2024-03-29T10:40:51Z
https://jmds.mums.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=14
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
مقایسه میزان گیر سیستمهای مختلف اتچمنت در اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت
اسدالله
احمدزاده
نجمه
فریدون پور
مقدمه: با توجه به تعداد زیاد افراد بیدندان با ریجهای بیدندانی تحلیل رفته و مشکلاتی که این افراد با پروتزهای کامل دارند نیاز به پروتزهای دندانی با کارایی بیشتر مثلاً اوردنچرها کاملاً محسوس است. هدف از این مطالعه مقایسه گیر چند نوع سیستم مختلف اتچمنت شامل دو اتچمنت پیش ساخته و دو اتچمنت ریختگی است. مواد و روشها: چهار گروه شش تایی از اتچمنتها (Superflex ball, Locator, Castable ball on bar, Castable bar) انتخاب شدند. دو گروه ریختگی که الگوهای پلاستیکی داشتند طی عملیات ریختگی تبدیل به الگوی فلزی شدند. سپس یک فریم فلزی ساخته شد و تمام نمونهها در دستگاه اینسترون تحت نیروی کششی 50 قرار گرفتند تا زمانی که فریم از کست جدا شد. نیروی به دست آمده توسط دستگاه ثبت شد. به منظور مقایسه مقدار نیروی کششی گروههای تحت مطالعه از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد و مقایسه دو به دو گروههای تحت بررسی با استفاده از آزمون توکی انجام پذیرفت (05/0a=). یافته ها: نتایج نشان داد که میزان گیرBall on bar ریختگی بیشتر از بقیه اتچمنتها بود (N31/35). پس از آن Superflex ballقرار داشت (N33/33) و Locator (N90/20) و Castable bar (N74/14) هم به ترتیب در ردههای بعدی قرار داشتند (001/0P<). نتیجهگیری:Ball on bar ریختگی گیر قابل مقایسهای با Superflex ball دارد. بنابراین در برخی بیماران از این اتچمنت ارزانقیمت به جای انواع پیشساخته میتوان استفاده کرد. این نوع اتچمنتها در مقایسه با Locatorهای گرانقیمت گیر بیشتری دارند. گیر بار ریختگی از Locatorها کمتر است ولی تفاوت فاحشی با آن ندارد. لذا توصیه میشود در زمان نیاز به گیر کمتر از Bar و هنگام نیاز به گیر بیشتر از Ball on bar استفاده شود. ------------------------------------------------------ # مولف مسؤول، نشانی: بوشهر، دانشکده دندانپزشکی، گروه پروتزهای دندانی، تلفن: 09173011626 E-mail: najmeh.fereidoonpoor@yahoo.com
اتچمنت
گیر
اوردنچر
ایمپلنت
2012
12
21
259
270
https://jmds.mums.ac.ir/article_43_cba1470f37da5265b88808543ac620d2.pdf
Dent Clin North Am
Truhlar RS, Casino AJ, Cancro JJ
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
بررسی غلظت عناصر مس و روی در دندان¬های شیری کودکان در شهر بیرجند-ایران در سال 1389
خدیجه
پشمی
علیرضا
پورخباز
مقدمه: دندانهای انسان شاخصهای ارزشمندی از گنجایش فلزات در بدن هستند. هدف از این مطالعه تعیین غلظت عناصر روی و مس در انواع مختلف دندانهای شیری کودکان 12-5 ساله شهر بیرجند بود. مواد و روش ها: در تحقیق کابردی حاضر، نمونههای دندان از کلینیکهای دندانپزشکی شهر بیرجند جمعآوری و سپس به روش هضم اسیدی برای آنالیز آماده گردید. نمونههای دندان با استفاده از دستگاه جذب اتمی شعلهای برای تعیین غلظت مس و روی آنالیز شدند. نرمال بودن دادهها توسط آزمون