دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
واحد رساله در دوره دندانپزشکی چه نقشی دارد؟ بررسی دیدگاه دانشجویان، فارغ التحصیلان و اساتید دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 1388
85
94
FA
مجید
اکبری
دانشیار دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
akbarim@mums.ac.ir
سمانه
حبیبی
دستیار تخصصی ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
habibis891@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2013.586
مقدمه: در نظام آموزش کشور، جایگاه پایاننامه رفع مشکلات پژوهشی است و ارائه پایاننامه به عنوان بخشی از محور تحقیقات کشور قرار میگیرد. با چنین نگرشی به پایاننامه تحصیلی، لازم است ارزشیابی دقیقی از اهداف، مراحل اجرایی، روند و بازده این واحد درسی توسط اساتید، فارغالتحصیلان و دانشجویان به عمل آید تا امکان اصلاح و بازنگری برای ارتقای کیفیت آن فراهم شود. هدف از این مطالعه تعیین دیدگاه اساتید، فارغالتحصیلان و دانشجویان دندانپزشکی مشهد در مورد واحد پایان نامه بود. <br/>مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی– مقطعی، 48 نفر از اساتید راهنما، 40 نفر از دانشجویان سال ششم و 50 نفر از فارغالتحصیلان سال 87 دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال تحصیلی 88-87 مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات، سه پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. یافتههای پژوهشی به صورت توزیع فراوانی نسبی و میانگین، توصیف و سوالات مشترک با آزمون کروسکال والیس در سطح معنیداری 5% مقایسه گردید. <br/>یافتهها: میزان تاثیر پایان نامه در فعالیتهای منجر به تولید و علوم پایه و افزایش مهارتها و دانش حرفه ای متوسط ارزیابی شد و تاثیر آن در آموزش روشهای تحقیق زیاد برآورد شد. دانشجویان و فارغالتحصیلان و اساتید در گذراندن یک پروژه تحقیقی مشترک در سالهای آغازین تحصیل و گذراندن واحد آموزشی برای آشنایی با اهداف پایان نامه با یکدیگر موافق بودند. اساتید تاثیر نتایج پایاننامه در جامعه را بیشتر از فارغالتحصیلان تخمین زدند (03/0<em>P</em>=)، به علاوه اساتید با اختیاری کردن پایان نامه در مقایسه با دانشجویان و فارغ التحصیلان توافق کمتری داشتند (01/0<em>P</em>=). <br/>نتیجه گیری: از آنجائی که در مورد پایان نامههای پژوهشی و تحقیقاتی هزینه و وقت بسیاری صرف میشود بهتر است از نتایج و پیشنهادات ارائه شده در این زمینه با در نظر گرفتن محدودیتهای این مطالعه، استفاده بهینه گردد. همچنین به نظر میرسد بیشترین تاثیر در بهبود این روند با بازبینی قوانین، ایجاد تشکیلات سازمانی حمایتکننده به صورت فعال و جدی و مدیریت هدفمند موضوعات و فعالیتها در این واحد، ایجاد خواهد شد.
