دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
بررسی شیوع کلسیفیکاسیون های نابجا در رادیوگرافی پانورامیک دیجیتال در بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی بوشهر در سال 1397
217
226
FA
نرگس
آریا
0000000197203178
استادیار گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
yosefim6672@gmail.com
فاطمه
رنجبر
0000-0001-6270-8598
دانشجو، دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
hajinezhadk6672@gmail.com
سودابه
محمدی
0000000323001359
استادیار پزشکی اجتماعی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
so.mohammadi@bpums.ac.ir
امیرمحمد
کیهان
دانشجو، دانشکده دندان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
amir75keyhan@gmail.com
10.22038/jmds.2019.13838
<strong>مقدمه:</strong><strong>کلسیفیکاسیون های بافت نرم ناحیه سر گردن از یافته های شایعی هستند که برخی از آن ها با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک قابل تشخیص اند. از آن جا که این کلسیفیکاسیون ها می توانند نشان دهنده ی مشکلات زمینه ای سیستمیک باشند، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی شیوع این کلسیفیکاسیون ها و ارتباط آن با سن و جنس افراد در شهر بوشهر انجام شد.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه ی مقطعی توصیفی که در سال 1397 در بوشهر انجام گرفت، رادیوگرافی پانورامیک 1040 نفر مورد بررسی قرار گرفت. رادیوگرافی ها توسط یک دستگاه پانورامیک </strong><strong>SUMSUNG</strong><strong> مدل </strong><strong>RAY SCANα-SC</strong><strong> تهیه شده و چاپ فیلم ها به وسیله پرینتر</strong><strong> Agfa health </strong><strong>مدل</strong><strong> Drystar </strong><strong>انجام گرفت. بعد از بررسی رادیواپسیته موجود ، خصوصیات آنها شامل نوع، محل ، تعداد موارد یک طرفه یا دو طرفه بودن و سمت ابتلا ثبت شد.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong> تعداد موارد 130 کلسفیکاسیون مشاهده شد، با سطح اطمینان 95% (42/14% - 61/9%) شیوع کلسیفیکاسیون 5/12% بود. بیشترین نوع کلسفیکاسیون لیگامان استایلوهیوئید و کمترین آن سیالولیت بود</strong><strong>.</strong><strong> بیشترین فراوانی کلسیفیکاسیون در جنس مرد و در بازه ی سنی بیشتر از 40 سال بود. ارتباط شیوع کلسیفیکاسیون با سن (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>) و جنس (</strong><strong>023</strong><strong>/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>=</strong><strong>) معنادار بود.</strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong> کلسیفیکاسیون لیگامان استایلوهیوئید با 5/7% بیشترین شیوع را در میان کلسیفیکاسیون های بافت نرم ناحیه سر و گردن داشت. شیوع کلسیفیکاسیون بافت نرم ناحیه سر و گردن در این مطالعه با سن و جنس در ارتباط بود و در مردان با سن بالای 40 سال بیشتر دیده می شد.</strong>
رادیوگرافی پانورامیک,کلسیفیکاسیون بافت نرم,کلسیفیکاسیون لیگامان استایلوهیوئید
https://jmds.mums.ac.ir/article_13838.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13838_21dc544b376943f0ccfd3edb369b7767.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
بررسی تاثیر پخت های مکرر پرسلن بر مقاومت به کروژن و خصوصیات سطحی آلیاژهای بیس متال
227
241
FA
نفیسه
اسدزاده عقدایی
0000-0002-7524-0821
دانشیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران
asadzaden@mums.ac.ir
فوژان
قربانیان فرد
استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران
ghorbanianfardf@mums.ac.ir
دلارام
قائمی
0000-0001-8359-4833
استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی، مشهد، ایران
ghaemid@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2019.13841