Kolmogorov Smirnove مورد آزمون قرار گرفت و مقایسه بین گروههای دندان با استفاده از آزمون آنالیز واریانس One Way ANOVA و مقایسه بین جنسهای مختلف، با استفاده از آزمونt-test مستقل انجام شد. سطح معنیداری 05/0P< در نظر گرفته شد. یافته ها: براساس نتایج به دست آمده از این مطالعه میانگین غلظت مس و روی در نمونههای دندان به ترتیب برابر با 22/4±44/8 و 81/94±17/218 میلیگرم بر کیلوگرم بود. نتایج همچنین نشان میدهد که میزان مس در دندان پسرها به طور معنیداری بیشتر از دخترها بود، در حالی که از نظر میزان روی اختلاف معنیداری بین دندان پسرها و دخترها یافت نگردید. غلظت عناصر روی و مس وابسته به نوع دندان متغیر بود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دندانها شاخصهای زیستی ارزشمندی هستند. تمام نمونهها غلظت روی بالای 90 میلیگرم بر کیلوگرم داشتند که نشان دهنده این است که بچهها مصرف روی کافی داشتهاند. همچنین دندان پیش بیشترین ظرفیت تجمع فلز مس را از دیگر انواع دندانها داشت. ------------------------------------------------------ # مولف مسؤول، نشانی: بیرجند، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، تلفن: 09186145701 E-mail: khadijeh_pashmi@yahoo.com
دندانهای شیری
شاخص زیستی
مس
روی
2012
12
21
271
278
https://jmds.mums.ac.ir/article_46_57982c3434f2a0630e315586c6ffb731.pdf
J Trace Elem Med Biol 2002
Burguera E, Romero Z, Burguera M, Burguera JL, Arenas H, Rondon C, et al
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
بررسی میزان غلظت استئوپروتگرین در بزاق بیماران پریودنتیت مزمن متوسط جنرالیزه
محمود
جهانگیرنژاد
حجت الله
یوسفی منش
مرضیه
وصالی
مقدمه: بیماری پریودنتال، عفونت باکتریایی مزمنی است که بافتهای حمایتکننده دندانها را تحت تأثیر قرار میدهد. تلاش ما در بهبود بیماریهای پریودنتال بر روی کاهش مدیاتورهای تخریبی است. یکی از این بیومارکرها، استئوپروتگرین (OPG) میباشد. که باعث ممانعت از فعالیت استئوکلاستها میگردد. هدف از انجام این تحقیق مقایسه میزان غلظت استئوپروتگرین در بزاق بیماران پریودنتیت مزمن متوسط جنرالیزه و افراد سالم بود. مواد و روشها: این مطالعه بر روی 30 بیمار (15 بیمار پریودنتیت مزمن متوسط جنرالیزه و 15 نفر به عنوان گروه سالم) مراجعهکننده به دانشکده دندانپزشکی جندی شاپور اهواز، صورت گرفت. نمونههای بزاق این افراد جمعآوری و به روش الیزا مورد بررسی قرار گرفت. دادهها توسط آزمون t-test مورد تجزیه تحلیل قرار کرفت. یافته ها: میانگین غلظت اوستئوپروتگرین در افراد بیمار و گروه سالم به ترتیب mg/dl 13/84±63/117 و mg/dl 69/170±81/210 بود و تفاوت معنیداری بین دو گروه این تحقیقیافت نشد. نتیجه گیری: به نظر میرسد که غلظت OPG در بزاق نمیتواند به عنوان نشانگری برای بررسی میزان بیماری پریودنتال مورد استفاده قرار گیرد.----------------------------------------------------- # مولف مسؤول، نشانی: اهواز، گلستان، دانشگاه جندی شاپور اهواز، دانشکده دندانپزشکی، گروه پریودنتولوژی، تلفن: 09166711679 E-mail: hojjatyoosefi@yahoo.com
استئوپروتگرین
بیماری پریودنتال
بزاق
2012
12
21
279
284
