston MJ, Greenhill JD. Regional resistance to fluid flow in human dentine in vitro. Arch Oral Biol 1978; 23(9): 807-10.
11
Pashley DH, Carvalho RM. Dentine permeability and dentine adhesion. J Dent 1997; 25(5): 355-72.
12
Powers JM, Sakaguchi RL. Craig’s Restorative Dental Materials. 12th ed. St. Louis: Mosby Co; 2006. P. 216-8.
13
Summitt JB, Robbins JW, Hillon TJ, Schwartz RS. Fundamentals of Operative Dentistry. 3rd ed. Chicago: Quintessence Co; 2006. P. 220.
14
Rueggeberg FA, Caughman WF. The influence of light exposure on polymerization of dual-cure resin cements. Oper Dent 1993; 18(2): 48-55.
15
Blackman R, Barghi N, Duke E. Influence of ceramic thickness on the polymerization of light-cured resin cement. J Prosthet Dent 1990; 63(3): 295-300.
16
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی سطح سرمی آهن، فریتین و روی در بیماران مبتلا به استوماتیتآفتی عودکننده مراجعهکننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان-ایران در سال1386
مقدمه:نقایص خونی به نظر می رسد یک عامل اتیولوژیک در برخی از بیماران دارای استئوماتیت افتی عودکننده باشد. هدف از این مطالعه تعیین سطح سرمی آهن، فریتین و روی در بیماران مبتلا به استوماتیت آفتی عودکننده مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی که به تایید کمیته اخلاق معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان رسیده است، 30 بیمار مبتلا به آفت دهانی راجعه 17 زن و 13 مرد با متوسط سنی 3/7±29 به عنوان گروه بیمار و 30 فرد سالم 17 زن و13 مرد با میانگین سنی 8/9±33 به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان توسط متخصص بیماریهای دهان معاینه شدند و براساس معیار بالینی شامل حضور زخمهای گرد و متقارن که توسط یک غشای قابل کنده شدن به رنگ سفید مایل به زرد پوشیده شده و قطر آنها کمتر از cm 1 است و بدون اسکار التیام می یابند و دارای هاله اریتماتو می باشند تشخیص استوماتیت آفتی عودکننده صورت گرفت. بعد از تشخیص آفت دهانی با گرفتن cc 10 خون میزان آهن، فریتین و روی سرمی این افراد اندازهگیری شد. به منظور آنالیز آماری از آزمون t مستقل استفاده شد. یافتهها: متوسط سطح سرمی آهن در گروه بیمار mg/dl 8/31±92/90 و در گروه کنترل mg/dl 27/39±84/107 و میانگین سطح سرمی روی در گروه بیمار mg/dl 52/23±11/117 و در گروه کنترل mg/dl 45/41±07/118 و میانگین سطح سرمی فریتین در گروه بیمار ng/dl 76/54±79/69 و در گروه کنترل ng/dl 92/83 ±82/87 بدست آمد. با استفاده از آزمون t مستقل ارتباط معنیدار آماری بین گروه کنترل و گروه بیمار در هیچیک از فاکتورها دیده نشد (05/0P>). نتیجهگیری: براساس این مطالعه بین سطح سرمی آهن، روی و فریتین در بیماران مبتلا به استئوماتیت آفتی عودکننده و گروه کنترل از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود نداشت.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1264_09e078493a4fe327c161751322a8a2ea.pdf
2009-09-23
191
196
10.22038/jmds.2009.1264
آهن
فریتین
روی
آفت عودکننده دهانی
فاطمه
اربابی کلاتی
arbabi@zaums.ac.ir
1
استادیار گروه بیماری های دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
AUTHOR
عباسعلی
نیازی
2
استادیار گروه آسیبشناسی عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
AUTHOR
جواد
سرآبادانی
sarabadanij@mums.ac.ir
3
استادیار گروه بیماری های دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
وحیده
ساجدی
4
دندانپزشک
AUTHOR
Nevill BW, Damm DD, Allen CM, Bouquot JE. Oral & Maxillofacial Pathology. 3rd ed. Philadelphia: W.B. Saunders CO. 2009. P. 331.
1
Greenberg MS, Glick M, Ship JA. Burket,s Oral Medicine. 11th ed. Hamilton: BC Decker Inc. 2008. P. 57.
2
Regezi JA, Sciubba JJ, Jordan RCK. Oral Pathology: Clinical Pathologic Correlations. 5th ed. St. Louis: W.B. Saunders CO. 2008. P. 35.
3
Scully C, Gorsky M, Lozada-Nur F. The diagnosis and management of recurrent aphthous stomatitis: A consensus approach. J Am Dent Assoc 2003; 134(2): 200-7.
4
Piskin S, Sayan C, Durukan N, Senol M. Serum iron, ferritin, folic acid, and vitamin B12 levels in recurrent aphthous stomatitis. J Eur Acad Dermatol Venereol 2002; 16(1): 66-7.
5
Koybasi S, Parlak AH, Serin E, Yilmaz F, Serin D. Recurrent aphthous stomatitis: Investigation of possible etiologic factors. Am J Otolaryngol 2006; 27(4): 229-32.
6
Thongprasom K, Youngnak P, Aneksuk V. Hematologic abnormalities in recurrent oral ulceration. Southeast Asian J Trop Med Public Health 2002; 33(4): 872-7.
7
Ogura M, Yamamoto T, Morita M, Watanabe T. A case-control study on food intake of patients with recurrent aphthous stomatitis. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 2001; 91(1):45-9.
8
Nolan A, McIntosh WB, Allam BF, Hamey PJ. Recurrent aphthous ulceration: Vitamin B1, B2 and B6 status and response to replacement therapy. J Oral Pathol Med 1991; 20(8): 389-91.
9
Broides A, Yerushalmi B, Levy R, Hadad N, Kaplun N, Tanner SM, et al. Imerslund-Grasbeck syndrome associated with recurrent aphthous stomatitis and defective neutrophil function. J Pediatr Hematol Oncol 2006; 28(11): 715-9.
10
Scully C, Porter S. Oral mucosal disease: Recurrent aphthous stomatitis. Br J Oral Maxillofac Surg 2008; 46(3): 198-206.
11
Barnadas MA, Remacha A, Condomines J, de Moragas JM. Hematologic deficiencies in patients with recurrent oral aphthae. Med Clin (Barc) 1997; 109(3): 85-7.
12
Burgan SZ, Sawair FA, Amarin ZO. Hematologic status in patients with recurrent aphthous stomatitis in Jordan. Saudi Med J 2006; 27(3): 381-4.
13
Khademi H, Shaikhiany J. Comparission of serum zinc level in recurrent patients and normal individuals. Dent Res J 2006; 2(2): 1-4.
14
Solak Tekin N, Aydemir S, Sezer T, Duysak S, Altingazar HC. Hematologic changes in patients with recurrent aphthous stomatitis. Turkiye Klinikleri J Dermatol 2007; 17(3): 150-4.
15
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه اثر مقادیر بالای آموکسی سیلین خوراکی با پنی سیلین تزریقی در درمان عفونتهای حاد دندانی
مقدمه: نظر به مشکلات و عوارض ناشی از تزریق پنیسیلین و با توجه به اثرات مثبت تجویز آموکسی سیلین خوراکی با دوز بالا برای بیماران دچار عفونت حاد دندانی که پس از انجام یک مطالعه اولیه (Pilot study) در بیماران حاصل گردید، وظیفه خود دانستیم که طی یک تحقیق راهی علمی و عملی را برای جلوگیری از تزریق پنیسیلین بدست آوریم، لذا هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر مقادیر بالای آموکسیسیلین خوراکی با پنیسیلین تزریقی در درمان عفونتهای حاد دندانی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی که مسائل اخلاقی آن مورد تایید و تصویب کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی مشهد قرار گرفت، 56 بیمار با تشخیص عفونت حاد دندانی انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تقسیم گردیدند. پس از اخذ رضایت نامه کتبی، بیماران گروه اول (کنترل) با پنیسیلین G تزریقی درمان شدند و بیماران گروه دوم (تجربی) با مقادیر بالای آموکسی سیلین خوراکی (2 گرم 3 بار در روز) درمان گردیدند. کلیه بیماران به فواصل 24 ساعت و 48 ساعت (یا 72 ساعت) و یک هفته بعد مورد معاینه و ارزیابی قرار می گرفتند و در هر جلسه وضعیت تب و دمای بدن، شدت درد، تورم و رنگ پوست آنها ثبت می شد. معیار بهبود و پاسخ به درمان عاری بودن از تب، درد و قرمزی و به حداقل رسیدن تورم بوده و در غیر این صورت درمان ناموفق تلقی می شد. در توصیف داده ها از آمار توصیفی در جداول توزیع فراوانی و در تحلیل داده ها از آزمون من ویتنی و دقیق فیشر استفاده گردید. سطح معنیدار 5% در نظر گرفته شد.