<strong>مقدمه:</strong><strong> با توجه به استفاده از آلیاژ نیکل-کروم در رستوریشن های </strong><strong>PFM (Porcelain Fused to Metal)</strong><strong> و نیاز به دمای بالا </strong><strong>جهت</strong><strong> پخت پرسلن، محتمل است ریزساختار آلیاژ، مقاومت به کروژن و میزان آزادسازی یون ها تغییر</strong><strong>کند.</strong><strong>هدف این مطالعه تعیین تاثیر پخت های مکرر پرسلن بر مقاومت به کروژن و خصوصیات سطحی دو نوع آلیاژ نیکل-کروم بود.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> از </strong><strong>هریک از </strong><strong>آلیاژهای نیکل-کروم فاقد برلیوم (</strong><strong>Dam Cast</strong><strong>) و حاوی برلیوم (</strong><strong>Super Cast</strong><strong>)</strong><strong> 24عدد </strong><strong>دیسک تهیه و براساس دفعات پخت پرسلن به چهار زیرگروه اول (بدون پخت)، دوم (چهار پخت) ، سوم (چهار پخت و یک پخت اصلاحی) و چهارم (چهار پخت و دو پخت اصلاحی) تقسیم شد. با دستگاه پتانسیواستات الکتروشیمیایی، مقاومت به کروژن اندازه گیری شد. نمونه ها 30 روز در بزاق مصنوعی </strong><strong>فوزایاما </strong><strong>با </strong><strong>pH 5</strong><strong> و دمای</strong><strong>°</strong><strong>C</strong><strong> 37 قرار گرفتند و با روش </strong><strong>ICP-AES</strong><strong> آزادسازی یونها اندازه گیری شد. بررسی سطح با میکروسکوپ نوری متالورژیک و الکترونی روبشی انجام گردید.آنالیز داده ها در نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> با سطح معناداری 05/0 صورت گرفت.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong> امپدانس دو آلیاژ با افزایش تعداد پخت ها به صورت معناداری کاهش یافت. پخت های اصلاحی(زیرگروه سوم و چهارم) باعث کاهش معناداری در امپدانس و مقاومت به کروژن در آلیاژ</strong><strong>Super Cast</strong><strong> نسبت به نمونه های پخت پرسلن گردید اما در آلیاژ </strong><strong>Dam Cast </strong><strong> این کاهش معنادار نبود. میزان یون های آزاد شده در هر دو آلیاژ با افزایش تعداد پخت به صورت معناداری افزایش یافت؛ اما میان دو آلیاژ تفاوت، معنادار نبود</strong><strong>.</strong><strong> غلظت یون های آزاد شده آلیاژ </strong><strong>Super Cast</strong><strong> بیشتر از </strong><strong>Dam Cast</strong><strong> بود. با بررسی میکروسکوپی، نواحی کروژن بیشتری در سطح آلیاژ </strong><strong>Super Cast</strong><strong> مشاهده گردید.</strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong> پخت های مکرر تاثیر کمتری بر مقاومت به کروژن آلیاژ فاقد برلیوم </strong><strong>Dam Cast</strong><strong> نسبت به آلیاژ دارای برلیوم </strong><strong>Super Cast</strong><strong> داشته است. </strong>
پخت پرسلن,آلیاژ نیکل-کروم,یون برلیوم,مقاومت به کروژن
https://jmds.mums.ac.ir/article_13841.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13841_e29640b18d8c5bccd398d79209b77091.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
شبیهسازی عملکرد مکانیکی ایمپلنتهای دندانی ساخته شده از مواد حافظهدار با استفاده از روش المان محدود
242
252
FA
علی
امیری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ولیعصر (عج)، رفسنجان، ایران
aliamiri26@gmail.com
علیرضا
عرب سلغار
0000-0001-9517-2523
استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ولیعصر (عج)، رفسنجان، ایران
a.arabsolghar@vru.ac.ir
رضا
مهرابی
استادیار، گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ولیعصر (عج)، رفسنجان، ایران
r.mehrab@vru.ac.ir
10.22038/jmds.2019.13541
<strong>مقدمه:</strong><strong>آلیاژهای حافظهدار به دلیل سازگاری بالا با بدن، مقاومت به خوردگی مناسب و خواص مکانیکی منحصربهفرد جایگاه ویژهای در پزشکی و دندانپزشکی به خود اختصاص دادهاند. هدف از این انجام این مطالعه، بررسی اثر استفاده از ایمپلنتهای دندانی ساخته شده از آلیاژهای حافظهدار بر روی توزیع تنش در ایمپلنت و استخوان فک بود. </strong><br /> <strong>مواد و روشها:</strong><strong>یک ایمپلنت دندانی تحت اثر نیروهای عمودی و عرضی قرار گرفت و نتایج با استفاده از روشهای المان محدود استخراج گردید. بدین منظور یک نمونه از ایمپلنتهای دندانی موجود به همراه بخشی از استخوان فک در نرمافزار آباکوس شبیهسازی شد و بهصورت استاتیکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. درنهایت میزان تنش موجود در ایمپلنت با سایر ایمپلنتهای موجود که از مواد معمولی ساخته شدهاند مقایسه گردید. </strong><br /> <strong>یافتهها:</strong><strong> </strong><strong>مقادیر تنش در ایمپلنت در حالتی که ایمپلنت حافظهدار مورد استفاده قرار میگیرد، نسبت به زمانی که ایمپلنت نیکل- تیتانیوم استفاده شده بود، کمتر بود. همچنین، در نقاطی که تحت تأثیر نیرو و تنش بیشتری قرار داشتند، مقادیر تنش انتقال یافته از ایمپلنت نایتینول نسبت به ایمپلنت نیکل- تیتانیوم به استخوان فک کمتر بود.</strong>