https://jmds.mums.ac.ir/article_48_46e4b055da4f2540194f3b32d56a7eb7.pdf
Carranza´s Clinical Periodontology
Novak K, Novak F. Chronic periodontitis. In: Newman M, Takei H, Klokkevold R
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
مقایسه میزان تحلیل استخوان آلوئول و تعداد دندانهای باقیمانده در زنان یائسه با و بدون توده استخوانی نرمال
لیلا
خجسته پور
محمدحسین
دباغ منش
نریمان
ایرجی نصرآبادی
سارا
مقربی
مقدمه:با وجود چندین دهه تحقیقات، هنوز توافق کلی مبنی بر این که آیا افراد مبتلا به استئوپروز/ استئوپنی در معرض خطر بیشتری برای تحلیل استخوان فکین، پریودنتیت و از دست دادن دندانها هستند یا خیر وجود ندارد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان تحلیل استخوان آلوئول و تعداد دندانهای باقیمانده بین خانمهای یائسه با توده استخوانی نرمال و افراد با توده استخوانی پایین، میباشد. مواد و روشها: 100 خانم داوطلب 40 تا 70 ساله که برای تشخیص پوکی استخوان به بیمارستان نمازی شیراز مراجعه کرده بودند انتخاب شدند و در چهار گروه 1) نرمال، 2) استئوپروتیک/استئوپنیک (در یکی از نواحی سر فمور یا مهرههای گردن)، 3) استئوپروتیک (در هر دو ناحیه) و 4) استئوپروتیک (در یکی از نواحی) قرار گرفتند. رادیوگرافیهای پری اپیکال به روش موازی از نواحی مولرهای اول و دوم دو سمت و سانترالهای فک پایین به وسیله دستگاه رادیوگرافی (8MA= 60KVP=) 32/0Planmeca Intra Dentsply Rinn= و فیلم Ekta speed Kodak تهیه و به وسیله اسکنر Microtek Scanmaker I 800 دیجیتالی شدند. مقادیر تحلیل استخوان آلوئول با اندازهگیری فاصله بین CEJ تا پایینترین ناحیه کرست در مزیال و دیستال دندانهای مولر اول و دوم و سانترال فک پایین به وسیله نرمافزار اتوکد 2007 با دقت صدم میلیمتر اندازهگیری شدند. از رادیوگرافی پانورامیک جهت بررسی تعداد دندانهای از دست رفته استفاده شد. به ترتیب از آزمونهای t-test و Mann-Whitney برای بررسی میزان تحلیل استخوان و مقایسهتعداددندانهای ازدسترفته استفادهشد. سطح معنیداری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط میزان تحلیل استخوان آلوئول به ترتیب در چهار گروه ذکر شده 45/3، 47/3، 62/3 و 5/3 میلیمتر به دست آمد که از لحاظ آماری تفاوت معنیداری نداشتند (05/0P>). همچنین میانگین تعداد دندانهای از دست رفته درگروههای مورد بررسی به ترتیب 78/5، 05/8، 36/8 و 5/4 بود که تفاوت آماری قابل ملاحظهای نداشتند (05/0P>). نتیجه گیری: در این پژوهش ارتباطی میان تعداد دندانهای از دست رفته با تحلیل استخوان آلوئول و میزان توده استخوانی در زنان یائسه یافت نشد. ------------------------------------------------------ # مولف مسؤول، نشانی: شیراز، خیابان قصر دشت، دانشکده دندانپزشکی، گروه پروتزهای دندانی، تلفن: 2289787-0711 E-mail: mogharabis@sums.ac.ir
استئوپورز
استئوپنی
تحلیل استخوان
زنان یائسه
2012
12
21
285
292
https://jmds.mums.ac.ir/article_49_c583b014898cf215c9697bf8f5134067.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
مقایسه تصاویر پانورامیک دیجیتال و توموگرافی کامپیوتری با دسته اشعه مخروطی در تشخیص ضایعات رادیولوسنت آپیکالی
زهرا
