مقایسه دو نوع تراش مارژین در مقاومت به شکست رستوریشن‏های تمام سرامیکی IPS e.max

احمدزاده, اسداله; گل محمدی, فرنوش

doi:10.22038/jmds.2015.3629

مقایسه دو نوع تراش مارژین در مقاومت به شکست رستوریشن‏های تمام سرامیکی IPS e.max

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه جندی شاپور اهواز، ایران

² استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ایران

10.22038/jmds.2015.3629

چکیده

مقدمه: یکی از مشکلات روکش‏های تمام سرامیکی، امکان شکستن آنها در برابر نیروهای اکلوزالی است. هدف از این تحقیق مقایسه مقاومت به شکست روکش‏های تمام سرامیکی IPS e.max در دو ختم تراش چمفر و شولدر بود.
مواد وروش‏ها: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی، بر روی یک دندان پرمولار اول ماگزیلا مارژین چمفر ˚50 (8/0 میلی‏متر) تراشیده شد و 20 بار توسط پلی وینیل سایلوکسان قالب‏گیری شد. سپس مارژین چمفر به شولدر ˚90 با عمق 1میلی‏متر تبدیل شد. پس از قالب‏گیری، دای‏های رزینی تهیه شد. از دای‏های رزینی به منظور تهیه دای استون قالب‏گیری شد. 20 روکش Press و 20 روکش ZirCAD بر روی دای استون‏ها تهیه و روی دای‏های رزینی سمان شد. سپس نمونه‏ها در دستگاه Universal testing machine تحت فشار قرار گرفتند. داده‏ها توسط آزمون آماری One-way ANOVA بررسی شدند.
یافته‏ ها: میانگین مقاومت به شکست در گروه چمفر ZirCAD، 1426 نیوتن، در گروه شولدر ZirCAD، 3/1361 نیوتن، در گروه چمفر Press، 9/1059 نیوتن و در گروه شولدر Press، 8/1295 نیوتن بود. تفاوت معنی‏داری بین گروه‏ها از نظر مقاومت به شکست مشاهده نشد (095/0P=).
نتیجه گیری: در صورت پرسلن‏گذاری، طرح ختم تراش بر استحکام فشاری روکش‏های تک واحدی خلفی IPS e.max تاثیری نمی‏گذارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparison of Fracture Resistance in Two Marginal Designs in IPS e.max Restorations

نویسندگان [English]

Asadollah Ahmadzadeh ¹
Farnoosh Golmohammadi ²

¹ Assistant Professor, Dept of Prosthodontics, School of Dentistry, Ahwaz University of Medical Sciences, Ahwaz, Iran

² Assistant Professor, Dept of Prosthodontics, School of Dentistry, Kermanshah University of Medical Sciences,

چکیده [English]

Introduction: One of the problems of all ceramic restorations is their probable fracture against the occlusal force. The aim of the present study was to compare the effect of two marginal designs (shoulder & chamfer) on the fracture resistance of all ceramic restorations, IPS e.max.
Materials & Methods: On an extracted first maxillary premolar, a chamfer 50' margin (0.8 mm) was prepared. Twenty impressions were taken using polyvinyl siloxane. Then the chamfer was converted into shoulder 90' (1 mm). After impressing, epoxy resin dies were fabricated. Impressions of each epoxy resin die were taken and poured with die stone. Next, twenty Press crowns and twenty Zircad crowns were made on stone dies and cemented on resin dies. After that, samples underwent a fracture test with a universal testing machine. Data were analyzed by one-way ANOVA test.
Results: The mean value of fracture resistance was 1426N, for the chamfer Zircad samples 1361.3N, for the shoulder Zircad samples 1059.9N, for the chamfer Press samples and 1295.8N, for the shoulder Press samples. The One-way ANOVA test revealed no difference among the groups (P=0.095).
Conclusion: After porcelain application, marginal design does not affect fracture resistance of single IPS e.max posterior crowns.