پایان نامه,دانشجوی دندانپزشکی,استاد راهنما,فارغ التحصیل
https://jmds.mums.ac.ir/article_586.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_586_114a1fc47c16e8f3341147752af1d52b.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
تدوین استانداردهای ارتقا کیفیت برنامه دندانپزشکی عمومی جمهوری اسلامی ایران
95
110
FA
مجید
اکبری
دانشیار دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشکده آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
akbarim@mums.ac.ir
عباس
مکارم
استاد گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی مشهد، مدیر گروه آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
makarema@mums.ac.ir
فخرالسادات
حسینی
دانشجوی دکتری، دانشکده آموزش پزشکی، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
اکبر
فاضل
استاد گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
10.22038/jmds.2013.644
مقدمه: اهمیت تضمین کیفیت در آموزش علوم پزشکی، نیاز به تدوین استانداردهای مناسب را در نظامهای آموزشی به عنوان مبنایی برای تایید کیفیت مورد توجه قرار داده است. هدف از این پژوهش، تدوین استانداردهای ارتقا کیفیت دندانپزشکی عمومی جمهوری اسلامی ایران بود. <br/>مواد و روشها: این مطالعه توصیفی، در سه مرحله طی سالهای 1390 و 1391 انجام گرفت. در مرحلهای اول در یک مطالعه کتابخانهای، مستندات و استانداردهای منتشر شده مشابه و مرتبط با موضوع، جمعآوری و با توجه به سیاستهای سلامت کشور در نقشه جامع علمی سلامت، غربال گردید. در مرحله دوم، این فهرست با کمک نمایندگانی از 16 دانشکده کشور به روش ایجاد توافق دلفی تغییر یافته طی دو مرحله، بازبینی شده و با کمک یک پرسشنامه مورد نظرسنجی و توافقسنجی از اعضای هیات علمی و صاحبنظران این دانشکدهها درخصوص تناسب برای شرایط کشور قرار گرفت و نظرات هر دانشکده در قالب یک فرم باز بسته، به دبیرخانه ارجاع گردید. نتایج به دست آمده در مرحله سوم توسط یک گروه متمرکز به شیوه گروه اسمی در دبیرخانه دندانپزشکی بررسی شده و با توجه به سیاستهای دبیرخانه و نظر دانشکدهها، استانداردهای نهایی معرفی گردید. <br/>یافتهها: 58 استاندارد در مرحله اول نگارش شد. نظرات 13 دانشکده در مرحله دوم دریافت گردید. (میزان بازگشت:81%). 18 استاندارد توافق کمتر از 90 درصد دانشکدهها را کسب کرده بود و کلیه استانداردها، مورد موافقت بیش از 70 درصد دانشکدهها قرار داشت. در مرحله سوم و با در نظر گرفتن نظرات دانشکدهها، 48 استاندارد ارتقا کیفیت در ذیل استانداردهای پایه در 7 حوزه مورد تایید شورای دبیرخانه دندانپزشکی وزارت بهداشت قرار گرفت. <br/>نتیجه گیری: استانداردهای تدوین شده با توجه به مقبولیت مناسب در دانشکدهها و تطابق با نقشه جامع علمی سلامت کشور، میتواند به عنوان میثاقی برای ارتقا کیفیت دندانپزشکی عمومی کشور به کار رود.
استاندارد,ارتقا کیفیت,دوره دندانپزشکی عمومی,اعتبار بخشی
https://jmds.mums.ac.ir/article_644.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_644_fd01479b5746d9ef231c76f703604281.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
بررسی تاثیر آماده سازیهای سطحی مختلف پستهای فایبر بر استحکام باند به کور کامپوزیتی در محیط آزمایشگاهی
111
118
FA
بیژن
حیدری
استادیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
bheidari@yahoo.com
سارا
خزاعی
دستیار تخصصی گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
sarakh2333@yahoo.com
مهدی
جوان
متخصص پروتزهای دندانی
ساره
نادعلیزاده
دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران
حافظ
آریامنش
متخصص پروتزهای دندانی
negar632001@yahoo.com
10.22038/jmds.2013.587
