2024-03-29T14:28:40Z
https://jmds.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=165
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
بررسی مقایسه¬ای مقاومت به شکست دو نوع کوپینگ سرامیکی آلومینا
احمدحسن
آهنگری
کیانوش
ترابی
میلاد
معتمدی
سعید
صالحی
مقدمه: سرامیکها با وجود زیبایی مطلوب و استحکام در مقابل فشار، به صورت ذاتی شکننده بوده و در برابر استرسهای کششی و چرخشی ضعیف میباشند. In-Ceram Alumina نوعی سرامیک تقویت شده با آلومینا میباشد که به عنوان ماده کور رستوریشنها به کار میرود. سیستم سرامیکی Turkom-Cera ساخته شده از آلومینا با خلوص بالا، از یک روش ساده جهت ساخت رستوریشنها بهره میبرد. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت به شکست کوپینگهای ساخته شده توسط این دو سیستم بود.
مواد و روش ها: برای انجام طرح، 40 نمونه دای برنجی ساخته و به دو گروه 20تایی تقسیم شد. برای ساخت کوپینگها، از دایهای برنجی قالبگیری شده و دایهای گچی تهیه گردید. مطابق دستورالعمل کارخانههای سازنده، برای هر یک از دو سیستم مورد بررسی Turkom-Cera و In-Ceram Alumina، 20 عدد کوپینگ سرامیکی ساخته و بر روی دایهای مخصوص خود سمان شده و به مدت یک هفته در رطوبت 100% نگهداری شدند. سپس برای انجام تست Load to fracture در دستگاه Universal testing machine قرار گرفته و نیرو با سرعت mm/min 5/0 بر آنها وارد شده و نیروی وارده در زمان شکست هر نمونه توسط دستگاه ثبت گردید. پس از جمع آوری داده ها، از آزمون t-test جهت آنالیز آماری استفاده گردید.
یافتهها: میانگین نیروی لازم برای شکستن کوپینگهای Turkom-Cera برابر با 484±1273 نیوتن و برای کوپینگهای In-Ceram Alumina برابر با 3/218±1079 نیوتن بود. بیشترین و کمترین نیروی ثبت شده برای گروه اول به ترتیب 2490 نیوتن و 530 نیوتن بود، در حالی که این اعداد برای گروه دوم به ترتیب برابر با 1490 نیوتن و 714 نیوتن ثبت شد. بر اساس آنالیز t-test با در نظر گرفتن 05/0P< تفاوت معنی داری بین دو گروه یافت نشد.
نتیجه گیری: با توجه به آمار مشابه از نظر آماری برای هر دو گروه، میتوان مقاومت به شکست کوپینگهای سرامیکی Turkom-Cera را قابل مقایسه با In-Ceram Alumina در نظر گرفته و در نتیجه طیف گسترده ای از موارد تجویز را برای این سیستم انتظار داشت.
مقاومت به شکست
کوپینگ سرامیکی
آلومینا
Turkom-Cera
In-Ceram Alumina
2011
09
23
147
156
https://jmds.mums.ac.ir/article_954_eac93056f0985054d26af071d591d2c5.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
کاربرد تحلیل پاسخهای رتبه ای طولی در درمان دارویی اختلالات روانی بر بیماری لیکن پلان دهانی
حبیب الله
اسماعیلی
محمدتقی
شاکری
فاطمه
سلمانی
هادی
جباری نوقابی
زهره
دلیرثانی
مقدمه:در بسیاری از تحقیقات علوم پزشکی برای بیان سیر بیماری و تأثیر درمان از مطالعات طولی استفاده میشود. در مطالعات طولی پاسخها به طور مکرر اندازهگیری میشوند. چنانچه پاسخها به صورت رتبهای و طولی باشند، روشهای ویژه آماری برای تحلیل آن باید به کار
برده شود. در این مطالعه قصد داریم ضمن بررسی و انتخاب بهترین روشهای آماری موجود، تأثیر درمان اختلال روانی بر بهبود بیماری لیکن پلان دهانی را با همین شیوه، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم.