کلیدواژه‌ها [English]

chamfer
shoulder
fracture resistance
marginal design
all ceramic
IPS e.max

اصل مقاله

مقدمه

با توجه به درخواست بیماران برای داشتن ترمیم‏های مشابه با دندان‏های طبیعی، به ویژه از نقطه نظر زیبایی، استفاده از ترمیم‏های تمام سرامیک رواج روزافزونی یافته است. مزیت دیگر روکش‏های تمام سرامیک در مقایسه با روکش متال- سرامیک، نبود فلز در ساختار آنها است; زیرا جزء فلزی این رستوریشن‏ها می‏تواند سبب بروز مشکلاتی از قبیل سمیت شیمیایی، کروژن، تغییر رنگ لثه و ایجاد واکنش‏های آلرژیک نسبت به برخی فلزات از جمله نیکل شود. همچنین دستیابی به تطابق رنگ ایده‏آل در این رستوریشن‏ها مشکل است. به همین خاطر اقبال عمومی به سمت روکش‏های تمام سرامیکی میل نموده است.⁽¹⁾ دو مزیت اصلی روکش‏های تمام سرامیکی زیبایی و زیست سازگاری بالای آنها است.⁽²⁾ در سال‏های اخیر رستوریشن‏های تمام سرامیک برای ترمیم دندان‏های خلفی استفاده شدند. شکست بعضی از روکش‏ها در اثر نیروهای حین جویدن بر روی مولر و پرمولر به علت مقاومت مکانیکی پایین روکش‏های تمام سرامیکی رخ می‏دهد که یکی از خصوصیات ذاتی سرامیک است. روش‏های مختلفی جهت تقویت رستوریشن‏های سرامیکی وجود دارد، از جمله این روش‏ها، تقویت سرامیک‏ها با کریستال‏های اکسید آلومینیوم، لوسایت، لیتیوم دی سیلیکات و زیرکونیا می‏باشد.^(4و3) مواد سرامیکی در مقابل استرس‏های کششی بسیار حساسند و مقاومت مکانیکی آنها به نحو بارزی متاثر از وجود خطوط سطحی و حباب‏های داخلی می‏باشد. چنین نواقصی ممکن است محلی جهت شروع ترک باشند. خود این پدیده نیز تحت تاثیر عواملی چون طراحی مارژین، ضخامت رستوریشن، استرس‏های باقیمانده، تخلخل، شدت، جهت و تناوب نیروهای وارده، ضریب کشسانی اجزای رستوریشن، نواقص اینترفاشیال بین رستوریشن و سمان و شرایط محیط دهان قرار می‏گیرد.⁽⁵⁾

در برخی مطالعات، استفاده از مارژین رادیال شولدر و در برخی، استفاده از مارژین چمفر عمیق برای حداکثر مقاومت به شکست توصیه شده است. از جمله جلالیان و همکارش⁽⁶⁾ بیان کردند که در رستوریشن‏های تمام سرامیکی Inceram مقاومت به شکست در مارژین شولدر کمتر از چمفر است. در مطالعه‏ای دیگر جلالیان و همکارش⁽⁷⁾ نشان دادند که مقاومت به شکست روکش‏های خلفی زیرکونیایی تهیه شده با CAD/CAM در مارژین شولدر کمتر از چمفر است. Di Iorio و همکارانش⁽⁸⁾ در بررسی تاثیر طراحی دو نوع مارژِین شولدر و چمفر در مقاومت به شکست کور روکش‏های تمام سرامیکی Procera به این نتیجه رسیدند که مقاومت به شکست در مارژین شولدر بیش از چمفر است.

De Jager و همکارانش⁽⁹⁾ با آنالیز اجزای محدود نحوه توزیع استرس روکش‏های تمام سرامیکی تهیه شده با CAD/CAM، به این نتیجه رسیدند که در ترمیم‏های خلفی، استفاده از تراش‏های چمفر همراه با طوقه فلزی، مناسب‏تر است. Cho و همکارانش⁽¹⁰⁾ در بررسی تاثیر متغیر‏های ختم تراش بر دقت لبه‏ای و مقاومت به شکست روکش‏های سرامیکی تقویت شده با کامپوزیت، نشان دادند که گر چه میزان فاصله لبه‏ای در ختم تراش‏های چمفر بیش از شولدر است ولی مقاومت به شکست در انواع چمفر به طور چشمگیری بالاتر از شولدر می‏باشد.

