دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
ارتباط عرض بافت کراتینیزه و شاخص های پریودنتال در اطراف پروتزهای ثابت متکی به ایمپلنت
1
8
FA
وحید
اصفهانیان
استادیار گروه پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
vahid90esf@yahoo.com
میثم
مهابادی
استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
meysam-mah@yahoo.com
محمود
سلیمانی
دستیار تخصصی،گروه پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
m.soleymani@khuisf.ac.ir
آرزو
دهداریان
دندانپزشک
arezodehdarian@khuisf.ac.ir
10.22038/jmds.2016.6338
<strong>مقدمه:</strong><strong> وجود بافت کراتینیزه در اطراف ایمپلنتها جهت حفظ سلامت و ثبات طولانی مدت آنها یک موضوع مورد بحث است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط عرض بافت کراتینیزه و شاخصهای پریودنتال در اطراف پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت میباشد. </strong> <br/><strong>مواد و روشها:</strong><strong> در این مطالعه تحلیلی-مقطعی، 90 بیمار دارای پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت به سه گروه 30 نفره که پروتز ثابت آنها از نوع تک کراون، بریج یا اسپلینت دو یا چند واحدی بود، تقسیم شدند. سپس معاینات پریودنتال شامل اندازه گیری عرض مخاط کراتینیزه (</strong><strong>KM</strong><strong>)، عرض مخاط چسبنده (</strong><strong>AM</strong><strong>)، عمق پروب (</strong><strong>PD</strong><strong>)، خونریزی حین پروبینگ (</strong><strong>BOP</strong><strong>)، تحلیل لثه (</strong><strong>GR</strong><strong>)، شاخص لثهای </strong><strong>(GI)</strong><strong>، شاخص پلاک </strong><strong>(PI)</strong><strong> و وجود نمایش فلز انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون آماری </strong><strong>Pearson & Spearman Correlation</strong><strong> صورت گرفت.</strong> <br/><strong>یافتهها:</strong><strong> بین </strong><strong>KM</strong><strong> و </strong><strong>AM</strong><strong> در هر سه گروه (001/0></strong><strong><em>P</em></strong><strong>)، بین </strong><strong>KM</strong><strong> و </strong><strong>PD</strong><strong> در گروه بریج</strong><strong>(32/0=</strong><strong> r</strong><strong>، 04/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong>) و بین </strong><strong>KM</strong><strong> با </strong><strong>BOP</strong><strong> (4/0=</strong><strong>r</strong><strong> ، 014/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong>) و </strong><strong>GI</strong><strong> (4/0=</strong><strong>r</strong><strong> ، 02/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong>) در گروه تک کراون</strong><strong>ارتباط مستقیم و معنیدار وجود داشت، همچنین بین </strong><strong>AM</strong><strong> و </strong><strong>PD</strong><strong> در گروه اسپلینت ارتباط معکوس و معنیدار دیده شد (33/0- =</strong><strong>r</strong><strong> ، 035/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong>) ولی در سایر موارد و به ویژه در کل گروهها هیچ یک از ارتباطها معنیدار نبود. </strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> با در نظر گرفتن محدودیتهای این مطالعه میتوان گفت افزایش عرض مخاط کراتینیزه و مخاط چسبنده در اطراف ایمپلنتها الزاماً با درجه بالاتری از سلامت اطراف ایمپلنت همراه نیست.</strong>
ایمپلنت,تحلیل لثه,اسپلینت,بریج,مخاط کراتینیزه
https://jmds.mums.ac.ir/article_6338.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6338_21b974538eb771e0366010341b4e1fb9.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
بررسی شیوع خطاهای رادیوگرافی بایتوینگ و پریاپیکال تهیه شده در بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سالهای 1391 و 1392
9
16
FA
محمدمهدی
اقدسی
مربی، گروه رادیولوژی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران، ایران
زهرا
واثق
استادیار، گروه رادیولوژی فک و صورت، دانشکده دندانبزشکی شهید بهشتی تهران، ایران
vaseghz@yahoo.com
یوسف
ملک حسینی
دندانپزشک