یافتهها:25 بیمار در گروه کنترل و 26 بیمار در گروه تجربی بهبود یافتند. طبق نتیجه آزمون من ویتنی و دقیق فیشر اختلاف معنیداری بین درمان با پنیسیلین تزریقی و مقادیر بالای آموکسی سیلین وجود نداشت. (0639/0=P 0219/0=X2)
نتیجه گیری: با توجه به تحقیق انجام شده می توان گفت آموکسی سیلین خوراکی با مقدار بالا درمان دارویی انتخابی در عفونت های حاد دندانی است که ضمن جلوگیری از بروز مشکلات و عوارض ناشی از تزریق پنیسیلین همچون درد و ناراحتی و آنافیلاکسی، اثراتی حداقل معادل آن دارد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1265_2398eeccecf96ce8b94f00ab9f54f0bd.pdf
2009-09-23
197
206
10.22038/jmds.2009.1265
آموکسی سیلین خوراکی با مقادیر بالا
پنیسیلین تزریقی
عفونت های حاد دندانی
عباس
جوادزاده بلوری
abbas_javadzadeh@yahoo.com
1
دانشیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
فرامرز
بابازاده
2
مربی گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
مسعود
شیعه زاده
3
دستیار تخصصی گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
زهره
دلیرثانی
dalirsaniz@mums.ac.ir
4
استادیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
Fonseca RJ. Oral and Maxillofacial Surgery. 1st ed. Philadelphia: W.B. Saunders Co; 2000. P. 77-8.
1
Robertson D, Simth AJ. The microbiology of the acute dental abscess. J Med Microbiol 2009; 58(2): 155-62.
2
Gómez J, García-Vázquez E, Martínez Pérez M, Martínez Lage J, Gónzalez Tortosa J, Pérez Espejo MA, et al. Brain abscess. The experience of 30 years. Med Clin (Barc) 2008; 130(19): 736-9. (Spanish)
3
Farrier JN, Kittur MA, Sugar AW. Necrotising fascilitis of the submandibular region: A complication of odontogenic origin. Br Dent J 2007; 202(10): 607-9.
4
Jan Hupp JR, Ellis E III, Tucker MR. Contemporary Oral and Maxillofacial Surgery. 5th ed. St. Louis: Mosby Co; 2008. P. 291, 292, 304, 317.
5
Topazian RG, Goldberg MH, Hupp JR. Oral and Maxillofacial Infections. 4th ed. Philadelphia: W.B. Saunders Co; 2002. P. 99-111.
6
Hardman JG, Limbird LE. Goodman and Gilman‘s the Pharmacological Basis of Therapeutics. 10th ed. New York: Mcgraw-Hill; 2001. P. 1189-206.
7
Munson PL, Mueller RA, Breese GR. Principles of Pharmacology: Basic Concepts and Clinical Applications. 1st ed. New York: A Hodder Arnold Publication; 1996. P. 1351-66.
8
Sweetman SC. Martindle’s Complete Drug Reference. 3rd ed. London: Pharmaceutical Press; 2002. P. 149-50, 157-9, 239-40.
9
Little JW, Falace D, Miller C, Rhodus NL. Dental Management of the Medically Compromised Patient. 5th ed. Missouri: Mosby Co; 1997. P. 122.
10
Little JW, Falace D, Miller C, Rhodus NL. Dental Management of the Medically Compromised Patient. 7th ed. Missouri: Mosby Co; 2008. P. 29.
11
Lewis MA, MacFarlane TW, McGowan DA. Antibiotic susceptibilities of bacteria isolated from acute dentoalveolar abscesses. J Antimicrob Chemother 1989; 23(1): 69-77.
12
Cruciani A. Clinical trial of an amoxicillin and a tetracycline in dental infections. Minerva Stomatol 1978; 27(3): 185-94. (Italian)
13
Lewis MA, MacFarlane TW, McGowan DA. A microbiological and clinical review of the acute dentoalveolar abcess. Br J Oral Maxillofac Surg 1990; 28(6): 359-66.
14
Siminoski K. Persistent fever due to occult dental infection: Case report and review. Clin Infect Dis 1993; 16(4): 550-4.
15
Hazir T, Fox LM, Nisar YB, Fox MP, Ashraf YP, Macleod WB, et al. Ambulatory short-course high-dose oral amoxicillin for treatment of severe pneumonia in children: A randomised equivalency trial. Lancet 2008; 321(9606): 49-56.
16
Santolaya de P ME. Acute otitis Media: Diagnosis and treatment. Rev chilena Infectol 2007; 24(4): 297-300.
17
Arguedas A, Emparanza P, Schwartz RH, Soley C, Guevara S, de Caprariis PJ, et al. A randomized, multicenter, double blind, double dummy trial of single dose azithromycin versus high dose amoxicillin for treatment of uncomplicated acute otitis media. Pediatr Infect Dis J 2005; 24(2): 153-61.
18
Garbutt J, St Geme JW, May A, Storch GA, Shackelford PG. Developing community-specific recommendations for first-line treatment of acute otitis media: Is high-dose amoxicillin necessary. Pediatrics 2004; 114(2): 342-7.
19
Poachanukoon O, Kitcharoensakkul M. Efficacy of cefditoren pivoxil and amoxicillin/clavulanate in the treatment of pediatric patients with acute bacterial rhinosinusitis in Thailand: A randomized, investigator blinded, controlled trial. Clin Ther 2008; 30(10): 1870-9.
20
Gras-Le Guen C, Boscher C, Godon N, Caillon J, Denis C, Nguyen JM, et al. Therapeutic amoxicillin levels achieved with oral adminstration in term neonates. Eur J Clin Pharmacol 2007; 63(7): 657-62.
21
Mandel GL, Bennett J, Dolin R. Principles and Practice of Infectious Diseases. 6th ed. Churchill Livingstone: Elsevier; 2004. P. 966.
22
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه تاثیر ترکیب نپروکسن-آزیترومایسین با پیروکسیکام-آزیترومایسین بر پیشگیری از عوارض ناشی از خارج کردن دندان عقل نهفته
مقدمه: با توجه به موارد زیاد جراحی دندان عقل نهفته و شایع بودن درد و عوارض جانبی بعد از آن و اهمیت اقدامات پیشگیرانه برای کاهش این عوارض و همچنین وجود منابعی که تاثیر مثبت استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و آنتیبیوتیکها را به صورت پروفیلاکتیک بر التیام پس از جراحیهای دندان و جراحیهای پریودونتال تایید نمودند، این تحقیق به منظور بررسی تاثیر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و آنتیبیوتیک بر میزان درد و عوارض جانبی پس از جراحی دندان عقل نهفته، بر روی مراجعین به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی و دو کلینیک خصوصی جراحی در شهر تهران در سال 88-1387 انجام شد.