دلیلی
مهران
طارمسری
احسان
کاظم نژاد
حمید
بهبودی
سمیه
نعمتی
مقدمه: رادیوگرافی پانورامیک استفاده گستردهای در دندانپزشکی به عنوان یک تکنیک غربالگری دارد. در درمانهای اندودنتیک، تشخیص و ارزیابی ناحیه پریآپیکال حائز اهمیت است. بکارگیری تکنیکهای پیشرفته نظیر توموگرافی کامپیوتری با دسته اشعه مخروطی (CBCT) سبب افزایش قدرت تشخیص میشود، اما بکارگیری آن باید با دقت و در شرایط ویژه انجام شود. هدف از این مطالعه مقایسه ارزش تشخیصی تصاویر پانورامیک دیجیتال با CBCT در تشخیص ضایعات رادیولوسنت آپیکالی بود. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، تصاویر پانورامیک دیجیتال و CBCT 47 بیمار (573 ناحیه اپیکال ریشه) که به کلینیک تخصصی رادیولوژی فک و صورت جهت انجام CBCT فک بالا یا پایین مراجعه نموده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. همه این بیماران نیاز به تهیه این تصاویر برای پروسه درمانی خود داشتند. بنابراینکه CBCT مربوط به کدام فک بیمار بود، دندانهای همان فک در رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال توسط یک نفر متخصص رادیولوژی فک و صورت مورد بررسی قرار گرفت. بعد از ورود اطلاعات، توافق، حساسیت (Sensitivity)، ویژگی (Specificity) به صورت کلی و برای هر کدام از فکین به صورت مجزا محاسبه شد. سطح معنی داری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: در CBCT، در 9/15% و در پانورامیک دیجیتال در 2/4% موارد ضایعه رادیولوسنت پریآپیکال قابل تشخیص بود. به طور کلی حساسیت روش پانورامیک 4/26% و ویژگی آن 100% بود. حساسیت در تشخیص ضایعات لوسنت پریآپیکال در فک پایین بیشتر از فک بالا بود. بر اساس آزمون Kappa میزان توافق بین روش پانورامیک با CBCT ضعیف ارزیابی شد (374/0(Kappa=. نتیجهگیری: پانورامیک با این که یک روش روتین غربالگر در فیلد دندانپزشکی میباشد، چندان در تشخیص وجود ضایعات پریآپیکال دقیق نبود. این محدودیت در فک بالا بیشتر از فک پایین بود.
توموگرافی کامپیوتری با دسته اشعه مخروطی
پانورامیک دیجیتال
ضایعه پره آپیکال
2012
12
21
293
300
https://jmds.mums.ac.ir/article_50_4cc82cdfe053e20ab9e1161c7b33c1fe.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدپوسیدگی عصاره پلیفنول چای سبز با دهانشویه فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین 2/0% و ترکیب فلوراید-کلرهگزیدین
لقمان
رضائی صوفی
نسرین
رفیعیان
مینا
جزایری
حمیدرضا
عبدالصمدی
شاهین
کسرایی
محمدیوسف
علیخانی
محمدعلی
سیف ربیعی
لیلا
دهقان پور
مقدمه: دهانشویهها در کنار سایر روشهای پیشگیری از پوسیدگی در کاهش پوسیدگی نقش مهمی دارند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی اثر ضدپوسیدگی عصاره پلیفنول چای سبز با دهانشویه فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین2/0% و ترکیب فلوراید-کلرهگزیدین بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی، 50 دندان پره مولر به صورت جداگانه در لولههای آزمایش حاوی محیط پوسیدگیزا (استرپتوکوک موتانس، لاکتوباسیل و 3 میلیلیتر محلول سوکروز 20%) قرار گرفتند. هر کدام از لولههای حاوی دندان به صورت اتفاقی بر حسب نوع دهانشویه در 5 گروه