malekhoseiniyosef@gmail.com
دارا
غزنوی
دندانپزشک
10.22038/jmds.2016.6339
<strong>مقدمه:</strong><strong>با بروز خطا در تصاویر رادیوگرافی داخل دهانی؛ تشخیص دندانپزشک دچار اشکال شده و طرح درمان بیمار نیز ممکن است اشکالاتی پیدا کند. تکرار این رادیوگرافیها به واسطه افزایش اشعه دریافتی؛ سلامت بیمار را تحت تأثیر خود قرار میدهد. تحقیق حاضر با هدف تعیین </strong><strong>میزان شیوع خطاهای رادیوگرافی بایتوینگ و پریاپیکال تهیه شده در بخش رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی توسط دانشجویان ترم 7 در سالهای 1391 و 1392 انجام شد. </strong> <br/><strong>مواد و روشها:</strong><strong> در یک </strong><strong>تحقیق توصیفی-مقطعی؛ 1900 کلیشه بایتوینگ و پریاپیکال تهیه شده توسط دانشجویان ترم 7 انتخاب و ارزیابی شدند. با مشاهده رادیوگرافی ها، خطاهای </strong><strong>5</strong><strong>گانه معمول رادیوگرافی و نیز تکرار یا عدم تکرار رادیوگرافی در آنها تعیین و گزارش گردید. در نهایت؛ فراوانی و درصد خطاهای رادیوگرافی برحسب نوع رادیوگرافی، موقعیت و جنس دانشجو با آزمون آماری </strong><strong>Chi-Squered</strong><strong> محاسبه و گزارش شد. </strong> <br/><strong>یافتهها:</strong><strong>خطاهای ظهور و ثبوت (</strong><strong>29</strong><strong> درصد)؛ جایگذاری فیلم (25 درصد)؛ زاویه افقی (15 درصد)؛ </strong><strong>Cone-cut</strong><strong> (19 درصد)؛ زاویه عمودی (</strong><strong>12</strong><strong> درصد) و میزان تکرار رادیوگرافیها برابر 0/1</strong><strong>5</strong><strong> درصد بوده و از میان آنها؛ 31/43 درصد به دلیل خطای ظهور و ثبوت؛ 3/36 درصد به دلیل خطای جایگذاری فیلم و </strong><strong>5</strong><strong>/28 درصد به دلیل خطای </strong><strong>Cone-cut</strong><strong> تکرار شدند. فراوانی خطاها در رادیوگرافیهای بایتوینگ در تمامی موارد کمتر از رادیوگرافیهای پریاپیکال برآورد گردید. </strong> <br/><strong>نتیجهگیری:</strong><strong>بر اساس نتایج به دست آمده در جمعیت مورد مطالعه؛ بیشترین خطاهای رادیوگرافی شامل خطاهای ظهور و ثبوت و جایگذاری فیلم بود و این دو خطا با بیشترین فراوانی باعث تکرار رادیوگرافیها شده بودند که ضرورت ارائه آموزشهای اختصاصی برای پیشگیری از بروز این خطاها را مورد تأکید قرار میدهد. </strong>
خطاهای رادیوگرافی,بایتوینگ,پریاپیکال,دانشجویان
https://jmds.mums.ac.ir/article_6339.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6339_3745eddab6108affda9647533d88fff5.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
ارزیابی تاثیر محلول های مختلف نگهداری و استریل دندان کشیده شده بر روی استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا
17
26
FA
علیرضا
بروزی نیت
استادیار دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
borouziniata@mums.ac.ir
نسرین
دانایی فر
دندانپزشک
danaeifarn861@mums.ac.ir
منور
نصیرزاده
دستیار تخصصی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
nasirzadehm931@mums.ac.ir
عاطفه
عطوفی
دستیار تخصصی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
atoufia901@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2016.6340
<strong>مقدمه: </strong><strong>در مطالعات آزمایشگاهی، اغلب از دندان های کشیده شده استفاده می شود که حاوی انواع میکروارگانیسم ها بوده و خطر انتقال عفونت را به دنبال دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر محلول های ضدعفونی کننده نگهداری دندان بر استحکام باند برشی پیوند کامپوزیت به مینا بود.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> از 60 دندان پره مولر انسانی بدون پوسیدگی و ترک در این مطالعه استفاده شد. بر مبنای نوع محلول نگهداری، زمان انجام پروسه باند کامپوزیت به مینا و عامل اتوکلاو شدن، نمونه ها به صورت تصادفی در یکی از گروه های زیر قرار داده شدند: (1) دندان های تازه کشیده شده (بدون قرارگیری در محلول نگهداری و اتوکلاو)؛ (2) دندان های تازه کشیده شده همراه با اتوکلاو؛ (3) 6 ماه نگهداری در کلرامین بدون اتوکلاو؛ (4) 6 ماه نگهداری در کلرامین همراه با اتوکلاو؛ (5) 6 ماه نگهداری در تیمول بدون اتوکلاو؛ (6) 6 ماه نگهداری در تیمول همراه با اتوکلاو. سپس پروسه باندینگ کامپوزیت به مینا انجام شد و استحکام باند آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نوع شکست هم در هر مورد تعیین گردید. آنالیز داده ها توسط تست </strong><strong>Two-way ANOVA</strong><strong> در نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> نسخه 5/11 در سطح معنی داری 05/0 صورت گرفت.