ایمپلنت حافظهدار,تحلیل تنش,المان محدود,کیفیت استخوان
https://jmds.mums.ac.ir/article_13541.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13541_9ee3d8a8b6bb0de8dba169272f1e670b.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
بررسی اثرات دهانشویه نانوداروی کورکومین بر التهاب لثه در ژنژیویت مزمن
253
262
FA
سید علی
بنی هاشم راد
0000-0001-7840-3801
مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
banihashema@mums.ac.ir
مجید رضا
مختاری
0000-0002-5077-5811
پریودنتیست، مشهد، ایران
mokhtarim@mums.ac.ir
مریم
نیک اندیش
دانشجوی دکترا، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
nikandishm921@mums.ac.ir
محمد
صولتی
دانشجوی دکترا، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
solatimh941@mums.ac.ir
محمدحسین
صادقی
دانشجوی دکترا، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
10.22038/jmds.2019.13561
<strong>مقدمه:</strong><strong> فراورده های آنتی میکروبیال به شکل دهانشویه تاثیر چشمگیری در کاهش پلاک و التهاب لثه دارند و می توانند به پیشگیری و درمان مکانیکال مشکلات پریودنتال کمک کنند. کلرهگزیدین به عنوان استاندارد طلایی آنها، عوارض جانبی شناخته شده ای دارد و در نتیجه جایگزین هایی برای آن معرفی شده اند. در این مطالعه به بررسی اثربخشی دهانشویه کورکومین، یک دهانشویه گیاهی بر پایه زردچوبه، بر روی التهاب مزمن لثه و مقایسه آن با کلرهگزیدین پرداخته شده است.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> سی بیمار مبتلا به ژنژیویت مزمن ژنرالیزه وارد این مطالعه شدند. بیماران به صورت تصادفی به 3 گروه 10 تایی تقسیم شدند و تمام آنها تحت درمان جرم گیری و تسطیح ریشه (</strong><strong>SRP</strong><strong>) قرار گرفتند. بیماران گروه اول، دهانشویه کلرهگزیدین، گروه دوم، دهانشویه کورکومین و گروه سوم دارونما دریافت کردند. شاخص لثه (</strong><strong>GI</strong><strong>)، شاخص پلاک (</strong><strong>PI</strong><strong>)، خونریزی حین پروبینگ (</strong><strong>BOP</strong><strong>) و عمق پاکت (</strong><strong>PD</strong><strong>) قبل از درمان و یک، دو، سه و چهار هفته بعد از درمان اندازه گیری شدند و تغییرات شاخص ها آنالیز شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong> در هر سه گروه، پارامترهای بالینی نسبت به قبل از درمان بهبودی را نشان می دادند؛ اما در مقایسه با گروه دارو نما (گروه سوم)، هر دو گروه کلرهگزیدین و کورکومین به طور معناداری نتایج بهتری نشان دادند (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). در مقایسه ی گروه کلرهگزیدین و کورکومین، شاخص های </strong><strong>GI</strong><strong> و </strong><strong>BOP</strong><strong> تفاوت چشمگیری نداشتند؛ اما شاخص های </strong><strong>PI</strong><strong> و </strong><strong>PD</strong><strong> در گروه کورکومین به طور معناداری بهتر بودند (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>).</strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong> نتایج این مطالعه نشان داد که کورکومین به عنوان یک دهانشویه ضد التهاب با کلرهگزیدین قابل مقایسه است و در بعضی جهات بهبودی بیشتری حاصل می کند. بنابراین، کورکومین می تواند به عنوان یک درمان موثر در کنار درمانهای مکانیکال پریودنتال در نظر گرفته شود.</strong>
دهانشویه,ژنژیویت مزمن,کورکومین