مواد و روشها:ملاحظات اخلاقی این تحقیق مورد تایید و تصویب کمیته اخلاق در پژوهشهای پزشکی دانشکده دندانپزشکی آزاد اسلامی قرار گرفت.تحقیق به روش کارآزمایی بالینی اسپلیت ماوس دو سوکور بر روی 31 بیمار در محدوده سنی 27-17 سال که اندیکاسیون خارج نمودن دندان عقل نهفته بصورت دو طرفه با درجه سختی یکسان را داشتند، انجام گرفت. تاثیر ترکیب پیروکسی کام-ازیترومایسین (سمت شاهد) و ناپروکسن-ازیترومایسین (سمت مورد) بر درد، تورم، تریسموس، عفونت و حفره خشک در زمانهای مختلف پس از جراحی بررسی و ثبت گردید. تغییرات شاخصهای فوق در دو گروه با آزمونهای آماری من-ویتنی (Mann Whitney) و تی دانشجویی (Student's t test) مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
یافتهها: از 60 نمونه مورد بررسی 24 نمونه جراحی مربوط به فک بالا و 36 نمونه جراحی مربوط به فک پایین بود. میزان درد در زمانهای پیگیری در گروه شاهد کمتر از گروه مورد بود (001/0P<). میزان تورم نیز در زمانهای پیگیری در گروه شاهد کمتر از گروه مورد بود (001/0P<). میزان حداکثر باز شدن دهان در زمانهای پیگیری در گروه شاهد بیشتر از گروه مورد بود (001/0P<). در هیچ یک از نمونهها عفونت مشاهده نگردید. در یک مورد حفره خشک در بیماران مشاهده شد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از پیروکسیکام بصورت پروفیلاکسی میزان درد، تورم و تریسموس را کاهش داده و از نپروکسن موثرتر میباشد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1266_f5daabbb3f35250a9b428aeb88895ed1.pdf
2009-09-23
207
214
10.22038/jmds.2009.1266
نپروکسن
پیروکسیکام
ضد درد
آزیترومایسین
آنتیبیوتیک
دندان عقل نهفته
افشین
حراجی
dr.a.haraji@dentaliau.ir
1
استادیار گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
LEAD_AUTHOR
اسحق
لاسمی
elasemi@yahoo.com
2
دانشیار گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران
AUTHOR
رضا
زارع
zarer@mums.ac.ir
3
استادیار گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
زهرا
ناطقی
4
دندانپزشک
AUTHOR
Kaban LB, Pogrel MA, Perrot DH .Complications in Oral and Maxillofacial Surgery. 1st ed. Philadelphia: W. B. Sounders Co; 1997. P. 60-6.
1
Tetash P, Wagner W. Operation Extraction of Wisdom Teeth. 1st ed. Munchen: Wolf Publication; 1985. P.
2
Miloro M. Petersons Principles of Oral and Maxillofacial Surgery. 2th ed. Canada: BC Decker In; 2004. P.
3
Barden J, Edwards JE, McQuay HJ, Wiffen PJ, Moore RA. Relative efficacy of oral analgesics after third molar extraction. Br Dent J 2004; 197(7): 407-11.
4
Wakeling HG, Barry PC, Butler PJ. Post-operative analgesia in dental day case surgery. A comparison between Feldene Melt (piroxicam) and diclofenac suppositories. Anaesthesia 1996; 51(8): 784-6.
5
Rikhotso E, Ferretti C. Prophylactic antibiotic use in oral surgery-a review of current concepts. SADJ 2002; 57(10): 408-13.
6
Savoge MG, Henry MA. Preoperative nonsteroidal anti-inflammatory agents: Review of the literature. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 2004; 98(2): 146-52.
7
Graziani F, Corsi L, Fornai M, Antonioli L, Toneil M, Cei S, et al .Clinical evaluation of piroxicam-FDDF and azithromycin in the prevention of complication associated with impacted lower third molar extraction. Pharmacol Re 2005; 52(6): 485-90.
8
Gee JK. Therapeutic use of corticosteroids in dentistry. Areview. NY State Dent J 1974; 40(2): 89-96.
9
National institute of dental research and office of medical applications: national conference summery. Booklet Harry N. Abrams, INC. Publisher. NEWYORK 1979; P. 2
10
Ellis E, Hupp JR .Tucker MR .Contemporary Oral and Maxillofacial Surgery. 4th ed. St. Louis: Mosby Co 2003. P. 185-91.
11
Fernando S, Hili CM, Walker R. A randomised double blind comparative study of low level laser therapy following surgical extraction of lower third molar teeth. Br J Oral Maxillofacl Surg 1993; 31(3): 170-2.
12
White RP Jr, Shugars DA, Shafer DM, Laskin DM, Buckley MJ, Phillips C. Recovery after third molar surgery: Clinical and health related quality of life outcomes. J Oral Maxillofac Surg 2003; 61(5): 535-44.
13
Hupp JR. Prevention and management of surgical complication. In: Ellis E, Hupp JR, Tuckar MR. Contemporary Oral and Maxillofacial Surgery. 5th ed. St. Louis: Mosby Co; 2008. P. 197-8.
14
Rakprasitkul S, Pairuchvej V. Mandibular third molar surgery with primary closure and tube drian. Int J Oral Maxillofac Surg 1997; 26(3): 187-90.
15
Selcuk E, Gome M, Apaydin S, Kose T, Tugiular I. The postoperative analgesic efficacy and safety of piroxicam (FDDF) and naproxen sodium. Int J Clin Pharmacol Res 1998; 18(1): 21-9.
16
Hutchinson GL, Crofts SL, Gray IG. Preoperative piroxicam for postoperative analgesia in dental surgery. Br J Anaesth 1990; 65(4): 500-3.
17
Dolci G, Ripari M, Pacifici L, Umile A. Analgesic efficacy and the tolerance for piroxicam-beta-cyclodextrin compared to piroxicam, paracetamol and placebo in the treatment of postextraction dental pain]. Minerva Stomatol 1993; 42(5): 235-41.
18
MaliziaT, Batoni G, Ghelardi E, Baschiera F, Graziani F, Blandizzi C, et al. Interaction between piroxicam and azithromycin during distribution to human periodontal tissues. J Periodontol 2001; 72(9): 1151-6.
19
Heasman PA, Jacobs DJ.A clinical investigation into the incidence of dry socket. Br J Oral Maxillofac Surg 1984; 22(2): 115-22.
20
Field EA, Speechley JA, Rotter E, Scott J. Dry socket incidence compared after a 12 year interval. Br J Oral Maxillofac Surg 1985; 23(10): 419-27.
21
Larsen PE. Alveolar osteitis after surgical removal of impacted mandibular third molars. Identification of the patient at risk. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1992; 73(4): 393-7.
22
Bouloux GF, Steed MB, Perciaccante VJ. Complications of third molar surgery. Oral Maxillofac Surg Clin North Am 2007; 19(1): 117-28.
23
Peterson LJ. Antibiotic prophylaxis against wound infections in oral and maxillofacial surgery. J Oral Maxillofac Surg 1990; 48(1): 617-20.
24
Ishihama K, Kimura T, Yasui Y, Komaki M, Ota Y. Azitromycin as prophylaxis for the prevention of postoperative infection in imoacted mandibular third-molar surgery. J Infect Chemother 2006: 12(1): 31-5.
25
Gomi K, Yashima A, Iino F, Kanazashi M, Nagano T, Shibukawa N, et al. Drug concentration in inflamed periodontal tissues after systemically administered azithromycin. J Periodontol 2007; 78(5): 918-23.
26
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمانهای مختلف آلودگی با بزاق در آزمایشگاه
مقدمه: از موثرترین روشهای پیشگیری از پوسیدگی دندان، استفاده از فیشورسیلانت میباشد، اما استفاده از فیشورسیلانت بخاطر احتمال آلودگی با بزاق در حین کار با مشکلاتی همراه است، لذا هدف از این مطالعه ارزیابی میزان ریزنشت فیشورسیلانت در شرایط ایزوله و مدت زمانهای مختلف آلودگی با بزاق و مقایسه آنها با یکدیگر بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 92 عدد دندان پرمولر سالم انسان در چهار گروه 23 تایی مورد مطالعه قرار گرفت. یک شیار عمودی در سمت باکال دندانها ایجاد شد. در گروه اول سیلنت تراپی تحت شرایط ایزوله انجام گردید، در گروه دوم، سوم و چهارم پس از شستشوی اسید، شیار بترتیب به مدت 5، 10 و 15 ثانیه با بزاق آلوده شده و سپس خشک گردید و سیلنت روی آن قرار گرفت. سپس دندانها 2000 دور در دستگاه ترموسیکل قرار گرفته سپس به مدت 24 ساعت در محلول فوشین غوطهور شدند. میزان نفوذ رنگ در حدفاصل دندان و رزین پس از برش دندانها در بعد باکولینگوالی، به کمک استریومیکروسکوپ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج در نرم افزار SPSS با ویرایش 15 با استفاده از آزمونهای Kruskal-Wallis، Mann-Whitney تحلیل شد.