مواد و روشها:در این مطالعه از دادههای مربوط به 45 بیمار مبتلا به لیکنپلان دهانی که در یک مطالعه کارآزمایی بالینی در دانشکده دندانپزشکی مشهد شرکت داشتند، استفاده شد. برای تحلیل پاسخهای رتبهای این مطالعه از تابع پیوند لوجیت بهره بردیم. مدل اثرات تصادفی و مدل اثرات ثابت مدلهای بکار رفته بودند.
یافتهها:نتایج نشان داد مدل اثر تصادفی نسبت به مدل اثر ثابت دارای دقت بالاتری بوده است. با استفاده از مدل اثر تصادفی زمان و نوع اختلال اثر معنیداری در مدل داشتند. اما متغیر درمان در مدل اثر تصادفی معنیدار نبود. در حالی که در مدل اثر ثابت معنیدار بود.
نتیجه گیری: در تحلیل این گونه دادهها، استفاده از مدلهای اثرات تصادفی در تحلیل دادههای طولی با مقیاس رتبهای پیشنهاد میگردد.
مطالعه طولی
پاسخ رتبهای
مدل اثر تصادفی
لیکن پلان
اختلالات روانی
2011
09
23
157
164
https://jmds.mums.ac.ir/article_955_9b8a5b4b3c7c3dd1a4e4a09edb677190.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
بررسی میزان استرس دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد (ایران) و عوامل مرتبط با آن، در سال تحصیلی 88-87
مجید
اکبری
امیرحسین
نجات
سید مهدی
دستورانی
آرمیتا
روحانی
مقدمه: دانشجویان رشته دندانپزشکی علاوه بر استرسهای محیط آموزشی در معرض استرسهای محیط بالینی نیز قرار میگیرند. در صورتی که استرسهای روانی طولانی مدت شود و یا بدون درمان باقی بماند، منجر به سمپتومهای روانی و سمپتومهای جسمی میگردد. با این حال
تحقیقات اندکی برای سنجش میزان استرس در دانشجویان دندانپزشکی ایران صورت گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی میزان استرس در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به تفکیک سال تحصیلی و جنسیت و نیز مشخصسازی عوامل مرتبط با آن بود.
مواد و روشها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی در بین دانشجویان مقطع بالینی دانشکده دندانپزشکی مشهد، در سال تحصیلی 88-87 صورت گرفت. در این تحقیق از دو پرسشنامه به طور همزمان استفاده شد. پرسشنامه اول DASS 21 و پرسشنامه دوم خود ساخته محققین برای بررسی عوامل تولید استرس بود. 173 نفر از دانشجویان به پرسشنامهها پاسخ دادند. اطلاعات به دست آمده از پرسشنامهها با نرم افزار SPSS و آزمونهای ANOVA، Duncan و t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافتههای این تحقیق نشان داد که 52% از دانشجویان دارای استرس غیرطبیعی بودند. میزان استرس در دانشجویان سال چهارم به طور معنیداری بیشتر از سایرین بود. همچنین میزان استرس در دو جنس تفاوت معنیداری نداشت. عوامل استرسزای دانشگاهی به طور معنیداری بیش از عوامل غیردانشگاهی در سطوح استرس این دانشجویان نقش داشتند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق و بالا بودن میزان استرس در دانشجویان دندانپزشکی، توجه بیشتر مسؤلین به این مقوله ضروری به نظر میرسد. همچنین توجه ویژهتری به دانشجویان سال چهارم که به تازگی وارد کلینیک شدهاند مورد نیاز است.
استرس
عوامل استرسزا
دانشجوی دندانپزشکی
2011
09
23
165
176
https://jmds.mums.ac.ir/article_956_d5d3d8cd3b28dbb4c904ae5b12f98f95.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
بررسی سی ساله میزان شیوع ضایعه دنچر هیپرپلازی در بیوپسی های ارجاع شده به بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی مشهد-ایران
رضا
زارع محمودآبادی
شادی
ثقفی
پرویز
محمودی
مقدمه: عوارض ناشی از پروتزهای دندانی متحرک طیف وسیعی از ضایعات مخاط دهان را تشکیل میدهند که بخشی از مسئولیت پیشگیری و کاهش این عوارض بر عهده دندانپزشک و بخش دیگر متوجه خود بیمار است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع ضایعه دنچر هیپرپلازی در دانشکده دندانپزشکی مشهد بود.