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> نوع محلول نگهداری (818/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>) و اتوکلاو (221/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>) تاثیری بر نتایج استحکام باند نداشت. در نمونه های اتوکلاو شده نوع شکست کوهزیو مینایی بیشتر از نمونه های اتوکلاو نشده بود. </strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> براساس یافته های این مطالعه، اتوکلاو و نوع محلول نگهداری، تاثیری بر استحکام باند کامپوزیت به مینای دندان در مقایسه با دندان های تازه کشیده نداشت. اما استفاده از اتوکلاو باعث افزایش شکست کوهزیو مینا شده بود.</strong>
دندان کشیده شده,محلول نگهداری,روش استریل کردن,استحکام باند,اتوکلاو
https://jmds.mums.ac.ir/article_6340.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6340_56736a9bf73d56a3f80da9042f9a7cef.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
بررسی شیوع سلول های هالر با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک
27
36
FA
لیلا
خجسته پور
استاد گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
khojastl@sums.ac.ir, khojastepour_l@yahoo.com
عبدالعزیز
حق نگهدار
استادیار گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
aa.dentrad@yahoo.com
الهام
ولی پور
دندانپزشک، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، ایران
elham.valipoor68@gmail.com
10.22038/jmds.2016.6349
<strong>مقدمه:</strong><strong> سلول های هالر، بین کاسه چشم و سینوس ماگزیلا، زیر اتمویید بولا و در لترال زائده آنسینت و مدیال کانال اینفرواربیتال گسترش پیدا کرده اند. تشخیص قطعی آنها به علت موقعیت و محل قرارگیری شان دشوار و بر پایه رادیولوژی مخصوصاً تصاویر سی تی اسکن سینوس ماگزیلاری استوار است. سلول های هالر به خودی خود بیماری محسوب نمی شوند ولی باریک شدن اینفندیبولوم و استیوم سینوس ماگزیلا در حضور این سلول ها، می تواند علایمی مانند رینوسینوزیت مزمن، سینوزیت عود کننده، سردرد، تورم چشم و موکوسل را به همراه داشته باشد. هدف مطالعه توصیف مورفولوژی و تعیین شیوع این سلول ها در رادیوگرافی پانورامیک و افزایش اگاهی دندانپزشکان و جراحان در این زمینه مفید بود.</strong>
<strong>مواد و روش ها: </strong><strong>در این مطالعه مقطعی رادیوگرافی پانورامیک تعداد 935 بیمار شامل 367 مرد و 568 زن با توجه به پروتکل احمد منصور از نظر وجود سلول هالر و خصوصیات آن (رادیولوسنسی های منفرد یا چندتایی گرد، بیضی یا قطره اشک با حدود مشخص، که مدیالی به اینفرااوربیتال فورامن قرار گرفته اند) در سه گروه سنی زیر 18سال، بین 18 تا 45 سال و بالاتر از 45 سال مورد بررسی قرارگرفتند.</strong><strong> داده ها با توزیع فراوانی و نسبت شانس </strong><strong>(Odds ratio)</strong><strong> توصیف و با آزمون </strong><strong>Chi-Square</strong><strong> تحلیل شدند.</strong>
<strong>یافته ها:</strong><strong> در 1/11 درصد این تصاویر (104 بیمار) سلول هالر مشاهده گردید. این سلول ها در زنان بیش تر از مردان دیده شد؛ به این صورت که در 12 درصد از زنان (68 مورد) و 8/9 درصد از مردان (36 مورد) سلول های هالر مشاهده شد، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. بیشترین شیوع سلول های هالر در گروه سنی بالاتر از 45 سال بود</strong><strong>(001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>). سلول های هالر به فرم یک طرفه و چندحفره (45 مورد، 8/4 درصد) بیشتر از سایر اشکال مشاهده شدند.</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> هرچند سی تی اسکن روش استاندارد جهت تشخیص سلول های هالر است، ولی رادیوگرافی پانورامیک نیز می تواند تصویر مناسبی جهت تشخیص سلول هالر ارائه دهد. بنابراین توجه به سلول های هالر به عنوان یکی از لندمارک های قابل رویت در تصاویر پانورامیک، به دندانپزشکان در تشخیص افتراقی دردهای دهانی- صورتی کمک می نماید.</strong>