یافتهها: در این مطالعه گروه اول با 9/60% عدم ریزنشت و بدون ریزنشت درجه چهار بهتر از دیگر گروهها بود. به ترتیب در گروههای دوم، سوم و چهارم، ریزنشت بیشتر میشد ولی بین ریزنشت سیلنت در شرایط ایزوله و آلوده شده با بزاق به مدت 5 ثانیه تفاوت معنیداری وجود نداشت (8/0P=).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه به نظر میرسد آلودگی با بزاق پس از شستن اسید (قبل خشک کردن) به مدت 5 ثانیه مشکلی را از لحاظ ریزنشت فیشورسیلانت ایجاد نخواهد کرد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1267_72fe20fe2c1c71f480164c9453f23ca6.pdf
2009-09-23
215
222
10.22038/jmds.2009.1267
ریزنشت
فیشورسیلانت
آلودگی با بزاق
علیرضا
حیدری
a1001heidari@gmail.com
1
استادیار گروه دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
LEAD_AUTHOR
یاسر
صافی
2
استادیار گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
AUTHOR
حسین
انصاری
3
مربی گروه آمار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
AUTHOR
سحر
موحد
4
دندانپزشک
AUTHOR
1. Pinkham JR. Pediatric Dentistry: Infancy Through Adolescence. 4th ed. China: Elsevier Co; 2005. P.
1
2. Thomson JL, Main C, Gillespie FC, Stephen KW. The effect of salivary contamination on fissure sealant-enamel bond strength. J oral Rehabil 1981; 8(1): 11-8.
2
3. Hebling J, Feigal RJ. Use of one bottle adhesive as an intermediate bonding layer to reduce sealant microleakage on saliva-contaminated enamel. Am J Dent 2000; 13(4): 187-91.
3
4. Duangthip D, Lussi A. Microleakage and penetration ability of resin sealant versus bonding system when applied following contamination. Pediatr dent 2003; 25(5): 505-11.
4
5. Duangthip D, lussi A. Effects of application techniques and fissure types on the in vitro performance of two fissure sealants. Am J dent 2004; 17(2): 137-42.
5
6. Barroso JM, Torres CP, Lessa FC, Pecora JD, Palma-Dibb RG, Borsatto MC. Shear bond strength of pit-and-fissure sealants to saliva-contaminated and noncontaminated enamel. J dent Child (chic) 2005; 72(3): 95-9.
6
7. Saayman CM, Grobler SR, Rossouw RJ, Oberholzer TG. Effect of saliva contamination on microleakage of a bonding system. SADJ 2005; 60(3): 111-2.
7
8. Hevinga MA, Opdam NJ, Frencken JE, Bronkhort EM, Truin GJ. Microleakage and sealant penetration in contaminated carious fissures. J Dent 2007; 35 (12): 909-14.
8
9. Yazici AR, Tuncer D, Dayangac B, Ozgunaltay G, Onen A. the effect of salvia contamination on microleakage of an etch-and-rinse and a self-etching adhesive. J Adhes dent 2007; 9(3): 305-9.
9
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه استحکام خمشی دو روش لحیمکاری معمولی و Cast to در پروتزهای ثابت با استفاده از فلزات بیس
مقدمه: تحقیقات در زمینه لحیمکاری معمولی آلیاژهای بیس نشان میدهد که لحیمکاری این نوع آلیاژها غیرقابل پیش بینی است و از حساسیت تکنیکی بسیار بالایی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی روش Cast to (کستینگ برای بار دوم) و مقایسه استحکام خمشی آن با روش لحیمکاری معمولی بود.
مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی تجربی، تعداد 30 نمونه الگوی فلزی استوانه ای به طول 60 میلیمتر و قطر 3 میلیمتر از آلیاژ بیس Super cast تهیه شد. هر نمونه توسط دیسک کروم- کبالت به دو قطعه مساوی 30 میلیمتری تقسیم شد. سپس نمونهها به دو گروه 30 تایی تقسیم شدند. در گروه اول، نمونهها بر روی ایندکس گچی با فاصله 3/0 میلیمتر (به اندازه ضخامت یک کارت ویزیت) قرار گرفتند. سپس این فاصله با آکریل دورالی پر شد و عمل لحیمکاری روی این15 نمونه انجام گردید. در گروه دوم، بعد از ایجاد آندرکات مناسب در انتهای هر قطعه، نمونهها توسط آکریل دورالی به هم وصل شدند. به مرکز هر نمونه، اسپرویی با گیج 10 و طول 12 میلیمتر وصل شد و نمونهها مجدداً تحت عمل سیلندرگذاری و ریخته گری با آلیاژ Super cast قرار گرفتند. تست خمش سه نقطه ای توسط دستگاه اینسترون Zwick صورت گرفت و دادهها توسط آزمون کای دو و t آنالیز شدند.
یافتهها: مقایسه استحکام خمشی دو روش لحیمکاری معمولی و روش Cast to نشان داد که استحکام خمشی روش Cast to اختلاف آماری معنیداری با روش لحیمکاری معمولی ندارد. بررسی پراکندگی مقادیر استحکام خمشی در هر دو گروه انجام شد و نشان داد که پراکندگی مقادیر تست استحکام خمشی در گروه لحیمکاری معمولی بر اساس ضریب تغییرات 5/1 برابر گروه Cast to بود.
نتیجه گیری: در این مطالعه،بر اساس یافتهها مشخص شد که استحکام خمشی روش Cast to در آلیاژهای بیس قابل مقایسه با روش مرسوم لحیمکاری میباشد و نتایج حاصل از روش Cast to نسبت به روش مرسوم لحیمکاری قابل پیش بینی تر است.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1268_7594a53d79f53b736f9c669ebdeeccca.pdf
2009-09-23
223
230
10.22038/jmds.2009.1268
استحکام خمشی
فلز بیس
لحیمکاری
cast to
مریم
رضایی دستجردی
dr.rezaeei@yahoo.com
1
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل
LEAD_AUTHOR
جلیل
قنبرزاده
ghanbarzadej@mums.ac.ir
2
دانشیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
محمدرضا
صابونی
sabunimr@mums.ac.ir
3
دانشیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
کامران
امیریان
4
استادیار گروه پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل
AUTHOR
حبیب الله
اسماعیلی
esmailyh@mums.ac.ir
5
دانشیار آمار زیستی دانشکده پزشکی و مرکز تحقیقات نوزادان دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
Rosenstiel SF, Land MF, Fujimoto J. Contemporary Fixed Prosthodontics. 4th ed. China: Mosby CO; 2006. P. 843-67.
1
Gegauff AG, Rosenstiel SF. The seating of one-piece fixed partial dentures. J Prosthet Dent 1989; 62(3): 292-7.
2
Celland NL, Carr AB, Gilat A. Comparison of strains transferred to a bone stimulant as-cast & post soldered implant frameworks for a five-implant-supported fixed prosthesis. J Prosthodont 1996; 5(3): 193-200.
3
Carr AB, Brantley WA. Characterization of noble metal implant cylinders: As received cylinders and cast interfaces with noble metal alloys. J Prosthet Dent 1996; 75(1): 77-85.
4
Anusavice KJ, Okabe T, Galloway SE, Hoyt DJ, Morse PK. Flexure test evaluation of presoldered base metal alloys. J Prosthet Dent 1985; 54(4): 507-17.
5
Staffanou RS, Radke RA, Jendresen MD. Strength properties of soldered joints from various ceramic-metal combinations. J Prosthet Dent 1980; 43(1): 31-9.
6
Townsend LW, Vermilyea SG, Griswold WH. Soldering non-noble alloys. J Prosthet Dent 1983; 50(1): 51-3.
7
Galindo DF, Ercoli C, Graser GN, Tallents RH, Moss ME. Effect of soldering on metal-porcelain bond strength in repaired porcelain-fused-to-metal castings. J Prosthet Dent 2001; 85(1): 88-94.