Potiket و همکارانش⁽¹¹⁾ به بررسی مقاومت به شکست دندان‏های ترمیم شده با سیستم‏های مختلف تمام سرامیکی پرداختند. نتایج این مطالعه نشان داد که مقاومت به شکست ختم تراش شولدر با عمق 1 میلی‏متر و زاویه داخلی Round end برای دندان‏های طبیعی که با کراون‏های تمام سرامیکی ترمیم می‏شوند، قابل مقایسه با سایر رستوریشن‏ها است.

یکی از انواع رستوریشن‏های تمام سرامیکی، IPS-empress است; که فاز کریستالی کور آن در نوع IPS e.max press دی سیلیکات لیتیوم و در نوع IPS e.max zircad زیرکونیا می‏باشد. سپس جهت تهیه روکش نهایی این کور‏ها با IPS e.max ceram پرسلن‏گذاری می‏شوند.⁽²⁾

در مورد طراحی مارژین در مقاومت به شکست رستوریشن‏های تمام سرامیکی مطالعات متعددی برای انواع این رستوریشن‏ها از جمله Inceram انجام شده است، اما در مورد مقاومت به شکست و طراحی مارژین روکش‏های IPS-empress مطالعات کمی صورت گرفته است.

با توجه به اختلاف نظر مطالعات قبلی در مورد طراحی مارژین رستوریشن‏های تمام سرامیکی، این مطالعه به بررسی مقایسه‏ای دو نوع تراش مارژین (چمفر و شولدر) در مقاومت به شکست رستوریشن‏های تمام سرامیکی IPS e.max پرداخت.

مواد و روش‏ها

مطالعه حاضر، مطالعه‏ای آزمایشگاهی می‏باشد که در آن از یک دندان پرمولار اول فک بالا که فاقد پوسیدگی و ترک بود، استفاده شد. با فرز Round end cylinder الماسی با قطر 6/1 میلی‏متر، ختم تراش چمفر 50 درجه با عمق 8/0 میلی‏متر تراشیده شد. جهت استحکام، سطح اکلوزال به صورت چند وجهی تراشیده شد. (تصویر 1 الف) سپس بر روی دندان مانت شده یک لایه موم قرار داده شد و بر روی موم، مطابق تصویر 2 دو استاپ تعبیه گردید. سپس بر روی آن تری اختصاصی ساخته شد و با پلی وینیل سایلوکسان (Zhermack, Italy) از نوع Regular قالب تهیه شد. این کار 20 بار تکرار شد. سپس قالب‏‏ها با اپوکسی رزین (Exakto-form, Germany) ریخته شد. و 20 دای رزینی با تراش چمفر تهیه شد. سپس ختم تراش چمفر همان دندان با استفاده از فرز الماسی استوانه‏ای (Flat end cylinder) به قطر 1 میلی‏متر به شولدر 90 درجه (با عمق 1 میلی‏متر) تغییر یافت. حین تغییر ختم تراش دقت شد که فقط طرح ختم تراش تغییر یابد و عمق تراش افزایش پیدا نکند. (تصویر 1-ب) مجدداً 20 قالب پلی وینیل سایلوکسان گرفته شد و 20 عدد دای رزینی از این قالب‏ها تهیه گردید.

الف ب

تصویر 1 : الف: ختم تراش چمفر ب: ختم تراش شولدر

تصویر 2 : قرار دادن دو لایه موم و ایجاد استاپ قبل از ساخت تری قالب‏گیری

تصویر 3 : بررسی تطابق مارژین نمونه‏ها قبل از سمان کردن با استفاده از میکروسکوپ الکترونی

سپس با ماده قالب گیری پلی وینیل سایلوکسان از هر دای اپوکسی رزین قالبی تهیه و با گچ استون تیپ چهار (GC Fujirock, E. U) ریخته شد و بر روی دای استون‏ها به غیر از یک میلی‏متری مارژین لاک زده شد. بدین ترتیب چهل عدد دای رزینی و چهل عدد دای از جنس استون تیپ چهار تهیه شد. در نهایت، روکش‏های IPS e.max بر روی دای استون‏ها تهیه گردید.