سلول هالر,رادیوگرافی پانورامیک,شیوع,سینوزیت,سینوس اتمویید
https://jmds.mums.ac.ir/article_6349.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6349_8c02df898da6abca5dcfcf99dd67962d.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
مقایسه تغییرات pH در حفرات شبیه سازی شده سطح خارجی ریشه متعاقب استفاده بیودنتین و سمان پرتلند تغییریافته در داخل کانال
37
46
FA
محمد
دریائیان
استادیار گروه اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
mohammad.daryaeian@yahoo.com
کیومرث
نظری مقدم
دانشیار گروه اندودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
naz819kiuma@gmail.com
ناهید
رمضانی
دانشیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
ramazani77@gmail.com
10.22038/jmds.2016.6335
<strong>مقدمه:</strong><strong> یک روش درمانی تحلیل خارجی ریشه، افزایش </strong><strong>PH</strong><strong> سطح عاج به واسطه کاربرد داخل کانال مواد می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تغییرات </strong><strong>pH</strong><strong> در حفرات شبیه سازی شده سطح خارجی ریشه بدنبال استفاده داخل کانال بیودنتین و</strong><strong> سمان پرتلند تغییریافته (</strong><strong>MPC</strong><strong>) بود. </strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه آزمایشگاهی، 24 جفت</strong><strong>دندان تک کانال انسانی به طور تصادفی در دو گروه 20 جفتی (بیودنتین و </strong><strong>MPC</strong><strong>) و 4 جفتی کنترل (هیدروکسید کلسیم و سالین) قرارگرفتند. حفراتی به ابعاد 7/0 میلی متر عمق و 4/1 میلی متر پهنا در سطح باکال دندان ها تعبیه گردید. سپس ریشه ها با سیستم روتاری </strong><strong>Race</strong><strong> تا فایل سایر 40 با تقارب 08/0 آماده سازی شدند. تغییرات </strong><strong>pH</strong><strong> حفرات قبل از جایگذاری مواد آزمون (بیودنتین و </strong><strong>MPC</strong><strong>) و کنترل (هیدروکسید کلسیم و سالین) و همچنین بعد از جایگذاری آنها در فواصل زمانی 24 ساعته، 1، 2، 3، 4 و 8 هفته ای اندازه گیری گردید. جهت مقایسه تغییرات </strong><strong>pH</strong><strong> از آزمون آنالیز واریانس برای اندازه های تکرارشونده در نرم افزار آماری </strong><strong>SPSS</strong><strong> با ویرایش 22 در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong>تغییرات آشکار </strong><strong>pH</strong><strong> در حفرات سطح ریشه با گذشت زمان در گروه های بیودنتین</strong><strong>و </strong><strong>MPC</strong><strong> مشاهده گردید (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). در کل مدت آزمون، میانگین مقادیر </strong><strong>pH</strong><strong> در گروه بیودنتین به طور معنی داری بیشتر از گروه </strong><strong>MPC</strong><strong> بود (001/0</strong><strong>(<em>P</em><</strong><strong>. </strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> بر اساس نتایج این مطالعه شاید بتوان برای درمان ضایعات تحلیل خارجی ریشه از سمان پرتلند تغییریافته و بیودنتین در کانال ریشه بهره برد.</strong>
بیودنتین,تغییراتPH,حفرات شبیه سازی شده,پرتلند تغییر یافته
https://jmds.mums.ac.ir/article_6335.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6335_f8750c6ab6d84ab5177322a9aadddcf5.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
سنجش آگاهی، دانش و نگرش در زمینه دندانپزشکی مبتنی بر شواهد در دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
47
58
FA
محبوبه
دهقانی
0000-0002-4786-0302
استادیار ارتودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
dehghanimm@mums.ac.ir
مریم
بیدار
استاد اندودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
bidarm@mums.ac.ir
ترانه
موحد
0000-0002-5656-2438
استادیار گروه دندانپزشکی اجتماعی، مرکز تحقیقات بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
movahedt@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2016.6334