8
Anusavice KJ. Phillip's science of Dental Materials. 11th ed. Philadelphia: W.B. Saunders CO; 2003. P. 608-18.
9
Romero GG, Engelmeier R, Powers JM, Canterbury AA. Accuracy of three corrective techniques for implant bar fabrication. J Prosthet Dent 2000; 84(6): 602-7.
10
Luk HW, Pow EH, Mcmillan AS, Hui CF. A double casting technique to minimize distortion when constructing fixed partial dentures on implants. J Prosthet Dent 2004; 91(1): 93-6.
11
Zupancic R, Legat A, Funduk N. Tensile strength and corrosion resistance of brazed and laser-welded cobalt-chromium alloy joints. J Prosthet Dent 2006; 96(4): 273-82.
12
Nikellis I, Levi A, Zinelis S. Effect of soldering on the metal-ceramic bond strength of a Ni-Cr base alloys. J Prosthet Dent 2005; 94(5): 435-9.
13
Butson TJ, Nicholls JI, Ma T, Harper RJ. Fatigue life of preceramic soldered and post ceramic soldered joints. Int J Prosthodont 1993; 6(5): 468-74.
14
Chaves M, Vermilyea SG,Papazoglou E, Brantley WA. Effects of three soldering techniques on the strength of high-palladium alloy solder joints. J Prosthet Dent 1998; 79(6): 677-84.
15
Wiskott HW, Nicholls JI, Belser UC. Fatigue resistance of soldered joints: A methodological study. Dent Mater 1994; 10(3): 215-20.
16
Waddell JN, Payne AG, Swain MV. Physical and metallurgical considerations of failures of soldered bars in bar attachment systems for implant over dentures: A review of the literature. J Prosthet Dent 2006; 96(4): 283-8.
17
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثر پلیمورفیسم ژن سایتوکاین های پیشالتهابی در بیماری پریودنتیت مهاجم ژنرالیزه
مقدمه: پریودنتیت مهاجم یک بیماری چند عاملی است که در حضور باکتری ها و تحت تأثیر فاکتورهای محیطی و ژنیتیکی ایجاد می شود و باعث کاهش عملکرد بافت های نگهدارنده دندان در سنین زیر سی سال می شود. سایتوکاینهای پیش التهابی با شرکت در پدیده التهاب در پاسخ ایمنی فرد به پاتوژن های پریودنتال نقش دارند. پیشنهاد شده است پلیمورفیسم ژن سایتوکاینها می تواند در پاسخ ایمنی فرد و در نتیجه در پاتوژنز پریودنتال مؤثر باشد. این مطالعه به بررسی ارتباط پلیمورفیسم ژن IL-1β+3954C/T، IL-1α-889C/T و TNF-α-308G/A به عنوان مهمترین سایتوکاینهای پیش التهابی در پریودنتیت مهاجم می پردازد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی که مسائل اخلاقی آن مورد تایید و تصویب کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی مشهد قرار گرفت، بعد از گرفتن نمونه خون وریدی از بازوی بیماران (تعداد=65) و افراد سالم (تعداد=60) مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد، DNA آنها در پژوهشکده بوعلی استخراج گردید و توسط تکنیک PCR-RFLP پلیمورفیسم ژن آنها تعیین گردید. داده ها توسط نرم افزار SPSS با ویرایش 15 مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته ها:IL-1β: ژنوتایپ CT، CC و TT در بیماران به ترتیب 6/39 %، 4/60% و 0% و در افراد سالم به ترتیب 7/41% ؛ 50% و 30/8% بدست آمد. IL-1α : ژنوتایپ CT، CC و TT در بیماران به ترتیب 6/44% و 2/46% و 2/9% و در افراد سالم به ترتیب 5/46%، 2/51% و 3/2% حاصل شد. TNF-α: ژنوتایپ GA، GG و AA در بیماران به ترتیب 8/44%، 4/41% و 8/13% و در افراد سالم به ترتیب 7/46%، 50% و 3/3% بدست آمد. بین دو گروه هیچ اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: عدم ارتباط بین پلیمورفیسم های IL1α، IL1β و TNFα با بیماری پریودنتیت مهاجم در جامعه مورد مطالعه ما، استفاده از این ژن ها را به عنوان ریسک مارکر، در پریودنتیت مهاجم، مورد تردید قرار می دهد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1269_5e3147b565a1f97a4087e18d33e43b4a.pdf
2009-09-23
231
240
10.22038/jmds.2009.1269
پریودنتیت
سایتوکاین
IL1α
IL1β
TNFα و پلیمورفیسم
احمدرضا
عبادیان
1
دندانپزشک
AUTHOR
مهرداد
رادور
radvarm@mums.ac.ir
2
دانشیار مرکز تحقیقات ایمونولوژی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پژشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
عرب
arabhr@mums.ac.ir
3
دانشیار مرکز تحقیقات ایمونولوژی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پژشکی مشهد
AUTHOR
جلیل
توکل افشاری
tavakolaj@mums.ac.ir
4
دانشیار مرکز تحقیقات ایمونولوژی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پژشکی مشهد
AUTHOR
ناصر
سرگلزایی
Sargolzaeen@mums.ac.ir
5
دانشیار مرکز تحقیقات ایمونولوژی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پژشکی مشهد
AUTHOR
سلمان
قره گزلو
6
دستیار تخصصی گروه اندودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پژشکی مشهد
AUTHOR
اعظم
بروک
7
دانشجوی فوق لیسانس بیوشیمی پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پژشکی مشهد
AUTHOR
مژگان
شیرخانی
8
پریودنتیست
AUTHOR
Kinane DF, Shiba H, Hart TC. The genetic basis of periodontitis. Periodontol 2000. 2005; 39: 91-117.
1
Stashenko P. Molecular pathogenesis of periodontal disease. Soc Microbiol 1994; 5(7): 171-81.
2
McFarlane CG, Reynolds JJ, Meikle MC. The release of interleukin-1 beta, tumor necrosis factor-alpha and interferon-gamina
3
by cultured peripheral blood mononuclear cells from patients with periodontitis. J Periodont Res 1990; 25(4): 207-14.
4
Iwasaki LR, Chandler JR, Marx DB, Pandey JP, Nickel JC. IL-1 gene polymorphisms, secretion in gingival crevicular fluid,
5
and speed of human orthodontic tooth movement. Orthod Craniofac Res 2009; 12(2): 129-40.
6
Teles RP, Sakellari D, Konstantinidis A, Socransky SS, Haffajee AD.Application of the checkerboard immunoblotting
7
technique to the quantification of host biomarkers in gingival crevicular fluid. J Periodontol 2009; 80(3): 447-56.
8
Dutra WO, Moreira PR, Souza PE, Gollob KJ, Gomez RS. Implications of cytokine gene polymorphisms on the orchestration of the immune response: Lessons learned from oral diseases. Cytokine Growth Factor Rev 2009; 20(3): 223-32.
9
Takahashi K, Takingawa M, Takashiba S, Nagai A, Miyamoto M, Kurihara H, et al: Role of cytokine in the induction of adhesion molecules on cultured human gingival fibroblasts. J Periodontol 1994; 65(3): 230-5.
10
Sorensen LK, Havemose-Poulsen A, Bendtzen K, Holmstrup P. Aggressive periodontitis and chronic arthritis:
11
Blood mononuclear cell gene expression and plasma protein levels of cytokines and cytokine inhibitors. J Periodontol 2009; 80(2); 282-9.
12
Mariette X. Anti-cytokines in the treatment of inflammation. Rev Prat 2003; 53(5): 507-11.
13
Langdahl BL, Lokke E, Carstens M, Stenkjaer LL, Eriksen EF. Osteoporotic fractures are associated with an 86-base pair
14
repeat polymorphism in the interleukin-1-receptor antagonist gene but not with polymorphisms in the interleukin-1 beta gene. J Bone Miner Res 2000; 15(3): 402-14.
15
Hayashi J, Saito I, Ishikawa I, Miyasaka N. Effects of cytokines and periodontopathic bacteria on the leukocyte
16
function-associated antigen intercellular adhesion molecule 1 pathway in gingival fibroblasts in adult periodontitis. Infect
17
Immun 1994; 62(12): 5205-12.