روش تهیه روکش IPS e.max از نوع Press به این صورت بود که ابتدا کور موم گذاری شد، ضخامت موم 8/0 میلی‏متر بود که نسبت به کور رستوریشن‏های متال-سرامیک قطورتر است. (ضخامت با گیج موم کنترل شد.) سپس کورهای مومی اسپروگذاری شدند. اسپروها جهت سیلندرگذاری IPS-empress نسبت به اسپروی رستوریشن متال-سرامیک قطورتر بوده و با زاویه مستقیم به الگوی مومی متصل شدند. جهت سیلندرگذاری از سیلندر مخصوص خود دستگاه استفاده شد. سیلندر تا دمای 800 درجه سانتیگراد تحت حرارت قرار گرفت تا الگوی مومی تبخیر و حذف شود. شمش سرامیکی به وسیله انبرک آلومینیایی وارد اسپرو شد و ریختگی در کوره مخصوص قرار گرفت. بعد از گرم کردن تا درجه حرارت 920 درجه سانتیگراد، سرامیک نرم شده به آرامی و تحت خلا داخل مولد Press شد. بعد از فشرده کردن، سطح رستوریشن با ذرات معلق در هوا سایش و اسپرو قطع شد، سپس کور بر روی دای منطبق گردید.⁽²⁾ پس از آن، کور درون مایع Invex (دارای پایه اسید هیدروفلوریک) به مدت 10-30 دقیقه غوطه ور شد. پس از آن فریم با آب شستشو داده شده و خشک شد. مجدداً فریم با فشار 2-1 بار اکسید آلومینیوم سند بلاست شد و پس از خشک شدن، با استفاده از پودر پرسلن دنتین و انامل (IvoclarVivadent) پرسلن‏گذاری شد.⁽²⁾

اما روش تهیه روکش‏های با کور ZirCAD بدین صورت بود که دای‏ها در دستگاه CAD-CAM اسکن شدند، ضخامت نهایی کورها 5/0 میلی‏متر در نظر گرفته شد. پس از تراش توسط دستگاه، کورها درون کوره Sintering به مدت چهار ساعت در دمای 1480 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. در نهایت بر روی کور‏های آماده شده یک لایه Zirliner به کار برده و پس از پخته شدن، با استفاده از پودر پرسلن دنتین و انامل (IvoclarVivadent) پرسلن‏گذاری شد.⁽²⁾ کلیه پرسلن‏گذاری‏ها توسط یک تکنسین انجام گردید.

بدین ترتیب در نهایت 10 نمونه با روکش IPS e.max از جنس ZirCAD بر روی ختم تراش چمفر، 10 نمونه با روکش IPS e.max از جنس Press بر روی ختم تراش چمفر، 10 نمونه با روکش IPS e.max از جنس ZirCAD بر روی ختم تراش شولدر و 10 نمونه با روکش
IPS e.max از جنس Press بر روی ختم تراش شولدر داشتیم.

پس از تهیه روکش‏ها، ضخامت آنها با استفاده از گیج یکسان سازی شد.⁽¹²⁾ سپس تطابق آنها بر روی دای رزینی با استفاده از استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 100 بررسی شد (SEM (Leo 1500VP, Germany 2002 تا در نهایت به 40 کراون IPS e.max قابل قبول رسیدیم.⁽¹³⁾ (تصویر 3) سپس کراون‏ها با سمان رزینی Panavia F 21 سمان شدند. پس از سمان کردن، اضافات سمان خارج شد و نمونه‏ها درون سالین در درجه حرارت اتاق به مدت 24 ساعت نگه داری شدند.⁽⁶⁾