<strong>مقدمه:</strong><strong> دندانپزشکی مبتنی بر شواهد </strong><strong>(Evidence-based dentistry: EBD)</strong><strong> رویکردی در مراقبت های بهداشتی دهان است که شامل استنتاج و کاربرد عاقلانه بهترین شواهد علمی موجود، در تلفیق با شرایط بیمار و مهارت دندانپزشک در تصمیم گیری در مورد یک بیمار خاص است. هدف از این مطالعه بررسی سطح آگاهی، دانش و نگرش دانشجویان دندانپزشکی مشهد در زمینه </strong><strong>EBD</strong><strong> بود.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این بررسی مقطعی، پرسشنامه ها که شامل سه بخش بررسی آگاهی، دانش خود ارزیاب و نگرش بود، در بین 101 نفر از دانشجویان سال های پنجم و ششم دانشکده دندانپزشکی مشهد توزیع شد. پس از پاسخ دهی و جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات توسط آزمون های آماری </strong><strong><em>t</em></strong><strong>-test</strong><strong>، همبستگی </strong><strong>Pearson</strong><strong> و </strong><strong>Spearman</strong><strong> مورد بررسی قرار گرفت.</strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> میزان مشارکت دانشجویان 84 درصد بود. میانگین نمره آگاهی دانشجویان 8/4</strong><strong>±</strong><strong>6/25 از حداکثر ممکن 50، میانگین نمره دانش خود ارزیاب 8</strong><strong>±</strong><strong>8/28 از حداکثر ممکن 45 و میانگین نمره نگرش 3/5</strong><strong>±</strong><strong>5/42 از حداکثر ممکن 60 بود. 53 درصد آنها میزان آشنایی خیلی کم</strong><strong>/</strong><strong> کمی با دندانپزشکی مبتنی بر شواهد گزارش کردند. در بخش آگاهی، 46 درصد پاسخ ها، گزینه هیچ</strong><strong>/</strong><strong>کم بود. در قسمت دانش خود ارزیاب، یک سوم پاسخ ها، گزینه عدم فهم واژه</strong><strong>/</strong><strong>فهم کم بود. در حالی که در بخش نگرش، 56 درصد پاسخ ها، گزینه موافقم/کاملاً موافقم بود. </strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> دانشجویان مورد بررسی نگرش نسبتاً خوبی در مورد دندانپزشکی مبتنی بر شواهد </strong><strong>(EBD)</strong><strong> داشتند؛ اما آگاهی و دانش کافی در زمینه </strong><strong>EBD</strong><strong> را کسب نکرده بودند. ظاهراً آموزش مباحث </strong><strong>EBD</strong><strong> توجه بیشتری را می </strong><strong>ط</strong><strong>لبد </strong><strong>و شاید نیاز به اصلاح کوریکولوم آموزشی باشد</strong><strong>. </strong>
دندانپزشکی مبتنی بر شواهد,دانشجوی دندانپزشکی,آگاهی,دانش,نگرش
https://jmds.mums.ac.ir/article_6334.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6334_4cd92ca0cf0977236539aea19b08bb94.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
ارزیابی عادات بهداشتی و سطح سلامت دهان و دندان کودکان 12-4 ساله با اختلال شنوایی
59
72
FA
بهاره
طحانی
0000000172800646
استادیار، مرکز تحقیقات ترابی نژاد، گروه سلامت دهان و دندان پزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
tahani@dnt.mui.ac.ir
آرزو السادات
حیدری
کمیته پژوهش های دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
10.22038/jmds.2016.5813
<strong>مقدمه:</strong><strong> معلولیت های ذهنی و جسمی کودکان از جمله اختلال شنوایی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر سلامت دهان است. هدف از این مطالعه، بررسی عادات بهداشتی و وضعیت سلامت دهان و دندان</strong><strong>کودکان 4 تا 12 ساله</strong><strong>با اختلال شنوایی در استان اصفهان بود.</strong>
<strong>مواد و روش ها:</strong><strong> این مطالعه مقطعی </strong><strong>–</strong><strong> تحلیلی، به صورت معاینه کلیه کودکان 12-4 ساله با اختلال شنوایی در استان اصفهان انجام شد. اطلاعات مربوط به عادات بهداشتی و معاینات بالینی شامل وضعیت پوسیدگی، شاخص سلامت لثه ای، شاخص بهداشت دهان و تروما در فرم جمع آوری اطلاعات ثبت شدند. </strong><strong>ANOVA</strong><strong>، </strong><strong><em>t</em></strong><strong>-test</strong><strong>، آزمون کای</strong><strong>–</strong><strong>دو، </strong><strong>Mann-Whitney</strong><strong> و نیز مدل رگرسیون خطی جهت بررسی آماری استفاده شد.</strong>