آزمایشی (10=n) شامل نرمال سالین، محلول10% پلیفنول چای سبز، فلوراید 05/0%، کلرهگزیدین 2/0% و محلول کلر هگزیدین-فلوراید قرار گرفتند و هر 24 ساعت یک بار با 5 میلیلیتر از دهانشویه مربوطه شستشو داده شدند. بعد از 21 روز، عمق پوسیدگی هر دندان با استفاده از میکروسکوپ نوری پلاریزه اندازهگیری گردید. تحلیل آماری دادهها به وسیله نرم افزار SPSS با ویرایش 13 و آزمونهای کولموگرو اسمیرنو، آنالیز واریانس یک سویه و توکی در سطح معنیداری 05/0 انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار عمق پوسیدگی در گروههای اول تا پنجم به ترتیب43/16±194، 94/17±175، 34/9±142، 27/13±155 و 57/8±144 میکرومتر بود. آزمون واریانس یکطرفه نشان داد که گروهها با هم اختلاف معنیداری دارند (001/0P<). تست توکی نشان داد که هرچند عمق پوسیدگی در گروههای 1 و 2 تفاوت معنیداری نداشت (205/0=P) ولیکن به صورت معنیداری بیشتر از گروههای 3 تا 5 بود (001/0>P). عمق پوسیدگی در گروههای 3، 4 و 5 نیز تفاوت معنیداری نشان نداد. نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه محلول فلوراید-کلرهگزیدین بیشترین اثر ضدپوسیدگی را داشت. از آنجا که اثر ضدپوسیدگیزایی چای سبز تفاوت معنیداری با نرمال سالین نداشت و همچنین به صورت معنیداری کمتر از دهانشویههای کلرهگزیدین و فلوراید بود استفاده از آن به عنوان دهانشویه نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
پوسیدگی دندان
چای سبز
فلوراید
کلرهگزیدین
دهانشویه
2012
12
21
301
308
https://jmds.mums.ac.ir/article_51_033cb5fe2df5a6fcecf05663a6616944.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
میزان انطباق تشخیصهای بالینی و هیستوپاتولوژیک ضایعات پوستی- مخاطی در حفره دهان
رضا
زارع محمودآبادی
جهانشاه
صالحی نژاد
سعیده
خواجه احمدی
شادی
ثقفی
عبدالله
جوان
شهره
طاهری مقدم
مقدمه:تعداد زیادی از ضایعاتپوستی مخاطی در حفره دهان نمای بالینی مشابهی دارند و لذا بررسی هیستوپاتولوژیدر تشخیص صحیح این ضایعات و افتراق آنها از یکدیگر تاثیر بسیار دارد.هدف از این مطالعه بررسی میزان انطباق تشخیصهای بالینی با هیستوپاتولوژی ضایعات پوستی-مخاطی در حفره دهان طی 30 سال در دانشکده دندانپزشکی مشهد بود. مواد و روشها: در این مطالعه گذشتهنگر، تعداد 334 پرونده بیماران مبتلا به ضایعات پوستی مخاطی که طی 30 سال (1358 تا 1388) به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه مشهد مراجعه نموده بودند مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات پرونده بیماران، شامل سن، جنس، جایگاه، تشخیص بالینی اولیه و گزارش آسیبشناسی نهایی ثبت گردید. یافته ها: این مطالعه نشان داد که در 295 مورد (5/77%) از ضایعات پوستی مخاطی مورد بررسی، تطابق بین تشخیص بالینی و هیستوپاتولوژی وجود داشت. در پمفیگوئید و خال سفید اسفنجی در تمام موارد تطابق کامل بین تشخیص های کلینیکی و هیستوپاتولوژی وجود داشت. در مورد انواع لیکن پلان هم، در لیکن پلان نوع آتروفیک و پیگمانته بیشترین میزان تطابق دیده شد. نتیجه گیری: جهت رسیدن به یک تشخیص قطعی در ضایعات پوستی-مخاطی نیاز به بررسی نمای بالینی، رادیوگرافی و هیستوپاتولوژی ضایعه میباشد.