تست فشار توسط ماشین تست یونیورسال (Gotech AI-700LAC, Arsona, USA) انجام شد. به هر نمونه توسط یک Ball از جنس Stainless steel به قطر 5 میلی‏متر، به مرکز سطح اکلوزال و به موازات محور طولی دندان با سرعت 1 میلی‏متر در دقیقه نیرو وارد شد (تصویر 4). نیرو از صفر نیوتن شروع شد و تا زمانی که شکست رخ دهد، ادامه یافت.^(8-6) داده‏های نیروهای شکست، با استفاده از نرم افزار به طور اتوماتیک ثبت گردید. نمونه‏ها توسط مشاهده مستقیم، جهت بررسی محل شکست بررسی شد. از آزمون آماری One-way ANOVA به منظور مقایسه مقادیر استحکام شکست در چهار گروه استفاده شد.

تصویر 4 : انجام تست فشار توسط ماشین تست یونیورسال

یافته‏ ها

میانگین مقاومت به شکست در گروه چمفر ZirCAD، 1426 نیوتن، در شولدر ZirCAD، 3/1361 نیوتن، در گروه چمفر Press، 9/1059 نیوتن و در شولدر Press، 8/1295 نیوتن بود. میانگین و انحراف معیار نیروی منجر به شکست در هر یک از چهار گروه در جدول 1 آمده است. One-sample Kolmogorov-smirnov test نشان داد که داده‏ها از توزیع نرمال تبعیت می‏کردند. آزمون آماری One way ANOVA اختلاف آماری معنی‏داری را بین گروه‏ها نشان نداد (095/0P=).

محل شکست هر یک از نمونه‏ها به صورت چشمی بررسی شد. در گروه چمفر ZirCAD در سه نمونه، شکست در کور و پرسلن رخ داد و سایر شکست‏ها منحصراً در پرسلن بود. در گروه شولدر ZirCAD در دو نمونه، شکست در کور و پرسلن رخ داد و سایر شکست‏ها منحصراً در پرسلن بود. در گروه چمفر Press، کلیه شکست‏ها در کور و پرسلن رخ داد و تنها در دو نمونه شکست فقط در پرسلن رخ داد. در گروه شولدر Press، کلیه شکست‏ها در کور و پرسلن رخ داد.

جدول 1 : میانگین و انحراف معیار نیروی منجر به شکست در هر یک از چهار گروه(بر حسب نیوتن)

	میانگین	انحراف معیار	P-value
چمفر ZirCAD	1426	35/163	095/0
شولدر ZirCAD	3/1361	76/386
چمفر Press	9/1059	96/113
شولدر Press	8/1295	26/413

بحث

یکی از مشکلات بزرگ روکش های تمام سرامیک، امکان شکستن آنها در برابر نیروهای اکلوزالی و لترالی است.⁽¹⁴⁾ در این تحقیق که جهت مقایسه میزان مقاومت به شکست روکش های تمام سرامیکی Press و ZirCAD در دو نوع ختم تراش چمفر و شولدر انجام گرفت، میانگین مقاومت به شکست در گروه های مختلف معنادار نبود.

بر طبق کاتالوگ و داده‏های شرکت ایوکلار مقاومت در برابر شکنندگی در شمش (Ingot)‏های Press، 75/2 مگاپاسکال و مقاومت به شکست در شمش (Ingot)‏های ZirCAD، 6 مگاپاسکال بیان شده است. به عبارت دیگر مقاومت به شکست در Ingot‏های ZirCAD تقریباً دو برابر مقاومت به شکست در Ingot‏های Press می‏باشد.