<strong>مقدمه: </strong><strong>باند قابل اطمینان در حد فاصل ریشه، پست و کور جهت موفقیت کلینیکی رستوریشنهای دارای پست حیاتی است. جهت کاهش ریسک شکست، بهبود باند حائز اهمیت است. بنابراین آماده سازی سطحی مختلفی برای پستها پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، ارزیابی تاثیر آمادهسازیهای سطحی مختلف بر استحکام باند پستهای فایبر به کور کامپوزیت میباشد.</strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong> در این مطالعه 40 پست تقویت شده با فایبر بکار رفت</strong><strong>.</strong><strong> پس از آمادهسازی و برش آنها، نمونههای حاصل در 4 گروه (28</strong><strong>N=</strong><strong>) قرار گرفتند. پستها تحت آماده سازیهای سطحی مختلفی از قبیل بدون درمان سطحی (گروه کنترل)، آمادهسازی با هیدروژن پراکسید 10%، آمادهسازی با سایلن، آمادهسازی با </strong><strong>HF</strong><strong> و سایلن قرار گرفتند. سپس پستها در دستگاه </strong><strong>Microtensile testing</strong><strong> مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج توسط آزمونهای آماری </strong><strong>ANOVA</strong><strong>One-way</strong><strong> و توکی آنالیز شدند (05/0</strong><strong>α</strong><strong>=</strong><strong>).</strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> بیشترین استحکام باند در آمادهسازی با هیدروژن پراکسید 10% (</strong><strong>MPa</strong><strong> 95/8</strong><strong>±</strong><strong>84/19) مشاهده شد و کمترین استحکام مربوط به گروه کنترل (</strong><strong>MPa</strong><strong> 40/3</strong><strong>±</strong><strong>44/12) بود. مقایسه گروهها با تست </strong><strong>Dunnett T3</strong><strong> نشان داد که اختلاف آماری بین گروههای مختلف معنیدار میباشد.</strong>
<strong>نتیجهگیری:</strong><strong> بر اساس نتایج این مطالعه، آمادهسازی با </strong><strong>H2O2-10%</strong><strong> و سایلن استحکام باند پستهای </strong><strong>FRC</strong><strong> به کور کامپوزیت را بیشتر از سایر روشها افزایش میدهد. بطور کلی، استحکام باند پستها به کور کامپوزیت با آمادهسازیهای سطحی افزایش مییابد.</strong>
فایبر پست,استحکام باند,آمادهسازی سطحی
https://jmds.mums.ac.ir/article_587.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_587_a6f1eea745387c0d2f5e19003bcffc64.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
مقایسه اثر ضدباکتریایی Diapasteبا زینک اکساید اوژنول و Sealapex بر روی باکتری انتروکوک فکالیس: یک مطالعه آزمایشگاهی
119
126
FA
سمیه
خرمیان طوسی
استادیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
so_khoramian@yahoo.com
علی
باقریان
دانشیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
رضا
بهرام آبادی
کارشناس گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
بهنام
زینلی
کارشناس ارشد علوم کامپیوتر
10.22038/jmds.2013.589
<strong>مقدمه:</strong><strong> اثر ضدمیکروبی مواد پرکننده کانال در طی درمان پالپکتومی به منظور حذف پاتوژنهای باقیمانده در کانال ریشه مهم و ضروری به نظر میرسد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان فعالیت ضدباکتریایی علیه باکتری انتروکوک فکالیس بین یک خمیر جدید از پیش آماده شده جهت پرکردن کانال دندانهای شیری از خانواده کلسیم هیدروکساید (</strong><strong>Diapaste</strong><strong>) با زینک اکساید اوژنول و </strong><strong>Sealapex</strong><strong> بود. </strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong> در این مطالعه آزمایشگاهی، جهت ارزیابی فعالیت ضدباکتریایی از تست مهاری انتشار در آگار استفاده گردید. برای این منظور از 10 پلیت به قطر 10 سانتیمتر که محتوی آگاری به ضخامت چهار میلیمتر و حاوی باکتری انتروکوک فکالیس بود</strong><strong>٬</strong><strong> استفاده گردید. در هر ظرف، چهار حفره با فواصل یکسان از هم و به قطر پنج میلیمتر در آگار ایجاد گردید. در سه حفره، مواد مورد آزمایش (</strong><strong>Diapaste</strong><strong>، </strong><strong>Sealapex</strong><strong> و </strong><strong>ZOE</strong><strong>) و در یک حفره، آب مقطر به عنوان کنترل منفی ریخته شد. پلیتها در دمای 37 درجه سانتی گراد و به مدت 48 ساعت انکوبه شدند. سپس قطر هاله عدم رشد توسط کولیس، برحسب میلیمتر اندازهگیری شد. دادهها توسط آزمون های </strong><strong>Kruskal-Wallis</strong><strong> و </strong><strong>Mann-Whitney</strong><strong> مورد