18
Assuma R, Oates T, Cochran D, Amar S, Graves DT. 1L-1 and TNF antagonists inhibit the inflammatory response and bone loss in experimental periodontitis. J Immunol 1998; 160(1): 403-9.
19
Salvi GE, Brown CE, Fujihashi K, Kilyono H, Smith FW, Beck JD, et al. Inflammatory mediators of the terminal dentition in adult and early onset periodontitis. J Periodont Res 1998; 33(4): 212-25.
20
Bain JL, Lester SR, Henry WD, Bishop CM, Turnage AA, Naftel JP, Johnson RB. Comparative gender differences in local and systemic concentrations of pro-inflammatory cytokines in rats with experimental periodontitis. J Periodontal Res 2009; 44(1): 133-40.
21
Wilson AG, Symons JA, McDowell TL, McDevitt HO, Duff GW. Effects of a polymorphism hi TNF_a promoter on transitional activation. Proc Natl Acad Sci USA 1997; 94(7): 3195-9.
22
Turner DM, Williams DM, Sankaran D, Lazarus M, Sinnott PJ, Hutchinson IV. An investigation of polymorphism in the interleukin-10 gene promoter. Eur J Immunogenet 1997; 24(1): 1-8.
23
Hoffmann SC, Stanley EM, Darrin Cox E, Craighead N, DiMercurio BS, KoziolDE, Harlan DM, Kirk AD, Blair PJ. Association of cytokine polymorphic inheritance and in vitro cytokine production in anti-CD3/CD28-stimulated peripheral blood lymphocytes. Transplantation 2001; 72(8): 1444-50.
24
Brett PM, Zygogianni P, Griffiths GS, Tomaz M, Parkar M, D'Aiuto F, Tonetti M. Functional gene polymorphisms in aggressive and chronic periodontitis. J Dent Res 2005; 84(12): 1149-53.
25
Kinane DF, Hart TC. Genes and gene polmorphisms associated with periodontal disease. Crit Rev Oral Biol Med 2003; 14(6): 430-49.
26
Loos BG, van der Velden U, Laine ML. Genetics and periodontitis. Ned Tijdschr Tandheelkd 2008; 115(2): 87-92.
27
Kornman KS, Crane A, Wang H-Y, di Giovine FS, Newman MG, Pirk FW, et al. The interleukin-1 genotype as a severity factor in adult periodontal disease. J Clin Periodontol 1997; 24(1): 72-7.
28
Diehl SR, Wang Y, Brooks CN, Burmeister JA, Califano JV, Wang S, et al. Linkage disequilibrium of interleukin-1 genetic polymorphisms with early-onset periodontitis. J Periodontol 1999; 70(4): 418-30.
29
Hodge PJ, Riggio MP, Kinane DF. Failure to detect an association with IL-1 genotypes in European Caucasians with generalised earlyonset periodontitis. J Clin Periodontol 2001; 28(5): 430-6.
30
Kinane DF, Hodge P, Eskdale J, Ellis R, Gallagher G. Analysis of genetic polymorphisms at the interleukin-10 and tumour necrosis factor loci in early-onset periodontitis. J Periodontal Res 1999; 34(7): 379-86
31
Galbraith GMP, Steed RB, Sanders JJ, Pandey JP. Tumor necrosis factor alpha production by oral leukocytes: Influence of tumor necrosis factor genotype. J Periodontol 1998; 69(4): 428-33.
32
Craandijk J, van Krugten MV, Verweij CL, Van der Velden U, Loos BG.Tumor necrosis factor-alpha gene polymorphisms in relation to periodontitis. J Clin Periodontol 2002; 29(1): 28-34.
33
Shapira L, Schlesinger M, Bimstein E.Possible autosomal-dominant inheritance of prepubertal periodontitis in an extended kindred.J Clin Periodontol 1997; 24(6): 388-93.
34
Gore EA, Sanders JJ, Pandey JP, Palesch Y, Galbraith GM.Interleukin-1beta+3953 allele 2: Association with disease status in adult periodontitis. J Clin Periodontol 1998; 25(10): 781-5.
35
Engebretson SP, Grbic JT, Singer R, Lamster IB. GCF IL-1beta profiles in periodontal disease. J Clin Periodontol 2002; 29(1): 48-53.
36
Reinhardt RA, Masada MP, Kaldahl WB, Du Bois LM, Kornman KS, Choi JI, et al. Gingival fluid IL-1 and IL-6 levels in refractory periodontitis. J Clin Periodontol 1993; 20(3): 225-31.
37
Tracey KJ, Warren HS. Human genetics: An inflammatory issue. Nature 2004; 429(6987): 35-7.
38
McGuire MK, Nunn ME. Prognosis versus actual outcome. IV the effectiveness of clinical parameters and IL-1 genotype in accurately predicting prognoses and tooth survival. J Periodontol 1999; 70(1): 49-56.
39
Papapanou PN, Neiderud AM, Sandros J, Dahlen G. Interleukin-1 gene polymorphism and periodontal status. A Case-Control Study. J Clin Periodontol 2001; 28(5): 389-96.
40
Meisel P, Siegemund A, Dombrowa S, Sawaf H, Fanghaenel J, Kocher T. Smoking and polymorphisms of the interleukin-1 gene cluster (IL-1 a, IL-1 |3, and IL-1RN) in patients with periodontal disease. J Periodontol 2002; 73(1): 27-32.
41
Soga Y, Nishimura F, Ohyama H, Maeda H, Takashiba S, Murayama Y. Tumor necrosis factor-alpha gene (TNF-alpha) -1031/-863, -857 single-nucleotide polymorphisms (SNPs) are associated with severe adult periodontitis in Japanese. J Clin Periodontol 2003; 30(6): 524-31.
42
Akman A, Sallakci N, Kacaroglu H, Tosun O, Yavuzer U, Alpsoy E, et al. Relationship between periodontal findings and the TNF-alpha Gene 1031T/C polymorphism in Turkish patients with Behçet's disease. J Euro Acad Dermatol Venereol 2008; 22(8): 950-7.
43
Wagner J, Kaminski WE, Aslanidis C, Moder D, Hiller KA ,Christgau M, et al. Prevalence of OPG and IL-1 gene polymorphisms in chronic periodontitis. J Clin Periodontol 2007; 34(10): 823-7.
44
Armitage GC, Wu Y, Wang HY, Sorell J, di Giovine FS, Duff GW. Low prevalence of a periodontitis-associated interleukin-1 composite genotype in individuals of Chinese heritage. J Periodontol 2000; 71(2): 164-71.
45
Sakellari D, Katsares V, Georgiadou M, Kouvatsi A, Arsenakis M, Konstantinidis A. No correlation of five gene polymorphisms with periodontal conditions in a Greek population. J Clin Periodontol 2006; 33(11): 765-70.
46
Nikolopoulos GK, Dimou NL, Hamodrakas SJ, Bagos PG. Cytokine gene polymorphisms in periodontal disease: A meta-analysis of 53 studies including 4178 cases and 4590 controls. J Clin Periodontol 2008; 35(9): 754–67.
47
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی رابطه بیماری پریودنتال با بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
مقدمه: حفره دهان به عنوان منبع احتمالی پاتوژنهای تنفسی شناخته شده است و از طرفی بیماری مزمن انسدادی ریه از شایعترین بیماریهای موجود در جامعه و از مهمترین عوامل مرگ و میر به شمار میآید؛ بدین جهت ضروری است که نقش عفونتهای دهانی در بروز و پیشرفت عفونتهای تنفسی بررسی شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی ارتباط میان بیماری پریودنتال و بیماری مزمن انسدادی ریوی بود.
مواد و روشها: این مطالعه مورد-شاهدی بود که گروه مورد از 30 بیمار که به علت بیماری مزمن انسدادی ریه در بیمارستان بستری شده بودند و گروه شاهد از30 فرد مراجعهکننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد که هیچ علایمی از بیماری تنفسی را نداشتند در زمان مشابه انتخاب شدند. شاخصهای سن، جنس و استعمال دخانیات در دو گروه همگن بودند. پس از ثبت اطلاعات شخصی هر گروه، عمق پروبینگ پاکت (PPD)، از دست رفتن چسبندگی (LOA)و خونریزی هنگام پروبینگ (BOP)تعیین و دو گروه با هم مقایسه شدند. دادههای مطالعه با تستهای آماری t-test، کای دو و Kruskal Wallis و با استفاده از SPSS تحلیل گردید.