در مطالعه حاضر مقاومت به شکست در دو گروه Press و ZirCAD تقریباً مشابه بود. علت این امر را می‏توان بدین صورت توضیح داد که به دلیل پرسلن‏گذاری نمونه‏ها، شکست در گروه ZirCAD پیش از آنکه در کور رخ دهد، در پرسلن رخ داده بود. همچنین ضخامت کور در گروه Press طبق دستورالعمل شرکت ایوکلار 8/0 میلی‏متر می‏باشد و در گروه ZirCAD ضخامت کورها 5/0 میلی‏متر در نظر گرفته شد. این تفاوت در ضخامت نیز می‏تواند تا حدی نزدیک شدن میزان استحکام فشاری دو گروه را توضیح دهد. از این رو می‏توان گفت در صورت پرسلن‏گذاری در نمونه‏های IPS e.max طرح ختم تراش، بر استحکام فشاری روکش‏های تک واحدی خلفی تاثیری نمی‏گذارد. گرچه در دو مطالعه‏ای که توسط جلالیان و همکاران^(7و6) انجام شد، مقاومت به شکست کور Inceram و نیز کورهای زیرکونیایی در ختم تراش چمفر بیشتر از شولدر بود. و یا در مطالعه Di Iorio و همکاران⁽⁸⁾، مقاومت به شکست Sintered alumina cores که توسط سیستم CAD/CAM ساخته شده بودند، در ختم تراش شولدر بیشتر از چمفر بود. در این صورت می توان گفت که پرسلن گذاری بر نتایج تحقیقات اثرگذار است و چه بسا نتایج مطالعات بالا نیز در صورت پرسلن گذاری متفاوت می‏بود.

ضریب کشسانی مواد ساپورت‏کننده کور بر مقاومت به شکست کور تاثیر می‏گذارند.⁽¹⁶⁾ به همین علت در این مطالعه از دای‏های اپوکسی رزین استفاده شد که بهتر از دای‏های برنجی هستند.⁽¹⁷⁾

تفاوت دیگر در شرایط کلینیکی طبیعت شناخته شده باند بین سمان‏های چسباننده و مواد دای می‏باشد. عاقلانه است که تصور کنیم عدم وجود لایه هیبرید در حد فاصل عاج-سمان، بر رفتار بیومکانیکال روکش-دای مداخله می‏کند. گر چه این فاکتور به طور یکسانی بین گروه‏ها وجود دارد و بنابراین مقایسه بین دو گروه امکان‏پذیر است.

Gibbs و همکارانش⁽¹⁸⁾ به بررسی حداکثر نیروی Clenching پرداختند. در این مطالعه، نیروی Clenching افراد بالغ که دچار فقدان دندان‏های خلفی بودند، با حداکثر نیروی Clenching افراد دارای دندان‏های سالم مقایسه شد. متوسط نیروی Clenching برای افراد بالغ دچار فقدان دندان‏های خلفی 462 نیوتن (با دامنه‏ای از 98 تا 1031 نیوتن) و در افراد سالم 720 نیوتن (با دامنه‏ای از 244 تا 1243 نیوتن) تخمین زده شد.

با توجه به اینکه میزان مقاومت به شکست در چهار گروه بسیار بالاتر از نیروی داخل دهان است، بنابراین هر دو نوع ختم تراش و دو نوع کور می‏توانند به طور موفقیت‏آمیزی استفاده شوند و جایگزین مناسبی برای روکش‏های متال سرامیک هستند. از آنجایی که اختلاف آماری معنی‏داری از نظر مقاومت به شکست در این دو نوع ختم تراش وجود نداشت، می‏توان در صورت استفاده از سیستم Press، از هر دوی این ختم تراش‏ها در دندان‏های خلفی به طور موفقیت آمیزی استفاده نمود.

در پایان پیشنهاد می‏شود تحقیق مشابهی بدون پرسلن‏گذاری انجام شود تا مقاومت به شکست کورها را با هم مقایسه نماید، همچنین تحقیق مشابهی بر روی دندان سانترال انجام شود تا مقاومت به شکست سیستم IPS-Empress در دندان‏های قدامی مشخص شود.

نتیجه گیری

با توجه به اینکه هر دو نوع ختم تراش چمفر و شولدر و دو نوع کور ZirCAD و Press، مقاومت بالایی در برابر شکست داشتند می‏توان نتیجه گرفت که هر دو نوع ختم تراش و هر دو نوع کور در کلینیک قابل استفاده هستند و از نظر استحکام فشاری در روکش‏های تک واحدی خلفی مزیتی نسبت به یکدیگر ندارند.