https://jmds.mums.ac.ir/article_13561.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13561_f00a5c468a21d4eca4d053ba88f0dd7c.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
مقایسۀ کیفیت زندگی بیماران با ناهنجاری کلاس III درمان شده با جراحی ارتوگناتیک با افراد بدون ناهنجاری دندانی-صورتی و افراد کلاس III درمان نشده
263
270
FA
گلسا السادات
تیموری
0000-0003-2121-2523
دندانپزشک، اصفهان، ایران
golsa.teymouri@khuisf.ac.ir
حسن
مومنی
0000-0002-6419-3409
استادیار، گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
ar.sadighi@gmail.com
مسعود
فیض بخش
استادیار، گروه ارتودنسی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
m.feizbakhsh@khuisf.ac.ir
علیرضا
صدیقی
دستیار تخصصی، گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
alireza.sedighi@khuisf.ac.ir
10.22038/jmds.2019.13662
<strong><strong><span lang="FA" dir="RTL">مقدمه: </span></strong>جراحی ارتوگناتیک از روش های مطمئن در درمان بدشکلی های فکی- صورتی است که در کیفیت زندگی و جنبه های روان شناختی بیماران موثر می باشد. هدف از این مطالعه تأثیر جراحی ارتوگناتیک بر حیطه های مختلف سلامت فرد یعنی جنبه اجتماعی، زیبایی سیستم دندانی-صورتی، عملکرد دهانی و آگاهی از زیبایی دهانی - صورتی بود.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه توصیفی - تحلیلی، 75</strong><strong> فرد 18 تا 35 سال از هر دو جنس که</strong><strong>به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد خوراسگان مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. 30 نفر از آنها</strong><strong> برای روابط فکی کلاس </strong><strong>III</strong><strong>، </strong><strong>تحت درمان جراحی قرار گرفته بودند و حداقل 6 ماه از زمان جراحی آنها گذشته بود. 30 فرد فاقد ناهنجاری دندانی-صورتی و 15 نفر از افراد کلاس </strong><strong>III</strong><strong>درمان نشده نیز انتخاب شدند. سپس پرسشنامه کیفیت زندگی مرتبط با وضعیت ارتوگناتیک در اختیار آنها قرار گرفت. </strong><strong>این پرسشنامه شامل سوالاتی در چهار حیطه جنبه اجتماعی، زیبایی سیستم دندانی-</strong><strong>صورتی، عملکرد دهانی و آگاهی از زیبایی دهانی-</strong><strong>صورتی بود. </strong><strong>داده ها با استفاده از آزمون کای اسکوئر، آزمون آنالیز واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی </strong><strong>LSD</strong><strong> و ضریب همبستگی پیرسون</strong><strong>تجزیه و تحلیل شدند.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong>میانگین نمره کل کیفیت زندگی (02/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>) و حیطه های </strong><strong>زیبایی دندانی-صورتی </strong><strong>(003/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>)</strong><strong>، عملکرد دهانی </strong><strong>(04/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>) </strong><strong>و جنبه اجتماعی </strong><strong>(03/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>)</strong><strong> بین سه گروه اختلاف معنادار داشت؛ اما میانگین نمره کیفیت زندگی در حیطه آگاهی از زیبایی دندانی-صورتی بین سه گروه تفاوت معنادار نداشت </strong><strong>(81/0</strong><strong><em>P=</em></strong><strong>). </strong><strong>میانگین</strong><strong> نمره کیفیت زندگی در حیطه زیبایی دندانی-صورتی در دو گروه بدون ناهنجاری و دارای ناهنجاری جراحی شده تقریبا یکسان بوده و در گروه دارای ناهنجاری جراحی نشده از دو گروه دیگر کمتر بود. </strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong>کیفیت زندگی بیماران دارای ناهنجاری دندانی-صورتی (کلاس </strong><strong>III</strong><strong>) بعد از جراحی ارتوگناتیک به سطح گروه کنترل (افراد بدون ناهنجاری دندانی-صورتی) و بالاتر از گروه دارای ناهنجاری کلاس </strong><strong>III</strong><strong> درمان نشده رسید.این تفاوت در حیطه های اجتماعی و عملکرد دهانی از سایر حیطه ها بیشتر و در حیطه آگاهی از زیبایی دندانی-صورتی کمتر از سایر موارد بود.</strong>