یافتهها: سن متوسط بیماران در گروه شاهد 5±54 و گروه مورد 7±53 سال بود. تعداد افراد سیگاری در گروه مورد 18 نفر (60%) و در گروه شاهد 19 نفر (3/63%) بود. میزان متوسط از دست رفتن چسبندگی (LOA) در گروه مورد mm8/0±72/5و در گروه شاهد mm5/0±92/3بود که اختلاف قابل توجهی میان گروههای مورد و شاهد وجود داشت (04/0P=).
میزان BOP در گروه مورد 12±86% و شاهد 16±71% بود (001/0P<). مقدار متوسط PPD در گروه مورد mm5/0±4و شاهد mm3/0±75/2 بود که اختلاف قابل توجهی میان دو گروه وجود داشت (01/0P=).
نتیجه گیری: بررسی دادهها نشان داد که ارتباط قابل توجهی میان بیماری پریودنتال و بیماری مزمن انسدادی ریه COPD)) وجود دارد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1270_71373725558d0cc825f49c7cc704babb.pdf
2009-09-23
241
246
10.22038/jmds.2009.1270
بیماری پریودنتال
شاخص پریودنتال
بیماری مزمن انسدادی
کاظم
فاطمی
fatemik@mums.ac.ir
1
استادیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
سید علی
بنی هاشم راد
banihashema@mums.ac.ir
2
استادیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
محمد
توحیدی
3
استاد بخش داخلی ریه بیمارستان قائم (عج) دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
سید حسین
حسینی
4
دندانپزشک
AUTHOR
Scannapieco FA, Ho AW. Potential associations between chronic respiratory disease and periodontal disease: Analysis of National Health and Nutrition Examination Survey III. J Periodontol 2001; 72(1): 50-6.
1
Mojon P, Budtz-Jorgensen E, Micheal JP, Limeback H. Oral health and history of respiratory tract infection in frail institutionalised elders. Gerodontology 1997; 14(1): 9-16.
2
Mojon P. Oral health and respiratory infection. J Can Dent Assoc 2002; 68(6): 340-5.
3
Scannapieco FA, Papadonatos GD, Dunford RG. Associations between oral conditions and respiratory disease in a national sample survey population. Ann Periodontol 1998; 3(1): 251-6.
4
Hyman JJ, Reid BC. Cigarette smoking, periodontal disease and chronic obstructive pulmonary disease . J Periodontol 2004; 75(1): 9-15.
5
Azarpazhooh A, Leake JL. Systematic review of the association between respiratory diseases and oral health. J Periodontol 2006; 77(4): 1465-82.
6
Hayes C, Sparrow D, Cohen M, Vokonas P, Garcia RI. The associations between alveolar bone loss and pulmonary function: The VA Dental longitudinal study. Ann Periodontol 1998; 3(1): 257-61.
7
Garcia RI , Nunn ME, Vokanos PS. Epidemiologic associations between periodontal disease and chronic obstructive pulmonary disease. Ann Periodontol 2001; 6(1): 71-7.
8
Trepanning MS. The relationship between infections and chronic respiratory diseases: An overview. Ann Periodontol 2001; 6(1): 66-70.
9
Trepenning MS, Taylor GW, Lopatin De, Kerr CK, Domingoez BL, Loesche WJ. Aspiration pneumonia: Dental and oral risk factors in an older veteran population. J Am Geriatr Soc 2001; 49(5): 557-63.
10
Kowalski M, Kowalska E, Split M, Split W, Wierzbickaerszt FA, Pawlicki L, et al. Assessment of periodontal state in patients with chronic obstructive pulmonary disease part II Pol Merkur Lekarski 2005; 19(12): 537-41.
11
Hamalaines P, Suominen H, Keskinen M, Meurman JH. Oral health and reduction in respiratory capacity in a cohort of community-dwelling elderly people: A population-based 5-year follow up study. Gerodontology 2004; 21(4): 209-15.
12
Katancik JA, Kritcheusky S, Weyoant RY, Corby P, Bretz W, Crapo RO, et al. Periodontitis and airway obstruction. J Periodontol 2005; 76(II suppl): 2161-7.
13
Scannapieco FA, Bush RB, Paju S. Associations between periodontal disease and risk for nosocomial bacterial pneumonia and chronic obstructive pulmonary disease. A systematic review. Ann Periodontol 2003; 8(1): 54-69.
14
Fourrier F, Duvivier B, Boutigny H, Roussel-Delvallez M, Chopin C. Colonization of dental plaque: A source of nosocomial infections in intensive care unit patients. Crit Care Med 1998; 26(2): 301-8.
15
Russell SL, Boylan RG, Kaslick RS, Scannapieco FA, Katz RV. Respiratory pathogen colonization of the dental plaque of institutionalized elders. Spec Care Dentist 1999; 19(3): 128-34.
16
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر جویدن آدامس بر شاخص پلاک دندانی در غیاب اقدامات بهداشتی
مقدمه: امروزه جویدن آدامس یکی از عادات متداول بسیاری از افرادمیباشد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه تاثیر دو نوع آدامس حاوی و فاقد ساکاروز بر تجمع پلاک دندانی در غیاب اقدامات بهداشتی دهان بود.
مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمائی بالینی با طرح مقاطع، که مسائل اخلاقی آن مورد تایید و تصویب کمیته اخلاق در پژوهشهای پزشکی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد خوراسگان قرار گرفت. میزان تجمع پلاک با استفاده از شاخص LÖe و Silness در سه پریود چهار روزه (با فواصل دو هفته استراحت) در بیست دانشجوی دندانپزشکی داوطلب اندازه گیری شد. داوطلبان در غیاب اقدامات بهداشتی در دو پریود اول به ترتیب روزانه تعداد پنج عدد آدامس اربیت (فاقد ساکاروز) و، آدامس الیپس (حاوی ساکاروز) را به مدت بیست دقیقه بعد از صرف وعدههای غذائی اصلی و میان وعدهها جویدند. پریود سوم بدون مصرف آدامس انجام شد. تحلیل یافتهها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و LSD انجام گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد، در غیاب اقدامات بهداشتی دهان، هر دو نوع آدامس به طور معنیداری باعث کاهش تجمع پلاک میشوند (001/0>(P. مقایسه میانگین تجمع پلاک دندانها در دو گروه آدامس حاوی ساکاروز و فاقد ساکاروز نشان داد که آدامس فاقد ساکاروز به طور معنیداری در کاهش تجمع پلاک دندانی از آدامس حاوی ساکاروز موثرتر بوده است (001/0>P).
نتیجه گیری: اگرچه تاثیر آدامس فاقد ساکاروز به طور معنیداری نسبت به آدامس حاوی ساکاروز در کاهش تجمع پلاک دندانی بیشتر است، جویدن آدامس حتی از نوع حاوی ساکاروز در غیاب اقدامات بهداشتی دهان نیز موجب کاهش تجمع پلاک دندانی میشود.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1271_29598544339da5994050dee657b8e551.pdf
2009-09-23
247
254
10.22038/jmds.2009.1271
پلاک دندانی
آدامس
بهداشت دهان
مریم
کرمی نوگورانی
maryam_karami@yahoo.com
1
استادیار گروه دندانپزشکی کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد خوراسگان
LEAD_AUTHOR
وحید
اصفهانیان
2
استادیار گروه پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد خوراسگان
AUTHOR
محمدرضا
سلطانی
3
دندانپزشک
AUTHOR
Slade GD. Epidemiology of dental pain and dental caries among children and adolescents. Community Dent Health2001; 18(4): 219-27.
1
Marthaler TM. Changes in dental caries 1953-2003. Caries Res 2004; 38(3): 173-81.
2
Winter GB. Epidemiology of dental caries. Arch Oral Biol 1990; 35 Suppl: 1S-7S.