<strong>یافته ها:</strong><strong> 137 کودک دچار اختلال شنوایی در محدوده سنی 6-4 و 12-6 ساله شامل 5/55 درصد پسر و 5/44 درصد دختر معاینه شدند. میانگین </strong><strong>dmft</strong><strong>، 1/4</strong><strong>±</strong><strong>4/3 و </strong><strong>DMFT</strong><strong> کل، 4/4</strong><strong>±</strong><strong>8/3 گزارش شد.</strong><strong>مقایسه </strong><strong>dmft</strong><strong> در دو گروه سنی اختلاف معنی داری نشان داد (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>).</strong><strong>بهداشت دهان و دندان بر اساس شاخص </strong><strong>OHI-S</strong><strong> در 7/57 درصد موارد خوب بود. بر اساس شاخص سلامت لثه، تنها 9/10 درصد کل کودکان دارای لثه سالم بوده و دو گروه سنی اختلاف معنی دار داشتند (012/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong>). تنها 3/53 درصد از کودکان هر روز مسواک زدن را تکرار می کردند. آنالیز رگرسیون خطی نشان داد</strong><strong>که سن کودکان (04/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>، 5/0</strong><strong>B-coefficient= -</strong><strong>)، نوع معلولیت (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>، 4/3</strong><strong>B-coefficient=</strong><strong>) و شاخص بهداشت (03/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>، 2/1</strong><strong>B-coefficient=</strong><strong>) به طور معنی داری بر میانگین </strong><strong>DMFT</strong><strong> کل تاثیر داشتند</strong><strong>.</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong>وضعیت پوسیدگی در کودکان دارای اختلال شنوایی استان اصفهان بیش از میانگین استانی و کشوری در رده سنی 4-12 ساله بود. همچنین درصد پایینی از کودکان از سلامت کامل لثه برخوردار بودند و عادات بهداشتی آنها نیز در سطح پایینی بود.</strong><strong>این قشر از اجتماع به دلیل ناتوانی در فراگیری عادی دستورات بهداشتی نیازمند توجهات بیشتری از جانب دندانپزشکان و مسئولین مربوطه در اجرای برنامه های پیشگیرانه و درمانی می باشند.</strong>
کودکان,اختلال شنوایی,سلامت دهان,نیازهای درمانی دندانی
https://jmds.mums.ac.ir/article_5813.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_5813_b736e833b273fc821640b1dc796657f3.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
بررسی اثر کاربرد زیر لثه ای ژل کلرهگزیدین 1/5% با پایه زانتان همراه با جرمگیری و تسطیح سطح ریشه در بیماران پریودونتیت مزمن
73
82
FA
مجیدرضا
مختاری
استادیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
mokhtarimr@mums.ac.ir
سیدعلی
بنی هاشم
دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
رضا
مهرآرا
دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
mehrarar911@mums.ac.ir
عبدالله
جوان رشید
کارشناس آمار و فناوری اطلاعات، دانشکده دندانپزشکی مشهد، ایران
10.22038/jmds.2016.6336
<strong>مقدمه: </strong><strong>امروزه از مواد و روش های مختلفی به عنوان مکمل جرم گیری و تسطیح سطح ریشه جهت درمان بیماری های پریودونتال استفاده می شود. هدف این مطالعه، بررسی بالینی اثربخشی ژل کلرهگزیدین با پایه زانتان </strong><strong>(Chlo-site)</strong><strong>، به عنوان درمان مکمل جرم گیری و تسطیح سطح ریشه در درمان پریودنتیت بود</strong><strong>.</strong>
<strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سویه کور، 20 بیمار دارای پریودونتیت متوسط مزمن با از دست دادن چسبندگی کلینیکی لثه ای حداقل </strong><strong>mm</strong><strong>2 </strong><strong>و عمق پاکت لثه ای حداقل </strong><strong>mm</strong><strong>۳</strong><strong>وارد مطالعه شدند. برای تمام بیماران جرم گیری و تسطیح سطح ریشه انجام شد. در گروه مداخله قراردهی زیرلثه ای ژل کلرهگزیدین با پایه زانتان</strong><strong>(Chlo-site) </strong><strong>نیز انجام گرفت. شاخص لثه ای </strong><strong>(GI)</strong><strong>، عمق پاکت </strong><strong>(PD)</strong><strong>، شاخص پلاک</strong><strong> (PI) </strong><strong>و سطح چسبندگی کلینیکی </strong><strong>(CAL)</strong><strong> قبل از درمان و 3 ماه پس از درمان اندازه گیری شدند. داده ها در نرم </strong><strong></strong><strong>افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> و با آزمون من-ویتنی، ویلکاکسون، تی زوجی و تی مستقل و آنالیز کواریانس تجزیه و تحلیل شدند (05/0</strong><strong>(α=</strong><strong>.</strong>