آنالیز قرار گرفتند</strong><strong>. </strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> اختلاف معنیداری بین میانه قطر هاله عدم رشد سه ماده مورد مشاهده شد (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). میانگین قطر منطقه ممانعت از رشد باکتریایی به طور معنیداری در </strong><strong>Diapaste</strong><strong> بیشتر از (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>)</strong><strong>Sealapex </strong><strong> و</strong><strong>(001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>) </strong><strong>ZOE</strong><strong>بود. </strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> با در نظر گرفتن محدودیتهای یک مطالعه آزمایشگاهی، به نظر میرسد که </strong><strong>Diapaste</strong><strong> از خاصیت ضدباکتریایی بیشتری نسبت به </strong><strong>Sealapex</strong><strong> و </strong><strong>ZOE</strong><strong> برخوردار باشد. </strong>
پالپکتومی,انتروکوک فکالیس,مواد پرکننده کانال ریشه
https://jmds.mums.ac.ir/article_589.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_589_5397fe532898267c5ee2707ff3c3c586.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
بررسی فراوانی ضایعات فکی غیرادونتوژنیک همراه با تشکیل استخوان یا غضروف در مراجعین به بخش آسیب شناسی دانشکده دندانپزشکی مشهد از ابتدای تاسیس تا سال 1389
127
136
FA
رضا
زارع محمودآبادی
0000-0002-1956-1241
دانشیار گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
zaremr@mums.ac.ir
شادی
ثقفی
0000-0002-4910-1895
دانشیار آسیب شناسی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
saghafis@mums.ac.ir
رامین
خضرایی
دندانپزشک
عبدالله
جوان
کارشناس آمار، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
javanra1@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2013.643
<strong>مقدمه:</strong><strong> ضایعات همراه با تشکیل استخوان و یا غضروف دستهای از ضایعات استخوانی در فکین را تشکیل میدهند که شامل طیفی از ضایعات نئوپلاسمی خوشخیم و بدخیم و ضایعات غیرنئوپلاسمی میباشند. گروهی از این ضایعات تحت عنوان ضایعات فیبرواسئوس شناخته میشوند. هدف از این مطالعه بررسی ویژگیهای بالینی و هیستولوژیک ضایعات غیرادونتوژنیک همراه با تشکیل استخوان و یا غضروف در فکین در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیبشناسی دانشکده دندان پزشکی مشهد طی 40 سال بود.</strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong> در این مطالعه دفاتر ثبت گروه آسیبشناسی دانشکده دندان پزشکی مشهد از ابتدای تاسیس (1349) تا مهرماه سال 1389 مورد بررسی قرار گرفتند و مشخصات بیماران با ضایعات فکی غیرادونتوژنیک که همراه با تشکیل استخوان یا غضروف بودند، جمعآوری گردید. اطلاعات فردی بیماران شامل جنس، سن، به همراه جایگاه ضایعه و تشخیص بالینی و هیستولوژیک آنها ثبت، با جداول فراوانی توصیف و با آزمون کای دو مقایسه شد (05/0</strong>α=<strong>).</strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> از مجموع 9991 مورد بیوپسی، تعداد 133 مورد (33/1 درصد) با تشخیص ضایعات غیرادونتوژنیک همراه با تشکیل استخوان یا غضروف بود. از این تعداد، اُسیفایینگ فیبروما با 37 مورد (28 درصد) و به دنبال آن استئوسارکوم با 19 مورد (14درصد) بیشترین موارد را به خود اختصاص داده است. میانگین سنی بیماران 3/17</strong><strong>±</strong><strong>2/32 سال بود که حداقل سن بیماران 9 و بالاترین آن 75 سال بود. در توزیع سنی بیماران در دهههای مختلف سنی بیشترین تعداد ضایعات در دهه دوم زندگی با 35 مورد گزارش شده بود. 79 نفر از زنان و 54 نفر از مردان درگیر این ضایعات بودند.</strong>
<strong>نتیجهگیری:</strong><strong> در این مطالعه ضایعات غیرادونتوژنیک همراه با تشکیل استخوان یا غضروف از شیوع بسیار کمی برخوردار بودند. در بین ضایعات مورد بررسی اُسیفایینگ فیبروما و بدنبال آن استئوسارکوم بالاترین شیوع را داشتند</strong>.<strong> در این تحقیق زنان بیشتر از مردان مبتلا</strong> <strong>بودند و جایگاه ضایعات بیشتر در فک پایین و قسمت خلفی بود. </strong>