جراحی ارتوگناتیک,کیفیت زندگی,مال اکلوژن کلاس III,بد شکلی دندانی-صورتی
https://jmds.mums.ac.ir/article_13662.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13662_51f0e3fe5fce45d124185647a119ec5e.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
بررسی آزمایشگاهی اثر هیدروژن پراکساید 40% با و بدون نانوهیدروکسی آپاتیت و نانوبیواکتیوگلاس بر انسداد توبول های عاجی
271
278
FA
علیرضا
دانش کاظمی
0000-0003-2306-2119
دانشیار گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
daneshkazemi@gmail.com
عبدالرحیم
داوری
0000-0002-4758-1442
استاد گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
rdavari2000@yahoo.com
منیره
صدوقی
0000-0002-5593-7840
دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
sadoughi_monireh@yahoo.com
10.22038/jmds.2019.13686
<strong>مقدمه:</strong><strong> حساسیت دندانی، یکی از رایج ترین عوارض درمان های بلیچینگ می باشد. عوامل حساسیت زدای مختلفی برای تسکین علائم به کار برده شده اند. اخیرا استفاده از نانوبیومتریال ها برای انسداد توبول های عاجی جهت درمان حساسیت ها مورد توجه قرار گرفته است. هدف از مطالعه کنونی بررسی اثر هیدروژن پراکساید 40% با و بدون نانوهیدروکسی آپاتیت و نانوبیواکتیوگلاس بر انسداد توبول های عاجی سطحی بود.</strong><strong> </strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> با حذف مینای سرویکالی 60 دندان پرمولر سالم، سطح صاف عاج ایجاد شد. نمونه ها با ابعاد یکسان تهیه و بطور تصادفی در سه گروه مساوی تقسیم گردید.گروه 1: ماده بلیچینگ </strong><strong>هیدروژن پراکساید</strong><strong>40%</strong><strong>،</strong><strong> گروه 2: ترکیب ماده بلیچینگ و نانوهیدروکسی آپاتیت</strong><strong>2%</strong><strong> وزنی، گروه3: ترکیب ماده بلیچینگ و نانوبیواکتیوگلاس</strong><strong>7/5%</strong><strong> وزنی</strong><strong>. </strong><strong>بلیچینگ</strong><strong>به صورت </strong><strong>سه دوره زمانی 15دقیقه ای در دو جلسه با فاصله یک هفته انجام شد</strong><strong>. بررسی انسداد توبولهای عاجی با استفاده از تصاویر </strong><strong>SEM</strong><strong> و امتیازدهی بر اساس شاخص</strong><strong> </strong><strong>Hullsmann</strong><strong>صورت گرفت.</strong><strong> بررسی داده ها بوسیله آزمون کروسکال-والیس و آزمون مقایسه های چندگانه دان انجام شد. سطح معنی داری</strong><strong> 05/0 در نظر گرفته شد.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong>برخلاف </strong><strong>گروه 1 ، در گروه 2 و 3 انسداد</strong><strong> توبول های عاجی رخ داد.</strong><strong> اما تفاوت معنی داری در بسته شدن توبول های عاجی بین گروه های 2 و 3 وجود نداشت. اما گروه 1 با هر دو گروه 2 و 3 تفاوت معنی داری داشت. (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>)</strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong>افزودن نانوهیدروکسی آپاتیت و نانوبیواکتیوگلاس به هیدروژن پراکساید سبب انسداد توبول های عاجی پس از بلیچینگ شده و می تواند درمان موفقی جهت کاهش حساسیت های پس از بلیچینگ با هیدروژن پراکساید باشد. </strong>
هیدروژن پراکساید,نانوهیدروکسی آپاتیت,نانوبیواکتیوگلاس,حساسیت دندانی,بلیچینگ
https://jmds.mums.ac.ir/article_13686.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13686_4b8a715a5e04f93899cbe6c3188453bf.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
بررسی تعداد و مورفولوژی کانال های دندان های پرمولر اول و دوم پایین با استفاده از توموگرافی مخروطی کامپیوتری در شهرهای شمالی ایران در سال 1397
279
286
FA
فاطمه
رضیان
0000-0002-4141-8257
دانشجوی دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
fatemeh.r746@gmail.com
حسن
عزیزی
دندانپزشک، ساری، ایران
فاطمه
شاکری
دانشجوی دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سینا
حقانی فر
دانشیار، گروه رادیولوژی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
dr.haghani@yahoo.com
نرجس
هوشیاری
0000-0002-2628-9290