<strong>یافته ها:</strong><strong> قبل درمان تفاوت آماری معنی داری در شاخص ها بین دو گروه وجود نداشت. پس از درمان، گروه مداخله کاهش معنی داری در شاخص لثه ای و عمق پاکت نسبت به گروه کنترل داشت (05/0</strong><strong>(<em>P</em><</strong><strong> بهبود سطح چسبندگی کلینیکی به طور معنی داری در گروه مداخله بیشتر بود (05/0</strong><strong>(<em>P</em><</strong><strong>.</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> یافته های این مطالعه حاکی از افزایش کارایی بالینی درمان پریودونتیت مزمن با قراردهی زیرلثه ای ژل کلرهگزیدین به عنوان درمان مکمل </strong><strong>بود</strong><strong>.</strong>
پریودونتیت,ژل کلرهگزیدین,سطح چسبندگی کلینیکی,عمق پاکت پریودونتال
https://jmds.mums.ac.ir/article_6336.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6336_9616eef3a43ffa23c92e81c4962aa0fb.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
اثر روش سیلیکا لیزینگ بر روی استحکام باند کامپوزیت رزین به آلیاژ نیکل- کروم: مقایسه لیزرهای CO2 و Nd:YAG
83
92
FA
محمدرضا
نخعی
0000-0002-2512-0362
استادیار گروه پروتزهای دندانی، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
nakhaeemr@mums.ac.ir
اعظم السادات
مدنی
استاد گروه پروتزهای دندانی، مرکز تحقیقات بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
madani@mums.ac.ir
پدرام
انصاری آستانه
استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
ansarip861@yahoo.com
حسین
باقری
استادیار گروه مواد دندانی، مرکز تحقیقات مواد دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
dr.h.bagheri@gmail.com
ثمین
علوی
دستیار تخصصی گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
alavis921@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2016.6337
<strong>مقدمه:</strong><strong> در این مطالعه ذرات آلومینای پوشیده با سیلیکا (پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong>) با هدف تثبیت روی سطح فلز تحت تابش دو نوع لیزر </strong><strong>CO2</strong><strong> و </strong><strong>Nd:YAG</strong><strong> قرار گرفتند (سلیکالیزینگ) و استحکام باند برشی آنها با کامپوزیت بررسی شد.</strong> <br/><strong>مواد و روش ها:</strong><strong> 40 نمونه دیسکی شکل از جنس آلیاژ نیکل-کروم تهیه شد. سطح باند شونده در تمام نمونه ها توسط ذرات اکسید آلومینیوم </strong><strong>µ</strong><strong>50 سندبلاست شدند. نمونه ها به 4 گروه 10تایی تقسیم و به صورت زیر آماده سازی شدند: 1- سندبلاست با اکسید آلومینیوم </strong><strong>(A.A)</strong><strong>؛ <br/> 2- سندبلاست با پودر </strong><strong>(CJ) Cojet</strong><strong>؛ 3- سطح نمونه ها با پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong> پوشیده شده و لیزر </strong><strong>Nd:YAG </strong><strong> به سطح تابیده شد <br/> </strong><strong>(CJ-Lased-Nd:YAG)</strong><strong>؛ 4- سطح نمونه ها با پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong> پوشیده شده و لیزر</strong><strong> CO2 </strong><strong> به سطح تابیده شد </strong><strong>(CJ-Lased-CO2)</strong><strong>. سپس کامپوزیت رزین بر روی سطح نمونه ها کیور شد. بعد از ترموسایکل، استحکام باند برشی نمونه ها توسط دستگاه یونیورسال اندازه گیری شد. نوع شکست در زیر میکروسکوپ نوری مشاهده شد و دو نمونه از هر گروه با </strong><strong>SEM</strong><strong> و </strong><strong>WDX</strong><strong> بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های </strong><strong>ANOVA</strong><strong> و </strong><strong>Tukey</strong><strong> آنالیز شدند </strong><strong>(α=0.05)</strong><strong>. </strong> <br/><strong>یافته ها:</strong><strong> مقدار