استخوان,غضروف,ضایعات فیبرواسئوس,ضایعات غیرادونتوژنیک
https://jmds.mums.ac.ir/article_643.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_643_bf364e6cc91da45c015bb2b2c843e79d.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
بررسی اثر رنگ آمیزی بر استحکام خمشی سرامیک زیرکونیایی Zirkonzahn
137
144
FA
مرضیه
علیخاصی
عضو مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
حبیب
حاج میرآقا
دانشیار گروه پروتزهای دندانی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
آرمیتا
آروین
دندانپزشک عمومی، عضو مرکز تحقیقات جراحیهای جمجمه، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
راضیه
خان محمدی
دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
khanmohammadir901@mums.ac.ir
10.22038/jmds.2013.591
<strong>مقدمه:</strong><strong> زیرکونیای خالص علیرغم استحکام بالا، به دلیل سفیدی رنگ مشکلاتی در تأمین زیبایی مورد نیاز بیماران دارد. احتمال داده میشود افزودن مواد رنگی به زیرکونیا بر خصوصیات مکانیکی و میزان استحکام شکست آن تأثیرگذار باشد. تحقیق حاضر با هدف مقایسه میزان استحکام خمشی سرامیک </strong><strong>Zirkonzahn</strong><strong> به دنبال استفاده از رنگهای </strong><strong>A3</strong><strong>، </strong><strong>B3</strong><strong> و</strong><strong>D3</strong><strong> با حالت بدون رنگآمیزی انجام شد.</strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong> دیسکهای سرامیکی </strong><strong>Zirkonzahn</strong><strong> به ابعاد </strong><strong>mm</strong><strong>15×1 طبق اصول استاندارد تهیه و به صورت تصادفی با استفاده از نمونه رنگهای </strong><strong>A3</strong><strong>، </strong><strong>B3</strong><strong> و </strong><strong>D3</strong><strong> رنگآمیزی شدند (10 عدد در هر گروه). 10 نمونه نیز به عنوان گروه کنترل، بدون رنگ باقی ماندند. میزان استحکام شکست نمونههای با روش استحکام خمشی </strong><strong>Biaxial</strong><strong> و تست </strong><strong>Piston on 3 balls</strong><strong> محاسبه شد و برای تعیین عناصر موجود در نمونههای از آزمون </strong><strong>EDX (Energy Dispersive X Ray)</strong><strong> استفاده شد. دادههای استحکام خمشی با آنالیز واریانس یکطرفه ارزیابی شدند. </strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> استحکام خمشی نمونههای بدون رنگآمیزی 2/300</strong><strong>±</strong><strong>6/1449 مگاپاسکال، نمونههای </strong><strong>A3</strong><strong>، 4/168</strong><strong>±</strong><strong>7/1660 مگاپاسکال، </strong><strong>B3</strong><strong>، 1/282</strong><strong>±</strong><strong>2/1624 مگاپاسکال و </strong><strong>D3</strong><strong>، 9/255</strong><strong>±</strong><strong>3/1496 مگاپاسکال برآورد گردید. هیچ تفاوت آماری معنیداری برحسب میزان استحکام خمشی در گروههای مختلف دیده نشد.</strong>
<strong>نتیجهگیری:</strong><strong> به نظر میرسد استحکام خمشی سرامیک </strong><strong>Zirkonzahn</strong><strong> تحت تأثیر عامل رنگآمیزی یا نوع رنگ به کار رفته در آن نبوده است. </strong>
استحکام خمشی,زیرکونیا,رنگ آمیزی
https://jmds.mums.ac.ir/article_591.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_591_71e596d4d01b2ed237cd3f477bd8ddb7.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
نیازهای درمانی ارتودنسی دانش آموزان پسر 18-14 ساله شهر اصفهان در سال 89-88 با استفاده از شاخص IOTN
145
152
FA
مسعود
فیض بخش
استادیار گروه ارتودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
پروین
خادم
استادیار گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
p.khadem@khuisf.ac.ir
سعید
سرندی
دندانپزشک
فاطمه
تیموری
دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس ، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
فرزین
اصلانی
دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس ، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