ضایعات پوستی-مخاطی
تشخیص بالینی
یافتههای هیستوپاتولوژیک
2012
12
21
309
316
https://jmds.mums.ac.ir/article_52_80da0fb1e62a6f28db765d37a157d10f.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
بررسی آگاهی دندانپزشکان عمومی و متخصص درباره تدابیر دندانپزشکی در بیماران باردار و دیابتیک
پگاه
مسنن مظفری
آتس سا
پاک فطرت
مریم
امیرچقماقی
نعمت اله
فرخنده عقیده
مقدمه: متناسب با پیشرفت علم پزشکی، تعداد مراجعینی که دچار بیماریهای سیستمیک میباشند، افزایش مییابد. از طرف دیگر مراقبتهای دندانپزشکی جزء لاینفک مراقبتهای بهداشتی در زنان باردار و افراد دیابتیک میباشد. در این مطالعه آگاهی دندانپزشکان در مورد تدابیر دندانپزشکی بیماران باردار و دیابتیک مورد سنجش قرار گرفته است. مواد و روشها: این برررسی بر روی 106 نفر از 204 دندانپزشک شرکتکننده در کنگرههای تخصصی بیماریهای دهان و بازآموزیهای بیماریهای دهان از ابتدای خرداد 1388 تا پایان خرداد 1389 انجام گردید. ابزار اندازهگیری، یک پرسشنامه خودساخته نویسندگان بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. در این پرسشنامه علاوه بر مشخصات دموگرافیک، سوالاتی در مورد تدابیر دندانپزشکی در بیماران دیابتیک و باردار پرسیده شد. کلیه سوالات 4 گزینه و دارای یک پاسخ صحیح بودند. کل پرسشنامه 20 امتیاز داشت و دندانپزشکان به گروه هایی با آگاهی عالی (امتیاز 20-18)، آگاهی خوب (امتیاز 18-14)، آگاهی متوسط (امتیاز 14-10) و آگاهی ضعیف (کمتر از 10) تقسیم شدند. از آزمونهای منویتنی و کروسکال والیس جهت آنالیز استفاده گردید و P-value کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین آگاهی دندانپزشکان، متوسط (5/2±5/10) بود. میانگین آگاهی در مورد دیابت 32/1±7 (از 10) و در مورد بارداری 78/1±5/3 (از 10) بود. زنان نسبت به مردان میانگین آگاهی بالاتری داشتند که از لحاظ آماری معنیدار نبود. از نظر ارتباط بین دانشکده محل تحصیل و سابقه کار با میزان آگاهی، هیچ اختلاف معنیداری وجود نداشت. ارتباط بین میزان تحصیلات و انگیزش درمان در افراد باردار معنیدار نبود (05/0P>). در حالی که ارتباط بین جنس و انگیزش درمان در افراد باردار معنیدار بود. بیشترین پاسخ اشتباه مربوط به سوال "شرایطی که در افراد دیابتی نیاز به مشاوره پزشکی قبل از درمان وجود دارد" و کمترین پاسخ اشتباه مربوط به سوالات "تجویز ضددرد و آنتی بیوتیک مناسب در دوران بارداری" بود. نتیجه گیری: آگاهی دندانپزشکان مورد مطالعه ما درباره تدابیر دندانپزشکی افراد باردار و دیابتیک در سطح متوسط و ضعیف بود که بایستی با برنامههای آموزش مداوم نسبت به ارتقا آن تلاش کرد.