تشکر و قدردانی

مقاله برگرفته از پایان نامه با شماره 92187 از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان است. در پایان از جناب آقای دکتر احمدزاده که امکان انجام این طرح را در لابراتوار شخصی خویش فراهم نمودند ، کمال تشکر را داریم.

مراجع

Jung YS, Lee JW, Choi YJ, AhnJS,Shin SW, Huh JB. A study on the in-vitro wear of the natural tooth structure by opposing zirconia or dental porcelain. J AdvProsthodont 2010; 2(3):111-5.
Rosenstiel SF, Land MF, Fujimoto J. Contemporary Fixed Prosthodontics. 4^th ed. St. Louis: Mosby Co; 2006. P. 774-90.
Barath VS, Faber FJ, Westland S, Niedermeier W. Spectrophotometric analysis of all-ceramic materials and their interaction with luting agents and different backgrounds. Adv Dent Res 2003; 17(1): 55-60.
Komine F, Tomic M, Gerds T, Strub JR. Influence of different adhesive resin cements on the fracture strength of aluminum oxide ceramic posterior crowns. J Prosthet Dent 2004; 92(4): 359-64.
Webber B, McDonald A, Knowles J. An in vitro study of the compressive load at fracture of procera all ceram crowns with varying thickness of veneer porcelain. The Journal of Prosthetic Dentistry 2003; 89(2): 154-60.
Jalalian E, Aletaha NS. The effect of two marginal designs (chamfer and shoulder) on the fracture resistance of all ceramic restorations, Inceram: An in vitro study. J Prosthodont Res 2011; 55(2): 121-5.
Jalalian E, Atashkar B, Rostami R. The effect of preparation design on the fracture resistance of zir-conia crown copings (Computer Associated Design/Computer Associated Machine, CAD/CAM System. J Dent Tehran University of Medical Sciences 2011; 8(3): 123-9.
Di Iorio D, Murmura G, Orsini G, Scarano A, Caputi S. Effect of margin design on the fracture resistance of Procera all ceram cores: An in vitro study. J Contemp Dent Pract 2008; 9(2): 1-8.
De Jager N, Pallav P, Feilzer AJ. The influence of design parameters on the FEA-determined stress distribution in CAD–CAM produced all-ceramic dental crowns. Dental Materials 2005; 21(3): 242-51.
Cho L, Choi J, Jin Yi Y, Jin Park C. Effect of finish line variants on marginal accuracy and fracture strength of ceramic optimized polymer/fiber-reinforced composite crowns. J Prosthet Dent 2004; 91(6): 554-60.
Potiket N, Chiche G, Finger IM. In vitro fracture strength of teeth restored with different all-ceramic crown systems. J Prosthet Dent 2004; 92(5): 491-5.
Kassen As, Osama A, EI-Mowafy O. Fatigue resistance and microleakage of CAD/CAM ceramic and composite molar crowns. J Prosthodont 2012; 21(1): 28-32.
Yeo IS, Yang JH, Lee JB. In vitro marginal fit of three all-ceramic crown systems. J Prosthet Dent 2003; 90(5): 459-64.
Cunningham J. Dental Material. 20^th ed. London: Mc GrawHill; 2005. P. 567-89.
Rammersberg P, Eickemeyer G, Pospiech P. Fracture resistance on posterior metal free polymer crowns. J Prosthet Dent 2000; 84(3): 14-32.
Scherrer S, De Rijk W. The fracture resistance of all-ceramic crowns on supporting structures with different elastic moduli. The International Journal of Prosthodontics 1992; 6(5): 462-7.
Ayad MF. Effect of the crown preparation margin and die type on the marginal accuracy of fiber-reinforced composite crowns. J Contemp Dent Pract 2008; 9(2): 9-16.
Gibbs CH, Anusavice KJ, Young HM, Jones JS, Esquivel-Upshaw JF. Maximum clenching force of patients with moderate loss of posterior tooth support: A pilot study. J Prosthet Dent 2002; 88(5): 498-502.