استادیار، گروه اندوداننیکس، دانشکده دندانپزشکی ساری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
narjeshoshyari@rocketmail.com
10.22038/jmds.2019.13734
<strong>مقدمه:</strong><strong> پرمولرهای مندیبل به دلیل تنوع در شکل و تعداد کانال ها از سخت ترین دندان ها برای درمان ریشه هستند. به همین دلیل بیشترین شکست درمان اندو مربوط به این دندان ها است.</strong><strong> در این مطالعه تعداد کانال ها ی پرمولر های مندیبل و مورفولوژی آن ها در جمعیت شهر های شمال ایران بررسی شد.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> در این مطالعه توصیفی </strong><strong>مقطعی، </strong><strong>از آرشیو تصاویر توموگرافی اشعه مخروطی کامپیوتری </strong><strong>(</strong><strong>CBCT)</strong><strong> بیمارانی که جهت مقاصد تشخیصی درمانی به یک مرکز خصوصی رادیولوژی فک و صورت مراجعه نموده بودند، استفاده شد. </strong><strong>در مجموع 280 پرمولر اول مندیبل (111مرد و 169 زن) و 248 پرمولر دوم مندیبل (95 مرد و 154 زن) مورد بررسی قرار گرفتند.</strong><strong>ورود داده ها در نرم افزار </strong><strong>SPSS</strong><strong> با ویرایش 16 انجام گرفت و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از درصد فراوانی و آزمون کای دو ارایه شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong>از بین پرمولرهای اول مندیبل که در جمعیت مردان و زنان مورد بررسی قرار گرفتند، دندان ها یا تک ریشه یا دو ریشه بودند که پرمولرهای تک ریشه بیشترین میزان شیوع را داشتند (7/95). در مورد پرمولرهای دوم مندیبل نیز تک ریشه، دو ریشه و یا سه ریشه بودند که شیوع پره مولرهای دوم تک ریشه نیز بیشتر بود (6/97). از نظر تعداد کانال ها هم اکثر پره مولرها تک کانال و تایپ </strong><strong>I</strong><strong> بودند. </strong><strong>در بین پره مولرهای اول مندیبل، تایپ های </strong><strong>III</strong><strong>و </strong><strong>VI</strong><strong>و </strong><strong>VII</strong><strong>دیده نشد و نادرترین تایپ دیده شده تایپ </strong><strong>VIII</strong><strong>ورتوچی بود. در بین پره مولرهای دوم مندیبل، تایپ های </strong><strong>IV</strong><strong>و </strong><strong>VI</strong><strong>و </strong><strong>VII</strong><strong>دیده نشد و کمیاب ترین تایپ ها مربوط به تایپ </strong><strong>II</strong><strong>و </strong><strong>VIII</strong><strong>ورتوچی بود.</strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong>بر اساس این مطالعه پرمولرهای اول و دوم مندیبل در جمعیت زنان و مردان بیشتر تک ریشه و تک کانال بودند و از نظر طبقه بندی </strong><strong>ورتوچی </strong><strong>بیشترین شیوع مربوط به تایپ </strong><strong>I</strong><strong> بود.</strong>
پره مولر مندیبل,مورفولوژی کانال,توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی
https://jmds.mums.ac.ir/article_13734.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13734_e55bd3f4dacb5fc0c4ce5542e9dc1bdf.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
مقایسه ی آموزش درس "لیزر در دندانپزشکی" با دو روش مبتنی بر موبایل و کتابچه برای دانشجویان دندانپزشکی
287
294
FA
جواد
سرآبادانی
0000-0002-2814-516X
دانشیار، گروه بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
sarabadanij@mums.ac.ir
مهدی
دهقانی تفتی
دندانپزشک، مشهد، ایران
dehghanim891@mums.ac.ir
علی
لبافچی
0000-0003-3893-6990
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
labafchiali@yahoo.com
عبدالله
جوان رشید
کارشناس آمار، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
javanra@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2019.13687