مواد و روش ها:این مطالعه توصیفی-مقطعی، با مراجعه به بایگانی بخش پاتولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد، روی نمونههای ارسالی از سال 1357 تا 1387 انجام شد. سپس با استفاده از آمار توصیفی، میزان فراوانی و درصد فراوانی محاسبه، جداول و نمودارها با استفاده از نرمافزار SPSS ترسیم گردید و نتایج توسط آزمون دقیق فیشر مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
یافتهها:ضایعات ناشی از دنچر، 6/5% از کل نمونههای ارسالی را تشکیل میدادند. از 462 نمونه تحت مطالعه، 368 مورد زن و 94 مورد مرد بودند. در 8/97% افراد دارای اپولیس فیشوراتوم و بقیه مبتلا به هایپرپلازی پاپیلری التهابی بودند. در این مطالعه اپولیس فیشوراتوم بیشتر در زنان (7/79%) و در دهه پنجم و ششم (2/68%) مشاهده گردید. جایگاه این ضایعه بیشتر در فک پایین (9/69%) بود و در نواحی قدام (7/85%) بیشتر از سایر نواحی مشاهده می شد. بزرگ شدن ضایعه (6/4%) و درد وسوزش (9%)، دو علت اصلی مراجعه بیماران مبتلا به این ضایعات به دندانپزشک، در این مطالعه شناخته شد.
نتیجه گیری:با توجه به نتایج این مطالعه، ضایعه اپولیس فیشوراتوم بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده بود در حالی که ضایعه هایپرپلازی پاپیلری تنها درصد بسیار ناچیزی در این مطالعه داشت. در مجموع ضایعه دنچر هیپرپلازی در میان زنان و در دهه سنی 4 و 5، دارای بیشترین شیوع بود. بیشترین میزان مراجعه به این مرکز (9/54%) در سالهای بین 1367 تا 1376 بود.
دنچر هیپرپلازی
اپولیس فیشوراتوم
هیپرپلازی پاپیلری کام
2011
09
23
177
184
https://jmds.mums.ac.ir/article_957_5442fe823fbcbc1c6492892ba2afd99a.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
مقایسه عملکرد باندینگ سلف-اچ با روش اچ و باند (دو مرحله ای) در کارآئی فیشور سیلانت
کتایون
سالم
فاطمه
شاهسواری
آرش
انیسیان
مهران
مرادی
مقدمه: بیشترین محل ایجاد پوسیدگی در مولرهای دائم تازه رویش یافته پیت وشیارها هستند، در عین حال کاربرد فیشورسیلنت در این دندانها به علت دشواری در کنترل رطوبت، مورد سؤال است. هدف از این مطالعه، بررسی کلینیکی کاربرد دو نوع باندینگ عاجی همراه با فیشور سیلنت در مولرهای اول تازه رویش یافته بود.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بر روی هر 4 مولر اول فک بالا و پایین در 56 کودک 7-6 ساله انجام شد. باندینگهای سلف-اچ (پرامپت) یا توتال-اچ (اچ-اگزایت) بدون دستکاری سطح، به طور تصادفی و به روش Split mouth در هریک از دو مولر قرینه فک بالا و پایین بکار رفتند. باندینگها در یک لایه و قبل از قرار دادن فیشور سیلنت کیور شدند. بررسی سطوح در فواصل 6 ماهه و یک ساله انجام و سیلنتهایی که کامل یا نسبی از دست رفته بودند مجدداً تکرار شدند. ارزیابی سیلنتها بر اساس روش CCC (Color, Coverage, Caries) آنالیز دادهها با آزمون Wilcoxon انجام شد.
یافتهها: باندینگ اگزایت از نظر گیر و پیشگیری از پوسیدگی، برتری معنیداری را در هر دو فک نشان داد 001/0P=. در گروه اگزایت، گیر سیلنتها در فک پایین بیشتر از بالا بود (027/0P=)، در حالی که پرامپت تفاوت معنیداری بین دو فک نداشت. در مواردی که سیلنت به طور نسبی از دست رفته بود شدت پوسیدگی در گروه پرامپت به طرز معنیدار بیشتر از گروه اگزایت بود.
