TY - JOUR ID - 2135 TI - بررسی مقایسه‏ ای بروز سیکلین D1 در لیکن پلان و کارسینومای سلول سنگفرشی دهان به روش ایمونوهیستوشیمی JO - مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد JA - JMDS LA - fa SN - 1560-9286 AU - زرگران, معصومه AU - جمشیدی, شکوفه AU - برادران, آذر AU - مقیم بیگی, عباس AU - علی خاصی, مهرناز AD - استادیار، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران AD - دانشیار آسیب شناسی دهان، فک و صورت، مرکز پزشکی الزهرا، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان AD - دانشیار، مرکز تحقیقات مدل‌سازی بیماری‌های غیر واگیر، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران AD - استادیار، گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین Y1 - 2014 PY - 2014 VL - 38 IS - 1 SP - 17 EP - 28 KW - ایمونوهیستوشیمی KW - سیکلین D1 KW - کارسینومای سلول سنگفرشی دهانی KW - لیکن پلان دهانی DO - 10.22038/jmds.2014.2135 N2 - مقدمه: لیکن پلان دهانی (OLP) به عنوان ضایعه‏ای با قابلیت تبدیل شدن به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (OSCC) پیشنهاد گردیده است. اما پتانسیل بدخیمی این ضایعه و ارتباط آن با OSCC مورد اختلاف نظر می‏باشد. از آنجا که تکثیر کنترل نشده سلولی شاخص وقوع تغییر بدخیمی به شمار می‏رود، هدف از مطالعه حاضر مقایسه بروز سیکلین D1 در ضایعات OLP و OSCC بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی با استفاده از رنگ آمیزیایمونوهیستوشیمی به دو شیوه کمی و نیمه کمی بروزسیکلین D1 در سه گروه هیپرپلازی اپی تلیالی، OLP و OSCC هریک با 21 نمونه بررسی گردید. در تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز واریانس، کروسکال والیس، من ویتنی و کای دو استفاده شد (05/0α=) یافته‏ها: در روش کمی بروز سیکلین D1 در هیپرپلازی اپی تلیالی، OLP و OSCC به ترتیب برابر 00/6±69/13، 53/3±38/28 و 49/14±94/66 درصد بود. در روش نیمه کمی تعداد سلول‏های رنگ گرفته در هیپرپلازی اپی تلیالی و OLP کمتر از 35% و در OSCC بیشتر از 35% بود. مقایسه کمی و نیمه کمی بروز سیکلین D1 بین سه گروه و به صورت دو به دو بین گروه‏ها دارای تفاوت معنی‏دار بود (05/0(Pنتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تکثیر سلولی در OLP به طور معنی‏داری کمتر از OSCC می‌باشد و ارتباطی بین این دو وجود ندارد، گرچه پیش‏بدخیم بودن OLP را نیز به صورت قطعی رد نمی‌کند. به نظر می‏رسد افزایش تکثیر سلولی ممکن است با وقوع تغییر بدخیمی در OLP مرتبط باشد. از این رو پیگیری مستمر ضایعه را می‏طلبد. UR - https://jmds.mums.ac.ir/article_2135.html L1 - https://jmds.mums.ac.ir/article_2135_0ad929df1c896e2b61c1a9f1435ed04e.pdf ER -