3
Zero DT. Are sugar substitutes also anticariogenic? J Am Dent Assoc 2008; 139 Suppl: 9S-10S.
4
Karami Nogourani M, Safaian Ghasemi H, Ahmadi A, Pursina F, Narimani T. The effects of four commercial chewing gums on pH, bacterial count and streptococcus mutans of saliva. The journal of Islamic Dental Association of Iran 2005; 17(2): 40-7. (Persian)
5
Karami Nogourani M, Banihashemi M. The effect of chewing gum on dental plaque accumulation [Doctorate Thesis]. Iran. Islamic Azad University khorasgan branch; 2007. (Persian)
6
Hanham A, Addy M. The effect of chewing sugar-free gum on plaque regrowth at smooth and occlusal surfaces. J Clin Periodontol 2001; 28(3): 255-7.
7
Mäkinen KK, Isotupa KP, Mäkinen PL, Söderling E, Song KB, Nam SH, et al. Six-month polyol chewing-gum programme in kindergarten-age children: A feasibility study focusing on mutans streptococci and dental plaque. Int Dent J 2005; 55(2): 81-8.
8
Autio JT, Courts FJ. Acceptance of xylitol chewing gum regimen by preschool children and teachers in a head start program: A pilot study. Pediatr Dent 2001; 23(1): 71-4.
9
Thaweboon S, Thaweboon B, Soo-Ampon S. The effect of xylitol chewing gum on mutans streptococci in saliva and dental plaque. Southeast Asian J Trop Med Public Health 2004; 35(4): 1024-7.
10
Edgar WM. Sugar substitutes, chewing gum and dental caries-a review. Br Dent J 1998; 184(1): 29-32.
11
Pizzo G, Licata ME, La Cara M, Pizzo I, Guiglia R, Melilli D. The effects of sugar-free chewing gums on dental plaque regrowth: A comparative study. J Dent 2007; 35(6): 503-8.
12
Van Loveren C. Sugar alcohols: What is the evidence for caries-preventive and caries-therapeutic effects? Caries Res 2004; 38(3): 286-93.
13
Stookey GK. The effect of saliva on dental caries. J Am Dent Assoc 2008; 139: 11S-17S.
14
Burt BA, Eklund SA. Dentistry, Dental Practice, and the Community. 5th ed. Philadelphia: W.B. Saunders Co; 2004. P. 189.
15
Loesche WJ, Grossman NS, Earnest R, Corpron R. The effect of chewing xylitol gum on the plaque and saliva levels of Streptococcus mutans. J Am Dent Assoc 1984; 108(4): 587-92.
16
Barnes VM, Santarpia P, Richter R, Curtis J, Xu T. Clinical evaluation of the anti-plaque effect of a commercial chewing gum. J Clin Dent 2005; 16(1): 1-5.
17
Wennerholm K, Arends J, Birkhed D, Ruben J, Emilson CG, Dijkman AG. Effect of xylitol and sorbitol in chewing-gums on mutans streptococci, plaque pH and mineral loss of enamel. Caries Res 1994; 28(1): 48-54.
18
Isotupa KP, Gunn S, Chen CY, Lopatin D, Mäkinen KK. Effect of polyol gums on dental plaque in orthodontic patients. Am J Orthod Dentofacial Orthop 1995; 107(5): 497-504.
19
Twetman S, Stecksén-Blicks C. Effect of xylitol-containing chewing gums on lactic acid production in dental plaque from caries active pre-school children. Oral Health Prev Dent 2003; 1(3): 195-9.
20
Beiswanger BB, Boneta AE, Mau MS, Katz BP, Proskin HM, Stookey GK. The effect of chewing sugar-free gum after meals on clinical caries incidence. J Am Dent Assoc 1998; 129(11): 1623-6.
21
Szöke J, Bánóczy J. Effect of after-meal sucrose-free gum-chewing on clinical caries. SADJ 2005; 60(6):
22
Dong YM, Pan YC, Wang DM, Cao CF. Effect of chewing sugar-free gum after sucrose challenge on dental plaque pH in situ. Zhonghua Kou Qiang Yi Xue Za Zhi 2003; 38(6): 423-5.
23
Karami Nogourani M, Hoseinzade SH, Taheri Sh. The comparison between the effects of two kinds of chewing gum on xerostomia in hemodialitic patients [Doctorate Thesis]. Iran. Islamic Azad University khorasgan branch; 2008. (Persian)
24
Hoerman KC, Gasior EJ, Zibell SE, Record D, Flowerdew G. Effect of gum chewing on plaque accumulation. J Clin Dent 1990; 2(1): 17-21.
25
Cosyn J, Verelst K. An efficacy and safety analysis of a chlorhexidine chewing gum in young orthodontic patients. J Clin Periodontol 2006; 33(12): 894-9.
26
ORIGINAL_ARTICLE
گزارش یک مورد بازسازی لب تحتانی با استفاده از فلپ زبانی
مقدمه:لب پائین جزء ساختارهای بسیار مهم در زیبایی صورت و فانکشن حفره دهان می باشد. این جزء حیاتی در معرض صدمات تروماتیک و یا تخریب در اثر ضایعات بدخیم می باشد که بازگرداندن فانکشن و زیبایی این جزء مهم بسیار حیاتی می باشد. هدف از این مطالعه، معرفی روش بازسازی لب پائین با استفاده از فلپ زبانی بود.
یافته ها:خانم 40 ساله در اثر سانحه رانندگی دچار تخریب بخش عظیمی از لب پائین شده بود که به بیمارستان شهید کامیاب مراجعه نمود و در سه مرحله جراحی بازسازی لب پائین با استفاده از فلپ زبانی صورت پذیرفت.
نتیجه گیری:آشنایی با فلپ های موضعی خصوصاً فلپ زبانی که بعلت خونرسانی فوق العاده برای بازسازی نواحی آسیب دیده مناسب است، بسیار مهم می باشد. با استفاده از زبان بعنوان محل دهنده پیوند موفقیت بالایی را در بازسازی ها می توان بدست آورد.
https://jmds.mums.ac.ir/article_1272_363cc0ca2839e8a86f0d72f8a8246937.pdf
2009-09-23
255
258
10.22038/jmds.2009.1272
بازسازی
لب پائین
فلپ زبانی
امین
راه پیما
rahpeymaa@mums.ac.ir
1
استادیار گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
AUTHOR
مجید
عشق پور
eshghpourm@mums.ac.ir
2
دستیار تخصصی گروه جراحی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
LEAD_AUTHOR
Kim YK, Yeo HH, Kim SG. Use of the tongue flap for intraoral reconstruction: A report of 16 cases. J Oral Maxillofac Surg 1998; 56(6): 716-9.
1
Klopp CT, Schurter M. The surgical treatment of cancer of the soft palate and tonsil. Cancer 1956; 9(6): 1239-43.
2
Jackson IT. Use of tongue flaps to resurface lip defects and close palatal fistulae in children. Plast Reconstr Surg 1972; 49(5): 537-41.
3
Bakamjian V. Use of tongue flaps in lower-lip reconstruction. Br J Plast Surg 1964; 17: 76-87.
4
Guerrero-Santos J, Altamirano JT. The use of lingual flaps in repair of fistulas of the hard palate. Plast Reconstr Surg 1966; 38(2): 123-8.
5
Batchelor AG, Palmer JH. A novel method of closing a palatal fistula: The free facial flap. Br J Plast Surg 1990; 43(3): 359-61.
6
Vaughan ED, Brown AE. The versatility of the lateral tongue flap in the reconstruction of defects of the oral cavity. Br J Oral Surg 1983; 21(1): 1-10.
7
Busic N, Bagatin M, Boric V. Tongue flaps in repair of large palatal defects. Int J Oral Maxillofac Surg 1989; 18(5): 291-3.
8
Campbell DA. Fistulae in the hard palate following cleft palate surgery. Br J Plast Surg 1962; 15: 377-84.
9
Fonseca RJ. Oral and Maxillofacial Surgery. 1st ed. Philadelphia: W.B. Saunders Co; 2000. P. 375-8.
10
Yano K, Hosokawa K, Kubo T. Combined tongue flap and V-Y advancement flap for lower lip defects. Br J Plast Surg 2005; 58(2): 258-62.
11