سپیده
دادگر
دستیار تخصصی گروه ارتودانتیکس ، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
dadgar_sepideh@yahoo.com
10.22038/jmds.2013.593
<strong>مقدمه:</strong><strong> هدف از این مطالعه ارزیابی نیاز به درمان ارتودنسی دانشآموزان پسر 18-14 ساله مدارس دولتی شهر اصفهان</strong><strong>بود که در سال 89-1388 براساس شاخص </strong><strong>IOTN</strong><strong> (</strong><strong>Index of orthodontic treatment need</strong><strong>) انجام شد.</strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong> جمعیت مورد مطالعه، شامل 408 دانشآموز پسر 18-14 ساله شهر اصفهان بودند که به صورت تصادفی خوشهای انتخاب شدند. نمونهها با شاخص </strong><strong>IOTN</strong><strong> که شامل</strong><strong>دو جزء سلامت دندانی (</strong><strong>DHC</strong><strong> یا </strong><strong>Dental health component</strong><strong>) و جزء زیبایی (</strong><strong>AC</strong><strong> یا </strong><strong>Aesthetic component</strong><strong>) است، به طور کلینیکی معاینه شدند. دادهها با استفاده از آنالیز </strong><strong>Chi-square</strong><strong>تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.</strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> از میان نمونههای مورد بررسی </strong><strong>4/4 </strong><strong>درصد نیاز بسیار شدید</strong><strong>(DHC5) </strong><strong>،</strong><strong>2/16 </strong><strong>نیاز شدید (</strong><strong>DHC4</strong><strong>)، 5/22 درصد نیاز متوسط (</strong><strong>DHC3</strong><strong>)، 9/56 درصد </strong><strong>بی نیاز یا نیاز جزئی </strong><strong>(</strong><strong>DHC1,2</strong><strong>) </strong><strong>به درمان</strong><strong> داشتند. در درجه 5 بیشترین مالاکلوژن مربوط به (دندان های رویش نیافته)، در درجه 4 مربوط به (هایپودنشیا)، در درجه 3 مربوط به (6</strong><strong>≥</strong><strong>اورجت>5/3) و در درجه 2 مربوط به </strong><strong>d</strong><strong> (2 </strong><strong>≥</strong><strong>جابجایی نقاط تماس دندانها>1) بود. همچنین براساس </strong><strong>AC</strong><strong>، 5/76 درصد در گروه بی نیاز از درمان و 2/15 درصد در گروه بینابینی و 4/8 درصد در گروه نیاز قطعی به درمان قرار گرفتند. </strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> 6/20 درصد از دانشآموزان پسر 18-14 ساله شهر اصفهان نیازمند درمان ارتودنسی بودند (</strong><strong>IOTN 4,5</strong><strong>)</strong><strong>.</strong>
اپیدمیولوژی,شاخص نیاز به درمان ارتودنسی (IOTN),جزء سلامت دندانی (DHC),جزء زیبایی (AC)
https://jmds.mums.ac.ir/article_593.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_593_3485a629c47dc3616042d58bea99811a.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
مقایسه تأثیر کاربرد موضعی ژل اسیدفسفریک فلوراید بر میزان خشونت سطحی دو نوع فیشورسیلانت و یک نوع کامپوزیت قابل جریان
153
162
FA
رومینا
مظاهری
استادیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان
لیلا
پیشه ور
استادیار گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان
l.pishevar@khuisf.ac.ir
ندا
فرهمند
دندانپزشک
10.22038/jmds.2013.594
<strong>مقدمه:</strong><strong> کاربرد فلوراید و فیشورسیلانت در پیشگیری از پوسیدگی دندانهای کودکان اهمیت دارند. بررسیها بیانگر اثرات ترکیبات دارای فلوراید، به ویژه ژل اسیدفسفریک فلوراید (</strong><strong>APF</strong><strong>) بر مواد ترمیمکننده دندان است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر کاربرد پیاپی ژل فلوراید </strong><strong>APF</strong><strong> 23/1% بر خشونت سطحی دو نوع سیلانت رزینی </strong><strong>بدون فیلر و فیلردار و یک نوع کامپوزیت قابل جریان میباشد. </strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong> در این بررسی تجربی، 81 عدد دیسک از دو نوع سیلانت رزینی بدون فیلر (</strong><strong>Fissurit F, Voco</strong><strong>) و فیلردار (</strong><strong>Fissurit FX, Voco</strong><strong>) و یک نوع کامپوزیت قابل جریان (</strong><strong>Arabesk Flow, Voco</strong><strong>) در مولد مخصوص پلیمری آماده گردید. نمونههای بالا، هر یک به سه گروه 9 تایی تقسیم شدند. در گروه های شاهد (گروه 1 ، 4 و 7) ژل </strong><strong>APF</strong><strong> بر سطح نمونهها استفاده نگردید. در گروههای 2 ، 5 و 8، ژل فلوراید یک بار و به مدت 4 دقیقه بر روی سطح نمونهها قرار گرفت و در گروههای 3 ، 6 و 9 شش بار ژل </strong><strong>APF</strong><strong> استفاده شد (هر بار به مدت 4 دقیقه). سپس نمونهها در آب مقطر قرار گرفتند. خشونت سطحی نمونهها با استفاده از دستگاه پروفایلمتر بررسی شد. برای واکاوی آماری دادهها از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه (</strong><strong>2-Way ANOVA</strong><strong>) و توکی استفاده گردید. </strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong> نوع ماده مصرفی (فیشورسیلانت رزینی بدون فیلر، فیشورسیلانت رزینی فیلردار و کامپوزیت قابل جریان) بر مقدار خشونت سطحی موثر بود و تفاوت بین سه ماده از لحاظ آماری معنیدار بود (001/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong><</strong><strong>). بیشترین خشونت سطحی مربوط به فیشورسیلانت رزینی بدون فیلر و کمترین خشونت سطحی مربوط به کامپوزیت قابل جریان بود. اما کاربرد ژل (یک بار و یا چند بار مصرف) و یا عدم کاربرد آن بر میانگین خشونت سطحی مواد تحت بررسی اثری نداشت (05/0</strong><strong><em>P</em></strong><strong>></strong><strong>). </strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> هر سه ماده سیلانت رزینی بدون فیلر، سیلانت رزینی حاوی فیلر و کامپوزیت قابل جریان، در برابر اثرات مخرب ژل </strong><strong>APF</strong><strong> مقاوم بودند و خشونت سطحی چندانی در آنها ایجاد نشد. </strong>
خشونت سطحی,اسیدفسفریک فلوراید,فیشورسیلانت,کامپوزیت قابل جریان
https://jmds.mums.ac.ir/article_594.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_594_2226dda4eca19cd457bb45102676cc10.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
تاثیر نوشیدنی های رایج در کودکان بر روی ثبات رنگ کامپوزیت های میکروهیبرید و نانوهیبرید
163
176
FA
رومینا
مظاهری
استادیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
محمدرضا
مالکی پور
استادیار گروه دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
حسام الدین
صدیقی
دندانپزشک
هاجر
سخاوتی
دستیار تخصصی گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
h.sekhavati@gmail.com
10.22038/jmds.2013.647
<strong>مقدمه:</strong><strong>با وجود پیشرفتهای زیاد در ساخت کامپوزیتهای دندانی، ثبات رنگ آنها هنوز هم یک مشکل اساسی محسوب میگردد. </strong><strong>به خصوص این که در دندانپزشکی کودکان غیر از مشکلات مربوط به زیبایی و تحمیل هزینه اضافی، مسئله ویزیتهای مکرر اطفال به دلیل مشکلات کنترل رفتاری آنها، اهمیت بسیار دارد</strong><strong>. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی تأثیر نوشیدنیهای رایج کودکان روی ثبات رنگ دو نوع کامپوزیت میکروهیبرید و نانوهیبرید بود.</strong>
<strong>مواد و روشها:</strong><strong>در این مطالعه تجربی، ٨٠ نمونه دیسکی شکل با ضخامت 2 و قطر 10 میلیمتر از دو کامپوزیت میکروهیبرید (</strong><strong>Point4 (Kerr</strong><strong> و نانوهیبرید (</strong><strong>Herculite XRV Ultra (Kerr</strong><strong> تهیه شد (دو گروه ٤٠ تایی). سپس نمونههای هر گروه به ٥ زیرگروه ٨ تایی تقسیم شده و به مدت 10 روز روزانه 4 ساعت در 5 محلول آب پرتقال، آب انگور قرمز، نوشابه زرد، شیرکاکائو و آب مقطر (گروه کنترل) غوطهور شدند. رنگ نمونهها با یک اسپکتروفوتومتر انعکاسی با استفاده از فضای رنگ </strong><strong>CIE lab</strong><strong>، در ابتدای کار و بعد از رنگ پذیری اندازه گیری شد. نتایج توسط آزمون </strong><strong>Way-ANOVA</strong><strong>2</strong><strong> مورد ارزیابی قرار گرفت.</strong>