مقدمه: هدف این مطالعه، بررسی نرم افزار آموزشی Moodle mobile با قابلیت اجرا روی سیستم عامل اندروید و ios برای ارتقای آگاهی دانشجویان درباره کاربردهای لیزر در دندانپزشکی بوده است.<br /> مواد و روش ها: در این مطالعه، تعداد 59 دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد از دانشجویان سال 5 و 6 که با لیزر آشنایی نداشتند و در نیم سال اول تحصیل95-96 واحد درسی بیماری های دهان عملی1 و 2 را انتخاب کرده بودند وارد مطالعه شدند. پس از برگزاری پیش آزمون و بررسی اطلاعات پایه دانشجویان از کاربرد لیزر در دندانپزشکی، نرم افزار Moodle mobile در طول یک نیم سال تحصیلی به دانشجویان گروه آزمایش معرفی و چگونگی استفاده از آن در یک کارگاه عملی در ابتدای ترم آموزش داده شد. همچنین گروه کنترل به وسیله ی کتابچه آموزش دیدند. در هر دو گروه پیش از آغاز مطالعه و پس از اتمام آموزش، میزان آگاهی و اطلاعات دانشجویان از کاربرد های لیزر در دندانپزشکی ارزیابی شد و نتایج آن به وسیله ی آزمون های آماری بررسی شد. نتایج آن به وسیله ی آزمون آماری مک نمار، تی جفت شده و من ویتنی با نرم افزار SPSS بررسی شد.<br /> یافته ها: میانگین نمرات دانشجویانی که بوسیله کتابچه آموزش دیده بودند، از 3/7 به 9/13 در زمان پس از آموزش رسیده بود که این میزان اختلاف، از نظر آماری معنی دار بود (001/0<em>P</em><). میانگین نمرات دانشجویانی که بوسیله نرم افزار آموزش دیده بودند، از 8/7 در قبل از آموزش به 6/16 در بعد از آموزش رسیده بود که این میزان اختلاف، نیز از نظر آماری معنی دار بود (001/0<em>P</em><). میانگین نمرات بعد از آموزش در گروه نرم افزار 6/16 و در گروه کتابچه 9/13 بود که این میزان اختلاف، از نظر آماری معنی دار بود (001/0<em>P</em><).<br /> نتیجه گیری: به طور کلی بر اساس نتایج این مطالعه مشخص شد هر دو روش آموزشی کتابچه و نرم افزار آموزشی باعث ارتقای آگاهی و افزایش معلومات کاربرد لیزر در دندانپزشکی می شود، اما نرم افزار آموزشی بطور معنی داری نسبت به کتابچه موثر تر واقع می شود.
اپلیکشن موبایل,گوشی هوشمند,آموزش,یادگیری,دندانپزشکی,دانشجو
https://jmds.mums.ac.ir/article_13687.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13687_5c236eaa9a84b4ae8af6c21b0c0e58bf.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
بررسی انواع شکستگی های صورت در موتورسیکلت سواران دارا و فاقد کلاه ایمنی در جنوب شرق ایران
295
303
FA
مژگان
کاظمیان
استادیار جراحی فک و صورت دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
میترا
موحدی
استادیار طب اورژانس دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
mmovahedi@kmu.ac.ir
فاطمه
موحد
0000-0002-7539-2286
رزیدنت طب اورژانس دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
samaneh.movahed@yahoo.com
10.22038/jmds.2019.13842
<strong>مقدمه:</strong><strong> موتورسواران در معرض صدمه به صورت، گردن و سر هستند. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده یا عدم استفاده از کلاه ایمنی بر الگوهای مختلف شکستگی صورت بود.</strong><br /> <strong>مواد و روش ها:</strong><strong> این پژوهش یک مطالعه مقطعی _توصیفی بود. جامعه مورد مطالعه شامل 127 نفر از موتورسواران آسیب دیده مراجعه کننده به بیمارستان شهید باهنر کرمان در شش ماه اول سال 1396 بود</strong><strong>که با روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. متغیرهای دموگرافیک شامل سن و جنس بود و متغیرهای کلینیکی نظیر نوع شکستگی بر اساس منفرد و متعدد بودن، محل شکستگی در فک پایین و ناحیه میانی صورت در چک لیست مطالعه ثبت شد.</strong><br /> <strong>یافته ها:</strong><strong> از 127 بیمار، 8/72% مرد و 2/27% زن بودند و 81 نفر به دنبال تروما به فک بالا و پایین دچار شکستگی شده بودند. 6/25% موتورسواران از کلاه ایمنی استفاده کرده بودند. بیشترین فراوانی گروه سنی مربوط به 40 تا 50 سال با فراوانی 8/24% بود. از بین بیماران 4/44% شکستگی منفرد و 6/55% شکستگی متعدد داشتند و از بین شکستگی های مندیبل، بیشترین فراوانی مربوط به تنه مندیبل (3/26%) و کمترین فراوانی مربوط به کرونوئید بود. بیشترین فراوانی در شکستگی های ناحیه میانی صورت، لفورت </strong><strong>I</strong><strong> با 4/31% و سپس لفورت </strong><strong>II</strong><strong> با 8/23% و لفورت </strong><strong>III</strong><strong> با 3/16% فراوانی بود و کمترین شیوع شکستگی در ناحیه ریم اربیت با 5/2% فراوانی بود.بین استفاده از کلاه ایمنی و محل آناتومیک شکستگی در فک پایین ارتباط معناداری وجود نداشت ولی در شکستگی های ناحیه میانی صورت ارتباط معنی داری با استفاده از کلاه ایمنی وجود داشت.</strong><br /> <strong>نتیجه گیری:</strong><strong> کلاه ایمنی استاندارد تقریبا در اکثر شکستگی های ناحیه صورت، نقش مطلوب حفاظتی داشت. از بررسی یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که استفاده از کلاه ایـمنی استاندارد می تواند از شکستگی های ناحیه میانی صورت جلوگیری کند. </strong>