نتیجه گیری: براساس یافتههای این مطالعه کاربرد روش اچ-باند (اگزایت) همراه سیلنت بر باندینگهای سلف اچ ترجیح دارد.
دنتین باندینگ
ادهزیو سلف اچ
فیشور سیلنت
مولر اول دائم تازه رویش یافته
2011
09
23
185
194
https://jmds.mums.ac.ir/article_958_3dca7f104e5205e76fd27182080f2931.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
بررسی سطح کنترل قندخون بیماران دیابتیک مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی زاهدان (ایران) در سال 1384
لیلا
فرهاد ملاشاهی
حمیده
کده
شیرین
سراوانی
علیرضا
داشی پور
مقدمه:در حال حاضر بیماری دیابت یکی از مشکلات اساسی در تمام کشورهای دنیا میباشد.با توجه به افزایش شیوع دیابت،دندانپزشکان نیز به عنوان عضوی از تیم بهداشتی در کشف موارد جدید دیابت و ارائه خدمات دندانی به این بیماران نقش بسزایی دارند.با توجه به اهمیت سطح کنترل قندخون در طرح درمان دندانپزشکی بیماران مبتلا به دیابت و ارتباط قوی بین بروز عوارض دهانی و سطح کنترل قندخون، این مطالعه با هدف بررسی سطح کنترل قندخون بیماران دیابتیک قبل از انجام اقدامات دندانپزشکی انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 100 بیمار دیابتیک مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی زاهدان در طی ماههای اردیبهشت تا اسفند سال 1384 وارد مطالعه شدند. پس از آگاهی بیماران از مطالعه و اخذ رضایتنامه، یک نمونه خون وریدی جهت تعیین میزان HbA1c از بیمار گرفته شد و با حفظ شرایط استاندارد به آزمایشگاه ارسال گردید. سپس سطح کیفی کنترل قندخون (خوب، متوسط و ضعیف) بیماران بر اساس میزان HbA1c مشخص گردید. دادههای بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری من ویتنی، کای دو، کروسکال والیس و t مستقل تجزیه و تحلیل آماری شدند.
یافتهها:از 100 بیمار مورد مطالعه، 5% دارای سطح کنترل قند عالی (6%HbA1c<)، 32 درصد دارای سطح کنترل قند خوب (5/7%≥≤HbA1c6%)، 28 درصد دارای سطح کنترل قند متوسط (9/8%≥HbA1c≥6/7%) و 35 درصد دارای سطح کنترل قند ضعیف (20>HbA1c>9%) بودند. آزمونهای آماری رابطه معنیداری را بین سن، جنس، سطح تحصیلات، شغل، طول مدت بیماری و میزان HbA1c نشان ندادند ولی بین نوع داروی مصرفی و میزان HbA1c ارتباط آماری معنیداری وجود داشت (008/0P=).
نتیجه گیری:بیماران دیابتیک ممکن است دارای سطح کنترل قندخون مناسبی نباشند، که در این صورت نیاز به تغییر طرح درمان دندانپزشکی وجود دارد. بنابراین دندانپزشک باید از سطح کنترل قندخون بیماران قبل از انجام درمان دندانپزشکی مطلع باشد.
HbA1c
سطح کنترل قندخون
دیابت
دندانپزشک
2011
09
23
195
204
https://jmds.mums.ac.ir/article_959_f1d9bae694f0f1c81686b421238c637c.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
بررسی آلودگی میکروبی پروتزهای متحرک آکریلی نو ساخته شده در لابراتوارهای دندانپزشکی شهر یزد (ایران) در سال 1388
محمدحسین
لطفی کامران
عباسعلی
جعفری ندوشن
عباس
فلاح تفتی
سید سجاد
موسوی
مریم
ساده
مرضیه بیگم
مدرسی
مقدمه: با توجه به احتمال آلودگیهای میکروبی پروتزهای دهانی و به دلیل تماس آنها با بافتهای دهان، بزاق و خون، امکان ایجاد عفونت متقاطع در بین کادر دندانپزشکی، پرسنل لابراتوارها و سایر بیماران وجود دارد. در مورد افراد سالخورده، ضعیف و یا افراد دچار نقص ایمنی، این میکروبها میتوانند عامل عفونتهای غیرقابل پیش بینی از جمله عفونتهای سیستمیک، پنومونی و گاهی بیماریهای قلبی شوند. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی میکروارگانیسمهای موجود در سطح پروتزهای متحرک تازه ساخته شده و آماده تحویل به بیمار، توسط لابراتوارهای شهر یزد بود.
مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی، تعداد 55 پروتز نو و آماده تحویل پنج لابراتوار ساخت پروتزهای دندانی در شهر یزد، به طور تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نمونههای گرفته شده ابتدا در 100میلی لیتر سرم فیزیولوژی استریل شستشو داده شد و با سانتریفوژ محلول، رسوب حاصله سریعاً بر روی محیط اختصاصی کشت داده شد. میکرو ارگانیسمهای عمدتاً هوازی، بی هوازی و قارچهای جدا شده مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتهها: آلودگی باکتریال در تمامی (100 درصد) و آلودگی قارچی در 2/58 درصد پروتزها مشاهده شد. باکتریهای جدا شده از دنچرها در این مطالعه به ترتیب فراوانی عبارت بودند از گونههای استافیلوکوکوسها، نایسریاهای غیربیماریزا، کورینه باکتریومها، استینوباکتر، اشریشیاکولی و باکتریهای انتروباکتریاسه بودند. به علاوه قارچهای ساپروفیتی مانند آسپرژیلوس، پنیسیلیوم، موکور و قارچهای مخمری از جمله کاندیداها از دنچرها جدا گردیدند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که دنچرهای نو و آماده تحویل به بیماران نیز دارای آلودگیهای باکتریال و قارچی قابل توجهی بوده و روشهای پیشگیری و کنترل عفونت در لابراتوارها و مطبهای دندانپزشکی به طور جدیتری بایستی مورد توجه قرار گیرد.
پروتز
آلودگی
باکتریال
قارچی
لابراتوار دندانپزشکی
2011
09
23
205
212
https://jmds.mums.ac.ir/article_960_a50863c6bd47c825758be54058da3959.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
بررسی مقایسه ای میزان اینترلوکین 17 در پالپ دندانهای نرمال و دندانهای سمپتوماتیک به روش ایمونوهیستوشیمی
سید بهروز
موسوی
پرویز
دیهیمی
سید محمد
حسینیان
علیرضا
عندلیب
مقدمه:IL17 یک سایتوکین پیش التهابی است که عمدتاً از سلولهای Th17CD4+ ترشح میشود و در مورد عملکردآن که حفاظتی است یا تخریبی، هنوز ابهاماتی وجود دارد. یکی از راههای عملکرد تخریبی آن از طریق اثر بر استئوکلاستها میباشد. لذا بررسی وجود IL17 و مقایسه میزان آن در پالپ دندانهای نرمال با دندانهای علامتدار هدف اصلی بررسی حاضر قرار گرفت. مواد و روشها: نمونههای بافتی پالپ سالم و نرمال از 20 دندان مولر سوم نهفته و نمونههای پالپی دندانهای با پالپیت برگشتناپذیر از 20 دندان مولر و پره مولر پوسیده با معیارهای مشخص به دست آمد. نمونههای پالپی به دست آمده پس از آماده سازی بافتی برای تشخیص IL17 رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمیایی شدند. سپس فراوانی و شدت رنگپذیری سلولها جهت بروز میزان پروتئین IL17 در بافت، از طریق شاخص (SID) Staining Intensity Distributionارزیابی شد و مقایسه یافتهها از طریق آزمون آماری Mann-Whitney انجام گردید. یافتهها: بررسی شاخص SID در توزیع فراوانی IL17 در مقایسه بافتهای پالپی علامتدار (353/1±40/2) با نمونههای سالم و نرمال (933/0±15/1) اختلاف آماری معنیداری را نشان داد (002/0P=). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که IL17 در پالپدندانهای علامتدار به طور معنیداری بیش از پالپ دندانهای سالم و نرمال یافت میشود، لذا ممکن است به عنوان یک نشانگر فعالیت پاتولوژیک در دندانهایی با پالپیت برگشتناپذیر علامتدار مطرح باشد.