<strong>یافتهها:</strong><strong>آزمون آنالیز واریانس دوطرفه (</strong><strong>2-Way ANOVA</strong><strong>) نشان داد که تفاوت آماری معنیداری بین دو نوع کامپوزیت میکروهیبرید (</strong><strong>P4</strong><strong>) و نانوهیبرید (</strong><strong>HCU</strong><strong>) از لحاظ میزان رنگپذیری در محیطهای رنگی مذکور وجود نداشت (29/0=</strong><strong><em>P</em></strong><strong> و 13/1=</strong><strong>F</strong><strong>). به علاوه با استفاده از آزمون واریانس دوطرفه مشخص گردید که نوع نوشیدنی (نوع محیطهای رنگی) تأثیر قابل توجهی بر میزان رنگپذیری مواد داشت (001/0></strong><strong><em>P</em></strong><strong> و 73/10=</strong><strong>F</strong><strong>).</strong>
<strong>نتیجهگیری:</strong><strong>با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر نمیرسد که نانوکامپوزیتهای جدید مزیت چندانی در مقایسه با میکروهیبریدها در زمینه مقاومت به رنگپذیری داشته باشند. به علاوه با توجه به نتایج حاصل، مصرف نوشیدنیهای رنگی به ویژه آب انگور و شیرکاکائو در چند روز اوّل پس از ترمیم کامپوزیت توصیه نمیشود.</strong>
کامپوزیت رزین,ثبات رنگ,اسپکتروفوتومتر,نوشیدنی کودکان
https://jmds.mums.ac.ir/article_647.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_647_68a3efc464fedc81d7268bcb56af47fc.pdf
دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
1560-9286
2008-2347
37
2
2013
06
22
گزارش یک مورد نادر فیبروز هیستیوسایتومای بدخیم فک پایین
177
184
FA
حمیدرضا
عبدالصمدی
دانشیار بیماریهای دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
abdolsamadi@umsha.ac.ir
شهربانو
رعدی
استادیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
پوراندخت
داوودی
استادیار گروه بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
عباس
شکری
استادیار گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
شکوفه
جمشیدی
استادیار گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
علی
حیدری
استادیار گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
محسن
رستمی
دستیار تخصصی گروه پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
فاطمه
احمدی متمایل
دانشیار بیماریهای دهان، فک و صورت، مرکزتحقیقات پزشکی مولکولی و دندان پزشکی، دانشکده دندانپزشکی،
دانشگاه علوم پزشکی همدان
fatahmadim@yahoo.com, f.ahmadi@umsha.ac.ir
10.22038/jmds.2013.595
<strong>مقدمه:</strong><strong> فیبروهیستیومای بدخیم شایعترین سارکوم بافت نرم در بزرگسالان است. شایعترین نواحی ابتلا به این تومور نواحی دست و پا، کاسه چشم، رتروپریتوئن، لگن و زانو بوده و شیوع آن در حفره دهان و فک پایین بسیار نادر میباشد. </strong>
<strong>گزارش مورد:</strong><strong> آقای 35 ساله به علت درد و لقی دندانهای فک پایین به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندان پزشکی همدان مراجعه نمود. پارستزی لب پایین از دو ماه گذشته وجود داشت. در معاینه داخل دهانی زخم منتشر عمیق با حاشیه برجسته در ناحیه لثه باکال و لینگوال دندانهای سانترال سمت راست تا مزیال دندان مولر دوم سمت راست مشاهده شد. ضایعه برجسته بدون پایه با سطحی صاف هم رنگ مخاط مجاور و قوام سفت به ابعاد 2×2×3 سانتیمتر در ناحیه باکال و لینگوال دندانهای سانترال و لاترال سمت راست تا دندان پرمولر دوم سمت چپ وجود داشت. تحلیل لثه در تمامی دندانهای مجاور ضایعه مشاهده شد. همچنین رادیولوسنسی با حدود نامشخص در ناحیه فک پایین در مجاورت ضایعه مشاهده شد. تشخیص نهایی فیبروهیستیوسیتومای بدخیم با بیوپسی از نواحی مبتلا مشخص گردید. </strong>
<strong>نتیجه گیری:</strong><strong> شایعترین شکایت بیماران با فیبروهیستیومای بدخیم وجود یک توده با قابلیت رشد میباشد که ممکن است زخمی و یا دردناک باشد و تشخیص و ارجاع به موقع در پیش آگهی و طول عمر بیماران تاثیر زیادی دارد. </strong>
فیبروهیستیوسیتوما,نئوپلاسم,فک پایین
https://jmds.mums.ac.ir/article_595.html
https://jmds.mums.ac.ir/article_595_83b60d161dd28e7213b4c135c1ec0a9e.pdf