شکستگی,موتور سیکلت,کلاه ایمنی
https://jmds.mums.ac.ir/article_13842.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13842_5dab7de36f004445cdaf4db9a08c31db.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
43
3
2019
09
23
تأثیر ویتامین C بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق در افراد سالم غیرسیگاری
304
311
FA
نازنین
کامیاب
0000-0003-0455-9779
استادیار گروه آموزشی بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
n.kamyab83@yahoo.com
محمود
شیخ فتح الهی
استادیار گروه آموزشی اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
معصومه
عدالت
دانشجوی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
edalatmehrsa@gmail.com
زهره
موردویی
0000-0001-7073-215
دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران
zohreh.mordoei1371@gmail.com
10.22038/jmds.2019.13461
<strong>مقدمه:</strong><strong> سیستم آنتیاکسیدان از مهمترین مکانیسمهای دفاعی بزاق علیه رادیکالهای آزاد است. یکی از مهمترین عوامل آنتیاکسیدانی، ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> است که در درمان و جلوگیری از استرس اکسیداتیو مؤثر میباشد. با توجه به تأثیر عوامل محیطی، ژنتیکی و تغذیهای بر تعادل بین تولید و دفع رادیکالهای آزاد، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> بر ظرفیت تام آنتیاکسیدانی بزاق در افراد غیرسیگاری انجام شد.</strong><br /> <strong>مواد و روشها:</strong><strong> مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی تصادفیشده بود که بر روی 60 فرد سالم غیرسیگاری مراجعهکننده به کلینیک دندانپزشکی رفسنجان در سال 1396 انجام شد. پس از تقسیم تصادفی افراد به سه گروه، به گروه اول و دوم به ترتیب 1000 و 500 میلیگرم قرص جوشان ویتامین </strong><strong>C</strong><strong>، به مدت سه هفته داده شد. گروه سوم هیچگونه مکمل ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> دریافت نکرد. ظرفیت آنتیاکسیدانی تام بزاق، قبل و سه هفته پس از مداخله، به وسیله کیت سنجش آنتیاکسیدان و دستگاه </strong><strong>ELISA Reader</strong><strong> اندازهگیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون </strong><strong><em>t</em></strong><strong> زوجی، آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی دانکن استفاده شد.</strong><br /> <strong>یافتهها:</strong><strong> آزمون مقایسات چندگانه دانکن نشان داد </strong><strong>که میانگین تغییرات (افزایش) ظرفیت آنتیاکسیدانی تام بزاق در گروه دریافت کننده 500 و 1000 میلیگرم ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> دارای اختلاف معنیدار نبود (05/0<</strong><strong><em>P</em></strong><strong>). در حالیکه میانگین تغییرات ظرفیت آنتیاکسیدانی تام بزاق </strong><strong>در گروه کنترل به طور معنیداری کمتر از گروه دریافت کننده ویتامین </strong><strong>C</strong><strong> بود </strong><strong>(001/0></strong><strong><em>P</em></strong><strong>).</strong><br /> <strong>نتیجهگیری:</strong><strong> نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از ویتامین </strong><strong> C</strong><strong>به عنوان یک عامل آنتیاکسیدان، باعث افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی تام بزاق میشود.</strong>
ویتامین C,غیر سیگاری,ظرفیت آنتیاکسیدانی تام,بزاق
https://jmds.mums.ac.ir/article_13461.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_13461_41153be839d6fd0fef15577ac1882d9e.pdf