استحکام باند در گروه </strong><strong>CJ</strong><strong> به طور معنی داری از سایر گروه ها بالاتر بود (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). بین مقادیر استحکام باند برشی گروه های </strong><strong>A.A</strong><strong>، </strong><strong>CJ-Lased-Nd:YAG</strong><strong> و </strong><strong>CJ-Lased-CO<sub>2</sub></strong><strong>تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0<</strong><strong><em>P</em></strong><strong>). در گروه </strong><strong>Si-CO</strong><strong> بیشتر نمونه ها دچار شکست </strong><strong>Cohesive</strong><strong> شدند؛ در حالی که در سایر گروه ها تمام نمونه ها دچار شکست </strong><strong>Adhesive</strong><strong> در محل تماس فلز و کامپوزیت شدند.</strong> <br/><strong>نتیجه گیری:</strong><strong> روش سیلیکالیزینگ با استفاده از پودر </strong><strong>Cojet</strong><strong> و به همراه لیزرهای </strong><strong>CO2</strong><strong> و </strong><strong>Nd:YAG</strong><strong> در افزایش استحکام باندکامپوزیت به فلز موثر نمی باشد.</strong>
سیلیکا لیزینگ,لیزر Nd:YAG,لیزر CO2,استحکام باند,کامپوزیت رزین
https://jmds.mums.ac.ir/article_6337.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_6337_da318a9d0131e11d8eff14f02920e893.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
40
1
2016
03
20
میگزوفیبروم ادنتوژنیک فک پایین همراه با دندان مولر سوم رویش نیافته - گزارش مورد
93
104
FA
مسعود
حاتمی
دستیار تخصصی گروه بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
hatamim911@mums.ac.ir
آتس سا
پاک فطرت
0000-0003-0480-6442
دانشیار بیماری های دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
pakfetrata@mums.ac.ir
آدینه
جوادیان لنگرودی
استادیار رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
javadianla@mums.ac.ir
زهرا
دلاوریان
دانشیار بیماری های دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
delavarianz@mums.ac.ir
امین
راهپیما
دانشیار جراحی فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
rahpeymaas@mums.ac.ir
نصرالله
ساغروانیان
0000-0002-2646-0086
استادیار آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
saghravaniann@mums.ac.ir
امیر حسین
جعفریان
استادیار گروه آسیب شناسی، بیمارستان قائم (عج)، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
10.22038/jmds.2016.5814
<strong>مقدمه:</strong><strong>میگزوفیبروم ادنتوژنیک </strong><strong>(Odontogenic Myxofibroma)</strong><strong>توموری خوش خیم و نادر می باشد به طوری که کمتر از ٤٠ مورد از آن در سراسر دنیا گزارش شده است</strong><strong>. </strong><strong>این تومور به طور موضعی رفتاری مهاجم از خود نشان می دهد و عود بالایی دارد</strong><strong>.</strong>
<strong>گزارش مورد:</strong><strong>در این مطالعه، موردی از تومور میگزوفیبروم ادنتوژنیک فک پایین گزارش شد که در همراهی با دندان مولر سوم رویش نیافته بود</strong><strong>. </strong><strong>تصویربرداری </strong><strong>(Cone Beam Computed Tomography) CBCT</strong><strong>نشان داد که فضای رادیولوسنت ضایعه از فضای فولیکولر دندان رویش نیافته جدا است</strong><strong>. </strong><strong>بررسی هیستوپاتولوژی ضایعه، میگزوفیبروم را تأیید نمود و سرانجام جراحی کامل ضایعه به روش بلوک رزکسیون صورت گرفت و تا </strong><strong>16 </strong><strong>ماه پس از جراحی، هیچ شواهدی از عود را نشان نداد</strong><strong>.</strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong>تاکنون در مطالعات گذشته به ارتباط رادیوگرافیک میگزوفیبروم ادنتوژنیک با اپیتلیوم فولیکول دندان رویش نیافته یا نهفته اشاره ای نشده است</strong><strong>. </strong><strong>جهت تشخیص دقیق ضایعه، انطباق دادن یافته های بالینی، تصویربرداری و هیستوپاتولوژی با یکدیگر الزامی است</strong><strong>. </strong>
میگزوفیبروم ادنتوژنیک,دندان رویش نیافته
https://jmds.mums.ac.ir/article_5814.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_5814_bbb4ded2628c60974fc5926650eeb05e.pdf