تدابیر دندانپزشکی
دیابت
بارداری
آگاهی
2012
12
21
317
326
https://jmds.mums.ac.ir/article_53_17f0ac450cb1f1fa00e4f853ba7b7978.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
بررسی تأثیر ماست حاوی پروبیوتیک بر غلظت ایمنوگلوبولین A ترشحی بزاق
محمد
واحدی
حمیدرضا
عبدالصمدی
فاطمه
احمدی متمایل
سوده
طیبی
مهرداد
حاجیلویی
عباس
مقیم بیگی
پوراندخت
داوودی
مقدمه: پروبیوتیکها از طریق تنظیم ایمنی موضعی اثرات سودمندی بر سلامت دهان دارند. هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر یک فرآورده پروبیوتیک بر IgA بزاقی بود. مواد و روش ها: ایـن مطالعه تصادفی سه سوکور، بر روی 40 داوطلب سالم غیرسیگاری انجام گردید. افراد به دو گروه مشابه از نظر سن و جنس تقسیم شدند و به مدت 8 هفته روزانه 200 گرم ماست معمولی (گروه شاهد) یا ماست حاوی باکتریهای پروبیوتیک (گروه مورد) دریافت کردند. نمونه بزاق غیرتحریکی افراد در ابتدای مطالعه و هفته 4 و 8 جمعآوری شد و غلظت IgA کل با استفاده از روش ELISA تعیین شد. حجم بزاق اندازه گیری و سرعت ترشح IgA بزاقی محاسبه گردید. تفاوت میانگین IgA با استفاده از آزمون داده های تکراری تحت آنالیز آماری قرار گرفت (05/0=α). یافتهها:طی دوره مطالعه، تغییرات قابل توجهی میان غلظتهای IgA بزاقی در گروه شاهد یافت نگردید. در گروه مورد یک افزایش غیر قابل توجه در سرعت ترشح IgA در طی مطالعه مشاهده شد (05/0<P). تفاوت میانگینهای غلظت و سرعت ترشح بین دو گروه در هر زمان معین معنی دار نبود (05/0<P). نتیجهگیری: در شرایط مطالعه حاضر، مصرف روزانه ماست پروبیوتیک طی یک دوره 8 هفته غلظت IgA بزاقی را تغییر نمیدهد، اما منجر به یک گرایش افزایشی در سرعت ترشح IgA بزاقی میگردد.
پروبیوتیک ها
بزاق
IgA بزاقی
2012
12
21
327
334
https://jmds.mums.ac.ir/article_54_c44b1228f22b196d00474b03f6155ec0.pdf
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
1560-9286
1391
36
4
گزارش یک مورد پرفوراسیون وسیع فک بالا ناشی از موکورمایکوزیس و درمان آن
حمیدرضا
عبدالصمدی
مهدیه
زرآبادی پور
سمیرا
ساعتی
پرویز
ترک زبان
حافظ
آریامنش
فاطمه
احمدی متمایل
مقدمه: موکورمایکوزیس عفونت تهاجمی قارچی نادر و مهاجم است که دارای قابلیت مرگ و میر بالایی میباشد و توسط گونههایی نظیر موکور به وجود میآید. و غالباً بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی را مبتلا میکند. راه ورود قارچ معمولاً از طریق تنفسی است. وجود یک زخم گسترش یابنده و نکروتیک در حفره دهان میتواند نشان دهنده زخم ناشی از قارچ موکورمایکوز باشد. گزارش مورد: خانم 67 ساله به علت وجود یک زخم وسیع در حال گسترش ناحیه کام از 2 ماه قبل به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی همدان مراجعه کرده بود. بیمار از حدود 5 ماه پیش دچار یک تورم منتشر در ناحیه صورت و پروپتوزیس چشم راست شده بود. در آزمایشات تجویز شده متوجه دیابت غیرکنترل شده در بیمار شدیم. بیمار با تشخیص احتمالی عفونتهای قارچی عمقی بیوپسی گردید و تشخیص نهایی موکورمایکوزیس داده شد. نتیجه گیری: با توجه به این که تشخیص سریع ضایعه میتواند شانس بقای بیمار را افزایش دهد، لذا دندانپزشکان نقش بسیار مهمی در تشخیص احتمالی و اولیه ضایعات خواهند داشت. همچنین بیماریهای سیستمیک میتوانند توسط دندانپزشک کشف و ارجاع داده شوند.
موکورمایکوزیس
پرفوراسیون
فک بالا
2012
12
21
335
340
https://jmds.mums.ac.ir/article_55_1547f0a667768c52efc4dd8b426fb9b2.pdf