پالپیت غیر قابل برگشت
IL17
Th17
سایتوکین
ایمونوهیستوشیمی
اینتر لوکین
2011
09
23
213
222
https://jmds.mums.ac.ir/article_961_d6594ae3b13f1c1fd6895bd61744fa74.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
مروری بر تومور پیندبورگ
عطاءالله
حبیبی
مقاله مروری حاضر تومور پیندبورگ یا Calcifying Epithelial Odontogenic Tumor که به اختصار CEOT نوشته می شود و بر مبنای 210 مقاله موجود در کلیه انتشارات منتشر شده به زبان انگلیسی است. از این تعداد 193 مقاله داخل استخوانی و 17 مورد آن خارج استخوانی است. این تومور یک نئوپلاسم خوش خیم نادر است که1% کل تومورهای ادنتوژنیک را تشکیل میدهد. 95% آن داخل استخوانی و 5% آن در خارج استخوان می باشد. منشاً آن از اپی تلیوم ادنتوژنیک می باشد. جایگاه آن در فک پایین و در ناحیه پرمولر و مولرها می باشد.این تومور رشد بطئی داشته و موضعی رشد مینماید. میانگین سن CEOTداخل و خارج استخوانی به ترتیب 39 و 34 سال می باشد. CEOTتنوع جنسی یکسان دارد و نسبت ابتلاء ماندیبول به ماگزیلا، 3 به 1 است.توافق اکثریت مؤلفین به داشتن منشاء از دنتال لامینا یا بقایای آن میباشد.
نئوپلاسم
pindborg tumor
calcifying epithelial odontogenic tumour
2011
09
23
223
236
https://jmds.mums.ac.ir/article_962_f92ac295752341cfb800b59a933899bf.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1390
35
3
پروتز ترکیبی مسدودکننده– چشم با استفاده از مگنت : یک گزارش بالینی
جعفر
قره چاهی
امیر طاهر
میرمرتضوی
مقدمه:بازسازی ضایعه صورت همراه با بازشدگی به داخل دهان برای متخصص پروتزهای فک و صورت کار دشواری است. استفاده از مگنت مؤثرترین روش برای ساخت پروتزهای ترکیبی با گیر و ثبات خوب میباشد. هدف از این گزارش، توصیف یک روش ساده جهت ساخت یک پروتز ترکیبی مسدود کننده – چشم به کمک مگنت است.
گزارش مورد: بیمار خانمی 54 ساله و بی دندان با سابقه بیماری دیابت ملیتوس، فشار خون و جراحی قلب باز بود که 8 ماه پس از انجام جراحی حذفی با یک ضایعه ترکیبی داخل دهانی – صورتی ناشی از عفونت قارچی موکورمایکوزیس، جهت بازسازی پروتزی مراجعه نمود. بیمار تحت جراحی ماگزیلکتومی پارسیل سمت چپ و تخلیه کامل چشم چپ همراه با همه بافتهای مجاور آن قرار گرفته بود. پس از جراحی، مشکلات بلع و جویدن وجود داشت و بیمار نسبت به وضعیت ظاهری خود شکایت داشت. طرح درمان پیشنهادی شامل ساخت یک پروتز کامل فک بالا همراه با مسدودکننده کامی و یک پروتز کامل فک پایین بود. از مگنت جهت اتصال پروتز چشم به مسدودکننده فک بالا استفاده شد.
نتیجه گیری:استفاده از مگنتها گیر پروتز کامل را تأمین کرده، آن را ثابت میکند و از طرفی بیمار راحتتر خواهد بود. این طرح درمان فانکشن دهانی و زیبایی را بهبود میبخشد.
پروتز چشم
مسدودکننده
موکورمایکوزیس
مگنت
2011
09
23
237
242
https://jmds.mums.ac.ir/article_963_b98fcf18cc5cbfa6d6277e9194529faa.pdf